Ik zag net dat meiden zich storen aan overbezorgde mama's bijv in speeltuin. Nou ik ben er zo een Ik zie al op voorhand voor me wat er kan gebeuren als mijn dochter(4) iets doet. Ik moet wat meer vertrouwen erin krijgen dat ze wanneer ze iets niet aankan ze het dan ook niet doet, maar het is zo moeilijk.... Ik ben zo bang dat er wat met haar gebeurt. Voorbeeld: Ze kan nu zonder zijwieltjes fietsen, het liefste blijf ik constant naast haar lopen, want ze zou maar eens tegen een auto aanrijden, of lelijk vallen (ze heeft een helm op), of nog erger onder een auto komen. Ze wil nu ook met haar fietsje de boel verkennen (zitten op een camping) maar ik durf haar niet uit het oog te verliezen, dus loop de hele dag achter haar aan, terwijl iedereen zegt stel je niet aan. Iedereen ken haar en let op haar. Er komen ook geregeld oudere kinderen haar vragen of ze mee mag naar het speeltuintje, maar ik durf haar niet mee te laten gaan, ben bang dat iemand haar meeneemt. Dus meiden, kom maar op met de tips. Hoe kom ik van mijn overbezorgdheid af?
Ik weet eigenlijk niet of hier echt iets mis mee is.. Het lijkt me alleen af en toe lastig voor jezelf.
Volgens mij is hier ook niks mis mee hoor. Het is alleen niet prettig voor jezelf. Ik denk nu je dochter 4 jaar is en ze steeds meer dingen gaat ondernemen het wel gaat slijten hoor.. Je gaat steeds vaker meemaken dat ze zelf idd heel goed weet wat ze wel en niet kan en zo niet; van vallen en opstaan leren ze. Zo wordt iedereen groot. Geef het de tijd zou ik zeggen..
tja over dat fietsen.. als ze wilt fietsen waar ook auto's langrijden op de camping dan zou ik dat ook niet prettig vinden,maar op stukjes waar geen auto's rijden is het volgens mij alleen maar goed dat ze het zelf leert... ook met vallen.. tja het zal echt wel veel vaker gebeuren, er is niet veel dat je daaraan kan doen.. hoevaak zijn wij vroeger wel niet gevallen of tegen een hek op gefietst ofzo.. en wij hadden geen helmpje en met 4 jaar al alleen naar het speeltuintje met ouder kindjes zou ik ook niet doen.. (tenzij je haar zou kunnen zien vanaf jullie staanplaats) zoiezo zou ik wel bij je dochtertje blijven als ze gaat fietsen.. ze is pas 4 jaar, en dat vind ik te jong om al alleen de camping door te fietsen.. maar ik zou dan gewoon een meter of 20 achter haar lopen zodat ze toch een soort van alleen aan het fietsen is... dus ik vind dat het echt wel meevalt hoor me je overbezorgdheid !
ik vind ook dat het best nog wel meevalt. sommige mensen zijn in mijn ogen eerder wat te makkelijk. dat vind ik veel kwalijker. zolang je haar niet steeds van de glijbaan van 3 treetjes aftrekt enzo en haar niet daadwerkelijk belemmerd als ze speelt vind ik het nog wel meevallen. ik zou mijn kind van 4 ook niet met andere kinderen naar een speeltuin laten gaan helemaal niet op een camping waar je misschien nog nooit eerder geweest bent. met fietsen zou je haar een paar meter vrijheid kunnen geven. of misschien een klein overzichterlijk rondje laten rijden dat je haar wel kunt zien maar er niet naast loopt,dat soort dingetjes. voor de rest groei je vanzelf mee met je kindje. het is steeds een klein beetje meer loslaten, zover als jullie prettig vinden en zijzelf aankan.
Het is een 5km zone maar ze rijden er nogal graag harder. Er staan ook veel auto's geparkeerd ik ben bang dat ze daar tegenaan rijdt en schade veroorzaakt. We zijn bekend daar maar toch, ik laat haar niet graag alleen een rondje fietsen. Ik trek haar niet van het 3 treedjes glijbaantje af hoor Wel zijn er kinderen die bij de hoge glijbaan, een koprol maken over die stang waar je je aan vast houdt (boven je hoofd). Mijn dochter wil dit dus nu ook doen. pffff. houdt m'n hart vast. Ik zie haar zo van boven af kiepen....
met kleine stapjes, ik ben ook superoverbezorgd maar met hele kleine stapjes komt het goed. Nog steeds irriteren mensen zich aan mij als ik steeds bel op de momenten dat er iemand oppast buiten het kdv om maar ze kennen me ook. Alles wat ze doet of wil doen mag tot op zekere hoogte maar ik sta er meteen bij want oh oh stel dat er wat gebeurd. Maarja afnemen doe je ook niet dus dan laat ik het gebeuren en zorg ik dat ik er meteen bij staat. Gaat het een paar keer goed, dan durf ik wel lichtelijk wat afstand te houden maar ze is nooit een sec uit mn oog. komt vanzelf goed, werk met kleine stapjes
Wat bij mij wel geholpen heeft is realiseren dat ze meer leren van een keer vallen dan van dat jij er steeds naast staat om ze op te vangen. Nou wil ik daarmee niet zeggen dat je ze maar helemaal niet in de gaten moet houden, maar wat letterlijke afstand creëren kan heel goed zijn. Hier is dat begonnen met, heel simpel, zelf uit een beker drinken. Ik merkte dat dat veel beter ging als ik er zelf niet steeds bij zat te roepen: "kijk uit!" "niet knoeien" Houd je beker recht!" Daar worden ze onzeker van en dan laten ze juist sneller de beker vallen. Jitte kon met 16 maanden al heel goed uit een beker drinken, tot ik op een verjaardag was waar ook een opa van een ander kindje was. Hij zat steeds bij Jitte met zijn handen in de aanslag rond de beker terwijl Jitte aan het drinken was. Prompt werd ze daar onzeker van en liet ze de beker vallen. Je zag haar twijfelen, wil hij nou die beker aanpakken of niet? Overigens kan het kleinkind van die opa met zijn 4 jaar nog steeds niet fatsoenlijk uit een beker drinken, juist omdat ze er zo bovenop zitten. Ok, heel verhaal maar de moraal van dit verhaal is: Laat ze lekker alleen aanrommelen, dan komt het vanzelf goed. Ok, ze zullen vallen en daar zal ook bloed aan te pas komen maar ook daar leren ze weer van!
een koprol maken op de stang van de hogen glijbaan gaat wele rg ver hoor. dat zou ik ook niet willen.
ja dat is hier ook PRECIES zo.. mijn dochtertje drinkt hier thuis perfect uit een bekertje.. houdt het stevig met 2 handjes vast, en knoeit echt bijna nooit meer. Maar bij mijn moeder moet ze altijd uit een tuitbeker drinken, want ze kan nog niet uit een normaal bekertje volgens mijn moeder.. enja hoor.. wil ik laten zien dat ze het WEL kan, staat mijn moeder weer met een doekje naast haar (houdt het doekje al onder het bekertje), en dan gaat ze weer knoeien of valt het bekertje !! hoevaak ik ook zeg, laat haar gewoon zelf drinken, mijn moeder vertikt het gewoon.. wordt ik soms best boos over, want ik vind dat een kind dat gewoon moet leren, en als het betekend dat ze een paar keer knoeit.. tja pech gehad,, je kan het altijd poetsen daarna ! en zo ook met vallen en opstaan.. natuurlijk hele gevaarlijke dingen laat je ze nog niet zelf doen.. maar soms is het gewoon nodig dat ze een paar keer vallen om het te leren !
Eerlijk gezegd vind ik jou doen en laten wel normaal Misschien vinden anderen mij dan ook vreemd, maar met vier jaar mogen ze van mij echt niet met andere kinderen naar speeltuin of zelf buurt/camping verkennen, absoluut niet En zou mij niks uitmaken dat 'iedereen' je kind kent, wat een onzin. Better safe than sorry.
ik vind het ook nog wel redelijk hoor, vind je niet over bezorgt, alleen dat ernaast lopen zou ik niet doen..... ik zou erbij blijven maar mijn kind wel de "vrijheid" geven zelf te kunnen fietsen wat ik versta onder overbezorgd is : voorbeeld: mijn schoonzus heeft een dochter van ondertussen bijna 3,5 jaar, toen ze met 11 maanden probeerde te gaan staan en het lukte zete ze haar telkens weer terug op de kont, ze moest blijven zitten, met 14 maand probeerde ze te lopen..... mocht ook niet want ze zou maarzo eens kunnen vallen, dus huppa weer op de kont gezet, ik heb haar gevraagd waarom ze haar dochter het niet gewoon laat proberen.... ze kan het niet was haar antwoord, ze mag het doen wanneer ze het kan.... tja dan zal ze het toch echt eerst 10 keer moeten proberen, het gaat toch echt met vallen en opstaan. zulke dingen vind ik (persoonlijk) overbezorgd. ik vind dat een kind dingen mag proberen doen, ja het zal vallen, maar je bent erbij om je kindje daarna overeind te helpen, zo weet het kindje dat je er altijd voor hem bent ( in mijn ogen )
Ik voel me ook vaak overbezorgd. Maar dan in het opzicht: niet alleen naar de speeltuin, in een winkel heb ik kk graag in het oog. Ik zou nooit naar de dames afdeling lopen en kk bij de tv. Ben veel te bang dat ze kk mee nemen. Inderdaad koprol bovenop de gijbaan, dacht het niet. Maar ja hoor soms nu verhalen van kk, dat kk iets op school gedaan heeft, want ja groep 2 en 3 deden dat ook. Maar goed dat mama het niet allemaal ziet Maar goed uit een beker leren drinken, daar zie ik geen gevaar in. Het enige dat het shirt vies wordt, maar daar hebben we een machine voor
Daar kom je niet meer van af. Echt niet Maar vind het wat je aandraag ook wel mee vallen hihih. Zou ook mijn vierjarige niet alleen buiten laten spelen nooit niet. En ik zal ook zeker bij de glijbaan eerder in grijpen dan misschien wel eens wenselijk zou zijn. Wat je kunt doen is, Je kind elk jaar een stukje losser laten en dan moet het hopenlijk van zelf goed worden. Maar merk na elke stap losser ik er een ander gevoel er voor terug krijgt bezorgdheid ect ect. Lekker duidelijk he!