Mijn vriend heeft ook een baan waarbij die constant alert moet zijn. Daarbij kan hij absoluut niet tegen slaaptekort dus deed ik vooral de nachten. Ik ben tenslotte thuis (zw-verlof) en hij moet werken. Vond het nogal onnodig om er samen uit te gaan. Hij word ook niet wakker als ze begint te huilen dus dat scheelt.
Het went idd. Ik werk al 6.5 jaar nachtdiensten. Als ik op woensdag uit de nacht kom, kan ik niet slapen. Dus ben aan het einde van de dag zo'n 30 uur wakker. In het begin is het wennen en zag ik er tegen op. Na een jaar totaal geen moeite mee. 's Avonds lig ik vroeg op bed. Als mijn eerste nacht erop zit ben ik ook 24 uur wakker.
Mijn oma en mijn oom en tante zouden deze opmerking denk ik niet zo goed kunnen waarderen. Mijn oom heeft heel hard en heel lang gestudeerd om te zijn waar hij nu is, idem dito voor zijn vrouw(Die is chirurg). Beide moeders, dus mijn oma en haar moeder hebben nooit geen seconde getwijfeld om mee te helpen nadat ze op een gegeven moment kinderen hebben gekregen. Mijn oma staat inderdaad voor dag en dauw op zodat ze op tijd naar het werk kunnen vertrekken, maar dat heeft meer met de file te maken in de ochtendspits die ze allemaal willen voorkomen.. En oma brengt de kinderen weg en haalt ze op van school. En de dag daarvoor gaat ze optijd naar bed.. Ik weet bijna zeker dat als hij of zei bijvoorbeeld ziek is dat dan bijvoorbeeld mijn oma nog steeds zou komen of haar moeder om mee te helpen maar uiteindelijk hebben ze maar 2 kinderen en de oudste zit al op de middelbareschool en de jongste is daar niet zo ver vanaf dus het is niet oneindig slaap tekort en kleine kindjes hebben.. Misschien dat mijn oma vroeger toen ze wat jonger waren wat vaker moest komen als er iemand ziek was maar dat deed ze ook voor ons (mij en m'n zusjes) dus ja, ik weet niet beter dan oma helpt mee..
Bovendien werken de meeste artsen diensten waarbij de enorm lang oproepbaar zijn. 36 uur meen ik ( Of is het langer? )
Mijn zwager en schoonzus hebben het eerste jaar apart geslapen. Zij sliep bij de kinderen op de kamer, en hij in hun bed. Ik denk dat de meeste koppels daar wel iets op vinden.