Ik weet niet eens waar ik moet beginnen... ik moet het even kwijt Waarom moet het zo lastig gaan ineens ? Waarom was de route naar een 1e kindje al zo pittig met 5 miskramen... maar wel snel natuurlijk zwanger Waarom kan ik nu niet zwanger worden. Waarom heb ik daar nu medische hulp bij nodig? Ronde 17... niks Vorige keer in 2 jaar tijd 5x zwanger... 4x miskraam... Nu is het stil... Onze wens is zo groot maar het zwanger worden lukt maar niet Deze maand gestart met clomid En op dag 19 een follikel ban 16.4mm Die pas een kleine week later leek te springen.. nu weer wilt mijn temperatuur niet stijgen... 4 dagen na de eerste positieve ovulatie test (digitale)... het had al gemoeten uiterlijk vandaag... maar nee... mijn temperatuur doet wat het altijd deed in mijn 16 rondes zonder eisprong..... Het wil niet zou hij niet gesprongen zijn? En zo wel? Als ik na zo lang eindelijk zwanger raak... moet ik dan weer eerst 5 miskramen hebben? Die kans is 50 tot 65% en met clomid wellicht nog iets hoger zelfs. Ik weet niet wat ik hiermee wil... ik weet niet wat ik met mezelf aan moet Als ik naar mijn dochter kijk dan ben ik zo gelukkig... we zijn al gezegend... maar daarbij als ik haar zie voel ik ook hoe graag ik dit nog eens mee wil maken. Hoe sterk onze wens is voor een 2e wondertje... Maar steeds meer en meer krijg ik het gevoel dat mijn lichaam het niet meer wilt... Waarom moet het zo gaan :'( Waarom word iedereen om me heen zwanger Waarom worden er mensen zwanger van een derde... waarvan hun 1e 2 kindjes verwaarloosd uitgehongerd uitgedroogd onder hun eigen uitwerpselen uit huis geplaatst zijn met sporen van seksueel misbruik!! (En dan te bedenken dat we vrienden waren.... gelukkig al jaren niet gezien of contact....) Waarom worden mensen zwanger die het kindje niet eens willen... en waarom zijn er mensen zoals wij.. Die zo hard knokken en zoveel liefde in ons hart hebben.... waarban het zo lang moet duren Nogmaals ik weet niet wat ik hiermee wil bereiken... ik moet gewoon even afschrijven sorry ik gun mijn zwangere vrienden de wereld. Ik ben ook oprecht blij voor ze Maar ik wil ook zo graag... Misschien mogen wij niet klagen... want wij hebben tenminste al 1 kindje maar het doet zo'n zeer de wens is groot
Waardeloos heel rot sterkte! Dat is ook wat mij tegenhoud om weer voor een kinderwens te gaan: hoeveel teleurstellingen en verdriet komt er weer bij kijken?
Ja het eerste wat we zeiden is ook. Het is gelukt... het is goed zo... maar toch al kort na de geboorte dachten we allebei nee we zijn nog niet compleet en het was de rollercoaster waard maar begin nu steeds meer te twijfelen. Trek ik dit allemaal nog wel ? Miskramen waren zacht gezegd slopend maar niet zwanger worden... hakt er momenteel echt harder in (en dan de angst dat het ook zon grote kans heeft mis te gaan als het dan eindelijk een keer wel lukt)
Ik vond dat ook de grootste deceptie... eindelijk zwanger na tig maanden en dan hoppa... zit t op de eierstok! Zwangerschap weg, ik in levensgevaar. Duurde gewoon een jaar voordat er weer een positieve test was. Waardeloos is dat... vond t zo confronterend dat schoonzus in ronde 1 zwanger raakte, miskraam kreeg en de eerste ronde dat t weer kon gelijk blijvend zwanger raakte in die periode erna. Mmm is ook heftiger dan ik ooit had durven denken.... ook wat t met je seksleven doet als de gyn zich ermee bemoeit
Zolang de wens voor nog een kindje groter is dan het verdriet dat de weg er naartoe met zich meebrengt dan is het het "gevecht" nog waard. Dat is wat ik mijzelf voorhield toen we er weer voor gingen na X. Gelukkig was het hier vrij snel weer raak maar voor lief nemen zal ik het nooit. Ik hoop dat het jullie ook gegund zal zijn. Overigens als je zo'n groot risico hebt op miskramen, is een ander soort traject dan geen optie of is het geen genetische afwijking?
Ja helaas drager van een chromosoom afwijking 50% van mijn eitjes hebben het effectief ongeveer... dus 50% is niet levensvatbaar (of als het wel verder ontwikkeld licht tot zwaar gehandicapt.... kan allerlei kanten op..) en van de goede eitjes is ook theoretisch gezien de helft drager. Geluk dat mijn dochter geen drager is♡ Ivf met pgd is een optie maar dat leek ons erg zwaar... maar hoe langer dit duurt hoe meer we er wel naar neigen... het puntje is dat het maanden tot zelfs jarenlang kan duren om die specifieke test te ontwikkelen om de embryo's te testen voor terug plaatsen... een puntje geduld wat hier ontbreekt ook
Ik reageer hier even op! Wij hebben in een PGD traject gezeten en de wachtlijsten zijn momenteel inderdaad niet mis, om dan inderdaad nog maar niet te spreken over het ontwikkelen van de genetische test er is echter ook een optie om PGD in Duitsland te doen (als de oorzaak bij de vrouw ligt) of in Spanje. Dan ben je met een paar maanden aan de beurt na aanmelding! Wij hebben al veel contact gehad met Spanje, maar uiteindelijk besloten om voor een zaaddonor te gaan. Als we nog PGD hadden gewild, waren we echter wel naar Spanje gegaan. Kosten vielen ons ook nog best mee! ik wilde je deze info in ieder geval meegeven succes en sterkte ❤️ Ik hoop dat je wat rust kunt vinden , want moeilijk is het zeker allemaal!
Heel herkenbaar! Hier 3 jaar op de eerste moeten wachten maar leken we de oplossing gevonden te hebben in ivf. Zelfs nog een paar keer spontaan zwanger geworden erna. Inmiddels beide eileiders kwijt (dus spontaan gaat sowieso niet meer gebeuren), veel miskramen en zijn de laatste 2 terugplaatsingen mislukt. Ik zie het soms ook somber in en vraag me af tot wanneer we doorgaan. De grens wordt elke keer weer verlegd. Dikke knuffel! ❤️
Goed dat je een topic opent en van je afschrijft. Dat lucht soms erg op en ik hoop dat dat in jouw geval ook gewerkt heeft. Helaas heb ik geen oplossing voor de wachtmaanden, maar weet wel dat als ik de oplossing had ik hem je heel graag gegeven had. Heel veel sterkte meid. ❤️❤️ Virtuele huggs en hopelijk is het snel jullie tijd.
Maar kun je je niet alvast aanmelden, en in de tijd dat je wacht het zelf proberen? Of in Belgie, duitsland gaan kijken. Lijkt me vreselijk 50/50 kans.
Ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt. Al helemaal over iedereen die maar zwanger word.. en helaas vanuit mijn werk ook veel jeugdzorg klanten. Herken de frustratie. Het is niet eerlijk. Een hele dikke knuffel voor jou! En mijn ongevraagde advies: ik zou me toch eens gaan informeren voor een pgd traject. Het klinkt heel heftig, maar ik denk dat je hier minder stress van zou kunnen ervaren dan wat je nu doet. Je hebt in elk geval meer zekerheden dat je embryo gezond is, en hopelijk daardoor ook minder miskramen.
Dikke knuffel meid. Ik ken de slagen van de zweep helaas . Maar 1 lichtpuntje ... wie weet is je ei vandaag wel gesprongen. 2 dagen na de 2e piektest zie ik namelijk vaker! Ik duim heel hard dat je morgen die lang verwachtte tempstijging ziet.
Krijg de eerste al geen eens voor elkaar.. het is ook een ellende maar we gaan door en blijven positief. Dikke knuffel ❤
Dankjewel... Vanavond gesproken en even gezeten met vriend... we gaan 20 mei toch ivf pgd aankaarten. Het minpuntje is ook echt een stukje geduld .het maken van de test... het wachten op de wachtlijst die ook een jaar + schijnt te zijn... maar misschien maar vast in werking stellen (Als het niet voor een 2e is dan voor een eventuele 3e later)
Ik zou toch ook écht informeren naar PGD in het buitenland ! Zie mijn reactie een stukje terug. Ik bedoel dit overigens met de beste intenties, omdat ik weet hoe vreselijk het wachten met PGD was. Had er zelfs een depressie door gekregen en ben daarvoor in behandeling geweest. Ik gun het je zsm te kunnen starten In het buitenland kan je dus met een paar maanden al starten. Zelfs in Duitsland, op een afstand die best goed te rijden is. België kan trouwens ook. Is wel wat langer dan een Duitsland of Spanje, maar sneller dan Nederland. Dan kan je met een maand of 8 starten met de 1e poging. je kan ook beide trajecten opstarten: zowel in Nederland als in het buitenland en dan bepalen wat het beste voelt. mocht je dat echt niet zien zitten, dan idd zo snel mogelijk in Nederland aanmelden via een klinisch geneticus. Die kan je doorverwijzen naar UMC Maastricht die alles omtrent PGD in Nederland regelt en dan kan hier alles in gang gezet worden. Hopelijk gaat het meevallen qua wachten ❤️ Succes!!
Ik woon bij hoek van Holland... Duitsland is niet bepaald dichtbij en ik rijd liever geen lange afstanden.. Maasstricht ? Is dat de enige locatie in NL? Dacht dat er 4 waren dit is erg ver... zeker als je in 1 cyclus dagen achtereen moet rijden
Ja dat kan zeker Als je lh op zaterdag al heel hoog was, maar op zondag nog hoger was (dat is dan vaak goed te zien op streepjes lh testen), dan moet je altijd uitgaan van de hoogste piek. En met clomid groeien eitjes bijna altijd langer door dan de gemiddelde 20 mm, dus dat verklaart ook dat ie niet op zaterdag is gesprongen zoals de gyn had geopperd. Hoe was je temp vanmorgen??
Klopt, maar als het betekent dat je met 4 maanden kan starten ipv na 1,5 jaar zijn de lange afstanden wellicht te overwegen maar die keuze is natuurlijk aan jullie wat voor jullie fijn voelt. Maastricht regelt alles omtrent PGD. Verder heb je nog UMC Utrecht, Amsterdam en Groningen waar je de behandeling kan doen. Dus idd in totaal 4 locaties