Ik weet niet zo goed of dit de juiste plek is..... Is hier iemand die ervaring heeft met het doneren van eicellen? Ik loop er al een tijdje mee rond en ben via de huisarts doorverwezen naar de gyn om het daar verder te bespreken. Echter, toen raakte ik zwanger. Toch wil ik hier na de zwangerschap mee verder. Niet direct gezien de hormoonbehandeling, maar het juiste moment zal ik dan met de gyn bespreken. Echter, ik zoek dames die het al eens gedaan hebben of ook in het voortraject zit. Heb je gedoneerd aan een bekende/gericht aan iemand of aan de eicelbank? En vond je het emotioneel oid? Ik merk dat ik er vrij 'zakelijk' in sta en daarom neig ik meer naar een eicelbank. Maar hoe ging dat bij jullie? Hopelijk iemand die mij wat over haar ervaring kan vertellen....
Hi, Allereerst, wat ongelofelijk mooi dat je wil doneren. Ik zou dat ook graag willen, maar helaas heb ik daar de eitjes niet voor. Wat ik er over weet is dat je voor je het traject ingaat een soort screening krijgt om te zien of je gezond genoeg bent. Indien je geen drager bent van erfelijke ziektes en het traject aankan, ga je een soort IVF traject in. Je krijgt hormonen en daarna een punctie, de eitjes komen dan bij de eicelbank terecht en worden gebruikt voor een stel dat anders misschien niet zwanger zou kunnen worden. Mocht je toch een persoonlijkere kant ervan op willen, ik hou me aanbevolen voor je eitjes. Wij willen zoals het nu staat graag onze 3e IVF poging gebruiken voor een donor, omdat ik leeg ben qua eitjes en wat ik nog over heb een slechte kwaliteit is. Voor ons hele verhaal kan je mijn laatste post lezen Nogmaals, gaaf dat je dit wilt doen. Alle lof!
Aah lief van je dank je wel hoor! Ik post dit overigens niet om alerlei lof te ontvangen maar vind het wel heel lief . Ik ben in november uitgerekend en na de bevalling moet je sowieso 6 maanden wachten. En dan ligt het natuurlijk ook nog aan of ik dan (nog) borstvoeding geef. Het is in ieder geval iets waar ik ongeveer een jaar geleden over ben gaan informeren, alleen nu even on hold door de zwangerschap. Omdat het idee me echt niet los laat, vind ik dat een teken
Ja mee eens. Oeh spannend, november al! Ik zou zeggen geniet straks eerst van je kleine en kijk na een jaar hoe je leven er voor staat. Mocht het dan nog zo in je hoofd zitten dan kan je er natuurlijk voor gaan. Ben je alleenstaand of heb je een partner? Als je een partner hebt, hebben jullie dit besproken?
Zeker, zoals gezegd ben ik voor de zwangerschap met deze vraag naar mijn huisarts gestapt. Die heeft mij doorverwezen naar de gyn omdat hij er zelf te weinig van wist. Bij gyn erg veel informatie gekregen en aantal formuliere mbt komende onderzoeken. En toen bleek ik dus zwanger, iets wat niet meer in de planning zat en juist een 'afgesloten hoofdstuk' leek te zijn geworden. De eerste stap was dus al gezet. Mijn partner weet uiteraard hoe ik er in sta en is ook mee geweest naar de gyn, juist omdat de behandeling geestelijk en lichamelijk nogal iets met zich mee kan brengen. Moet voor hem ook te behappen blijven
Ja precies, je zit er idd al een geruime tijd mee in je hoofd Bedoelde meer dat misschien na de bevalling je leven er anders uit ziet en je gevoelens hierover misschien ook. Fijn te horen dat je steun hebt van je partner! Daar put ik eigenlijk al mijn kracht uit. Weet je al wat je wondertje mag worden?
We krijgen een zoon en hebben al een dochter van ruim 3. Na onze dochter 2 miskramen en uiteindelijk in een 'count your blessings' verhaal terecht gekomen. Omdat een kennis van ons een bevriend stel hielp dmv donatie (via duitsland) zette mij dat toen aan het denken. Pas nadat ik defenitief vrede had met ons gezin zoals het was, ben ik naar de huisarts gestapt. Het liep allemaal dus even anders en dat was ook weer een hele omschakeling. Uiteraard zijn we heel erg blij, maar toch laat het idee mij nog steeds niet los. In NL wordt het gelukkig steeds 'normaler' maar toch had mij huisarts er bijv weinig kennis over. Er is vooral veel info over donatie aan een bekende, maar minder over donatie aan de eicelbank. Vandaar dat ik op zoek ben naar dames die ook op die manier gedoneerd hebben. Ik weet dat het een proces is wat je niet in de koude kleren gaat zitten. Daarom is het iets wat ik 'zakelijk' bekijk. Emotioneel voel ik er natuurlijk wel iets bij, maar ik kan het wel los van elkaar zien. Ofzo. Lastig om mijn beweegredenen uit te leggen, ook omdat ik er niemand mee voor het hoofd wil stoten. Ik zie mijn eicellen niet als ' mijn toekomstige kindjes'? Snap je wat ik bedoel? Voor een ander kunnen dit wel kindjes zijn en waarom zou het gek zijn als ik daarbij wil helpen? Anoniem doneren kan natuurlijk niet en we hebben goed gepraat over het feit dat een kind mij kan opzoeken vanaf zijn/haar 16e. En hoe we dat dan bijv uitleggen aan onze eigen kinderen. Korton; het is zeker geen hormonale bevlieging
Een zoontje, wat leuk! Fijn dat jullie ook een dochter hebben. Bah 2 miskramen, verschrikkelijk. Ja dan is aan een eicelbank doneren inderdaad een goed plan, is toch minder persoonlijk en zorgt ervoor dat jij op jouw zakelijke manier kan blijven kijken. Ik weet dus ook niet zoveel van de donerende kant, meer vanaf de ontvangende kant. Alleen dat ik weet dat je onderzoeken krijgt van te voren om te kijken of je gezond genoeg bent Geniet van je zwangerschap en vanaf November natuurlijk van jullie zoon in je armen.
Ja wat onderzoeken inderdaad en daarnaast ook een gesprek met psycholoog om te checken of je ook geestelijk het verdere proces aankan en je beweegredenen ed. Ik heb net je verhaal gelezen, wat enorm heftig zeg. Juist door verhalen zoals dat van jullie ben ik van mening dat er meer aandacht gegeven zou moeten worden aan eicel donatie. Onder aan de streep zullen er altijd weinig dames overblijven die het ook daadwerkelijk doen, maar er heerst nu gewoon niet altijd een correct beeld. Gemiste kans denk ik.
Geen ervaring als donor, maar wel ervaring als ontvanger. Ik heb zelf een donor gevonden. Mijn donor wilde perse zelf een koppel uitkiezen ipv 'anoniem' (tussen haakjes, want het is niet anoniem: na de 16e verjaardag mag een eventueel uit de ECD ontstane kind informatie opvragen) omdat ze een goed gevoel wilde bij een koppel en wilde zien dat een kindje (en in ons geval: kindjes ) goed terecht zou(den) komen. Super tof dat je dit wilt gaan doen. Er zijn nog veel vrouwen zoals jij nodig!! 👍🏻