Onze dochter wordt bijna drie en als ik haar op het potje of de wc met wc-verkleiner zet, komt er bijna altijd een plas. Ze is dan ook trots en mag een sticker plakken. (al begint het inmiddels al iets 'gewoner' te worden voor haar, heb ik het idee) Helemaal goed, maar zonder luier lopen of in iets anders dan een luier (onderbroekje, boxershort of zelfs een luierbroekje), wil ze niet. Ze raakt dan helemaal overstuur, want ze is bang dat ze gaat plassen. Laatst had ze wat uitslag onder de luier, maar ook dan wil ze niet in de blote billen, want dat vindt ze 'eng' zegt ze. Ze lijkt bang om een ongelukje te krijgen dus, terwijl wij regelmatig zeggen dat dat niet erg is en uitleggen hoe en wat. Als we toch even doorzetten zonder luier gaat ze heel erg huilen, want 'ze wil een luier om'. Ze gaat nu sochtends en savonds standaard op de wc (altijd een plas) en tussendoor nog zo'n twee keer op het potje, uit mijn initiatief. Stel ik het niet voor, dan plast ze gewoon in de luier en ook nu doet ze dat gewoon tussendoor, want het is een flinke drinker. Hoe zouden jullie dit aanpakken? Of zouden jullie het straks in zwembroeken-tijd nog eens proberen en er juist geen druk op leggen? Ze heeft kort geleden wel een keer een ongelukje gehad op de badkamervloer. (ze was toen ziek) Daar schrok ze zelf heel erg van (huilen!), maar wij hebben juist heel relaxt gereageerd. Alvast bedankt!
Ik zou er geen druk op leggen... Hier uiteindelijk met een kado uit de luier gekregen, en dat ging ineens heel snel! Ik zou anders wachten tot de zomer indd
Ik zou er even geen nadruk op leggen. Wel af en toe op wc zetten maar niet over luiers beginnen. Evt luierbroekjes zodat ze als ze wil zelfstandig naar wc of potje kan.
Ik heb gewacht totdat hij het zelf aangaf, en dat was met 3 jaar en 4 maanden ongeveer. Wel eens op het potje gezet maar dan kwam er niks dus liet het voor wat het was. Na zijn derde verjaardag begonnen met voorlezen uit een boekje over zindelijkheid. Hierdoor kwam er herkenning en heb ik het potje in de huiskamer gezet. Op een gegeven moment wilde hij er zelf op met als gevolg een super enthousiaste reactie van ons en hij mocht een stickertje plakken. Een maand later was hij zindelijk, dag en nacht. Dochtertje van mijn vriendin wilde ook absoluut niet haar luier uit. Zij heeft afgewacht totdat ze uit zichzelf op het potje wilde.
Het leuk maken en inderdaad een boekje over een potje. Bobbi op het potje is erg leuk. Hij krijgt ook een keer een ongelukje en dat wordt leuk gebracht
Ik zou er ook geen 'ding' van maken. Mijn ervaring is dat t vaak opeens vanzelf gaat. Een luierbroekje was hier een goede tussenstap naar onderbroek.
Geen druk op leggen, je hebt nog alle tijd. Lekker laten zoals het is, komt vanzelf dat ze meer willen. Straks in de zomer met zwemmen in een zwembadje in de tuin heb je wel kans dat het dan ineens normaler wordt. Gebruik je al luierbroekjes? Dat kan de stap naar een onderbroekje misschien straks wat gemakkelijker maken?
Hier ook bezig met zindelijkheid. Dochter is 3 jaar en 2 maand. Gaat sinds weekend op grote wc met verkleiner, plast soms. Maar wilt zo ook nog zonder luier etc lopen, wilt perse een luier aan. Denk dat het hun te vertrouwd nog is die luier. Ik push haar niet en zien wel hoe het loopt. Indd wat jij zegt straks met warmer weer proberen om buiten zonder luier of zwembroekje te laten lopen.