vanochtend begon mijn dag niet zo goed. moest vroeger opstaan want ik had vandaag meer werk en andere dingen die ik moest doen. alles liep in de soep omdat me auto ermee kapte. ik moest een uur wachten tot de anwb kwam en daarna nog een uur op de sleep wagen. grootste deel van me werk helaas moeten afzeggen. ga ik vanmiddag me zoontje halen van de kdv (2,5 jaar). we gingen met de tram naar huis, nou dat vond hij geweldig. bij instappen ging hij iedereen al gedag zeggen en toen we er uit moesten, ging hij naar iedereen zwaaien en hij heeft na dat de tram weg was nog steeds 5 minuten daar gestaan om te zwaaien bij het avond eten ging hij mij de hele tijd voeren en knuffelen zo lief. alsof hij voelt dat ik dat ff nodig had. net heb ik hem naar bed gebracht en hij zei: dag mama luv you voor het eerst zegt hij zo'n lange zin smeltsmelt. wat de hele dag gebeurt is doet er opeens niet meer toe en ook niet dat mijn auto voor een paar honderd euro gemaakt moet worden terwijl we dat geld helemaal niet hebben. wat heb ik toch een geweldig leven!!! sorry mijn toppic voegt helemaal niets toe, maar ik moest het even kwijt verder nog iemand wat leuks meegemaakt vandaag of afgelopen tijd?
hihi dat mag ook wel met een big smile het is ook super lief als je kind bij je komt knuffelen en zegt dat die van je houd
Ja, Bijna het zelfde als bij jou! We gingen een weekie terug naar een winkel wat verder weg dus met de auto. Zou een half uurtje rijden zijn. NET bij de oprit t van de snelweg (10 minuten ver) voor de stoplichten ruiken we in eens iets vies....we rijden weer en blijkt de lucht dus van onze auto af te komen en we zien een pluimpje rook uit de motorkap kringelen...uhoh! We hadden de auto net weer aan de praat nadat hij bijna de hele vrieskou niet of nauwelijks wilde starten (ouwe bak) en nu dit! Straks helemaal geen auto meer... Wendy vond het allemaal reuze spannend en we hebben gelukkig maar 10 a 15 minuten op de sleepwagen hoeven wachten (ANWB mag niet meer langs de weg sleutelen zeiden ze) Moesten we dus met zn alle in de sleepwagen mee rijden. Ik baalde nog steeds als een stekker. Tot Wendy helemaal enthausiast was dat ze die grote mooie auto in mocht! Heel de weg heeft ze half juichend in die sleepwagen gezeten en onze oren er af gekletst van hoe leuk het allemaal wel niet was en dit zo een grote mooie auto was en deze was niet kapot en deed het wel en bladieblabla en zo verder En ik werd helemaal enthausiast van haar! BOEIE dat die rotbak van ons het niet meer deed en misschien wel gewoon dood was. Ik kreeg er ook plezier in dat we in die grote bak zaten! Zeker toen we er waren en er uit moesten en papa en mama allebei een enorm grote knuffel en kus kregen van Wendy want dit was me toch een leuke verassing die papa en mama haar gegeven hadden! Wie wil dat nou niet in zo'n mooie auto mee mogen rijden!?! Uiteindelijk bleek de airco vastgelopen te zijn terwijl het binnenste nog wel bleef draaien (ofzoiets) en hebben ze die uit gezet en konden we gewoon weer verder rijden. Maar dat kon ons beiden niet meer zo boeien ergens. Die kleine over gelukkige meid van ons (die overigens eerst zat te mokken in de auto dat ze niet naar de winkel wilde) deed ons veel meer
yep elke dag is er wel wat positiefs. Je hebt geen controle over wat er op je afkomt,maar wel hoe je erop reageert. Echt lief hoor,van je zoontje!