mmm, hoelang temperatuur je al? Wij hebben het eerst trouwens andersom gedaan: kijken wanneer we vruchtbaar waren en dan onthouding... We wilden liever niet aan de pil omdat we het geen fijn idee vonden om iets wat goed werkte (normale cyclsu, nergens last van) in de war te schoppen. Bovendien kon ik het niet rijmen met het feit dat sommige pillen een innesteling voorkomen... Dus toen we (na veel bidden) besloten een kindje te proberen te krijgen, hebben we het gewoon omgedraaid! Al met al heb ik dus meer dan een jaar getemperatuurd... Zal straks weer wennen worden, na al die maanden zwanger zijn weer temperaturen ! Enne ja hoor je krijgt het te horen... anders wel in het geboren topic!
Ja, achteraf was dat ook wel een betere beslissing voor ons geweest. Want die pil die hoef ik nooit meer... Maar goed, ik was toen niet op de hoogte van temperaturen en alles enzo. Eigenlijk was de voornaamste reden ook wel een beetje om aa de pil t egaan dat ik op onze trouwdat en huwelijksreis niet ongesteld zou zijn... daarna bleef ik hem maar even slikken maar na eenhalf jaar ben ik daarmee gestopt. We zijn nu een jaar bezig met kindje 'maken' en dit is mijn 2e temp.kaartje.
Hoi meiden, Mooi topic is dit he? Naar wat voor kerk gaan jullie? of niet naar kerk? Ik zit bij vrije baptistengemeente.. Voel me er zo goed. Leuke huiskring en ze doen bij ons zoveel voor de kids en voor de jeugd en zo! Dat vind ik wel héél erg belangrijk.. Onze jeugd komt allemaal naar de kerk en doen heel veel leuke dingen samen! Ze komen elke vrijdagavond bij elkaar maar gaan buiten de kerk om ook veel met elkaar om. Ook voor de kinderen wordt er veel gedaan. Kinderclubs ed.. Er wordt over allerhande onderwerpen gesproken etc.. Het is al moeilijk genoeg om in deze tijd op te groeien, dus als je dan volgend de waarden en normen vd kerk leeft is zo fijn.. Ik hoop zo dat mn kinderen dat ook zullen doen! Dat mn dochters zichzelf zullen 'bewaren' voor de ware! @ STRANGER: Wat een goed idee om zo periodieke onthouding te doen. Dus dat werkt echt wel.. kost wel veel tijd dan zeker... En werk je dan ook met ovu tests? Of alleen tempen? @ iedereen: veel sterkte en God's zegen en misschien is het goed om hier ook voor elkaar te bidden.. Misschien kunnen we dingen noemen waar je graag gebed voor wilt.. natuurlijk voor een beebje.. maar misschien nog specifieke dingen? Ik roep ook maar wat, hoor! Laat maar even weten wat jullie ervan vinden.. Liefs Lin
@ stranger, wat een goede methode dat temperaturen en onthouden. Zelf "moest" ik aan de pil door onregematige cycli, gelukkig gaat het tot nu toe best goed! Succes de komende tijd met de laatste loodjes..spannend hoor! Ik ben lid van de gereformeerde kerk.. bevalt goed, al is het nog een beetje zoeken naar een plekje in een grote gemeente. @ linneke, zeker een goed idee om voor elkaar te bidden! Neem het nu al vaak mee 's avonds.. @ marieke, ik hoop echt dat je snel meer weet en dat je nog wat afleiding vindt in andere zaken! @ tanja, voel je je al wat beter? Hier komt mn vruchtbaarste tijd eraan, tenminste volgens de calculator. Heb tot nu toe niet echt gevoeld wanneer ik een eisprong had, maar ga maar gewoon door. Hopend op een wonder, want dat is het toch zeker als je zwanger bent! Moet daar van mezelf ook wel blijven stilstaan, dat het een wonder van God is.
@ Linneke: het is net zoals met de pil, als je je aan de regels houdt werkt het zeker! Moet eerlijk zeggen dat als je zoals ik nogal vruchtbaar bent (ik had bijvoorbeeld meestal 6 dagen zeer vruchbaar slijn) en je echt niet zwanger wilt worden er flink wat onthouding bij komt kijken... zo'n 1 a 2 weken en meestal voor ons meer naar het laatste eigenlijk. Wij werken met de symtothermale methode dat bestaat uit temperaturen, slijmobservatie en baarmoedermond. Aan de hand van een aantal regels bepaal je dan je vruchtbare periode...
Ja, je mag best verdriet hebben natuurlijk, God begrijpt je wel. Wachten met gemeenschap, moeilijk, moeilijk, moeilijk! En 't wordt steeds moeilijker. Wat je zegt herken ik heel erg, op een gegeven moment voel je je zo tot elkaar aangetrokken en in al het andere zo'n eenheid, voel je gewoon dat je bij elkaar bent gaan horen, dat je ook dát met elkaar wilt gaan delen. Anyway, nog 6 weken, ik kijk er echt naar uit, om ons helemaal aan elkaar te mogen geven. Dingen uitproberen doen wij ook. We hebben elkaar verschillende keren wel naakt gezien en natuurlijk is er naast gemeenschap nog een heleboel meer wat we kunnen doen. Daardoor is het niet zo ontzettend vreemd en spannend om aan elkaars lichaam te zitten ofzo. Ik denk dat dat erg belangrijk is. Voor mij zit er ook nog een andere kant aan. Mijn ex kon z'n handen niet thuis houden (er was niet zoveel gebeurt, maar voor mij ging het gewoon te ver), dus voor mij is het heel fijn te weten dat ik me veilig en vertrouwd voel bij mijn mannetje, ook tijdens lichamelijk contact. Anders zou ik daar steeds bang voor zijn, zeg maar. Nu is het denk ik gewoon lekker ontspannen en heerlijk genieten. @ Linneke: dankjewel. Ik zal 't onthouden @ Stranger Temperaturen is idd ook een optie. Mijn moeder heeft dat ook gedaan, omdat ze niet tegen de pil kon, maar ik lees en hoor overal dat het geen veilige manier is. Toch begrijp ik jouw argumenten heel goed. Vooral dat de pil een innesteling voorkomt, dat vind ik ook moeilijk. Maar de kans dat er bevruchting plaatsvind is al zo klein. Mijn vriend en ik willen heel graag helemaal kunnen genieten van elkaar, zonder rekening te hoeven houden met vruchtbare dagen en onthouding enzo... Twee weken onthouding! Denk niet dat wij dat volhouden, aangezien we allebei heel snel opgewonden zijn. Daar komt bij dat mijn temperatuur volgens mij behoorlijk ontregeld is soms en ik heel onregelmatig ongesteld ben. Ik zou het nooit vertrouwen en dus nooit echt ontspannen kunnen genieten van seks, omdat ik niet zeker weet of 't eigenlijk wel kan. De kans dat alles door elkaargeschopt raakt als je maar korte tijd de pil gebruikt is klein, volgens mij. De pil voorkomt bij mij ook nog eens ongesteld worden tijdens de bruiloft en huwelijksreis en dat is wel erg fijn. Ik heb de pil ooit eerder gehad omdat ik wekenlang ongesteld bleef en het niet meer stopte. Ik kan er gewoon goed tegen. Bidden voor elkaar is goed, denk ik. Mijn vriend en ik gaan naar de Gereformeerd Vrijgemaakte kerk. Ik kom oorspronkelijk uit de Hervormde kerk, ben na mijn belijdenis naar de Gereformeerde kerk gegaan (had te maken met de komst van de PKN). Ik ben veel in Evangelische en Baptistengemeenten geweest. Mijn vriend was al Vrijgemaakt. We zijn een jaarlang met elkaar meegegaan naar de kerk en hebben gekozen voor de Vrijgemaakte kerk, omdat we het daar gewoon met de leer eens zijn voor een groot gedeelte en we voelen ons er thuis, al zijn ze soms erg op regeltjes, dat is wel jammer. Buiten de kerk om bezoek ik wel Sing-Inns, jeugdkerken, soms de EO-jongerendag, e.d. Zo, da's een hele lap tekst geworden...
Mijn man en ik hebben heel duidelijk afgesproken dat we elkaar voor ons huwelijk niet naakt zouden zien, enniet aan elkaars 'gevoelige'lichaamsdelen zouden komen. We zijn ook wel na een jaar verkering getrouwd hoor en dan in de huwelijksnacht de 'teleurstelling' dat 'het' niet lukte, pas na een maand konden we 'het' echt doen. Aan de ene kant niet prettig, maar aan de andere kant hebben we op deze manier wel elkaars lichaam op eenandere manier eerst wat beter leren kennen. Zegmaar wat jij dan nu voor je huwelijk hebt gedaan. Ik vond het moeilijker dan hij denk ik om te wachten. Maar hij was er erg streng in voor zichzelf En daarom voor mij ook makkelijker, want we wisten alletwee wat we wilden.
Bij ons lukte het ook niet de eerste keren hoor maar wat maakt het uit je hebt je hele leven nog om het te doen hihi Wat ik ook zo lekker vond is opeens slaap je bij elkaar. dat is zoon lekker gevoel. Ik denk nu na ruim een jaar nog steeds van.. ohja.. wat is het toch heerlijk! haha
OWWW! Wat fijn om te horen Tanja! Ik dacht echtdat we eenuitzondering waren! En mijn man wilde lieverniet dat we er over gingen pratenmetvrienden ofzo. We zijn na 3 weken wel naarde dokter geweest. Dieheeft met zon eendebek evenbij mij gekeken dat ging goed en die avond probeerden we het weer, nog steeds mega veel pijn , gemene steken, heel naar soort pijn. Maar HA had gezegd toch voorzichtig steeds verder te gaan en de dag erna: floep! daarna nooit meer last gehad. Ik werd al bang dat ik vaginisme had ofzo.. Maar dat is niet zo. Ik had echt nooit verwacht dat het zo 'moeilijk' kon gaan de eerste keer. Je hoort wel verhalen dat het wel een beetj epijn doet.. Maar dit was niet eenbeetje! Gelukkig is idd alles goed gekomen en we hebben nu nog vele jaren voor de boeg
Hihi, wat herkenbaar, die eerste keren was echt een ramp. Wij hebben er heel hard om moeten lachen ! @ Freewilly: je leest vaak dat het niet goed werkt omdat mensen een verkeerd beeld ervan hebben. Dan denken ze aan bijv. alleen temperaturen. Het is echt een vooroordeel. Maar je moet je wel aan de regels houden he. Dat geldt ook voor de pil, als je kijtk wat de betrouwbaarheidscijfers zijn bij goed gebruik en dan in de realiteit... scheelt zo 20%! Mijn ouders hebben het ook gedaan op deze manier en er zit toch echt bijna 6 jaar tussen de jongesten. En toen ze het dus na 5 jaar weer gingen proberen was mijn moeder meteen weer zwanger en ze was wel ruim in de 30... Dus het kan wel! Trouwens onthouding is niet altijd leuk nee maar het is wel heel leerzaam. Om echt met respect met elkaar om te gaan, en je hebt tijd voor andere dingen. Samen over dingen doorpraten, ook juist daarover > Trouwens ik ben ook van de gkv...
Marieke ik ken het helemaal! Wij dachten ook dat we de enige waren wij zijn niet naar de huisarts geweest ik dacht eerst een half jaar proberen en dan zien we wel. Het lag in iedergeval aan mij want ik kom voor dat ik sex had nooit eens een tampon in.. dat deed al pijn. maar ja langzaam oprekken en moet je zien wat dr nu in past, Mijn man is nogal groot geschapen maar nu gaat het allemaal prima. Ik was gisteren bijde huisarts na aanleiding van die pijn en van die miskraam. En ik had het er wel over gehad enzo van.. de innesteling kan niet goed zijn gegaan of het vruchtje was niet goed. En de huisarts zei toen opeens "je kindje" was waarschijnlijk niet levensvatbaar. Nou toen drong het pas tot me door. vruchtje, innesteling, embyo dat zei me waarschijnlijk niet zo veel maar toen hij met "je kindje" aan kwam. Ik heb tot 4 uur wakker gelegen alleen maar er aan gedacht voel me echt heel verrot! Mijn moeder zei gisteren toen ik het vertelde "ach lieverd toch! wat vervelend!" en toen zei ik "ach mam zoon drama is het niet, door naar de volgende ronde blabla " Maar het doet me zo veel opeens! zo veel meer dan ik had verwacht! nou ja ik moest dit toch ff kwijt
Ja Tanja dat klopt. Ik kreeg een miskraam terwijl ik 5 weken zwanger was... Omdat het zo pril was, was het eigenlijk een hele zware menstruatie, er was verder ook niets te zien ofzo. Maar man, wat was ik emotioneel! Heb een week zitten huilen elke dag denk ik. het was al ons kindje, hoe pril en klein ook... Nu is het een troost dat hij of zij al bij God mag zijn. Vier weken later was ik weer zwanger, terwijl we er niet op gelet hadden, meer zo van, we zien wel en als het weer zover is, is dat mooi meegenomen. Maar ohoh, wat heb ik het benauwd gehad die eerste weken. Ik was pas gerustgesteld toen met 10 weken de vk het hartje kon horen (wat vrij uitzonderlijk is) en met 12 weken de echo een echt kindje liet zien!
Hoi Tanja, Die tampon, dat was bijmij ook een drama. Toen was ik al bang dat er ook al niets anders in paste... maar idd gewoon langzaam doorgaan Wel fijn hoor om te weten dat ik niet de enige was. Over dit soort dingenpraat je ook niet zo snel hè? Annoniem is dat toch een stuk makkelijker Poe, ik kreeg even kippenvel toen ik het stukje over je bezoek aan de HA las. 'Je kindje'... ik kanme voorstellen dat dat even emotioneel aankwam. Hoe klein alles ook nog is en hoe pril, het lijkt me idd wel echt je kindje dan. Zo zie ik het ook. @Stranger: nog ffetjes hè? succes!
Hey meiden, Ben er even tussenuit geweest, maar ook weer terug. Ik ga naar een evangelische gemeente, voel me er erg thuis. Wat ontzettend gaaf dat we hier zoveel meer christenen zijn, dat doet me echt goed! Ook erg herkenbaar, alle twijfels en strijd en vragen...toch dingen waar je moeilijk over praat. Daarom bedankt voor jullie openheid, het maakt toch dat ik het gevoel heb niet alleen te staan! Ik heb gisteren een uitgebreid onderzoek gehad, pre-conceptueel spreekuur noemen ze dat. Het is echt bedoeld voor paren die zwanger willen worden. Je krijgt lichamelijk onderzoek, ze kijken naar mogelijke afwijkingen of problemen enz. Over drie weken moeten we terugkomen en dan krijg je uitgebreid advies. Ik wist helemaal niet dat dit bestond, maar het stond als een nieuw iets in het personeelsblad van een ziekenhuis. Ik dacht: dat wil ik wel uitproberen. Het voordeel is dat ze meteen naar zaken kijken, je hoeft dus niet eerst een jaar te 'proberen''. Mijn man heeft bv een tijd een bijbalontsteking gehad en daarom doen ze nu meteen onderzoek naar zijn zaad...Ik voelde me al met al erg serieus genomen! Nou, mijn cyclus is bijna rond, ik zou a.s. dinsdag mijn NOD moeten hebben. Ik voel niks bijzonders, dus het zal wel gewoon komen...geeft niets, het is pas de eerste ronde, kansen genoeg! Liefs, Krullebol
Hoihoi, Ik ben dan al wel bevallen, maar vind het fijn om mee te lezen hier, ik zal ook voor jullie bidden, voor rust rond het zwanger worden. Ik zit in Ned. Hervormde Kerk (PKN dus) maar voel me ook erg thuis in Evangelische gemeentes. Hou enorm van zingen en muziek en da's toch wat lekkerder met een band dan met een orgel
Jippie! we zitten op blz. 10 Sorry hoor Ikhad gewoon niet verwacht in het begin dat er zoveel respons zou zijn op dit topic. Maar ik vind het geweldig!
Ja, dit topic gaat echt hard! Heb een aantal diensten gedraaid en moest nu echt bijlezen. Wat een mooie, bijzondere en enorm herkenbare verhalen! Inderdaad veel makkelijker om zo met elkaar te praten zeg! Ik bedoel: je vertelt toch niet zo snel dat de eerste keer niet lukte.. maar hier mag je het allemaal zeggen (was ook herkenbaar namelijk ). En het niet doen voor je getrouwd bent: hebben wij niet zo netjes gedaan helaas. We waren eerst niet zo met het geloof bezig en zijn toen wel met elkaar naar bed geweest, maar zijn na een aantal maanden hiermee gestopt en hebben het toen 2,5 jaar niets meer gedaan.. (tot ons trouwen, we hebbben elkaar tot die tijd ook niet naakt meer gezien). Dat voelde een heel stuk fijner, je respecteert elkaar echt en het voelde echt rot om zo te starten. Gelukkig zijn we nu weer erg betrokken bij het geloof in God en praten we daar ook veel over met elkaar en anderen. En nu wordt het hier spannend; Marieke een week overtijd! en Krullebol bijna je NOD. En Stranger...pfft.. gaat het nog een beetje? Hier verder geen nieuws: op naar het ei! Al hoop ik dat ie gewoon komt: heb erg veel last van mn buik gehad (darmen) en dat zorgde in het verleden weleens voor een onregelmatige cyclus :s We wachten af..
Appie, dat is ook bijzonder, dat jullie later weer zo bij het geloof betrokken zijn geraakt! Mooi om te horen! Lief trouwens dat je vraagt hoe het gaat. Ja het gaat eigenlijk allemaal nog prima. We worden alleen gewoon een beetje ongeduldig naar de kleine springer in mijn buik . Maar ik kan nog heel veel doen en daar ben ik heel blij mee. Sowieso heb ik een fantastische zwangerschap gehad en daar had ik niet echt op gerekend omdat ik hypermobiel ben. Ik voel me echt gezegend!
Fijn dat je zwangerschap zo goed verlopen is Stranger! Ik hoop dat je snel je kleine springer in je armen zult houden! Heel veel succes en ik blijf je berichtjes wel volgen... Zeker fijn dat we weer meer betrokken zijn bij het geloof, is echt nodig, daarna ook een goede keus kunnen maken naar welke kerk we wilden (nu al 2 jaar geleden) dat was eerst ook een drama, er zijn echt teveel kerken in NL en als je allebei uit een andere kerk komt is dat niet fijn (nu trouwens ook gereformeerd (vrijgemaakt)). Ook al draait het vaak maar om minimale verschillen. Luisteren jullie veel Christelijke muziek?