Hallo Ik ben ook Christen en heb toch wat moeite met bepaalde dingen. Wij hopen ook een kindje te mogen ontvangen, maar uiteindelijk zijn wij wel degene die voor dat kindje gekozen hebben en er op de vruchtbare dagen ons best voor doen om zwanger te worden. Ik kan dan niet zoveel met de zin "Kinderen 'neem' of 'maak' je niet, maar krijg je." Als ik geen gemeenschap heb, dan komt er toch echt geen kindje, hoe graag God dat ook zou willen. Wel voel ik me gedragen door Hem. Juist nu weer in de verdrietige periode na de miskraam, heb ik me zo geliefd gevoelt. Ik mag er zijn met mijn verdriet. Ik geef God niet de schuld van mijn miskraam, maar heb juist het gevoel dat Hij ons behoed heeft. Het heeft ook wel moeite gekost hoor om het in Zijn handen te leggen, maar toen ik dat eenmaal kon, viel er zo'n last van schouders! Nog even wat anders: Ik vind het zelf altijd jammer als mensen God de schuld geven van de ellende in de wereld. Omdat er ellende is, zal hij wel niet bestaan, want waarom doet hij er niets aan? Kennelijk kunnen wij onze fouten, onze misdragingen, afschuiven op Zijn verantwoordelijk ipv onze eigen verantwoordelijk onder ogen te zien. Veel problemen creeëren we als maatschappij zelf.
Er zijn veel vragen rondom dit onderwerp en geloof, merk ik. 't Is ook niet één van de makkelijkste dingen hè. De wens van het zwanger worden mag je bij God brengen in hoop en geloof en vertrouwen dat Hij een kindje zal schenken. Maar kinderen komen idd voort uit een aantal lichamelijke factoren, anders konden niet-gelovigen ze niet krijgen. Die lichamelijke factoren zijn, zo geloof ik dat, wel door God geschapen. Idd moet je gemeenschap hebben om kinderen te kunnen krijgen en kun je het dus al of niet tegenhouden. Maar toch vind ik dat je kinderen krijgt, want je maakt ze zelf niet. Je hebt gemeenschap en je hoop dat een eicel en een zaadcel samensmelten en uitgroeien tot een gezonde baby. Maar je kunt er zelf verder niks aan doen dan behalve gemeenschap hebben. Dat waren zomaar even wat gedachten op een rijtje. Over de medische molen. Ik zou het al heel moeilijk vinden de medische wereld te betrekken is zoiets intiems. Maar stel dat het niet op de natuurlijke manier zal lukken. Denk ik dat je wel medische hulp in mag roepen. Die kennis en mogelijkheden geeft God ook. Maar de mens weet haar kennis en mogelijkheden nog wel eens te misbruiken. Bijvoorbeeld bij IVF, waarbij er meerdere kindjes worden 'gemaakt' en waarvan er maar een paar worden teruggeplaatst. Maar de rest dan? Daar wordt onverantwoord mee omgegaan. God de schuld geven van de ellende in de wereld vind ik niet fair. God maakte alles goed (Genesis 1) en wij maakte er een puinhoop van. Maar da's verder een andere discussie. Verder neem ik ook aan dat er naast God ook een satan is die de boel hier nogal in het 100 schopt. Maakt God een mooi kindje in je buik, satan maakt 't zó dat niet alle kindjes gezond en sterk zijn en dat sommigen deze wereld alweer snel moeten verlaten of dat sommigen de geboorte niet eens mee maken. Hoe we er dan mee om moeten gaan als God een kindje weer af neemt. Daarin moet je je weg met God vinden. Wij geloven dat het kindje wat wij verloren hebben (Het was nog zó klein, spreek je dan over vruchtje of kindje...Voor ons was het ons kindje.) gelukkig is bij God en dat we het later ontmoeten zullen.
hallo Topic Opener en de rest! Wat een zinnig topic. Mooi voor mij om in mee te lezen, ik begrijp de gevoelens goed al ben ik zelf niet gelovig op de manier waarop sommige schrijfsters op dit topic zijn. Maar het is leerzaam en oprecht en ik zou zeer boos worden als een dergelijke invalshoek op deze site gesloten zou worden! Bovendien: een kind is een kado, vanuit welke hoek je het ook benadert. Een nieuw leven met nieuwe kansen! Ik hoop zelf ook gauw zwanger te zijn, net als jullie allemaal. Succes hoor!
Wat fijn om jullie reacties te lezen! Eigenlijk moet ik snel weg naar een familieweekendje (handig, precies tijdens mijn eisprong), maar wil toch even snel wat typen. Mooi dat er ook door mensen die niet of anders geloven wordt gerageerd. Het is heel waardevol om hier met elkaar over te kunnen praten, zonder dat er verwijten worden gemaakt. Overigens doen wij ook zelf enorm ons best voor het kindje hoor . Ik geloof dat we het van God krijgen, maar dat neemt niet weg dat er ook gewoon een praktische kant aan zit van een eitje en een zaadje. Wat dat betreft ben ik het helemaal met je eens Luna (ook al waren het mijn eigen woorden waar je op reageert). Toen ik nog theologie studeerde was de vraag naar het 'kwaad' in de wereld een van de eerste die ik kreeg als ik mensen uitlegde wat mijn studie inhield. Ik heb er tijdens mijn studie nooit een antwoord op gevonden en ook nu weet ik het niet. Ik geloof dat God alles ten goede kan keren, maar zijn wegen zijn echt ondoorgrondelijk. Waar je zeker van kunt zijn is dat hij kracht geeft en troost. Maar dat neemt niet weg dat dingen soms onbegrijpelijk blijven. Dan komt het er echt op aan om je leven over te geven in zijn handen. En dat is een van de moeilijkste dingen die er is. Dat doe je niet zomaar even een-twee-drie. Taliaa: wij zijn ook drie jaar getrouwd en in januari gestopt met de pil! We hadden zowel praktische als wat meer 'psychische' redenen om eerst nog een tijdje de pil te slikken. Daarbij hadden wij een 'probleempje' waardoor het allemaal niet zo makkelijk zou gaan (voor een kind zul je namelijk moeten vrijen en als dat niet gaat, dan houdt het gewoon op, zo praktisch zit het namelijk wel in elkaar). Op de een of andere 'wonderbaarlijke' wijze lijken we daar echter sinds een maand ineens plotsklap vanaf te zijn. Ik durf het bijna niet te geloven en ben steeds bang dat het weer terug komt, maar ondertussen durf ik er toch steeds meer van te genieten. Voor mij is dit de meest concrete verhoring van mijn gebed tot nu toe, ook al heeft het behoorlijk wat tijd gekost en kwam het op een moment dat ik er zelf eigenlijk al niet meer in geloofde. Vandaar dat na het vrijen nu voor mij hèt moment is om God te danken. Het lijkt misschien een verschrikkelijk raar moment om 'godsdienstig' te worden, maar voor mij hoort het toch bij elkaar. Ik ben benieuwd wat hier allemaal staat als ik maandag terugkom. Goed weekend iedereen en geniet van het uitzien naar een kindje! Esther
Hallo Esther, Pechvogel heeft mijn gedachten op de eerste pagina heel mooi verwoord. Ik wil er nog een ding aan toe voegen. Je vraagt je af waarom je je gedachten niet 'op papier' krijgt terwijl je larares Nederlands bent. Volgens mij schort er niets aan je taalgevoel, maar aan je redenering. Je bent teveel geindoctrineerd om aan jezelf toe te geven hoe het werkelijk gaat in de wereld. Ik hoop echter wel dat je iets hebt jouw gedachtegang, ook al is die je opgelegd. Als jij steun, troost en hoop vindt dan is dat meer dan de meeste mensen hebben..
Fijn dat ook niet christenen hun mening mogen geven in dit topic! Mocht het zo zijn dat ik om de een of andere medische reden geen kinderen kan krijgen, dan denk ik eerder dat de natuur dat regelt en niet een God of Allah of Boedah of .... hoe je hem/haar noemen wilt. De natuur regelt zelf of je vruchtbaar bent of niet. Ook in de dieren wereld. Survival of the fittest. Als dat niet zou gebeuren, hadden we nu een enorme overbevolking. Door de medische wetenschap, kunnen mensen nu wel kinderen krijgen en blijven prematuurtjes of kindjes met aangeboren (lichamelijke/verstandelijke) afwijkingen (langer) in leven. Ik dank ook de maker van de couveuse, anders was ik hier nu niet. Survival of the fittest, niet eerlijk, maar zo werkt het wel. Groeten, Aleida
Evitaa, ik snap je opmerking niet zo goed. Bedoel je dat ik teveen ben geindoctrineerd door mijn geloof? Ik ben niet christelijk opgevoed, maar juist heel vrij. Ik ben altijd zoekende geweest en sinds een paar jaar ga ik naar de kerk. Niet van het een op het andere moment, maar sinds twee jaar ga ik wekelijks naar de Hervormde Kerk hier.
Hallo meiden, Wat een mooi topic is dit. Zelf ben ik ook christen, niet praktiserend als in naar de kerk ga, maar wel in mijn denk en handelswijze. Daarnaast ben ik ook een nuchtere christen, en vraag ik me zeer weinig af waarom dingen gaan zoals ze gaan. Ook zal ik naar God toe nooit verwijten hebben. Dingen gaan zoals ze gaan, en heel soms kan je later inzien waarom dingen gebeuren, maar vaak krijg je daar helaas geen antwoord op. Zoals de meeste in dit topic vind ik het moeilijk mijn woorden op papier te krijgen en uit leggen wat ik bedoel. Maar ik lees graag met jullie mee en vind het heel mooi dat er geen verwijten gemaakt worden naar elkaar en dat er ook mensen zonder geloof of met een ander geloof reageren. Succes iedereen...
Ik ben het met Zoe eens, ik geloof in God die hemel en aarde gemaakt heeft, dus ook de natuur met zijn biologische klok etc. Verder vind ik ook dat God door de eeuwen heen de mensen het inzicht gaf om door te groeien in hun evolutie. Dus zie hier; De medische molen! Ja ik denk dat dit ook iets goeds is van God, je hebt een kinderwens en als het niet lukt is het ontzettend fijn om nog via andere wegen het te proberen. Ik zie het absoluut niét als een straf van God als je geen kindjes kan krijgen. God is goed! God is niet de veroorzaker van problemen, oorlogen etc. dit is door de mens zelf in werking gezet! Ik vind het knap dat je zo kan denken dat God beslist of jij kindjes krijgt of niet.. Hij weet natuurlijk wel of dit gaat gebeuren, maar wij zijn er nog altijd zelf bij. Vind het wel moeilijk als er gezegd wordt dat er iemand wel de pil slikte maar als God het wilde zou ze ook door de pil heen zwanger worden.. mmm vind ik wel moeilijk hoor! Ik hoop dat jullie allemaal, stuk voor stuk zwanger raken! Met of zonder hulp! Groetjes!
@ Konijn: Hoi, Ten eerste wil ik ff zeggen dat dit niet als aanval bedoeld is...ik vroeg me gewoon ff iets af vandaar dat ik het aan Konijn vraag gezien het feit mijn vraag iets vanuit haar betreft. Ik ben ook christen. Ben nu zwanger van ons eerste kindje. Heel erg bijzonder een groot geschenk waar ik en mn man erg dankbaar voor zijn. Helemaal bijzonder omdat het vlak na mijn doop en onze belijdenis gelukt is zwanger te geraken. Wij hebben echter bewust wel rekening gehouden met het kijken naar "wanneer" een kindje "kon" komen. Ivm financien etc.... Iedereen moet maar weten hoe hij of zij het noemt tav een kindje "nemen", "krijgen" of "maken" of hoe je t noemen wilt. Wat ik echter niet begrijp is dat jij, Konijn ,eerst aangeeft dat jij van mening bent het in Zijn handen te willen leggen: Maar vervolgens dit zegt: Nogmaals dit is niet bedoeld als aanvalmaar ehm als er redenen zijn om te wachten dan ben je dus wel een beetje aan het plannen. Want als je echt van mening bent dat je het aan Hem over laat dan komt het wanneer het komt, of er volgens jou nu redenen zouden zijn om te wachten of niet. Nogmaals wij hebben zelf ook rekening gehouden met wanneer alles er wat gunstiger uit zou zien. En het plannen wanneer het kindje komt kun je niet..dat merk je vanzelf. Maar toch als je t echt helemaal aan Hem over had willen laten had je het denk ik echt moeten laten gebeuren...vanaf t moment dat de wens daar was. Ik veroordeel je niet hoor...maar ik snapte het niet helemaal was een beetje tegenstrijdig in mijn ogen. Ik hoop voor jou en iedereen hier dat jullie wens en gebed snel verhoord mag worden en dat jullie zwanger mogen worden! Liefs en knuf, Mili
Dank je jeldoe, ben het ook met jou eens, God is goed, klaar, meer hoef je er niet over te zeggen. Mocht het zo zijn dat ik geen kinderen kan krijgen op de natuurlijke manier zal ik zeker gebruik maken van de medische wetenschap, maar ik zal niet tot het uiterste gaan. We willen heel graag een kindje, vind een kindje ook echt een wonder van God, heel bijzonder en heel knap bedacht als je nadenkt wat er allemaal voor nodig is Af en toe ben ik ook bang dat we misschien een kindje krijgen wat niet gezond is, maar ook die kindjes zijn een wondertje en ook daar zal ik kracht voor krijgen. En ook die kindjes zijn welkom op deze wereld. Dus als je een klein gezond wondertje krijgt heb je toch iets heel bijzonders ontvangen en kan je alleen maar dank U zeggen.... En mocht het niet gebeuren dan is er ook nog een leven, wat heel mooi is. Ben God dankbaar dat hij mij de liefste man ter wereld heeft gegeven na veel ellende. En we zullen ook zonder kinderen heel gelukkig blijven... Zo dat klinkt lekker zweverig allemaal...was niet de bedoeling...ben nu eenmaal een zeer gelukkige vrouw...
Wat gaaf om te lezen dat hier zoveel christenen zijn en hier mee 'stoeien'. Ik ben ervan overtuigd dat je een eigen verantwoordelijkheid hebt als het gaat om het gebruiken van voorbehoedsmiddelen. Wij zijn na 3 1/2 jaar huwelijk gestopt met de pil en waren toen voor ons idee klaar voor een kindje. Het heeft 15 maanden geduurd voor ik zwanger was. Ik ga niet inhoudelijk verder in op alles wat hier besproken wordt, maar ik wens iedereen die hiermee stoeit Gods rust en nabijheid toe! Groet, Sanneke
Moeilijk, heb altijd "geloofd" wellicht niet met naar de kerk gaan, maar vanbinnen op mijn manier. Heb dus ook geworsteld met de vraag waarom krijgen wij van God dan geen kind? Ik ging me serieus afvragen of het aan mij lag of aan mijn man, of we iets verkeerds deden, of het misschien een boodschap was dat er iets ergs met ons aan de hand was. Geen idee... waarom dan met hulp van de dokter wel? Al dat verdriet en machteloosheid. Ik vond het erg moeilijk hoor.
hi iedereen! leuk topic! ik ben ook christen (ga wel iedere zondag naar een gemeentedienst, speel piano namelijk daar!) en vind het leuk om me hier bij te voegen. maar... ik vraag me ook af waarom het zo lang duurt.. ik bid er iedere dag voor.. vandaag had ik me IUI en heb vannochtend vroeg een uur gebeden, ik kon niet meer slapen.. ik wil het zóóó graag!
Hai lieve meiden! Heerlijk om dit topic te hebben en te lezen. Ik herken zoveel in de woorden van anderen. Door jullie stukjes te lezen word ik bemoedigd. Hopelijk hebben jullie dat ook. Of ik in de MMM zal stappen weet ik niet. Zal ik me eerst in moeten verdiepen voordat ik daar over mee kan praten... Wens jullie een fijn weekend! En voor degenen die in de vruchtbare periode zitte klus ze !
@ Konijn: Ik hoop dat je hebt genoten van je weekend weg. Enne, ik wilde je nog even zeggen dat ik het heel erg dapper van je vind dat je zo open en eerlijk je 'probleempje' ter sprake hebt gebracht. Wat fijn dat dat nu niet meer ind e weg staat en dat je er ook echt vankan genieten. Idd: Dank God daarvoor, na elke vrijpartij
ik kom zelf nooit in de kerk,maar geloof wel dat er iets is snap niet zo goed waaromik maar niet zwanger word,ben bang dat het een reden heeft.waarom mijn man zijn zaad zo slecht is bv,waar hebben we dat aan verdient. ik heb van te voren welleens gezegd(voordat we kinderwens hadden);als we niet op natuurlijke manier zwanger worden is het ons niet gegund,het komt alleen als het zo moet zijn,dan houd het verder op. nu zijn we inmiddels dus meer dan een jaar verder en is gebleken dat op natuurlijke manier zwanger worden vrijwel uitgesloten is.wij zitten dus in de mmm.wachtend of er nog mogelijkheden zijn voor ons. maar ik heb nu wel het idee dat god de mogelijkheden heeft gegeven voor ivf/isci.dat het sommige mensen wat meer moeite kost om zwanger te raken maar dat hij toch op zo n manier de mogelijkheid bied.
Eerst even dit,ik ben geen christen ik geloof zeker wel in iets wat het is weet ik niet,ik heb wel eens gebeden maar niet in de zin hoe jullie het doen denk ik. Maar ik vraag me nu wel een paar dingen af eigenlijk gewoon uit interesse of nieuwschierigheid meschien,maar kijk zo zie ik het dan dat je een gebedje slaat van o ik hoop dat het is gelukt deze maand dat snap ik helemaal,maar hoe moet ik dat zien bij jullie bidden jullie iedere dag een bepaalde tijd,en als het dan die maand niet lukt denken jullie dan ik heb niet goed of genoeg gebeden ofzo. Kijk ik vind het ook een gods wonder dat wij weer een kindje mogen verwachtte maar ik zal het vast en zeker anders zien dan jullie. En inderdaad er is meer nodig dan god om een kindje te verwekken. Maar ik wens jullie allemaal succes bij het zwanger worden en het is wel goed dat jullie daar op die manier steun uit kunnen halen,en het is wel fijn denk ik dat er zo'n topic is voor jullie want ik denk dat er niet meer veel en zeker geen jongere christenen meer zijn en zo kunnen jullie er toch over praten met elkaar. groetjes jeslin
Hi meiden, Wat een bijzonder onderwerp is dit toch altijd, leuk om de reacties allemaal te lezen. Wij zijn zelf ook christen. Ik bid ook voor mijn kinderwens, maar ik probeer het zo te vragen; dat wij een kindje mogen krijgen op zijn tijd, of wij geduld mogen hebben en wanneer het bij ons niet mogelijk is, om daar rust in te vinden. Ik vind het moeilijk om te vragen; God ik wil graag een kind, geef het mij. Daarnaast merk ik dat ik nu tot rust gekomen ben. Het zou goed kunnen dat ik dat door God heb gekregen. Ik heb enorm lange cyclussen en heb me tijdens m'n laatste ongi erg op zitten fokken. Gelukkig ben ik dat gevoel momenteel kwijt en kan ik ook oprecht gelukkig zijn met mijn goede vriendin die zwanger is. We genieten van het leven wat we nu leven en zijn zo ook tevreden. Wat betreft de pil; ik denk niet dat God daar problemen mee heeft. Wij hebben gezond verstand van Hem gekregen. Zomaar een gedachte hoor, maar misschien geeft God ons wel de kriebels dat je graag een kindje wil en dat hij je dan stuurt om te stoppen met de pil. Ik ben er van overtuigd dat God ons de wetenschap heeft gegeven, dus dat we daar wel gebruik van mogen maken. Daar maak je toch ook gebruik van als je (ernstig) ziek bent? In elk geval allemaal succes met zwanger worden!