@ max welkom! bij ons werd het ook via een telefonisch consult gedaan. wij hebben zelf twee gezonde kinderen, dus had helemaal niet verwacht dat er iets zou zijn en ging er vanuit dat mijn drie miskramen gewoon pech waren. dat was enorm schrikken. ik hoop dat je snel terecht kunt, helemaal omdat je nu zwanger bent, dan is het helemaal fijn te weten waar je aan toe bent. @petra nog even volhouden meid! hopen dat de stress van al dat wachten beloond wordt met een gezond kindje, daar gaan we wel vanuit! hier lijkt het bloeden van de provera eindelijk te zijn gestopt per vandaag, dus durf nog niet te positief te zijn. na twee maanden stil staan door al die bloedingen hoop ik dat we nu weer van start kunnen. De gyn zei afgelopen week, misschien is het verstandig om na al dit even afstand van dit alles te nemen. ik moest wel even slikken toen ze dat zei, na drie jaar bijna dag in dag uit bezig te zijn geweest met deze wens is 'even afstand nemen' niet echt een optie. ook al zou ik het willen, ik zou niet weten hoe ik dat zou moeten doen. en met de kans dat het vaker misgaat voordat het goed komt wil ik ook geen tijd onbenut laten. @ nina ik heb inderdaad al wat vragen op papier, bedankt voor de tip! ik ben erg blij dat we zo snel terecht kunnen, je leeft er toch naartoe.
@ Max: ik ben gewoon op afspraak geweest bij de gynaecoloog, toen wij voor de uitslag moesten. Kan me voorstellen dat het wel even hard aan komt zo via de telefoon. Sterkte de komende tijd want het zal wel even spannend voor je zijn, ik zal voor je duimen. @ Petra: Jij ook sterkte de komende dagen met wachten. Het zal wel slopend zijn... Ik duim ook voor jou!
Ha meiden, Ik ben de laatste tijd wat minder op ZP om een beetje afstand te nemen (en ook omdat ik er even niet zoveel tijd voor heb). Ik kom nog wel af en toe bij jullie spieken hoor, om te kijken hoe het hier gaat. Lees veel over wachten en onzekerheid... Beginneling: waar ben je? ook even afstand genomen? hoe gaat het met je en wat wordt het vervolg? Petra: succes met de punctie! Ik duim voor jullie! Korte update van hier: Na heel lang wachten en veel gedoe uiteindelijk toch vorige week op het wachtbankje beland! Dus ja, ook ik zit maar te wachten... Hoop binnekort weer wat vaker hier te komen!
@Happy Bedankt voor het duimen, maar helaas. Ik weet het wel vrij zeker nu, ik heb nu ook wat roder bloedverlies en alle kwaaltjes nemen af. Dat ik ook hoe de eerdere mk begonnen. Misschien betekent het wel dat mijn lichaam deze translocatie (welke het ook mag zijn) in een vroeg stadium afbreekt. Dat zou dan nog iets zijn. Maar ik kan me niet niet verheugen op een kindje dat misschien komt, dus dat heb ik toch een beetje gedaan. Niet verheugen zou ook niet eerlijk voelen naar het vruchtje in mijn buik, alsof ik er bij voorbaat al geen vertrouwen in heb. Hoe doen jullie dat? Toch de knop proberen te zetten tot je meer duidelijkheid hebt? Ik denk dat als ik ooit nog 8/9 weken haal (zonder kramp en bloed), dat het dan goed zit. Dat is alleen mijn gevoel, ik weet nog niets. @Petra Dat is dan een stuk beter geregeld dan in Nederland. Na aandringen kan ik toch eerder bij de geneticus terecht, op 18 november. Maar ik ben er ook wel bang voor. Ik lees dat jij een punctie krijgt overmorgen. Ik hoop dat je helemaal gerustgesteld zult worden. Moet je dan lang wachten op de uitslag? @Rizzie Ik snap dat jullie er niet aan gedacht hadden, met twee gezonde kinderen al helemaal niet. Ik zie dat je al behoorlijk wat voor je kiezen hebt gekregen de laatste jaren, pfff. Vervelend ook dat deze mk zo'n lange nasleep heeft, dat had ik afgelopen zomer ook. Sterkte, hoop dat je snel weer vooruit kunt kijken. @NynkeJellie Slopend waren de afgelopen dagen, ik ben ook echt op. Helaas niet met het zo vreselijk gewenste resultaat. Jij ook bedankt voor het duimen. Maar weer op naar de volgende ronde denk ik. Ik zou eerst het gesprek met de geneticus afwachten, maar dat komt nu eerder dan mijn volgende eisprong in elk geval. Want ik wil niet blijven proberen als er bijna geen kans is. Dat zeg ik nu, maar ik kan me ook voorstellen dat je dat weer bijstelt...
Max, dat heb ik dan inderdaad: Steeds de grenzen verleggen. Vorig jaar hadden wij besloten om het een jaar te proberen, lukt het niet dan ga ik weer op de medicatie die ik nodig heb en waarbij je niet zwanger mag worden... Een vruchtbaarheidsbehandeling hadden we allebei absoluut uitgesloten. Maar nu....schreeuwd heel mijn lichaam naar een kind! Mijn partner maakt zich hier best wel zorgen over, ook ik herken mezelf niet meer. Het zullen de hormonen zijn, de bekende tikkende biologische klok. Ook voel ik me schuldig tegenover mijn zoon, het is zo een leuke knul, waarom wil ik er nog een bij terwijl ik met hem al zo gezegend ben??? Mijn man draait langzaamaan bij en wil voor mij toch aan de ICSI procedure beginnen. Doe ik er wel goed aan? Deze vraag maalt maar door mijn hoofd.... Lekker nog 2 weken en je kunt terecht bij de Geneticus, hopelijk wordt je daar wat wijzer van. Ook hier het advies, zet alle vragen op papier en vergeet ook niet aantekeningen te maken tijdens het gesprek. Ben je al bij de verloskundige geweest voor een echo? Kounellie, de duimen draaien hier voor je!
o Max wat jammer nu weer. zo oneerlijk is het toch. Ik zit hier ook altijd in dat dubio, ik probeer mezelf altijd kalm te houden tot na een punctie, om me niet te veel vooruit te stellen op een baby. maar ja, ik ben nu ruim 15 weken, krijg een buikje, veel zwangerschapskwaaltjes, dus hoe kan je dat ontkennen? Ik loop nu ook in zwangerschapskledij. Donderdag inderdaad de punctie en zouden we maandag de vroege uitslag moeten krijgen, maar dat is eigenlijk de enige die belangrijk is voor ons. Nina, voor jullie dus ook moeilijke beslissingen in vooruitzicht, veel succes!
@Max, oh vind het zo jammer dat het weer fout loopt. Gelukkig kan je over een week al bij de geneticus terecht en hopelijk krijg je dan duidelijkheid, zorg ervoor dat je op voorhand over al je mogelijke vragen goed nadenkt zodat deze zeker tijdens het gesprek beantwoord worden. Bij ons hebben ze heel veel uitgelegd via tekeningetjes, vond dit heel makkelijk om te begrijpen wat net het probleem is Hier loopt een zwangerschap normaal mis voor de 10 weken:x @Petra, dat het maar snel maandag is voor jullie, eindelijk zekerheid dan, alvast heel veel succes voor donderdag, want ik geraak morgen wss niet online @Nina, pfff, is ook niet makkelijk voor jullie hé, kan je de medicatie nog even uitstellen of heb je die echt dringend nodig? Is de zwangerschap van jullie zoon spontaan gebeurd? Ik geraak ook moeilijk zwanger , maar weet niet of ik nu ik al een kind heb nog in die mallemolen zou stappen. Hangt natuurlijk ook sterk van je leeftijd af, ik heb nog wel enkele jaren @Kounelli, dat wachten duurt altijd zo lang hé, gelukkig heb je het druk, gaat de tijd toch beetje sneller. Hopelijk kan je volgende week goed nieuws komen melden @Rizzie, mensen zijn snel om te zeggen , afstand nemen, maar zij moeten het niet doen hé en met al die bloedingen is het zeker moeilijk om het effe te vergeten.
punctie achter de rug! viel best mee eigenlijk (of word ik het echt gewoon na 3 keer?) Heel beweeglijk kindje dus wel even lastig met de naald. Maar het prikken en opzuigen van vw ging vlot. We weten nu ook dat we een zusje voor onze meid zullen krijgen. Uitslag maandag of dinsdag, dus duimen maar weer. Nekplooi en neusbeentje wel goed ok dus toch al positief
Petra, fijn dat alles goed is meegevallen, en idd na 3 keer word je het al gewoon, alhoewel ik denk dat hier een tweede keer meer stress zou opleveren omdat ik weet wat er komen zal Hopelijk is voor jou het weekend heel snel voorbij en krijg je het verlossende telefoontje, gelukkig ziet er nu alles al super uit, maakt de stress iets draaglijker?????
ja, eigenlijk wel een beetje. Alleen durf ik niet te veel te hopen. Ben zo bang toch nog een zware klap te krijgen
Hoi Hoi!! Hier ben ik ook weer Petra fijn dat het is meegevallen! En nu op naar een positieve uitslag!!! Ik ben vandaag naar de gyn geweeest voor onderzoek. Van binnen zag het er allemaal goed uit! Gelukkig! En moet nog 1 keer bloedprikken als ik ongi ben. Over 3 weken zijn dan alle uitslagen binnen, ook sperma test En als het goed is, hoogstwaarschijnlijk, is er voor ons plek in maart!!! Ik dacht ik eerst maart?! dat is pas volgend jaar.... Maar eigenlijk pas over een kleine 5 maanden al Dus valt eigenlijk mee.. Manlief wil het graag zo via pgd, ivm meer zekerheid.. Maar hij snapt mijn twijfel wel.. Aangezien ik degene ben die alles moet voelen, prikken en doen. Hoe is het verder met jullie??? xxxxxx
Coco, voor jou dan ook redelijk goed nieuws, 5 mnd duurt nog wel even, maar vind dat het wel goed meevalt, en met de feestdagen voor de deur vliegt de tijd. Petra, ik duim zo hard als ik kan voor je, maar heb er toch ook een goed gevoel bij.
Heey Allemaal, weer een boel berichten zijn er bij gekomen! Coco: gelukkig dat het allemaal goed is, en fijn dat er in verhouding best snel plek voor je is! Dat is wel weer iets om naar uit te kijken. Petra: Goed te lezen dat de punctie meeviel, het lijkt me toch iedere keer wel weer spannend, ook al was dit de derde keer al. Leuk dat je weet dat je een meisje krijgt. Is dat vastgesteld aan de hand van een echo of d.m.v de puntie? Max: Wat vervelend dat het niet goed is, dat is flink balen... En hoe ik het doe.. Ik probeer me er vooral niet te veel mee bezig te houden, hoe moeilijk ook. Proberen verstand op nul en er niet teveel over de zwangerschap nadenken. Stiekem denk ik ook iedere keer weer, misschien gaat het deze keer wel goed, maar houdt toch in mijn achterhoofd dat de kans wel heel klein is. En zodra ik begin te vloeien weet ik gewoon dat het einde oefening is. En dan wil ik eigenlijk ook het liefst dat het zo snel mogelijk voorbij is. Hopelijk krijg je met het gesprek met de geneticus wat meer duidelijkheid hoe of wat. Kounelli: Leuk weer even van je te horen! Nina: Vreselijk he die hormonen? Sinds ik weer van de pil af ben, ben ik echt een monstertje haha, kan helemaal niks hebben, dus mijn man is iedere keer het bokje en krijgt telkens de wind van voren, de arme schat... Maar wel mooi dat je man nu toch ook wat meer open staat voor een ICSI behandeling, want jij was toch degene van wie de man het absoluut niet wilde? Of verwar ik je dan met iemand anders? Oh, nu hoop ik zo dat ik niet vergeten ben om op anderen te reageren die ook iets verteld hebben.. Als dat wel het geval is, i'm sorry.. Ik denk aan jullie allemaal!
nynke, leuk jou ook weer te horen! wat spannend is het toch altijd he. Ik ben vaak zo jaloers op al mijn vriendinnen die gewoon, vanaf het eerste moment kunnen genieten van een zwangerschap. Het geslacht is vastgesteld tijdens de echo ja, maar dinsdag krijgen def het geslacht en dat is 100% zeker
@Nina28 Er komt naast graag willen ook een soort biologische drang bij kijken... Dat maakt het (voor mij) lastiger dan welke andere wens dan ook. Voel me ook wel eens schuldig richting mijn dochter, maar dan juist omdat ize (nog) geen broertje of zusje heeft. Maar ja, ik heb het natuurlijk ook niet zo verzonnen... Lastig beslissing staan jullie voor. Ook al een lastige beslissing zonder dat jouw gezondheid daar een rol in speelt. Maar jij hebt dus nog meer af te wegen. Lastig hoor. @Petra83 Wat fijn dat de punctie goed is gegaan! En fijn dat de eerste berichten hoopvol zijn. Nu nog een goede uitslag en dan kun je echt gaan genieten van het bewegelijke kindje in je buik. Mijn dochter bewoog zoveel dat ik er soms misselijk van werd. Zoals het voelt als je in de achtbaan naar beneden gaat zeg maar. Ik hoop je dat je daar ook van mag genieten in de komende maanden @Happy3 Ik heb inmiddels toch een vraagteken bij deze mk gezet. Ik word er gek van, als het mis moet gaan dan graag in één keer. Maar nu is het bloeden na maandagmiddag ook weer verdwenen en niet meer teruggekomen. De krampen zijn ook weer weg... Dan krijg ik toch weer hoop. En dat vind ik eng, want hoop maakt me weer kwetsbaar. Ik kijk nu maar niet te ver vooruit, maar vooral naar het gesprek vrijdag. Het ziekenhuis kan niets doen zeggen ze. Want op een echo zou toch nog geen hartactie te zien zijn... Afwachten dus maar. En dat zal ik nog vaak moeten doen denk ik. Gelukkig ben ik van nature erg geduldig @NynkeJellie Ja, verstand op nul... Klinkt zo makkelijk, hé. Maar ik heb wel een fijne oefening van iemand gekregen waarmee je de emoties eromheen die je niet helpen los kunt laten. Klinkt zweverig, maar het helpt mij enorm. Het fysieke deel is er natuurlijk nog steeds. Ik kan me niet meer voorstellen hoe het is om 'gewoon' naar de wc te gaan. Ik ben elke keer bang voor bloed...
Het klinkt inderdaad makkelijk, verstand op nul, maar dat is het zeker niet! Mijn man zegt het ook iedere keer weer, 'probeer er niet teveel bij na te denken'. Ja das misschien mogelijk voor hem, maar hij voelt zijn borsten niet iedere keer als hij de trap op rent, en hij heeft niet het gevoel dat je nog de hele dag wel kunt slapen terwijl je er al een goede nacht op hebt zitten . En 'gewoon' naar de wc gaan is er voor mij dan ook niet bij, ben ook iedere keer bang voor bloed. Zo zweverig klinkt die oefening trouwens niet hoor, het is hartstikke mooi dat het je zo goed helpt.
Gisterenmiddag om 11.25u is onze prachtige dochter Nelle geboren en gestorven. Mijn vruchtwater is in de ambulance, die moest komen omdat ik ondraaglijke pijn had, gebroken. Ik heb door de vwp een zware infectie opgelopen waardoor mijn water is gebroken. Wij verblijven nu nog metNelle in het ziekenhuis en wachten op de verdere uitslagen en proberen te verwerken