Helaas hebben wij gister vresselijk nieuws gehad. Het geen een mooie echo moest worden werd in ene onder ons voeten weg gerukt. Met 6.4 een echo gehad en een heel mooi hartje. Wat waren wij blij want we waren meteen na onze vmk weer zwanger en dit kindje leefde. Maar helaas bleek gister dat het hartje niet meer klopte. Ik voelde me zo leeg en het deed me zoveel pijn. Vorige maand kon ik me er beter overheen zetten maar nu. Ik kon en nog steeds niet geloven dat dit ons moet overkomen. Ons wondertje waar we zo naar uit gekeken hadden is weg genomen van ons. NU moet ik morgen naar de gyn toe. Nu is mijn vraag wat kan ik verwachten? Volgens de vk zal de gyn een curretage voorstellen. Kan iemand mij vertellen hoe snel dat dan gaat gebreuren? En wat als ik een keuze heb.? wat moet ik kiezen medicijnen of een curretage. Helaas bleek dat ik het kindje al 2 weken dood bij me draag! Dus ik wil het zo snel mogelijk weg hebben. Ik vind dit heel moeilijk, om een keuze te maken!
Hoi, ten eerste wat een vreselijk nieuws! helaas weet ik er alles van.. In mn tiende week dag 5 nog een echo gehad met een beweeglijk mini mensje en 4 dagen later (ik wilde een echo want voelde niet goed) helaas ook een dood mensje in mn buik. Ik heb toen de keuze gemaakt om het direct te laten bevestigen door de gyn en de volgende dag curretage te laten inplannen.. Voor mij was het geen optie om af te wachten.. Succes met je keuze! en heel erg veel sterkte .
Hoi, Als eerste wil ik je ontzettend veel sterkte wensen *knuff*. Je hebt altijd een keuze! Tenzij het medisch niet verantwoord is. Je gyn zal je waarschijnlijk voor stellen dat je kunt kiezen voor een curretage, medicatie of afwachten. Afwachten vondt ik zelf heel zwaar want mijn kindje was al bijna 3 weken dood toen we het hoorde en ik wou niet nóg langer met een dode baby lopen.. Dus die viel af. Curretage was voor mij echt mijn laatste optie. Er zitten (hoe klein dan ook) risico's aan en er zijn meer vrouwen dan je denkt die ondanks het 'kleine' risico er wel verklevingen aan hebben over gehouden.. Moet je maar eens googlen op syndroom van Asherman. Dus als ik jou was zou ik eerst voor de medicatie kiezen. Je moet dan 1 pil oraal innemen (mygifine ofzoiets) en dan moet je 2 dagen later 4 pillen vaginaal inbrengen. Het bloed verlies kan wel best heftig zijn maar dat is mijn een spontane miskraam ook zo. En bovendien zitten er aan de medicatie's geen risico's en je kunt het zelf doen. Dat je het zelf kunt doen vondt ik persoonlijk heel erg fijn, heb in alle rust afscheid kunnen nemen van ons kindje. Het is zelfs zo dat ik minder heb gebloed dan mijn lieve vriendinnetje die vorige week helaas ook een miskraam heeft gehad bij 11 weken zwangerschap, deze kwam spontaan op gang. Denk er in ieder geval goed overna voor je echt een keuze maakt wat je gaat doen, het is allemaal niet niks! Veel sterkte!
Beste Mama van D, Ik weet wat je doormaakt, het is verschrikkelijk. Zoals Charity al schrijft, curettage is zeker niet de enige optie en ik zou het ook niet in eerste instantie aanraden vanwege het risico op het syndroom van Asherman en baarmoederontstekingen. Artsen denken dat het weinig voorkomt, maar als je dan die ene bent die Asherman krijgt (ik dus) dan blijken er heeeel veel meer vrouwen Asherman te hebben opgelopen, en geloof me, het is een rotaandoening waaraan je één of meerdere keren aan geopereerd moet worden. Als je om Mifegyne vraagt in combinatie met Cytotec dan komt de miskraam doorgaans snel op gang, en de kans op succes is 90 procent. Met alleen Cytotec is die kans 70 procent. Het bloedverlies is doorgaans flink (maar lang niet bij iedereen) en de pijn is hetzelfde als die van een natuurlijke miskraam: je krijgt weeën, en die kunnen pijnlijk zijn, maar ook heel erg meevallen. Je mag paracetamol nemen en een warme kruik op je buik leggen, daar vond ik het zelf heel goed mee te doen. Mocht het bloedverlies onverhoopt heel heftig zijn, neem dan contact op met de gyn. Dat hele heftige bloedverlies is zeer zeldzaam, dus daar zou ik me niet door laten weerhouden als je het graag zelf wil doen, en thuis. Heel veel sterkte. Suus
mamavand, heel veel sterkte in de komende dagen en morgen bij de gyn. En ik denk dat je moet doen, waar je je zelf prettig bij voelt en je, tenzij medisch noodzakelijk, niets moet laten opdringen. Zit dus in dezelfde situatie als jij ( je hebt ook bij mij gereageerd) en ook ik heb blijkbaar al 2 á 3 weken een dood kindje in mij, vind het heel vreemd en naar, maar ik wil proberen af te wachten. Ik kan a.s. zondag VK bellen, voor een homeopatisch middeltje. En anders volgende week donderdag naar ziekenhuis. (om het daar te laten 'bekijken' en waarom het nog niet weg is en eventueel verdere mogelijkheden) Ik heb zoiets van, zie wel. Maar heb voor mezelf ook sterk het gevoel er nog niet helemaal klaar voor te zijn... Maar begin me er een beetje aan 'over te geven', dus ik verwacht morgen of vrijdag. Knuffel !!
Heel veel sterkte toegewenst!!! Wat een vreselijk bericht, kan me een beetje indenken wat je voelt. Ik hoop dat je er samen met je vriend/man goed over kunt praten en samen kunt huilen. Wij ontdekten met 11 weken dat ons kindje was overleden. Toen was het ook al een tijdje overleden. Wij hebben het gewoon afgewacht. Dit was wel zwaar. Medicijnen mocht ik niet nemen, ik was te ver volgens het ziekenhuis. Curettage was geen optie voor ons. Als je dat laat doen, blijft er echt niks van je kindje over. Ook het idee dat ze zo ook een abortus doen, vond ik heel erg. Na een week wachten kwam het dan toch ineens op gang. Op vrijdag was ik begonnen met bloeden, op maandag begon het echt. Dat heeft toen nog 6,5 uur geduurd en was echt heeel pijnlijk. Maar uiteindelijk wel ons kindje respectvol kunnen begraven. Uiteindelijk kun je zelf alleen die nare beslissing nemen. Maar waarschijnlijk kun jij nog aan de medicijnen en dat is geen slechte beslissing denk ik. Ik wil je heel veel sterkte toewensen!
DE KEUZE voor medicatie viel af ivm bloed ik neem geen bloed en volgens de gyn ga je met medicatie heel veel bloedverliezen. Dus ik mocht een curretage volgende week. Maar het ideee dat dat hetzelfde verricht word als een abortus kon ik niet dragen. Daarom hebben wij besloten te wachten of het vanzelf komt. We wachten tot 7 juli. is het er dan niet dan gaan ze het wel weg halen. Maar tot nu toe heb ik hier een veel rustiger gevoel bij. Wetende dat ons kindje gewoon op een eerbiedige manier te wereld zal komen. Dan kunnen we het ook een plekje geven en begraven. me curretage is da allemaal niet mogelijk, en ik dnekd at ik dat nodig heb voor de verwerking om wel afscheid te kunen nemen. Ik heb ook een gedicht gemaakt en dat hebben wij opgehangen in onze slaapkamer zodat we een plekje hebben om het te laten rusten.
Wat bedoel je met ik neem geen bloed? Met een natuurlijke mk kun je ook heel veel bloed verliezen, en met een curettage trouwens ook. Dat kun je nooit helemaal uitsluiten. Knap dat je kunt afwachten hoor. Suus
Ik ben Jehovah's getuigen, En neem dus geen bloed. En volgens de gyn,ga je meer vloeien als ze het met medicatie opwekken. Dus vandaar, maar ik denk nu naar het weekend er heel anders over. Ik wil graag dat het aankomende week weg gehaald word!
Hey meid, ik weet precies wat je doormaakt...afgelopen woensdag hebben wij hetzelfde bericht gehad. Ons kindje was met 13 weken overleden, zelf was ik in de veronderstelling 14 weken zwanger te zijn. Ik heb wel de keuze gemaakt op met misoprosol (volgens mij schrijf je het zo) de bevalling op te wekken. Ik heb erg weinig bloed verloren en heb het ervaren als een gewone bevalling. Dit heeft mij erg geholpen om het te verwerken. Uiteindelijk nog wel curretage nodig gehad voor de placenta..maar dat is redelijk normaal. Het feit dat mijn kindje door mijn lichaam is geboren, heeft mij geholpen het een plekje te geven en het hoeft dus helemaal niet dat je heel veel bloed verliest.. Die kans is er net zo goed thuis als je wacht of met curretage.. Als je vragen hebt mag je me altijd pb-en..heel veel sterkte!
wat een naar nieuws ik hoorde al niets meer van je. maar dat begrijp ik nu wel. sterkte met alles!!!!
Dank je wel, janet. het gaat wel. afeglopen donderdag heb ik de curretage gehad. en dat viel allemaal best wel mee. Maar helaas kreeg ik vandaag de klap. Emotioneel gezien dan. Heb vandaag heel veel gehuild. Liefs mamavand
Lieve mamavand, Heel erg veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies. We denken aan jullie. Dikke knuffel van je "zuster" uit Flevoland