Mijn stiefdochter gaf vanmorgen aan dat ze wilde stoppen met paardrijden, dit doet ze alleen als ze bij ons is om het weekend. Ze vind het niet leuk meer is ook 2x gevallen waarna ze toch heeft doorgezet. Ze zei het tegen mij. Ze ging het tegen mijn vriend zeggen maar die zei gelijk dat ze moest doorzetten en er niet af mag. Maar wat doe je nou als een kind echt niet meer wil en je vriend dus vind dat ze moet doorzeten?
Waarom mag ze er niet af van haar vader? Als je kind het echt niet meer wilt, snap ik dat niet zo goed
Wij moesten vroeger altijd het seizoen af maken. Nieuw schooljaar mochten weer eventueel wat anders. Vind k wel een goede optie om niet bij elke tegenslag gelijk op te geven en er goed over na te denken of je echt wilt stoppen. Misschien kan je zoiets met je vriend afspreken dat ze t nog een paar maanden probeert en als ze dan nog steeds wil stoppen dat het dan oké is.
hoe oud is ze ? Wat noordeling zegt vind ik ook een goed idee: Geef een tijd aan - 4 weken - of 2 maanden . Eventueel kun je de contributie een rol laten spelen (betaal je per keer, per maand of ? ) . Ik moet zeggen dat ik dat in het begin zo moeilijk vind bij kinderen. Dat ze gelijk 'vastzitten' voor soms lange periodes. Vanaf een jaar of 9 / 10 - oke. Maar in het begin, met 5 / 6 jaar... Maar oke, hopelijk geld dit in jullie geval niet.
Ik zou ook idd kijken of jouw vriend akkoord wil gaan met nog een paar maanden proberen en als ze de lol er dan nog niet in terug gevonden heeft, stoppen. Zo kan jouw stiefdochter toch nog kijken of ze het echt niet leuk meer vindt, of dat het toch de schrik is geweest van het vallen!
Wij zeggen altijd 'seizoen afmaken' maar als je haar er elke keer naar toe moet sleuren zou ik eerder stoppen.
Wij hadden hetzelfde met de scouting van onze zoon. Hij vond het een tijdje niet zo leuk en wilde er af. De contributie was betaald tot februari. We hadden hem gezegd dat we afmaken tot waar we betaald hadden en als hij het daarna nog steeds niet leuk vond dan mocht hij er af van ons. Inmiddels is het bijna februari en heeft ie het weer hartstikke naar zijn zin en hebben we weer voor een half jaar bijbetaald!
Met andere sporten zou ik ook zeggen afmaken tot het betaald is. Maar met paardrijden is dit anders vind ik. Je schrijft dat ze er twee keer is afgevallen. Is ze misschien bang geworden op een paard?
Ik had toevallig vorige week deze discussie met mijn man schoonmoeder en schoonzus Hun vinden het zelfde als jou man, ik denk er anders over, Onze zoon zit op voetbal, hij vind het erg leuk, elke week kijken we bij zijn wedstrijd en voorlopig zijn we er ook nog tijdens trainingen Wij willen wel dat hij discipline heeft/krijgt, hij kan zijn team niet laten zitten omdat hij er even geen zin in heeft, ziek en niet lekker in orde is uiteraard thuis blijven, maar wij willen niet dat hij voetbal afzegt omdat hij bijvoorbeeld liever bij een vriendje gaat spelen Maar wanneer hij wil stoppen..... Mag hij stoppen, maar wel nadat wij de echte oorzaak weten..... Vind hij het gewoon niet leuk meer ? Een andere sport leren kennen die hij liever wil beoefenen, of vind hij het niet leuk meer omdat hij zichzelf niet goed genoeg vind of juist beter dan de rest in dat geval zou hij namelijk eventueel een niveau hoger kunnen en als hij het gevoel heeft gepest te worden of de bal niet toe geschopt krijgt kan de trainer hierin eventueel van hulp zijn om hem het voetbal weer leuk te laten vinden Mocht dit niet helpen mag hij van mij stoppen met zijn voetbal Mijn dochter idem met dansen
Wij doen idd seizoen/ betaalperiode afmaken. Mochten ze iets hebben waarbij bv maar 1 of 2 maanden vooruitbetalen is mogen ze daarna meteen stoppen, maar pas in het nieuwe schooljaar wat nieuws.
Ze is 8 jaar. Ze is idd bang geworden door het vallen, maar ze ging toch weer op het paard zitten daarna. Gister heeft ze ook paardgereden en we kijken het nog een tijdje aan. We betalen per keer dus als ze echt wil stoppen kan ze er zo af.
Hoe lang rijd ze nu? Ik ben het toch eens met je vriend eigenlijk.. 2 keer vallen en dan eraf willen is wel een beetje snel opgegeven. Ze moet weer vertrouwen krijgen in haarzelf en de pony's waar ze op rijdt en dat kost tijd. Je kunt eventueel het hier even over hebben met de instructrice, kijken of zij hierin kunnen helpen om die angst weer te overwinnen.
Ik zou ook zeggen; hup, schouders eronder en doorgaan. (Tenzij het moord en brand of krijspartijen betekent; maar dat zou ik er natuurlijk niet bij zeggen). Waar je aan begint; maak je af. Dus zeker voor die periode dat je ervoor betaald. Ik zou ook gewoon vooraf tegen het kind zeggen dat je het een half jaar probeert; ook al is dat stiekem niet zo Ik was echt de sjaak vroeger thuis. Ik mocht nergens zelf naartoe fietsen want het was allemaal te ver of te gevaarlijk met oversteken; maar niemand had zin om mij te brengen. Dus elke sport of activiteit die ik probeerde ging hooguit 3 tot 4 weken goed en dan had men geen zin meer om mij te brengen en gingen dan ook die hobby daaarom afkraken. Rete-irritant. Ik zou dus ook zelf als ouders meer ondersteunend proberen te zijn op de momenten dat ze zegt dat ze geen zin heeft. Zo van: het geeft niet als je nu even geen zin hebt, zodra je straks weer thuis bent heb je het ongetwijfeld hartstikke leuk gehad en dan gaan we een spelletje doen Veel plezier schat *smak* En dan zelf ook gewoon dat doorzettingsvermogen laten zien.
Ik vind 'je moet gewoon doorgaan' wel een beetje kort door de bocht. Als zij angstig op een paard/pony zit, kan dat gevaarlijk zijn. Je hebt het dan toch minder goed in de hand. Ik zou idd ook zeker nagaan of de instructrice kan helpen bij de angst onder controle krijgen. Daarnaast is 1 keer in de 2 weken weinig om echt vertrouwen te krijgen in je eigen kunnen. Er zit dan zo veel tijd tussen de lessen dat je dingen gaat vergeten. Misschien een idee om toch elk weekend te laten gaan? Of is dat echt geen optie. Andere optie is misschien dat ze kan helpen in de stallen en met borstelen enzo. Dan krijgt ze ook wat meer feeling met de paarden en misschien ook meer vertrouwen er in. Verder denk ik ook: als ze het echt niet leuk vindt en ook niet over de angst heen komt, gewoon stoppen. Stelselmatig iets moeten doen wat je echt niet ligt is ook geen pretje.
Paardengek hier Maar ik snap heel goed dat het eng is na een val. Ik ben er ook een paar keer hard vanaf gestuiterd. Ik heb mij er nooit door laten leiden, maar ik ken ook iemand die zo hard was gevallen dat ze in het ziekenhuis was beland omdat ze bang waren voor rugletsel. Gelukkig bleek het enkel een flinke kneuzing te zijn. Diegene is wel doorgegaan, maar uiteindelijk toch gestopt omdat ze eigenlijk niet meer durfde te galloperen. Dan is de lol eraf, ga je met tegenzin op een paard zitten en zij dacht ook dat het angst overwinnen was. Wat je kunt doen is met de instructrice afspreken dat ze op de braafste pony of op haar lievelingspony mag de komende lessen. Spreek verder een aantal lessen af wat ze nog moet afmaken en als ze het dan echt niet meer leuk vindt, mag ze stoppen. Dan heeft ze doorgezet, is ze van haar grootste angst af en kan ze iets doen waar haar passie ligt. Ik waarschuw je wel, eenmaal besmet met het paardenvirus blijft het altijd kriebelen, dus sta er niet raar van te kijken als ze over een paar jaar weer wil beginnen!
Hier mogen ze ook niet zo vlug op geven. Als het betaald is maak je het af als ze dan nog altijd willen stoppen dan mag dat natuurlijk. En bespreken waarom ze niet meer wil. Is ze ineens bang dan zou ik dat bespreken met die les gever. En haar der over helpen. Zomaar stoppen omdat ze schrik heeft dat vind ik geen oplossing. Doet ze het echt niet meer graag maar je betaald per keer dus niet voor een jaar. Dan nog zou ik een bepaalde tijd af spreken om toch door te zetten. Eerst nog even aan kijken en dan pas beslissen. Zo leren ze niet te snel op te geven en even door te zetten. Wie weet heeft ze er dan weer helemaal zin in. Zo niet heeft ze voor haarzelf wat bereikt.Zo voorkom je ook dat dat ze mogen op ballet willen en overmorgen op voetbal. Want ik mag toch weer wat anders doen als ik het beu ben .