Pfff jullie schrijven véél Haha ik kreeg geen berichten dat er berichten waren gepost... Hier gaat alles redelijk. Kindlief is dwars en erg vermoeiend. De zwangerschap verloopt prima, afgezien van harde en soms pijnlijke buiken. Ik heb momenteel weinig kwalen. Bij de eerste kreeg ik bij 23 weken al last van bekkeninst en nu nog weinig last! Hopelijk blijft het zo. Wel erg moe, maar een middagdutje doet wonderen zolang kindlief ook eventjes slaapt Iemand schreef over sm drama's. Hoe is het daar nu mee? Hier ook geen contact met leden van de sfamilie. Lekker rustig En fm erfelijk geloof ik ook wel. Mijn broertje heeft precies dezelfde klachten! Is alleen nog gediagnosticeerd (hij is veel jonger en de klachten komen net tot uiting).
super dat alles goed gaat frummel. hier zit ik even in een dipje, naja dipje, hoe zal ik het noemen, gevoel versus verstand probleempje, athans volgens het maatschappelijk werk.
Mooi dat het goed gaat frummelk, maar is je broertje nu wel of niet onder behandeling. Niet fijn Dobbel dat je even een dipje hebt, dikke knuffel voor jou. Hier gaat het zijn gangetje, nog steeds verkouden lijkt maar niet over te gaan. En moet donderdag weer naar het ziekenhuis *zucht* Ben bang dat dit nog niet de laatste keer is. En er wordt hier inderdaad lekker gekletst. Fijne avond nog lieve meiden.
frummel: wat goed om te horen dat het weer beter gaat houden zo! dobbel: succes en hoop dat je snel uit je dipje bent jilina: alvast succes donderdag laat je weten hoe het gegaan is ?
Ik zou een update geven i.v.m. het ziekenhuis bezoek. Vorig jaar op 30 oktober heb ik een aangezichtsverlamming gehad. Na een maand was niets meer van de verlamming te zien maar hield een doof een pijnlijk gevoel aan die kant. Allemaal testen gedaan en hier kwam niets uit. Ik ging van de kno naar de neuroloog van de neuroloog weer naar de kno. Dus een beetje van het kastje naar de muur. De bedrijfsarts wou een second opinion in een academisch ziekenhuis maar mijn neuroloog in sneek wou daar niet aan mee werken. Ik had van mijn huisarts een verwijzing gekregen voor een second opinion in Leeuwarden. Dus in overleg met de bedrijfsarts keurde hij dit ook wel goed. Deze neuroloog heeft mij door een ct scan gedaan en later nog een keer door de mri. Hier kwam gelukkig niets uit dus het is geen neurologische afwijking. Niets is beschadigd dus heb geen hersenbloeding of wat dan ook gehad. Maar dat verklaarde dus nog steeds niet de pijn (die ondertussen al minder was geworden) en het dove gevoel. Hij heeft me door gestuurd naar de kaakchirurg omdat er misschien wel wat mis was met de kaakkom omdat daar de pijn vandaan kwam. De kaakchirurg heeft gevoeld en voelde irritatie aan de spieren en pezen. En zei dat mijn kaakspier te veel is doorontwikkeld. Tijd lang geen harde spullen meer kauwen en een splint in voor de nacht. Dit moest ik 6 weken lang proberen en voor controle dus gisteren terug komen. Hier kwam uit dat alles een stuk rustiger is geworden maar het dove gevoel zit er nog steeds. Dus moet stoppen met de splint omdat hij niet het gewenste resultaat geeft en dit waarschijnlijk ook niet gaat doen. Het is een kwestie geworden van afwachten tot het vanzelf over gaat omdat er niets is beschadigd kan dit niet blijvend zijn zei de chirurg. Maar het kan jaren duren. En wat het is of is geweest weet hij ook niet. Dokters hebben niet overal een antwoord op zei hij. Moet het in de gaten houden wordt het dove gevoel erger moet ik aan de bel trekken. Heel verhaal geworden maar dan zijn jullie op de hoogte.
Jilina, Van de 1 op andere dag had je dat!? Ik zou er best van schrikken zeg... Gelukkig is het weggegaan maar nu nog dat laatste gevoel weg... Altijd jammer dat ze het dan gelijk erna "opgeven" en je het als het ware maar moet afwachten! Succes hoor hopelijk is het dan ook van de 1 op andere dag weg!
Het is idd van de 1 op andere dag gekomen. Vond het dood eng. Geen idee wat er aan de hand was. Ik stond de tanden te poetsen en vernam de borstel niet meer. En het water liep uit mijn mond. Ik keek in de spiegel en zag mijn mondhoek hangen. Probeerde mijn neus op te trekken en mijn wenkbrauwen maar niets werkte meer de hele linker kant was verlamt. Ik keek mijn dochter aan en raakte in paniek heb mijn vriend overstuur op gebeld want die was net de deur uit naar zijn werk. Hij heeft me aardig rustig kunnen krijgen en heb ik de huisarts gebeld en kon binnen een uur terecht. Ik heb bhv dus dacht gelijk aan een hersenbloeding of iets in die geest. Dus ook mijn arm proberen te bewegen of die ook pijn deed maar dat was dus niet het geval kon het gewoon normaal bewegen gelukkig. Het voelt nu nog aan alsof je een slaap been hebt maar dat heb ik dan aan de linkerkant van mijn gezicht en hals. Bij mijn mond voelt het alsof er een verdoving in zit die je wel krijgt bij de tandarts. En als ik heel erg moe ben of heel veel inspanning heb gedaan dan wordt dat gevoel alleen maar erger. Ik moest alles al goed plannen en niet te veel hooi op mijn vork nemen op 1 dag maar daar moet ik nu door dit dus nog meer op gaan letten. En het probleem hier mee is ook nog dat je weer stuit op onbegrip. Toen de verlamming er nog in zat zagen ze dat er wat is en nu zie je het niet meer dus wat loop je dan te zeuren. Nou ze mogen het van me hebben ik ben het liever kwijt dan rijk.
Jeetje Jilina, wat een verhaal! Pfjiew dat is echt schrikken zeg en dan ook nog geen oorzaak en zon lange nasleep Ik hoop echt dat het helemaal weggaat!
Ha dames! Tijdje ff niet gereageerd, was ff druk. @Angels88: welkom! @jilina: heftig hoor zo'n aangezichtsverlamming. De irritatie van spieren en pezen in het gezicht en rondom de kaak ken ik wel. Ik loop hiervoor ook regelmatig bij de Bijzondere Tandheelkunde en kaakfysiotherapie. Ik heb ook een spalk waar ik mee slaap als ik weer meer last heb. Bij mij hielp kaakfysiotherapie ook echt goed. Heb massage technieken gekregen om je eigen aangezichtsspieren te masseren. Totaal niet charmant , maar erg effectief! Als ik nu veel pijn heb, pas ik die technieken nog steeds zelf toe en dat verlicht het echt. Misschien een idee om eens een speciale kaakfysiotherapeut bezoeken? Oh en harde dingen eten moet ik nu nog steeds mee uitkijken. Opbakbrood is bijvoorbeeld veel te hard voor mij. Hier gaat het goed. Ben inmiddels over de eerste stress en boosheid met betrekking tot mijn schoonmoeder heen. Voel me wel ontzettend gebruikt/misbruikt, maar dat zal vanzelf een plekje krijgen. Een van de redenen is dat mijn schoonmoeder van 1996-2004 niet in het leven van mijn vriend is geweest (hij was 6 toen ze hem weggaf). Hij heeft een ontzettend traumatische jeugd gehad en heeft daar nu nog ernstige psychische problemen door, waar hij nooit vanaf zal komen. Sinds 2004 is er wel contact, maar het draait alleen om hoe zielig mijn schoonmoeder is, hoe zij het slachtoffer in dit verhaal is en als wij maar gaan geloven dan zal God ons belonen en genezen......... Het contact verliep ook voornamelijk via mij. Mijn vriend is al een tijd geleden gestopt met praten met zijn moeder (en andere familieleden) omdat zij hem toch niet begrijpt en hij alleen maar gaf en niks van haar terug kreeg. Zij denkt alleen aan zichzelf (en zo is ook de rest van zijn familie) en plaatst haar geloof in God tussen ons en zichzelf in (dwong het voor ons gevoel zelfs aan ons op). Hij vond het wel prima dat ze weet hoe het met ons gaat, maar wilde zelf die communicatie niet voeren, dus deed ik dit voor hem. Zo hoorde zij toch af en toe van ons en hoe het met ons gaat. En nu? Nu ben ik the bad guy, een onervaren moeder, heeft ze altijd al in mijn ogen gezien dat ik slecht over haar wilde praten en dat ik mijn vriend altijd bij haar heb weg willen houden.......... En bedankt! Stank voor dank dus. En helaas speelt er nog veel meer. 1 ding weet ik zeker, wij zijn zooooooooo veel beter af zonder haar! De familie van mijn vriend is het niet waard om in ons leven te zijn. Gelukkig heb ik een fantastische familie en heeft mijn vriend zo nog een hele familie die wel om hem geeft en heeft ons kleine mannetje een fantastische opa en oma, en super lieve ooms, tantes, neefjes en nichtjes! Lichamelijk gaat het goed. Heb lekker veel rust genomen en zo veel mogelijk dutjes met de kleine mee gedaan .
Heb even bij gelezen, ben erg druk in het hoofd, veel om over na te denken, dus even hier niet gelezen. Ik geef jullie even een virtuele knuffel,
He yesera zo gaat het jammer genoeg meestal.. Jij probeert te helpen en doet er alles voor maar als het niet loopt zoals hun het willen krijg jij de figuurlijke mes in je rug! Bah ik haat dat soort mensen! Nou maak je niet druk om hun hoor dat verdienen ze niet dat jij je daar rot over gaat voelen! Dobbel knuffel terug & rustig aan!
Dobbel, dikke knuffel terug! @ Yesera, pfjoew, wat n verhaal zeg... Snap dat je jezelf daar erg rot over voelde! Gelukkig heb je zelf wel een erg fijne familie!
@Yesera Pijn heb ik gelukkig niet echt meer maar dat irritante dove gevoel dat zit er gewoon constant en wordt gaande de dag alleen maar erger en als ik me veel heb ingespannen en dan breid het zich ook uit. Ik ging hier voor naar de cesartherapeut die mij masseerde en daar had ik wel baat bij maar moest van de neuroloog hier mee stoppen Mooi dat het lichamelijk goed met je gaat en snap dat je je rot voelt over het verhaal van je schoonmoeder dat is ook niet niks natuurlijk. Maar gelukkig dat je zelf wel een fantastische familie hebt en dat je daar altijd terecht kan. @dobbel Knuffel terug Hier gaat het zijn gangetje kan wel weer merken dat het druk wordt op het werk want ik ben veel sneller op. En het ligt ook wel aan mezelf want wil gewoon de dingen af hebben voordat ik naar huis ga. Ik wil mijn collega's er de volgende dag niet mee opzadelen zeg maar. Maar weer ff de knop om dat ik dit wel moet doen, want een extra collega op de afdeling zit er toch niet in.