Ik ben benieuwd wat de meningen zijn. Wat is voor jou het belangrijkste: het aantal kado's (lekker veel of verantwoord "weinig") of het bedrag (hoog/ laag bedrag, voor alle kinderen hetzelfde bedrag).
Ik heb maar één kind, maar bij mij zou het aantal belangrijker zijn dan het bedrag. Het is voor een kind echt niet leuk als zijn/haar broertje of zusje meer cadeautjes uit mag pakken. Ik zou het bedrag een beetje in de gaten houden, maar uiteindelijk gaat het erom dat ze het speelgoed leuk vinden.
Eigenlijk vind ik allebei belangrijk. Ik wil graag VEEL EN GOED . <jaaa hebberig ik>. Maar zonder gekheid... Ik heb liever één goed cadeau, dan tien kleintjes. (als ik kiezen mag) Maar overigens ben ik blij met alles, dus dat scheelt. Voor de kids heb ik een budget, waar ik mij ook echt aan houd, maar ik let er wel op bij de kleinere kinderen, dat het aantal ook een beetje gelijk is. De grotere kinderen begrijpen wel dat één cadeau net zo duur kan zijn als drie kleintjes, maar de ukkies begrijpen dat niet.
Ik heb gezegd aantal, vooral voor de kids zelf. Ze zijn zich vaak niet bewust van de kosten maar zien wel het aantal/de grootte van de kado's en meten dit bij elkaar.
Ehhh, of ze het leuk vinden?? Kids zien het verschil in bedrag niet, en soms ook in aantal niet (tenminste, wij doen het niet per sé om en om ofzo). Eventueel kun je nog 2 dingen bij elkaar in doen. Uiteraard hou je er wel rekening mee dat de een niet 10 dingen heeft, en de ander 5. Ik kijk wel of ze het op dat moment een beetje kan zien. Mijn oudste krijgt een puzzel en een spel (bijvoorbeeld) en de jongste een telefoon met geluidjes en een bal. Dan probeer ik het iets anders te verdelen, zodat de oudste op dat moment ook iets leuks heeft om even mee te spelen. Voor jonge kinderen vind ik dat wel belangrijk. Maar meestal betekent dat gewoon even een wissel, of iets kleins erbij wat zichbaarder is!
Beide. Ik heb globaal een bedrag in mijn hoofd en daar koop ik een aantal cadeautjes van en ik zorg wel dat het er meer zijn dan wij krijgen enzovoorts maar ik geef ook niet teveel want vorig jaar, toen vierden we het met de hele familie en iedereen had cadeaus gekocht voor haar en ze haalde het einde gewoon niet, ze werd er gek door, dus dat houd ik dit jaar beter in de gaten, het kan ook teveel zijn.
Even belangrijk Eigenlijk hoort daar als 3e ook nog leuk & "nuttig" bij.... Sowieso zorg ik dat de kids evenveel hebben (ook qua grootte want daar kijken ze toch naar). Vorig jaar zijn ze echt enorm verwend door opa's, oma's, broers, zussen. Achteraf echt te gek naar mijn idee, daarom heb ik dit jaar een Max bedrag met iedereen afgesproken en een 'ideeën' lijstje gemaakt. En het moet vooral ook leuk & nuttig zijn! Dochter heeft weer een aantal Barbies op haar wensenlijstje staan ('die heb ik nog niet!'), maar ze heeft er echt meer dan genoeg, niet echt nuttig dus weer een Barbie. Ook heeft ze speelgoed omsingeld waarvan ik nu al weer dat zender na 10 minuten nooit meer naar zal kijken. Gaat de Sint dus ook niet kopen
Hier wordt nog niet gekeken naar hoeveel de ander heeft of wat het heeft gekost. Ze zijn nog te jong. We spreken een bedrag af met familie, maar eigenlijk is dat overbodig, daar letten ze nog niet op. Ik vind vooral belangrijk dat ze het leuk vinden.
wij letten wel op aantal. We vieren het met neefje en die is heel erg van het eerlijk delen. *Hij deelt altijd alles wat ie krijgt met z'n broertje en neefje, ook zijn lievelingssnoepjes* Dus neefje zou het idd erg raar vinden als 1 van de 3 kids een kado meer krijgt. Ik hou sowieso het budget in de gaten. Ik koop zoveel mogelijk in de opruiming.
Ik kijk vooral of het iets is wat zoon echt leuk vindt. Het is niet zo dat ik een bepaald aantal cadeautjes of een vast bedrag in gedachten heb. Niet te veel pakjes, in ieder geval. Vorig jaar was het (met onze cadeaus + die van opa en oma + oom en tante) te veel. Hij wilde gewoon lekker spelen met de spullen die hij gekregen had, moest ie elke keer weer komen opdraven om nòg een cadeau uit te pakken. Zucht... Bij meerdere kinderen zou ik het aantal pakjes ongeveer gelijk houden (omdat ik dit voor de kinderen prettiger vind) en dan het bedrag ook (omdat ik dat voor mezelf eerlijker vind richting de kinderen)
Wij vinden het aantal belangrijker. Hier krijgen alle nichtjes en neefjes evenveel pakjes omdat we het samen vieren. Vaak is dat 1 groot kado, en 2 wat mindere. Daarnaast kopen opa en oma dan nog 2 kadootjes van ongeveer hetzelfde bedrag per kind. Wij ouders hebben geen prijsafspraak. De een heeft nu eenmaal wat meer te besteden dan een ander.
Beide niet het belangrijkste.. Vooral dat het iets is, waar ze ook daadwerkelijk leuk vindt en mee gaat spelen. We vieren t met ons neefje. Zorgen wel dat ze ongeveer evenveel pakjes krijgen. Vorig jaar hadden ze schandalig veel en grote dingen gekregen,. Geen problemen overigens met uitpakken. Maar zal voor dochter iig dit jaar wel wat minder zijn.
Ik denk dat je met meerdere kinderen wel op het aantal moet letten, dat dat beetje gelijk op gaat. Niet dat de ene allang klaar is met uitpakken en dan toe moet kijken... Maar w.b.t. bedrag; dat gaat pas na een bepaalde leeftijd 'tellen'. Ik heb een veel jonger (half) broertje & zusje, en bij hun was dat rond 10 jaar. Toen gingen ze bij cadeau's bijv. vragen stellen als; "Hoeveel heeft dat gekost?" of als ze iets zelf uit mochten zoeken: "Hoeveel geld mag ik uitgeven?" Vreselijk vond ik die periode... Werden ineens hebberig en ondankbaar, bleh. En dan ook commentaar als ik voor de ene net 5 euro meer uit had gegeven, dan voor de ander... Gelukkig zijn ze daar nu wel overheen, haha.
Ik vind zelf met Sinterklaas aantal het belangrijkst. En ik vind dat ieder in elk geval 1 groot cadeau moet krijgen... Maar goed, ik heb dan ook niet echt een budget voor Sinterklaas, ik koop wat ik denk dat ze leuk vinden. Zo wil Jelle dit jaar Skylanders, alleen snapt hij nog niet dat daar ook een dure spelcomputer bij hoort. Maar hij heeft het er al zo lang over, dat ik dat ding dan toch maar koop. Jitte wilde vorig jaar al de speeltuin van Playmobil dus die krijgt ze van Sinterklaas. De spelcomputer kost 300 euro, die speeltuin 30. Maar dat weten zij niet.. En als het puntje bij het paaltje komt, is toch alles voor allebei, behalve de nuttige dingen zoals een dekbedovertrek of zoiets. Edit: ècht, ik kan niet wachten tot ik die snoetjes zie!
Ik kijk naar wat ze willen. Ik wil duurzaam speelgoed een dat kan 20 euro kosten maar ook 100. Aantal is en blijft 6 per persoon en 2 schoen kadotjes
Kijk ook hier niet naar veel of duur, maar ieder krijgt 6 kadootjes op pakjesavond (kunnen we makkelijk met dobbelsteen bepalen welke eerst opengemaakt wordt ). Probeer wel een ongeveer gelijk bedrag uit te geven (m.u.v. de jongste nu), maar gaat vooral om dingen die ze graag willen of waar ze echt blij mee zouden zijn. Ga dus niet een berg kado's kopen omdat het veel moet zijn of alleen maar duurdere dingen..
Nou ja, 10 stomme cadeautjes is natuurlijk minder leuk dan 1 heel leuk cadeau. Maar 1 stom cadeau is minder leuk dan 10 leuke Dus bij mij is de leukheid leidend, ik ga geen stomme cadeaus kopen om maar veel te kunnen geven. Maar de prijs speelt natuurlijk ook wel mee; als er 1 iets is dat ewoon heel leuk is, maar duur, dan blijft het bij 1 cadeau, maar duur is niet per se leuk en goedkoop is niet per se stom. Dus ehm, ja, de leukheid weegt het zwaarst, maar prijs speelt zeker ook een rol, aantal niet.
Ik heb een bepaald bedrag in mijn hoofd, maar ik kijk zeker ook naar het aantal. Het moet niet te veel zijn. De vorige jaren kreeg ze van ons cadeautjes en van opa en oma en dan merkte je dat het teveel tegelijk was, ook omdat we het samen vieren. Het waren geen dure cadeautjes, maar het was teveel qua aantal om uit te pakken, ze kon het allemaal niet verwerken tegelijk, de lol was er na een poosje af. Dus ik denk er nu beter om dat ze niet teveel krijgt. Maar ik vind het dan ook weer niet zo leuk om maar één-twee dingen te geven. Ik denk dat vijf cadeautjes hier de max wordt (van ons dan).
Toen mijn zus en ik een spelcomputer kregen, werd dat gegeven aan het hele gezin en kregen mijn zus en ik allebei een spel. Maar toen waren we wel al oud genoeg om ons te realiseren dat een spelcomputer een groot cadeau was, als een van ons die specifiek had gekregen, was de ander vast jaloers geweest.