Ik had deze vraag bijna gesteld in het baarmoeder verwijdering topic, maar wilde dat topic liever niet vervuilen met een off topic vraag, dus maar even mijn eigen topic. Ik sta op een wachtlijst voor een operatie voor een littekenbreuk net onder mijn navel (litteken van mijn laparoscopische galblaas verwijdering van bijna 30 jaar geleden), ik heb die breuk al sinds de zwangerschap van mijn dochter, maar hij is recent groter geworden en moet nu hersteld worden. Nu had de chirurg gezegd dat ik een dag later in principe bijna alles weer mag doen, maar de anesthesist zei dat dat helemaal niet bevordelijk is voor het herstel, dus nu weet ik het niet. We hebben 2 kinderen met beperking en ik probeer een beetje in te schatten hoeveel hulp we nodig hebben de eerste week (ik snap dat je dat vantevoren niet zeker weet, het kan uiteraard ook tegenvallen). De enige buikoperatie, die ik heb gehad, was de galblaasverwijdering. Toen was dat nog erg nieuw om dat laparoscopisch te doen en ik moest toen dus ook een paar dagen in het ziekenhuis blijven, dat is nu volgens mij niet meer. Ik vond het herstel best tegenvallen toen, maar mijn conditie was ook superslecht, want ik had toen weken lang (op de spoedwachtlijst) zeker 3 koliekaanvallen in de week. Wat ik me nog kan herinneren, was dat ik vooral last had van de wondjes boven in mijn buik, die onder mijn navel was volgens mij veel minder pijnlijk. Maar, lang geleden, dus ik weet het eigenlijk niet echt meer. Hopelijk iemand met ervaring (hoeft niet perse een buikwandbreuk te zijn, een andere kleine buikoperatie onder het navelgebied kan ook natuurlijk).
Blinde darm was net niet gesprongen. Kon toen kiezen tussen 3 gaatjes of gelijk de snee. Ik heb gekozen voor de snee omdat als het gesprongen was of moeilijk te vinden was er alsnog een snee kwam. 2 dagen heb ik krom gelopen en kon ik niet goed recht op. Daarna ging het steeds beter. Ik zou de eerste week zeker hulp aannemen. Sterkte
Extra vraag: algehele narcose of ruggeprik, is dat qua herstel een groot verschil? Ik was eigenlijk uitgegaan van narcose en toen de anesthesist vroeg wat ik wilde, overviel ze me een beetje en toen ze zei dat de meeste mensen voor narcose kiezen bij zo’n soort operatie, heb ik dat ook gedaan. Ik twijfel alleen een beetje of dat de juiste keuze is.
Ik kon eigenlijk na mijn best wel grote buikoperaties weer alles na een week ongeveer zelf, eigenlijk vanaf dat ik naar huis mocht. Het is dat ik 6weken echt niet mocht tillen en me daar ook wel redelijk aan gehouden heb maar dingen zoals simpel koken, was doen, kleine wandelingen gingen al wel vlot weer. Grotere huishoudelijke klussen duurde iets langer maar dat kwam vaak door het gewicht van dingen, of toch net iets teveel bukken. Operaties waren ook laprascopisch maar telkens wel op 1 plaats een wonde van een cm of 12 zoiets. Ik merkte dat het vanaf dat ik weer kon bewegen eigenlijk best snel beter ging qua pijn. Ik kan me wel voorstellen dat bij een operatie voor een buikwandbreuk je ook wel een tijdje niet gaat mogen tillen om te voorkomen dat je met hetzelfde probleem komt te zitten. Daar zou ik me dan ook wel echt aan proberen houden. Het meeste last had ik van de narcose trouwens, werd daar echt emotional stable like an Ikea table van ik moest zelfs wenen omdat sinterklaas passeerde enzo
Ja, ik mag nu ook al niet zwaar tillen, want er mag niet teveel druk op de breuk komen. Ik ben momenteel heel erg verkouden en het hoesten is ook niet bevordelijk, want ik kan voelen dat er darm oid door de breuk komt. Hopelijk komt de oproep vlot, de (snelle ) wachtlijst zou 8 weken zijn, maar daar zit ik al aan en heb nog geen oproep, dus het wordt zeker 10 weken (als het goed is hoor je 2 weken vantevoren wanneer). Oef, dat is wel erg qua narcose klachten, ik kan me niet herinneren dat ik dat zo erg had bij eerdere narcoses, wel veel misselijkheid, maar als het goed is, krijg ik daar wat tegen deze keer. Maar, zoals gezegd, mijn laatste narcose is al erg lang geleden, in totaal 4x, waarvan 3x als kind (en daarvan kan ik me alleen de laatste keer goed herinneren, dat was een ooroperatie toen ik 11 was).
Ach ja de narcose. Heb daar niet zo'n las van gelukkig. Ben dat jaar 2 x geopereerd. Okt voor de blinde darm onder algehele narcose. En ik had geen gas (lopblazen van de buik) iets wat ook erg vervelende pijn gaf hoorde ik. En 4 maanden later de geplande operatie voor de amandelen. Toen was ik wel misselijk maar dat kwam door bloed in de mag. Daarna was het gelijk goed.
Hopelijk kom je snel aan de beurt! Superveel succes alvast en een snel herstel gewenst. Ik had redelijk snel al een stomabreuk door te veel tillen, voel inderdaad ook mijn darm daar door ploppen regelmatig. Mijn reflex is al bij hoesten en niezen mijn hand er heel hard tegen te duwen haha. En om te sporten heb ik buikbanden. Vervelend hé, ook een beetje een eng gevoel soms. Bij stomas opereren ze dat meestal wel niet zolang er geen afknelling is, omdat dat waarschijnlijk toch terugkomt, er zit natuurlijk sowieso al een opening in de buikwand dan. Op je vraag qua epidurale of narcose, ik zou zelf voor de narcose optie gaan. Maar ik kan niet meer zo goed tegen die geluiden en geuren en geen controle hebben, als je daar geen problemen mee hebt zou je voor de epidurale kunnen gaan. Heb een keertje met plaatselijke verdoving een operatie gehad die niet lukte en verdoving die telkens uitwerkte en toen heeft er de hele 2u lang helemaal niemand tegen mij gebabbeld ofzo, terwijl het normaal 20 min ging duren. Nooit meer dus
Ik leg nu ook mijn hand op mijn navel om tegendruk te geven als ik de hoest voel aankomen. Ja, ik denk dat narcose toch de betere optie is, ik vind het ook best lastig om geen controle te hebben. Zo’n buikband is misschien voor mij ook wel een goed idee, ik doe graag krachttraining, dat wil ik ook weer oppakken met zwaardere gewichten (ik mocht nog wel doorsporten, zolang ik niet te zwaar til) zodra dat weer mag. Ze gaan mijn breuk hechten, maar omdat hij een beetje op de rand zit qua grootte (andere optie is matje ertegen), is de kans op recidive bij hechten wel redelijk groot. Hechten geeft wel een veel sneller herstel, dus ik ben blij dat dat nog kon bij mij.
Ik zou zelf 6 weken niet zwaar tillen aangezien ze de spieren zgn weer aan elkaar zetten en als je dan wel weer veel gaat doen ook weer het risico dat het op gaat rekken. En ook als je ligt dan op je zij rollen en dan opstaan anders komt er weer rek op. Maar idd je kan vrij snel weer van alles hoor! En als je kan kiezen zeker ruggeprik doen herstel je ook sneller.
Is dat zo van die spieren, daar heb ik eigenlijk niet naar gevraagd? Dan kom ik misschien van mijn diastase af ook (tijdens de zwangerschap van mijn dochter heb ik die littekenbreuk gekregen en dus ook een flinke diastase, die wel een beetje hersteld is, maar eigenlijk niet voldoende)? Dat is mooi mee genomen. Maar ik zal dan inderdaad die 6 weken aanhouden. Nu twijfel ik weer een beetje over ruggenprik/narcose, het lijkt me best spannend om zo’n operatie mee te krijgen.
Even inhaken hierop. Ik heb 6 jaar geleden een buikwandcorrectie gehad waarbij mijn spieren gereefd zijn. Ik mocht 24 uur niet opstaan na de operatie en daarna 6 weken ziektewet. Mocht ook echt niet tillen in die weken. En heb dat ook echt nodig gehad. Daarna heb ik nog 2 keer een litteken correctie gehad en ook na die ingrepen moest ik na beide keren in ieder geval een week rustig aan doen. Dus als je bij jou een inwendige breuk gaan hechten zou ik echt rustig aan gaan doen en de breuk de tijd geven om goed te hechten.