en inmiddels gedouched? hihi goed hoor dat je zo positief blijft! maar niet teveel googlen hoor want je leest ook vaak van die nare verhalen! vergo sterkte met t verlies van je kindjes meid
Ben je je dag een beetje doorgekomen? Als jullie op vakantie willen naar de zon in oktober zou ik voor egypte Hurghada kiezen of Tunesie Djerba daar is het dan nog heerlijk mooi weer en misschien kun je voor een last- minute gaan?
heb je nog iets van je dag kunnen maken? ik geloof zelf in deze therapie: als jij er gewoon in gelooft dat het goed gaat komen, maakt je lichaam allerlei happy stofjes aan (die zien er zo uit: ) en daardoor is je lichaam klaar om een kindje te dragen. als je in de put zit en jezelf waardeloos vind en helemaal uit balans bent, concentreert je lichaam zich eerst op het herstel daar van. onzin? ach ik weet niet.. een positieve houding is toch nooit verkeerd.
Daaaag, Uiteindelijk nog best een leuk dagje gehad. Ben gezellig gaan borrelen kwam alleen een hoop vrienden tegen die net een kindje hadden gekregen, ff slikken en daarna kindje bewonderen. gaat me best goed af....want ik ben tenslotte ook heel blij voor ze...... Vakantie zoeken we nu in de Domenicaansee Republiek maar hoogst waarschijnlijk en hopelijk doen we het ergens in maart als ik veilig en wel zwanger ben......ik weet het is de goden verzoeken. Rachel, je hebt helemaal gelijk...dat is ook mijn probleem en waarom ik denk dat het niet heeeel onverstandig zou zijn om nu de boel de boel te laten maar aan de andere kant helpt het je na zo'n K#T ervaring ook om zo snel mogelijk weer vooruit te kijken en door te gaan...dat gaat alleen niet zonder angst en onzekerheid. Veel liefs & fijne avond aan iedereen! xx Ciara
Hoi Ciara, bedankt voor je berichtje. Ik heb inderdaad al wat vragen opgeschreven want als het moment er dan is, vergeet je het vaak. Verder heb ik vandaag op i-net rondgekeken over acupunctuur. Morgen ga ik een afspraak maken met haar en wie weet komt mijn lichaam weer goed in balans! Liefs
Vandaag mocht ik weer constructief bezig zijn met mijn lichaam en de hoop ooit zwanger te worden....ik had mijn eerste acupunctuur prik afspraak. Speldjes in buik, benen, enkels hoofd en gemakshalve 3 in mn oor om weer te stoppen met roken. (braaf ruim voor het ICSI-traject gestopt helaas na de miskraam weer gezondigd in combi met flesje wijn). En zowaar had ik het gevoel dat er weer wat warmte door mn lijf stroomde. Mijn lijf, dat koud, mislukt en leeg voelt sinds er niets meer gaande is. Ik merk dat iedere dag er weer een extra is en er momenten zijn dat het verdriet op de achtergrond raakt en ik weer kan genieten van lekker eten, tegen vriendje aan liggen, een leuke film. Vriendlief en ik hebben elkaar gelukkig weer gevonden nadat het verdriet ons zo uit elkaar dreef en er enkel onbegrip overbleef. We zijn er weer samen! Maar soms, zoals afgelopen zaterdag...of vanavond na weer een negatieve ovulatietest grijpt het me weer aan. De angst dat mijn grootste wens, mijn diepste zijn er nooit zal komen. Ik ken mijn lichaam niet meer, er springt niets, er lekt niets, ik voel niets er gebeurt helemaal NIETS en daar word ik gek van! Ik kan geen vakantie plannen ...want....ik durf niet ver weg voor mn werk want........alles in het teken van moeder worden. Ik voel me momenteel totaal overgeleverd aan....ik weet niet wat....maar dat ik er zelf geen invloed op kan uitoefenen maakt het nog veel lastiger. Zo....ga nu maar met hoofd bij vriendje op schoot, poesje naast me op de bank genieten van de liefde in het hier en nu. In ieder geval voor eventjes. Fijne avond allemaal! Liefs, Ciara
Daag daar ben ik dan weer ff. Nog steeds op het wachtbankje tot er lichamelijk iets gaat gebeuren. Ik heb even niet geschreven maar de meeste van jullie wel gevolgd. Afgelopen vrijdag in het ZH geweest voor een evaluatiegesprek en nog een paar vragen die ik beantwoord wilde hebben. Mijn schrik was groot toen ik niet mijn eigen arts bleek te hebben. Op de vraag of ik daar problemen mee had kon ik alleen een beetje stom stamelen...er was kennelijk een fout gemaakt maar ik klapte volledig dicht en barste in tranen uit Mijn eigen arts is een hele aardige droogkl**t met een cynische gevoel voor humor, dit komt in lastige situaties altijd heel goed van pas. Ik kan dan in elk geval op een goede manier afstand nemen van alle onderliggende emoties. Eerlijkheidshalve ben ik uiteindelijk best goed geholpen. Er werd een echo gemaakt...en zowaar...er groeide een groot follikel...er is iets gaande. Dit weekend positief getest met de ovulatietest dus hopelijk komt mn menstruatie nu ook binnen twee weken (of juist niet ...want uiteraard hopen we nog steeds dat moeder natuur zijn werk gaat doen ) En dan....dan mag ik weer van start. Hoe eng en spannend weer. Weer zenuwen en hoop maar ik heb er zin in. Ik moet proberen het los te laten dat ik hierover niet de regie kan voeren. Ook al heb ik momenteel geen controle over mijn lichaam, ik ga proberen niet meer alles 'on hold' te zetten. Niet meer alleen als een informatiejunk achter mijn computer op IVF googelen. Kijken of dit me lukt dames...want dat betekend dat ik ook een beetje van jullie af moet gaan kicken Ik blijf jullie allemaal volgen....maar ipv 20 x zal ik proberen nog maar 2 x per dag te kijken. Laat 2008 nog ons jaar worden die we met een bol buikje uitluiden....... Doei doei
Hoi Ciara, Ook ik merk dat mijn lichaam anders is als voor de miskraam. Voorheen wist ik ook precies hoe mijn lichaam werkte maar nu.... Blijkbaar hebben onze * iets gedaan waardoor ons lichaam van slag is Maar ze zeggen dat je na een miskraam vruchtbaarder bent (sommige artsen zeggen van niet, mijn arts zeg van wel hihi) dus ik ben ook wel positief en hopelijk zijn we beide heel snel zwanger!
Hi Ginny, Hoe hou je het vol nog niet te testen meid! Wat spannend! Jaah, het zou toch een enorme grap zijn als ik in deze wachtmaand ineens zwanger zou zijn. Heb nl voor het eerst 'op de klok gevreeen' omdat dat zaad toch niet hard genoeg zwemt, maar er hoeft maar een.......... Heeeeel veel succes deze laatste dagen! ik duim voor je. xx Ciara
Zeg nooit nooit hihi Mijn vriendin is van de 1e via ICSI zwanger geraakt (zaad van manlief was zo traag...zwom nog net niet achteruit ) en van de 2e raakte ze vorig jaar september spontaan zwanger...dus de wonderen zijn de wereld nog niet uit Enne...hoe ik het volhou nog niet te testen? Is ook erg moeilijk, maar ik hoop dat mijn geduld wordt beloond