Het is toch heel bewerkelijk om dan gedurende de toetsweek en de aansluitende vakantie maar niet in de klassenapp te kijken terwijl daar vaak ook allerlei sociale dingen langskomen? Dat heeft weinig met impulscontrole te maken vind ik. Terwijl het voor een school toch ook niet echt veel moeite is on de cijferlijst gedurende die tijd dicht te zetten?
Ik niet. In ieder geval niet qua attitude en. houding van een leerkracht en school. Qua tijd en aanpassingen ed tot op zekere hoogte.
Dat het soms nodig is om je aan te passen, deel ik. Het vervelende is alleen dat in sommige omgevingen/door sommige mensen verwacht wordt dat een kind het altijd doet. Ook (of misschien wel juist) in omgevingen waar de ander (soms ook, soms alleen die ander) dingen ‘fout’ doet. Dat richt enorm veel schade aan (dingen die anderen doen, maar ook dat dan verwacht wordt dat het kind het accepteert en zich ‘gewoon’ gedraagt ed - zo creëer je trauma’s). En het kind kan vaak ‘niets’, de ander is de autoriteit en het kind weet vaak niet beter. Ik vind dat je best meer mag verwachten van professionals. Oók in tijden van lerarentekort.
Voor iedereen volledig passend onderwijs is natuurlijk een utopie. Maar het zou echt al heel veel schelen als afgestapt wordt van het idee: die is zo slim, die redt het wel. En het kind dan verder grotendeels negeren of alleen laten werken.
Dat. En sowieso de gedachte dat bij ieder kind hetzelfde exact hetzelfde effect heeft. Net als volwassenen zijn kinderen ook niet allemaal hetzelfde. Daar begrip voor hebben en proberen (al is het maar met kleine dingen) met en op hen af te stemmen zou al een wereld van verschil maken.
Dat ben ik volledig met je eens. Helaas die houding al te vaak meegemaakt. Aan de andere snap ik het ook wel. Hoe vervelend ook, vaak zijn er andere kinderen die net zo goed (of juist veel meer) hulp nodig hebben. Het is naar mijn idee gewoon niet een realistische verwachting. Zou misschien wel moeten, maar ja. Mijn dochter zat in de basisschool in een heel pittige klas. Vind ik het oneerlijk dat zij daarom diegene was die zichzelf moest redden? Zeker weten. Vind ik het onrealistisch of onredelijk? Nee, dat dan weer niet. Er waren simpelweg andere kinderen die meer hulp nodig hadden. De klassen zijn te groot en de leraren komen (handen) tekort. Zou fijn zijn als dat zou veranderen, maar zie het persoonlijk nog niet echt gebeuren. Hier is een priveschool in de buurt waarin 12 leerlingen per klas maximum is, maar ja, zit wel een prijskaartje van 23000 per jaar aan vast.
Ja dat klopt. Bij sommige leraren vraag ik mij dan ook wel eens af waarom ze er in hemelsnaam voor hebben gekozen om met kinderen te gaan werken .
Of die andere kinderen schreeuwden harder (letterlijk of figuurlijk). Je ziet het heel vaak, kinderen met externaliserend gedrag krijgen aandacht (lang niet altijd positieve…), kinderen die dat niet doen of internaliserend gedrag vertonen niet (als ze/het überhaupt wordt opgemerkt). Ik weet dat het anders kan. Heb dat vaak genoeg gezien (en probeer het zelf ook - of het lukt moet je aan de ‘ontvangers’ vragen ).
Klopt. Heb er van beiden een en ze werden allebei niet gezien. En dat is frustrerend en verdrietig en vooral ook heel erg sneu. Zoon die met zijn gedrag juist wel de aandacht trok, maar niet de juiste, de onderliggende reden werd niet gezien en dochter, de stille, die daardoor werd "vergeten".
Dan moet je qua schoolwerk hopen dat je een zelfredzaam kind hebt, wat ook nog eens leert zoals de methode het aanbiedt ed, maar ook dan, lang genoeg in zo’n situatie kan een kind kapot maken. Zeker als het ook in andere situaties tegen dingen aanloopt en dus bijna overal te horen krijgt dat het niet ‘goed’ is of vergeten wordt. Dan ga je aan jezelf twijfelen, als volwassene al, laat staan een kind waarbij alles nog opgebouwd moet worden. Als de wereld al ingewikkeld is, dan wordt hij zo nog ingewikkelder.
Ja klopt, maar ik denk dat zoveel kinderen 'iets' hebben, dat het in de praktijk onmogelijk is om daar daadwerkelijk wat mee te doen. Nu op de middelbare school waar mijn kinderen zitten heb ik het idee dat het meevalt, maar de klassen zijn klein (rond de 20) en het niveau is gelijkwaardig. Op de basisschool van mijn kinderen zaten er 34 in de klas. Bij klas van dochter gingen daarvan 12 naar praktijkonderwijs en 7 naar basis. Dan heb je als leraar al veel kinderen die achterlopen op het gemiddelde, natuurlijk in een ideale wereld help je ook de stille kinderen waar je geen last van hebt, maar hoe realistisch is zoiets in de praktijk met 34 leerlingen en een dergelijk laag niveau dat de inspectie langs komt? Tja. Geen idee. Echt, het zou mooi zijn, maar nogmaals, volgens mij ook niet haalbaar.
@suus1983: Je hoeft ook niet altijd iets te doen met het specifieke iets. Volgens mij begint het met een open en begripvolle houding naar álle kinderen, dat maakt al een enorm verschil. Alles wat daarna komt is mooi meegenomen.
Misschien bij jullie niet, maar ik lees hier mensen die vinden dat een heel weekend of hun Kerst verpest is. Dan lijkt het me dus wel noodzakelijk…
Daar is zelfinzicht voor nodig. En dit lijkt me dan een heel mooi onderwerp om dat mee te oefenen. Je kunt samen een dag/tijd afspreken dat je samen kijkt naar de cijfers. Dat hoeft niet vrijdagavond te zijn, voor de vakantie, of kerstavond. Dat bedoel ik, als ik zeg dat mensen de schuld van een verpest weekend bij de docent leggen. Nee, je kijkt zelf in Magister.
Heeft dit niet van alles te maken met FOMO? Waarom is die klassenapp zo belangrijk in de vakantie? Waarom moet je gelijk kijken in de cijferlijst als een klasgenoot zegt dat het cijfer erin staat? Als school de cijferlijst dicht zet, krijgen ze commentaar, want “het duurt zo lang voordat we de cijfers hebben” en “het zijn mijn cijfers, ik moet dat gewoon kunnen inzien”. School kan het hierin blijkbaar nooit goed doen. Maar ik vind het dan ook niet het probleem van school. Wel van de FOMO van mensen op dit moment én van de gewenning aan instant voldoening.
Volgens mij is iedereen het hier overeens dat de cijferlijst beter dicht kan staan tijdens de toetsweek dus zo moeilijk is het niet om iedereen het naar de zin te maken. De klassenapp wordt hier ook gebruikt om metelkaar af te spreken, praktische opdrachten te bespreken, dat heeft niks met Fomo te maken, dat is gewoon gezellig socializen. Het is toch raar dat je dan af moet spreken om je klasgenoten niet online te spreken omdat ze anders misschien over cijfers beginnen? Dat lijkt me nu ook weer niet de bedoeling. Je cijfers niet willen weten in de toetsweek is juist geen Fomo eigenlijk, eerder het tegenovergestelde. Ik heb zelf ook bewust geen werkmail en werkagenda op mijn telefoon. Ik gun mijn kind ook die rust.
Dus jij hebt geen contact met je collega’s tijdens je vrije dagen etc? Behalve misschien privé met die ene collega die je ook buiten het werk ziet? Werkt zo’n klassenapp niet hetzelfde? Waarom kan ‘met elkaar afspreken’ niet via een privé-gesprek? En een afspraak maken over een opdracht ook?
Omdat ze heel erg een groep zijn met elkaar en zo de klassenapp niet gebruiken? 1 iemand stelt een vraag en iemand anders geeft antwoord, maar je weet niet van tevoren wie het antwoord weet. Dan ga je toch niet 32 personen individueel een bericht sturen? Ik vind het juist mooi dat ze zo als groep metelkaar omgaan en ik zou dat niet stuk willen maken vanwege iets wat heel makkelijk oogelost kan worden door de cijferlijst even dicht te zetten. Wat onze school sinds dit jaar gelukkig ook doet, dus ik heb ook helemaal geen probleem meer ermee.
Met al die verschillende gedachtes is het lastig om de posts los van elkaar te zien. Daardoor vul je nu iets voor mij in. Ik ben het ermee eens dat de leraar niet schuldig is aan verpest weekend. En oefenen om niet te kijken is handig maar iets anders dan verwachten dat een kind het maar moet kunnen. Met feestdagen plaatsen van cijfers zou wat mij betreft niet moeten mogen. Weekenden en vakanties kunnen juist handig zijn voor herkansingen. Zeker als iemand meer tijd en minder prikkels nodig heeft.
Maar waarom? De meesten willen toch echt liever zsm het cijfer weten. Dan is de spanning erover weg. En je hoeft niet te kijken toch? Als jij pas op maandagochtend je cijfer wil weten. Dan kijk je op maandagochtend. Wat is het verschil als anderen al wel hebben gekeken en daar iets over hebben gezegd? Hier is al ooit een cijfer om 1 uur in de nacht bekend gemaakt. De kinderen zagen dat de volgende ochtend. Heb niemand gehoord dat dat vervelend zou zijn.