Hoe kijken jullie aan tegen het testen op hoogbegaafdheid? Wat was voor jou een reden om wel/niet te testen? Onze dochter van 6 (groep 3), toont kenmerken van hoogbegaafdheid. Ik vraag me af of het zin heeft om daadwerkelijk te testen, wat levert het op?
Ik twijfel er bij dochter ook over; maar zie nog niet hoe een dergelijke testuitslag haar kan helpen.
Heeft ze problemen op school, waar loopt zij (of de school) tegenaan? Wie heeft de 'kenmerken' opgemerkt, is ze besproken binnen de zorgteam enz? Een test aan zich helpt natuurlijk niks. Als er problemen zijn kan de test helpen om deuren te openen naar oplossingen. Mijn zoon is in groep 3 getest, op verzoek van school en tijdens schooltijd. Ze hebben WISCIII afgenomen. Resultaten zijn uitvoerig besproken, maar meer als input over hem als persoon en zijn behoeftes. Vervolgens heeft de school een leerplan voor hem gemaakt.
Hier dochter ook getest. Was depressief en super ongelukkig op school. Zette haar bijna elke dag huilend af. Ze was ook totaal anders dan andere kinderen. Wilde bijvoorbeeld een spreekbeurt houden in groep 2 (was er tenminste nog iets interessant) toenn hield ze het over het zonnestelsel, naja toen viel ze dus compleet buiten te boot (al viel ze dat natuurlijk al) ze hadden geen idee waar ze het over had. Ze werd steeds depressiever en het ging niet meer. Had geen vertrouwen meer in school en leerkrachten. Toen is ze getest en had ze 145+ harmonisch profiel Wij 'blij' want het stond op papier en nu moest school wel iets doen. Nou echt niet hé. Juf zei dat ze slechte ruimtelijk inzicht had, terwijl dat ook getest was en ze daar 3 jaar mee voor liep. Uiteindelijk wilde school niks meer en zijn we overgestapt op een hbschool 25 km verderop. De dag dat we weggingen vroeg haar oude juf, waar gaan jullie heen? Wij: een hb school juf: ohh is ze getest dan? Mens heeft nooit haar testrapport gelezen. Nu zit ze ongeveer 2 jaar op de nieuwe school en het gaat opzich goed. Had heel veel moeite in het begin. Nieuwe juf moest alles uit de kast halen om haar vertrouwen te winnen, maar het gaat steeds beter. Al presteert ze nog steeds onder en laat het nog steeds niet zien. Sorry t is een beetje een lang verhaal geworden. Ik weet inmiddels wel, dat alles staat of valt, met of de school en leerkrachten willen of niet.
Wat amda zegt: een test op zich helpt niets en testen om het testen heeft dus ook geen nut. Ik vind dat je pas moet testen als je een vraag hebt. Bv. dat je kind vast loopt op school, dat het onduidelijk is wat het 'probleem' is, dat het niet lukt de juiste begeleiding te vinden, enz. Wat het oplevert is afhankelijk van de vraag en natuurlijk ook van het verloop/verslag van het onderzoek. Enkel een cijfertje zegt niets, het gaat ook om het profiel en om eventuele bijzonderheden tijdens het testen ed. Daaruit kunnen bv. aanknopingspunten gehaald worden voor de begeleiding en/of voor het aanpassen van aanpak en aanbod ed.
Als je haar voor een HB-programma of HB-school wilt inschrijven, is het vaak wel noodzakelijk. Wil je dat ze op school beter begrepen / geholpen wordt, zou ik daar eerst eens in gesprek gaan. Hebben ze ervaring met compacten en verrijken? Wordt dit schoolbreed toegepast? Hebben ze een plusklas of andere extra programma'a? Hoe kijken zijn tegen jouw dochter aan, als compleet persoon (dus naast resultaat ook haar leerstijl, denkwijze, motivatie, inzet, executieve functies) Op een school die goed is ingesteld op kinderen die meer kunnen, zal een testuitslag niet nodig zijn. Althans: niet voor de aanpak op school. Misschien wil je zelf bevestiging en duidelijkheid. Dan is het natuurlijk prima. Als een school totaal niet is ingesteld op kinderen die meer kunnen, zal een testuitslag daar trouwens ook niet 1 2 3 iets aan veranderen. Tenzij de school bereid is begeleiding op dit gebied in te kopen. Als er al veel wordt gedaan, maar er blijven problemen (hulpvraag) dan kan een onderzoek zeker zinvol zijn. Maar dan zou ik wel ergens heen gaan waar ze kijken naar méér dan alleen IQ (ook weer die dingen die ik hiervoor noemde). Naast een uitslag, moeten er dan ook aanbevelingen uit rollen waarmee de school aan de slag kan.
In onze situatie heeft school vorig jaar in groep 2 aangegeven dat ze zich afvroegen of dochter wel toe was aan groep 3 (novemberkind). Nav cito-scores was hier nog geen duidelijk beeld over. (Rekenen beter gedaan dan verwacht door de juf en Taal juist slechter). Op ons aandringen is dochter toch doorgegaan naar groep 3. IB-er is alleen betrokken geweest bij het bemiddelingsgesprek tussen ons en de juf. Nu hebben we resultaten van juf ontvangen over de eerste periode van groep 3, daaruit blijkt dat ze hoog scoort op rekenen en spelling (wat ook onze verwachting was). Dochter krijgt nu levelwerk aangeboden en ook "zon"methode voor taal (deze laatste is op ons verzoek). Naar ons idee heeft ze zich gewoon zitten te vervelen in groep 2. Afgelopen maanden is dochter met veel moeite naar school te krijgen, dit is ook bij juf bekend. Dochter geeft aan alles erg makkelijk te vinden. Verder zie ik de aansluiting met andere klasgenoten niet heel erg duidelijk. Reden om te testen zou dan ook zijn of dit komt door hoogbegaafdheid, misschien ook wel als een soort stok achter de deur om school te "dwingen" om meer aandacht hiervoor te hebben. Idee erachter is of het bij jullie geholpen heeft om dus inderdaad te testen. Of dat het niks heeft uitgemaakt en dat we misschien toch duidelijk het "probleem" bij school neerleggen. En misschien is dan wel de achterliggende vraag: hoe zijn jullie omgegaan met jullie vermoedens van hoogbegaafdheid? (School neemt hierin bij ons dan weinig initiatief, ondanks dat we het vanaf het moment dat ze op school is gekomen hebben aangegeven).
Scholen moeten passend onderwijs bieden. Maar dat betekent niet dat elke school alles kan. Iedere school heeft zijn eigen expertise. De school heeft levelwerk, dat suggereert dat er in ieder geval iemand op die school iets weet over meerbegaafdheid. Maar voor een echt hoogbegaafd kind, kan dat alsnog te makkelijk zijn. Sowieso is materiaal alleen niet genoeg. Je kind moet er ook goed bij begeleid worden. Ik weet niet of je een school met een test kunt dwingen iets doen. Het zou zo moeten zijn dat de school dit uit zichzelf wil. Anders werkt het niet. Volgens mij zijn twee dingen in ieder geval belangrijk om uit te vinden. Waarom vind je dochter het saai? Is het te makkelijk of is het te moeilijk omdat ze niet goed begeleid wordt? En is de school in staat en bereid om meer te investeren in begeleiding en / of materiaal om jullie dochter de juiste uitdaging te bieden.
Wij hebben Q vorig jaar laten testen omdat we op school ook tegen problemen aan liepen. De letterlijke woorden van Q waren dat er 'een school Q en een thuis Q' was. Dan wordt het natuurlijk op school ook moeilijk iets voor elkaar te krijgen. Na de test kwam er langzaam verbetering op school. De IBer heeft gelukkig veel ervaring met 'begaafde' kinderen die onderpresteren. De lijntjes zijn kort. Bij ons is het rapport echt een handvat geweest om meer voor elkaar te krijgen op school. Daarnaast gaf het ons thuis ook duidelijkheid en was veel gedrag te plaatsen. Dus, testen om het testen zou ik niet doen. Wanneer je tegen problemen aan loopt kun je het doen. Wij hebben voor we Q hebben laten testen eerst iemand gevraagd om haar thuis te observeren en hebben van haar tips en advies gekregen. Als je meer wil weten moet je maar even een pb sturen.
als je een school hebt waar zij HB programma en de opgeleide leerkrachten hebben die ook de tijd hebben om nog een kind op hun HB lijn te kunnen begeleiden, of een school speciaal voor HB kinderen(waar je je kind kunt aanmelden als je kind HB test score hebt) is het handig voor de school om te weten of het kind de cognitieve capaciteit heeft om die lijn te kunnen volgen. Dan krijgt het kind speciale begeleiding met zware lesstof zodat hij/zij 'leert te leren'(trendy term die vaak bron van misverstanden mee brengt: het belangrijkste: leren hard werken zonder dat je iets nieuws hoort, leren je hoofd te breken, ook als je het onderwerp echt niet interessant vindt, ook op de momenten als je liever buiten wilt spelen of in de klas wilt zitten waar de groep gezellige spelletjes aan het spelen zijn met de juf). Maar als het kind super intelligent is maar nog niet de executieve skills heeft of sociale en emotionele ontwikkeling, of didactische voorsprong die met de intelligentie score matchtén is dat een zware traject voor het kind en voor de juf. In praktijk zijn de juffen en school niet voldoende getraind voor de noodzakelijke intensiviteit van zo een lijn noch hebben tijd/energie/intelligentie/creativiteit en ruimte voor deze lijn. de kinderen worden min of meer aan hun lot gelaten met zware lesstof of ze ontwikkelen compenserende skills waar ze niets aan hebben, of ze leren nauwelijks op school, qua gewone lesstof omdat leren leren teveel tijd kost. je kinds IQ is dus niet genoeg om er zeker van te zijn dat je kind goed terecht komt. Het is cruciaal dat de school de ruimte creëert om het kind emotioneel te laten ontwikkelen, sociaal te begeleiden met de hele groep, en niet bang is dat het kind didactische voorsprong maakt. Want dat hoort erbij. maar in principe geeft de score de school de geruststelling die ze nodig hebben om het kind op HB lijn durven te plaatsen.