Onze baby is nu 3 maanden, en heeft tot nu toe bij ons op de kamer geslapen. We vinden het langzamerhand tijd worden om hem op zijn eigen kamer neer te gaan leggen. Dit betekent wel dat er 2 andere kinderen een kamer moeten gaan delen. De oudste 3 hadden tot nu toe een eigen kamer. We twijfelen enorm wie we bij elkaar op de kamer moeten leggen. We hebben dus 3 kinderen: 1. Jongen 9 jaar. Bedtijd 20.00 uur. Rustig kind. Heeft denk ik weinig behoefte aan een plek voor zichzelf, ligt nu soms wel eens op zijn bed te lezen, maar is verder niet veel op zijn kamer behalve om te slapen. Ook een enorm goede diepe slaper. Maar wordt wel over een tijdje een puber natuurlijk. 2. Dochter 6 jaar. Bedtijd 19.00 uur. Lichte slaper. Heeft allemaal frutselspulletjes op haar kamer liggen. Heeft vaak behoefte om zich even terug te trekken/ontprikkelen. Enige dochter, de andere 3 kinderen zijn jongens 3. Zoon bijna 4 jaar. Bedtijd 19.00 uur. Slaapt redelijk diep. Wildebras, houdt van luidruchtig spelen met duplo/lego etc. We neigen ernaar om kind 1 en 3 bij elkaar op de kamer te leggen. Maar wel dus leeftijdsverschil en verschillende bedtijden. En dit dan voor een jaar of 2, totdat kind 1 puber wordt, dan mag hij naar een kamer alleen en dan gaan kind 3 en de baby samen. Vinden jullie dit logisch klinken? Zie ik nog dingen over het hoofd? Hebben jullie ervaring met kinderen die bij elkaar op de kamer slapen? Nog andere adviezen daaromtrent?
Ik zou nr 1 en nr 4 samen doen Dan kan de baby daar overdag ook gewoon slapen aangezien je oudste amper in z’n kamer is. hij slaapt diep, dus zal ook niet snel wakker worden van de baby De andere 2 kunnen dan lekker in hun kamer spelen wanneer ze willen
Ik zou de baby nog lekker een tijd bij jullie laten liggen. En dan volgend jaar nog eens verder kijken hoe alles zich ontwikkelt
Als je de baby nu wil overleggen dan zou ik inderdaad je eigen voorstel doen, klinkt voor mij het meest logisch.
Onze 2 oudsten lagen samen op een kamer toen ze 5 en 3 waren, voor een jaar of 2, later met 10 en 8 jaar ook weer een jaartje. Onze dochter heeft ook veel rommeltjes, veel rust nodig. De oudste speelde nooit op zijn kamer. Ik heb toen hun kamer in twee gedeeld met een vakkenkast. Dochter kon zo veel rommeltjes verzamelen als ze wilde, zoon zijn kant was netjes. Dus misschien is dat een optie? Kind 1 en 2 samen, en dan de kamer verdelen door een roomdivider neer te zetten, of een kamerscherm o.id. zodat ze geen last van elkaar hebben. Mijn ervaring is overigens dat degenen die eerst licht sliepen later toch prima sliepen met een broer of zus op de kamer, omdat ze er aan wenden. en dan later baby met kind 3 ofzo?
Tja baby langer bij ons op de kamer is ook een optie, maar heb een beetje het idee dat we elkaar wakker houden. Ik slaap heel licht en hoor alle geluidjes. En baby wordt op zijn beurt weer wakker door man die soms ofwel pas na middernacht naar bed gaat, ofwel er 's ochtends voor 6 uur uit gaat. Baby slaapt best heel prima, 1x een nachtvoeding (ik geef bv) dus voor die ene keer kan ik ook wel heen en weer lopen had ik bedacht..
Ik zou kijken wat werkt. Dat kan wisselen van tijd tot tijd. Je zou bijvoorbeeld ook de wildebras op jullie kamer kunnen laten slapen zodat de rest het rustig heeft als hij vroeger wakker is.
Hmm ik merk dat ik nav jullie reacties begin te twijfelen of ik baby al wel naar zijn eigen kamer moet doen, is dat zo exorbitant vroeg dan met 3 maanden? Ik denk dat we de kamers herindelen wel sowieso nu gaan doen (het stapelbed wordt vanavond gekocht). Dan kan iig de babykamer ingericht worden, dan kan de commode van onze slaapkamer af naar de babykamer, en het ledikant kan weer in elkaar gezet worden. Dan kan baby ook nog overdag op zijn eigen kamer slapen en dan 's nachts nog in de co-sleeper evt. Denk ik.
Neen dat is het niet ( onze kinderen lager allemaal vrij lang bij ons) Maar ik zou stap per stap doen en dus een beetje zoals jij het erna beschrijft. 1st kijken welke verschuiving tussen de kinderen onderling werken.
Normaal zou ik 3 maanden niet vroeg vinden, bij mij gingen ze al eerder naar hun eigen kamer maar omdat dit “ ten koste van een ander kind” gaat zou ik baby zo lang mogelijk bij je houden. Oudste zou ik geen kamer laten delen. Die kan over een jaartje zomaar al beginnen te puberen.
Persoonlijk zou ik wachten. Niet voor de leeftijd van de baby op zich maar wel omdat het gevolgen heeft voor de andere kinderen. In jouw voorbeeldje zouden ze 2x in 2 jaar een nieuwe kamer krijgen. Je wil Nu de 2 jongens van 9 en 3 bij elkaar op de kamer leggen om die vervolgens over een jaar of 2 weer te scheiden om de baby en die van 3 jaar samen te leggen. Dus ze krijgen 2x een verandering en jullie 2x veel werk. + je gaat nu een stapelbed kopen terwijl je daar over 1 a 2 jaar niks aan hebt wanneer de baby en die van 3 bij elkaar op de kamer komen omdat de jongste dan nog te klein is voor een stapelbed. Ook kans dat de baby en je jongste jongen dan niet zo lekker samen op een kamer gaan.... Ik zou dus persoonlijk de baby nog minstens een jaar op je eigen kamer houden. Misschien wel 2. Tot duidelijk is wat voor een kind/slaper het is. En dan evt een weekje proberen samen op een kamer proberen met de jongste. Ik had maar 2 slaapkamers. De oudste had een klein kamertje en de jongste sliep bij mij op m'n grote kamer. Op den duur heb ik geruild van kamer Ik naar de kleine kamer en m'n oudste samen met m'n jongste van toen 2 op de grote. Nou, dikke ellende Ze hielden elkaar wakker of werden wakker van elkaar. + daarna ook vaak herrie omdat ze teveel verschilden van elkaar. Vaak ruzie om van alles. De 1 wilde altijd vroeg slapen en het pikkedonker hebben en de ander was juist van het lezen en wilde een lampje aan. En zo waren er meer dingen.... Nu in een ander huis een aparte kamer.
Ik vind dat je qua leeftijd alleen 2+3 samen kunt leggen. Zou er dan 2 kamers van maken dmv kasten strategisch zetten. Nummer 1 en 3 is een veel te groot verschil en nummer 3 en 4 samen zou ik ook nog niet doen. Daarvoor vind ik Nummer 3 te jong en Nummer 4 te klein. Krijg je uiteindelijk meer ruimte of niet? Want je blijft altijd een kamer te kort komen zo.
Er zijn ergere dingen dan een kamer delen hoor. Bovendien tegen de tijd dat de jongste gaat puberen, is de oudste waarschijnlijk het huis uit.
Bedankt voor jullie reacties. Het klopt dat we, ongeacht welke optie we kiezen, meer kinderen dan kamers hebben ja. Geen plannen om te verhuizen, en uitbouwen oid is ook niet mogelijk. Dit is zoals het is. Voordat er een vierde kwam wisten we dat, en dachten inderdaad dat het niet zo'n probleem was dat kinderen een kamer moesten delen. Alleen worstelen we nu dus een beetje met de samenstelling. Maar ik lees tussen de regels door dat sommigen het wel een probleem zouden vinden als hun kinderen een kamer moesten delen? Ben wel benieuwd waarom? Op reactie van Catou: waarom zou het erg zijn dat er een groot leeftijdsverschil tussen de beide jongens zit als ze samen op een kamer liggen? Qua bedtijd? Onze 3e kind slaapt prima, ik denk dat hij echt niet wakker wordt als mijn oudste naar bed gaat een uur later. Of andere reden? Ik denk dat we toch kind 1 en 3 bij elkaar gaan leggen. Dochter heeft echt een eigen plekje nodig. Dus om haar bij een van de jongens te leggen is geen optie. Bovendien is zij de enige die 's nachts ook regelmatig wakker is (plassen, slokje water, mug, warm etc). De jongens gaan slapen en hoor je de hele nacht niet weer. Oudste zoon is net 9. Zoals ik nu denk wordt het geen vroege puber, hij is nog klein en 'jong in gedrag'. Dus als hij nu 3 jaar bij zoon van bijna 4 op de kamer slaapt, dan kan hij naar een eigen kamer als hij 12 is. Dan is andere zoon bijna 7, en baby 3 jaar. Dan kunnen zij in het stapelbed (met 3 jaar kun je wel prima onderin een stapelbed toch) De kamer is niet zo groot, dus om met afscheidingen te gaan werken dat gaat niet. Oja en wat ook helpt: zoon 9 jaar vindt het helemaal prima om zijn kamer te gaan delen, het lijkt hem juist wel leuk, als hij tenminste bovenin het stapelbed mag (en dat mag hij uiteraard)
Oja en inderdaad, de oudste en jongste schelen 9 jaar. Wij dachten inderdaad ook dat als de jongste gaat puberen (zeg maar 12 jaar) dat de oudste dan dus al 21 is en misschien al wel op kamers zit ofzo
klinkt prima hoor. hier ook wel kids bij elkaar gehad kinderen vinden zelf vaak prima. Wij als volwassen vinden dat ze een eigen kamer nodig hebben.
Ik denk dat het vaak door ervaring is dat mensen zelf niet zouden kiezen om kinderen samen te laten slapen. Ik zou vroeger ook gezegd hebben: geen probleem. Ondertussen zijn we wat jaren verder en weten we dat het voor 1 van onze kinderen eigenlijk geen optie is om samen te liggen. Ik ben dan wel blij dat we hier rekening kunnen mee houden en onze ideeën daarin niet de bovenhand nemen.