hoi hoi, Nu 4 jr en 2 maand in de mmm heb ik voor mezelf alles op een rij zwart op with gezet voor wat rust. 17 september 1997 Voor het eerst ongesteld op mn verjaardag nota bene Januari 1998 Cyclus niet normaal, was inene 6 weken ongesteld en niet kleine beetjes. Mijn Ha was in de ziektewet, we hadden vervangster. Die stuurde me niet door of niets ik moest maar aan de pil. zo gezegt zo gedaan ondertussen kwam ook uit dat ik epileptie heb en een te langzaamwerkende schildklier. Jaren niets aan t handje... tenminste dachten we 30 Maart 1999 Leerde manlief kennen in het zwembad, Was absoluut geen liefde op t eerste gezicht zijn vriend zat achter mij dinnetje aan. Manlief vroeg me na 5 min mag ik je zoenen. mijn rectie was een rechtse met de boodschap ik ben niet de eerste en beste *piep* ik ken je niet eens..... (we waren 13) via briefjes via via elkaar toch gevonden en de vlam in de pan :-D 1 juli 2003 Samenwonen! we konden het huisje krijgen van de dochter van mn schoonvaders vriendin in rotterdam. Rond september 2003 Kreeg manlief zn eerste spontane klaplong Ondertussen had ik al een kinderwens manlief nog niet zo... maar we lieten de natuur zn gang maar gaan en we zagen t wel +/- Maart t/m aug 2004 Afgelopen maanden maar geen ongesteldheid te bekennen negatieve testen. En in maart werd ik inene ongesteld en niet zon beetje maar heel hevig en het was niet te stoppen. Ik aan de bel bij de Ha getrokken, boodschap : kijk t effe aan Ik weer terug raakte moe en uitgeput en ijzer te kort kon niet meer normaal werken of iets. Soort hormoonkuur meegkregen om t proberen te stoppen. Dit tot 2 ker toe geprobeerd na 3 maand was ik het zoooooo spuugzat. Na veel heisa kreeg ik een echo die ik wilde en hebben we met 2 x prikpil het vloeien weten te stoppen Op de echo waren cystes te zien maar ik hoefde me niet druk te maken ik kreeg door verwijzing na de gyn..... en daar was dus een wachtijd 28 augustus 2004 Omas verjaardag, blijft altijd een dag met mn gedachte bij haar We zijn lekker na het park gegaan en erover gepraat enzo lekker genieten van t mooie weer En toen vroeg mannetje me te huwelijk toen we heerlijk op een bankje zaten November 2004 Manlief krijgt zn 2de spontane klaplong weer links. Uiteindelijk besloten om deze long 'vast te plakken'aan zn borstkast. Vanaf dat moment werd de wens wel heel groot. Dan word je met de neus op t feit gedrukt dat het leven maar kort is ondertussen eerste bezoeken aan de gyn gehad in t ikazia En toen kwamen alle onderzoeken zowel bij mij als manlief en daar namen ze nogal de tijd voor :x Allen hoe we behandeld werden.... Blijkbaar begrepen ze niet dat er ook mensen op deze leeftijd serieus zijn..... Ook over hoe ze over soa's en al tegen ons sprak! Ik dwars tegenin dat t onmogelijk was dat we dat hadden...... en dan het zaadonderzoek.... dat was pas een rampeplan zeg Ondertussen beginnen de voorbereidingen voor het trouwen :-D eerste helft 2005 Zwemmertjes waren top. ik had niks van soa's (duh... had ik r al gezegt) ondertussen bleef er gedramt worden op t afvallen van mij veel dieetistes versleten en ik viel geen drol af als ik 12 kilo zou afvallen volgens de gyn in t ikazia zou t zwanger worden makkelijk gaan Er werd bloed en alles afgenomen voor onderzoeken 2de helft 2005 Aug kregen we uiteindelijk te horen dat ik pco heb..... aangeraden afvallen ARGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGG uiteindelijk alles gelezen over deze afwijking En manlief voor de keuze gesteld of hij nog wel met me wilde trouwen... nu er de kans was dat we misschien nooit kinderen zouden krijgen. Ik vond niet dat ik het recht had om hem dat te ontnemen. Maar hij zei : Ik wil jou en alles erom heen is maar bijzaak 1 November 2005 DE grote dag.... getrouwd! 2006We bleven van het kastje na de muur gestuurd worden ik moest maar afvallen en t lukte me echt voor geen meter en ik zat nooit stil dus t kon niet van zitten volvreten zijn ondertussen wordt je zelfvertrouwen drastish afgebroken. Hoe we daar behandelt werden zeg. ondertussen had ik wel al provera kuren gehad en nog een kuur weet de naam niet meer. Dit sloeg allemaal niet aan Eind dit jaar had ik ook zon heimwee terug naar mn eigen omgeving waar ik heerlijk einde kon fietsen en zo hop buiten in t groen kon staan en mn dinnetje waar ik altijd bijna alles mee samen deed en en en Savonds kwam manlief thuis van avond dienst en vertelde hem : schat ik wil terug... kijk maar wat je doet of je meegaat of hier blijft ik kan t niet meer. De stad is te chaotish voor mij te druk onoverzichtelijk. Volgende dg heeft ie zich afgemeld zijn we na mijn ouders toegegaan en hij die zelfde dag nog een nieuwe baan :-D waar ie de maandag daarop meteen kon beginnen. hij werkte op dat moment voor een uitzend bureau dus geen opzeg termijn. Toen is manlief bij mijn ouders ingaan wonden tijdelijk. en toen ging ik soliciteren ook direct aangenomen en hop gesprek met mn ouders en we konden tijdelijk bij hun in. 2007 We hadden ook nog razendsnel ons huisje Na de HA geweest met ons kinderwens probleem en verteld over de angst om weer zo rot behandelt te worden ewn al dit is trouwens de HA die ik vanaf babyzijnde heb gehad (behalve de periode dat we in rotjeknor woonde) Onze HA en zijn vrouw zijn toen begonnen met de ellende om onze papieren allemaal over te krijgen uit rotterdam... En ik kan je zeggen zo gemakkelijk ging dat niet dat was echt een oorlogs slagveld zowat dat lang heeft geduurd 2008 Aangeraden door de HA om te gaan sonja bakkeren heb hm aan zitten kijke je spoort niet Maar dacht baad het niet schaadt t niet Ondertussen afspraak bij de gyn. Bij onze afspraak in dit ziekenhuis was ik al 5 kilo afgevallen :-D We hebben met die gyn het hele dossier doorgenomen en over familie wat voorkwam en al Uiteindelijk bleek t bij mij om erfelijke Pcos te draaien en dat had niets te maken met afvallen.... Nou dacht dat ik niet goed werd zeg Nog echo gehad om te kijken of er nog cystes waren en ja hoor de bekende kralencyrcle We kregen direct orgametril en clomid 100 mg mee en alle instructies We waren zo opgelucht en blij we werden eindelijk serieus genome! En de eerste ronde met die medicatie teste ik 9 juli positief! net voor mannetje zn verjaardag wat een geweldig cadeau! We waren in de wolken Ik wilde het geheimhouden tot zn verjaardag maar dat lukte niet hij zag het aan me gezicht en hij begint inene te huilen....... en hij huilt hmmm bijna nooit hmmm ik dacht ooooo goeie god hij wilt t niet meer Maar t bleek van geluk te zijn! we waren zo blij! Helaas verloor ik de eerste 2 ukkies met een mk en na diverse echos en bloedprikken... mn hcg wou niet goed zakken... uiteindelijk bleek een derde buitenbaarmoederlijk te zitten 2 met 6 wk verloren de 3de met 8 weken Moeilijk heel moeilijk heel wat afgehuilt... Eer mn lichaam beetje bij was gekomen was t alweer september...de 2de ronde clomid... wel eisprong maar werd gewoon ongesteld Oktoberde 3de clomid ronde en 30 oktober teste ik al positief! Helaas echter was de 5 weken echo zagen ze niets (had gevraagt om deze echo omdat ik een voorgevoel had) met 6 weken nog niets te zien... bloed wezen prikken en wederom bleek het buitenbaarmoederlijk te zijn. met 7 weken ben ik het ukkie verloren. Wederom veel verdriet en de vraag waaaaaaaaaaaaarom 30 dec baarmoederfoto... Hieruit bleek dat mn rechtereileider niet goed was... verklevingen. Tussendoor heeft manlief aan de rechterkant ook weer een half ingeklapte long gehad. Als t weer gebeurt waarschijnlijk weer een longoperatie. 2009 5 Jan gesprek met gyn en operatie wordt geplanned Deze dag on overwachts inene uitmezelf ongesteld geworden netjes een week. 6 jan pre operatieve screening 16 jan de operatie moest me om 9 uur melden in het ziekenhuis, Ik zou rond 11 uur aan de beurt zijn. Maar onverhoopts was een patient niet opkomen dagen en hop werd ik op t bed gegooit en klaargestoomt in een weg door na de ok. De gyn heeft alles kunnen fixen. nu 6 weken herstel 27 februari terug na de gyn om meds te hervatten al met al zijn we nu 4 jr en 2 maand alleen al medisch bezig 15 kilo afgevallen en 4 vlinderkindjes rijker Verder hebben we heeel veel nare opmerkingen gehad na eerst het verlies van de drieling en daarna weer na het verlies in november. Heel veel onbegrip. Iemand die ons verdriet misbruikte om zichzelf in t slachtoffer positie te plaatsen en dat alleen omdat diegene ons alles misgunt. en hele hatelijke opmerkingen maakte. Wat uiteindelijk eindigde met het verbreken van contact met mijn familie (er speelde/speelt nog veel meer waardoor we tot die beslissing zijn gekomen) Door al deze jaren heen ook de nodige familie ellende van zowel mijn kant als manliefs kant Heel veel stress en spanning en frustraties op onze relatie gehad Maar we zijn er door heen gekomen! en nu wachten op 27 februari
Jee meid wat een verhaal. Laat je niet op je kop zitten door je familie en geloof in jezelf. Ik wens je heel veel sterkte. Hopelijk heb je snel weer een positieve test in handen. Liefs Maaike
Tjee meid wat een verhaal! Zat het met kippenvel te lezen. En het laatste stuk over de sores met de familie, dat komt mij erg bekend voor..... Wij hebben ook besloten om een paar familieleden niet meer te zien. Omdat ze totaal niet snappen wat het allemaal is en je vals beschuldigen.. dus dan maar in de prullenbak gooien die handel! Zeg ik dan maar.. Sterkte meid met alles!
Hey Claire, sterkte met alles en heel veel succes op jullie weg in de MMM. De weg is lang maar hopelijk niet voor niets. Liefs Zora
t is zo ontzettend jammer (en frustrerend) dat we niet serieus werden genomen en dat gewoon even klakkeloos gebaseerd op ons leeftijd toendertijd ik hoop met mijn verhaal andere jonge vrouwen hier attent op te maken dat ze het niet hoeven te pikken van t kastje na de muur worden gestuurd
@Claire85; ik werd er stil van. ik wens jullie dan ook veel succes, sterkte en vooral geluk voor de toekomst.
Goeiemorgen allemal, Is er iemand die tips heeft voor t volgende? Vorige week vrijdag heb ik een laparoscopie gehad waarbij de rechtereileider helemaal herstelt is gelukkig Maar nu hoor van diverse kanten dat er veel zijn die na een klein weekje al helemaal geen pijn voelen Ik heb geen last meer van al dat gas en sinds gister eigenlijk ook niet echt van de wondjes Maar het gebied van mn navel na de schede Het lijkt wel of er een grote schaafwond zit wat telkens open scheurt en alsof mn huid brand daar het is niet dik of rood of iets. Het gloeit ook niet. Maar het doet pijn met goed recht zitten en sommige bewegingen. Heb de gyn gebeled en die vond t niet gek, maar zelf twijfel ik heel erg. Klinkt dit bekent bij andere damens na laparoscopie?
Bij mij niet, maar ik moet zeggen dat ik helemaal niet veel pijn heb gehad. Ik zat na een week alweer op mijn bijrijdpaardje. Maar moet er wel bij zeggen dat bij mij alles goed was, dus kijken, nog een HSG en de boel weer dicht. Ik begrijp dat het bij jou iets ingrijpender was, dus dan is het ook niet gek dat het herstel wat langer duurt denk ik.
Als het maandag nog zo is sta ik zo hop bij de gyn Na mijn idee moet het toch sneller herstellen Ik wil graag weer aan t werk
meid het is pas 7 dagen geleden iedereen hersteld toch op zijn eigen manier misschien dat het bij jou wat langer duurd en als je het niet vertrouwt dan idd terug naar de gyn doe het maar rustig aan en heel veel sterkte!
lieve claire jeetje meis, heb net je hele verhaal zitten lezen .. we hebben miss wel het zelfde maar jij ben al zoveel langer bezig en dan ook nog eens 4 vlinderkindjes ik heb ook nog flinke pijn hoor meis! 19-11 heb ik de gewone laparoscopie gehad en dan nu dit ! dit mag je ook eigenlijk niet een laparoscopie noemen zei mijn gyn, maar echt een eileideroperatie! die ik dus afgelopen maandag heb gehad aan beide eileiders. ze hebben nu ook echt wat gedaan dan alleen maar kijken ! meis ik hoop dat we snel weer op de been zijn ! en dat we snel op roze mogen ! liefs knuff gaby
bij ons was het idd de bedoeling alleen kijken. Maar er was een patient voor mij niet opkomen dagen (snap dat niet want je moet de operatie bevestigen) Maar om 9 uur melden en stond geplanned om 11 uur op de ok Maar toen ik binnen kwam werd ik meteen klaargestoomt en in 1 weg door voor infuus en al en hop onder narcose was ik 1 voordeel weinig tijd om je zenuwachtig te maken en toen ik bij kwam zag ik de klok dacht van hmmm wel erg lang voor alleen kijken dat ik daar gelegen heb. Uiteindelijk de gyn erna gesproken en aangezien die de tijd had heeft ie alles in een keer gedaan
Wel fijn dat de gyn meteen tijdens de operatie er wat aan gedaan heeft ! Ik had namelijk eeerst een kijkoperatie en nu 2 maanden later deze eileider operatie! wel fijn dat je zo vroeg mocht want idd anders loop je er tegen aan te hikken! bij de kijkoperatie moest ik al om 7 uur aanwezig zijn, ik was de eerste hihi.. en om 8 uur werd ik al geopereert.. nu moest ik er om half 12 zijn, maar ik werd uit eindelijk pas rond half 4 geholpen ofzo, allemaal spoed gevallen ertussen door! hoe voel je je nu ? ik voel me nog steeds bagger vandaag wel iets meer gelopen, maar het trek en steek aan alle kanten! heb jij de hechtpleisters er al vanaf ? ikke wel.. liefs gaby
owww vervelend is dat gevoel heh? ik moet zeggen ik heb geen last meer van dat schaafwondgevoel aan de binnenkant buik nog wel its gevoelig en leg er een klein kussentje tegen op bed als ik op mn zij lig anders trekt t ook nog een beetje ik had geen hechtpleisters maar 4 echte hechtingen Bij mij lag de baarmoeder erg diep dus ze hebben letterlijk alles overhoop moeten halen. Was al gewaarschuwt voor meer pijn ect. afgelopen week hadden de wondjes zo nu en dan nog beetje gebloed en wondvocht. Heb net de hectingen er uitgehaald omdat bij t wondje bij de schede de hechtingen zo geiiriteerd waren dat daar elke keer bloed/wondvocht uit kwam. Ergste is ik dacht dus eerst maar 1 hechting te hebben zag die andere niet zaten echt vast in korst in t begin. bij ging t pas na dag 8 stuk beter hoor! dus niets forceren heh Weet hoe frustrerend is want je wilt gewoon alles zelf doen en hop op de been en zo snel mogelijk verder kunnen 8-[
een heel irri gevoel maar ik heb ook hechtingen had jij geen plak pleister over je wonden dan ? ik heb net onder de douche 1 hechting er perongeluk uit getrokken bleef achter de handdoek hangen! is het een beetje onstoken bij je ? wel in de gaten houden hé had jij ook veel antibiotica mee naar huis gekregen ? ik moet nu nog 2 dagen , maar ik ga ermee stoppen, ik word/ ben er zo ziek van ! me maag word elke keer om gedraait, snachts doe ik geen oog dicht van de misselijkheid en de vieze smaak in me mond maar ik doe nog wel rustig aan ik zet het mannetje flink aan het werk hier! zo ik ga nu ff met hem een dvdtje kijken liefs
Ja er zaten idd gaaspleisters overheen en kreeg ook extra mee omdat ik ze om de 24 uur moest verschonen en ook idd een hele riedel pillen ook extra pijnstillersvoordat ik na huis ging kreeg ik zelfs nog een shot morfine 8-[ voelde me zo lam daarna Wondjes zien er nu een stuk beter uit nu de hechtingen eruit zijn Vreseijk dat je die bijwerkingen hebt zeg maakt t net nog ellendiger. ik blijf aankomende week nog thuis (zit in thuiszorg) dan ga ik langzaam aan de klusjes in huis hervatten en als dat dan allemaal goed gaat proberen fietsen en dan hop kan ik weer aan t werk \/
nou ik lees met verbasing steeds je verhaal ben jij mij ofzo ik werk ook in de thuiszorg haha idd door die pillen ben ik echt nog heel beroerd, anders ging het nu wel.. ik had net als jou ook steeds van die morfine shotjes.. haha kreeg je die ook voor dat je naar huis ging ? ik niet, dan kon ik ook niet naar huis, als ik zo shot kreeg viel ik meteen in slaap haha..
hahaha en dezelfde leeftijd ook nog lijkt wel hokuspokus! ja ik had er nog 1 gekregen voordat ik na huis ging ze hebben nogal paardenmiddelen nodig bij mij heb al zoveel tabletten in t verleden geslikt bij mij was t wondje ook bij de navel voordat ik na huis ging opengesprongen en flink gaan bloeden
hihi wat een leuk plaatje hé bah zeg dat ie open is gegaan ik had dat bij de ''eerste'' operatie ook, sprong open ,bah en kwam allemaal bloed en wondvocht uit, daar bij me navel maar hier gaat het dag bij dag weer een stukje beter vandaag heb ik zelfs zelf de hond uit gelaten ik ben nu klaar met de antibiotica en hoop dat ik me morgen ook al een stuk minder misselijk enz voel ! hoe gaat het met jou meissie ?