Hallo Allemaal, Ik heb besloten om maar niet meer naar verjaardagen te gaan. Gisteravond een verjaardag gehad maar kon mijn aandacht er helemaal niet bij houden. Een kennis heb ik wel vier keer achter elkaar de dezelfde zin moeten laten zeggen omdat het helemaal niet tot me doordrong wat hij eigenlijk aan het vertellen was. Vond het ook allemaal helemaal niet interesant. Dit terwijl ik normaal me altijd wel vermaak. Hebben meer dames hier last van?
Ik ga wel naar verjaardagen ter afleiding maar ik heb ook last van dagdromen. Als mensen tegen mij praten, weet ik na 5 sec al niet meer wat zij tegen mij zeggen. Mijn man moet nu extra opletten dat ik het gas uitdoe en de kaarsen uitblaas want ook dat zijn dingen die ik niet eens meer door heb. Hij vond gisteren een tube tandpasta in de koelkast. Pff, ik heb er zelf geen erg in maar het is wel storend voor mijn omgeving, althans dat denk ik. Want die moeten alles een paar keer herhalen en alles controleren wat ik doe.
Heb ik ook last van, maar ik hoef niet perse op een verjaardag te zijn omdat te doen. Ik doe het ook op mn werk en zelfs als mijn vriend iets aan het uitleggen is..haha Die stoort zich er wel een beetje aan, alleen weet hij wel in zijn achter hoofd dat het met de zwangerschap te maken heeft. En fam en vriendinnnen weten het ook dat ik daar last van heb, ze hebben er allemaal stuk voor stuk begrip voor. Logich hoor dat je nu meer dagdroomt er zit een kleintje in je buik en daar draait nu alles om, en vooral dat jij nog 6 a 7 weken nog moet. Maar ik ga juist naar verjaardagen en andere dingen doen om afleiding te krijgen, want ik moet nog 6 weken alleen door komen zonder man.. dan maar dagdromen..hahaha en mensen 10 keer het zelfe vertellen...is ook lekker tijdrovend gr
Hoi Sanka Heel herkenbaar hoor. Bij verjaardagen, etentjes met veel personen en andere 'drukke' gelegenheden zit ik er voor mijn gevoel maar een beetje als een zombie bij. Ik kan mijn aandacht niet bij de gesprekken houden, en heel veel onderwerpen interesseren me ook helemaal niet meer! Ik spreek nu liever af met vriendinnen, gewoon 1 op 1, dat is een stuk rustiger en dan kan ik me veel beter concentreren. Dat dagdromen blijf je nog wel even houden hoor! Ik weet soms halverwege een zin van mezelf al niet meer wat ik wilde zeggen... En net als EvaMerel1 vergeet ik tegenwoordig ook vaak het fornuis uit te zetten... Wij hebben een keramische kookplaat dus je hoort ook geen gas of zo. Dan zeg ik halverwege het eten tegen mijn man: kijk eens even of het fornuis wel uitstaat. En dan staat dan 9 van de 10 keer nog aan dus. Hihi. Alhoewel ik moet zeggen dat ik toen ik 33-34 weken zwanger was, het nog veel erger was. Toen stond ik steeds zonder portemonnee bij de supermarkt, kwam ik 's avonds thuis en stonden alle ramen en deuren nog open hier in huis... Pfff Tis wat met die hormonen!
Gelukkig ben ik niet de enige. (had ik eigenlijk ook niet verwacht ) Vind het ergens wel erg vervelend. Vooral omdat 1 op 1 ook niet gaat het jammere is dat ik zeg maar de eerste ben die zwanger is. Dus de rest er helemaal niks van snapt. Vandaar maar geen verjaardagen meer. Moet ook wel zeggen dat ik alleen nog maar aan mijn kleine mannetje kan denken. Bij alles wat ik doe gaat hij eerst door mijn hoofd. Soms word ik er wel een beetje gek van.