Clomid eerste keer

Hoi meiden,
Ik heb wat terug gelezen in jullie topic en het lijkt me heel gezellig en fijn om mee te kletsen.

Ik ben eind december gestopt met de pil en er sinds maart achter dat ik PCOS heb. Ook werkt mijn schildklier iets vertraagd waar ik medicijnen voor slik. het zaad van mijn man is gelukkig wel van prima kwaliteit.
Ik ben nu bezig met een Primolut kuur en mag op dag 3 beginnen met Clomid 5.Op dag 10 mag ik komen voor een eerste fm.

best spannend allemaal!

 

Spannend Molly! Weet je al wanneer je (eventueel) wil gaan testen??

Welkom Cupcake! Spannend dat je binnenkort de eerste fm hebt. Hou ons op de hoogte!

 

@Billy en Molly: ik hoop van harte dat jullie ei gesprongen is! Zou mooi zijn.. Wordt er bij jullie nog gecheckt of er daadwerkelijk een eisprong is geweest?

@Cupcake: Welkom! Balen dat je ook pcos hebt. "Gelukkig" kunnen veel vrouwen op het forum erover mee praten. Sterkte met de Primolut!

Ik ben lekker een weekendje bij mijn zus en neefjes geweest, heerlijk gespeeld met ze! Morgen weer naar het ziekenhuis voor een follikelmeting. Denk dat er weer niets gebeurd is, ovulatietesten blijven ook echt enorm wit. Volgende ronde beter, dacht ik!

 

Ja, het wordt bij mij gecheckt en moet volgende week bloedprikken. Op 23 mei krijg ik daar pas uitslag van..maar voor die tijd kan ik zelf misschien al iets weten. Want of ik ben dan ongesteld geworden of ik heb dan al een test gedaan met hopelijk goed nieuws! Maar dat laatste is meer een wens dan waarschijnlijk waarheid.

Sterkte morgen..en misschien juist fijn dat je uit zelfbescherming al denkt dat er niets te zien is. Maar misschien kan je morgen wel wat leuks melden erover!

 

Spannend Aster, hoop dat er iets te zien is! Zo'n fm is eigenlijk toch gewoon een inwendige echo waarbij ze naar je eitjes kijken (en opmeten)?

Ik hoef alleen de eerste ronde met Clomid steeds op controle te komen, maar als het aanslaat mag ik een half jaar wegblijven en zelf aan de slag met Clomid en ovulatietesten. Wie heeft dit ook? Vind het wel apart omdat je best vaak hoort van meerdere rijpe eitjes of cystes.. Dit wordt dus bij mij niet gecontroleerd.. Aan de andere kant ook wel fijn, voornamelijk met m'n werk.

Hoe doen jullie dat op je werk als je steeds naar het zkh moet? Hebben jullie het verteld? Ik kan niet 'zomaar' een paar uurtjes opnemen.. We zijn altijd open naar elkaar, en dat gaat opvallen ( werk in kdv) ik heb met ml afgesproken dat we het voorlopig echt aan niemand vertellen.. Lijkt me best lastig straks..

 

Welkom cupcake!
Ik heb het verteld op t werk. Je hebt de tijden niet voor t kiezen, ik moet wel eens 2 dagen achter elkaar , en de 2e dag is dan al vol en word je ertussen gepropt. Vond t ook wel fijn om niet te hoeven liegen.

Ik ben zo bang dat de 100 mg ook niet werkt. Voel nog niks enzo. Weet eigenlijk ook niet wat ik moet voelen. Morgen weet ik meer.. Zenuwslopend..

Vind het zo stom dat ik me er zo zenuwachtig om maak..

 

@cupcake: ik heb het ook verteld op het werk omdat ik op rot tijden moet en ook best vaak. Dat zouden ze dan echt niet snappen. Ben er op zich wel blij mee dat iedereen het weet, ze hebben er veel begrip voor.

@aster: hoe was het vandaag? Was er al iets te zien?
Ik krijg geen bloedtest om te kijken of mijn ei ook echt gesprongen is. Dat heb ik in het begin wel gehad, nu doen ze dat niet meer.

@billie85: wil voorlopig nog even niet aan testen denken hoor! Probeer het zo lang mogelijk uit te stellen, maar ik test in ieder geval nooit voor cd 28.

 

Bij mij op het werk weten ze het ook. Ik geef les op een middelbare school en het is anders met afspraken echt niet te doen!

@Cupcake: Ik krijg ook alleen de eerste keer controles. Vind het doodeng.. Maar ik ga dat nog wel aangeven in het ziekenhuis. Controlfreakje, hihi!

@Muntje: ow, zenuwslopend! Ik hoop zo dat je morgen gewoon iets goede te zien krijgt! Ik duim in ieder geval mee..

En jawel! Ik heb een groeiend eitje!!! Wel 13,5 mm groot! Ik ben helemaal trots en blij! Nu donderdag terugkomen voor weer een echo. Bms was ongeveer 6mm, dus nog niet heel erg veel..
Ik blijf nog wel sceptisch, want donderdag kan het ook weer allemaal verdwenen zijn, maar mijn lichaam reageert in ieder geval een beetje!

 

@ Cupcake, is inderdaad een inwendige echo waarbij ze je baarmoederslijm opmeten en kijken hoe groot je eitjes zijn. En dan moet je om de dag (of elke dag) terugkomen om de eventuele groei in kaart te brengen.
Ik heb ook al gehoord dat ik na deze ronde het zelf mag proberen en niet meer voor die controles naar het ziekenhuis hoef te gaan. Ik ga denk ik toch aangeven dat ik graag nog 1 ronde deze controles wel wil. Hopelijk mag in dan de 2e ronde ook gecontroleerd worden. Maar dan moet ik ook een half jaar het op deze manier proberen.

Wat betreft je werk; als je het nog niet wil vertellen kan je misschien kijken of je de allereerste mag zijn van die dag? Maar aangezien je op een kdv werkt zal je wel vroeger moeten beginnen dan in het ziekenhuis.
En je kunt het ook algemeen houden, dat je voor (geen ernstige) symptomen even onder controle bent.
Maar openheid en eerlijkheid geeft wel vaak het meeste begrip voor je situatie dan dat ze denken dat je iets verzint of er misschien meer bij gaan denken dan nodig!

@ Muntje; je wil iets heel graag en de onzekerheid dat de 100 mg niet helpt is dan toch terecht? Ben benieuwd wat er vandaag te zien was en wie weet viel het mee.

@ Molly; snap dat je nog niet aan testen denkt hoor! Maar voor mij is het nu de eerste keer dat ik een kans maak in 2 jaar, dus ben daar stiekem al wel over aan het denken.... Dan maar die teleurstelling..die zijn we ondertussen al redelijk gewend!

 

Hallo allemaal, mag ik met jullie mee kletsen?

Ik heb al een aantal keer tegen een start met clomid aan gezeten, maar was er psychisch nog niet aan toe zeg maar. Na 2 miskramen na een lange tijd wachten ( zie onderschrift) was ik even helemaal klaar met de mmm... Er is eerder vastgesteld dmv bloedonderzoek dat mijn progesteron erg laag is. Verder heb ik onregelmatige cyclussen, soms ook wel regelmatig maar daar lijkt dan geen eisprong te zijn ( wel temp stijging maar negatieve ovu testen).

Nu sinds een paar weken weer 'onder behandeling'. Heb bloed laten prikken en ze zijn nu bezig met follikel metingen om te kijken wat er nou eigenlijk gebeurd binnen in.
De echo mevrouw vind mijn eierstokken erg verdacht voor pcos. Heb veel eiblaasjes ( rond de 15) in elke eierstok. Woensdag hoor ik de behandeling hiervoor, maar clomid zal nu onvermijdelijk zijn.

Weten jullie misschien wanneer je een grotere follikel hoort te zien? Er is nu op dag 13 nog steeds geen actieve gezien, en ook het baarmoederslijmvlies is nog heel dun. ( kan natuurlijk ook bij bovenstaande problemen passen, maar ben nieuwsgierig hoe dit bij jullie gaat)

 

@madelein: welkom hier! De groei van de eitjes is heel persoonlijk en kan nog al schelen per maand. Ik heb mijn eerste maand lang moeten wachten maar bij mijn tweede maand ging het al veel sneller. Dit was dan wel met clomid he. Als ik jou goed begrijp ben je daar nog niet aan begonnen. Dan is het helemaal moeilijk om er iets over te zeggen, de één heeft van nature bijvoorbeeld een cyclus van 35 dagen en de ander weer 28 dagen. Bij een langere eigen cyclus duurt het langer voordat je eitje groeit en groot genoeg is. Dit zegt verder niks over de kwaliteit van het eitje.

@billie: ik ben gewoon bang dat als ik voor mijn nod test en hij mocht positief zijn, ik alsnog gewoon ongi wordt op mijn nod. Dan is de teleurstelling zo groot. En dit komt in het algemeen nog best vaak voor. Mar snap dat je het moelijk vind om zo lang te wachten. Heb ik soms ook wel last van.

@aster: wat goed. Zie je de groei kan best later op gang komen. Waarom ben je bang dat hij de volgende keer weer weg is? Dat kan toch niet, behalve als je een eisprong gehad hebt?

 

@molly: klopt ben nog niet begonnen met clomid, dat zal de volgende cyclus gaan gebeuren vermoed ik. Ik vroeg het me meer af omdat ik de laatste maanden steeds een cyclus van rond de 30 dagen heb gehad. Vind het vreemd dat er nu nog helemaal niks actiefs te zien is, doet me vermoeden dat ik misschien wel helemaal niet elke cyclus een eitje 'maak'. Haha beetje vaag verhaal geloof ik...

 

als je 30 -14 doet (de ideale lutale fase) dan is dat cd 16. Dan zou je eitje moeten springen op cd 16. Als je eitjes snel groeien kan het wel dat je op cd 13 zit en nog niets hebt en op cd 16 al wel, maar bij de meeste mensen groeit het wel langzamer. Bij mij met clomid groeide het wel zo snel.

Maar niet iedereen heeft een lutale fase van 14 dagen, dus het blijft toch gokken. Ik zou lekker afwachten wat er nu uit de onderzoeken en echo's gaat komen.

 

Bedankt voor jullie tips m.b.t. Het werk meiden.. Ik denk dat ik er niet aan ontkom om het te vertellen.. Maar dan inderdaad niet tot teveel details treden. Zit toch ook na te denken om onze ouders op de hoogte te stellen, maar wil zo graag dat het een verrassing voor hen is mocht ik zwanger zijn.. Aan de andere kant wil ik niet dat zij zich zorgen maken, er steeds naar vragen of erop letten. Maar ik heb ergens ook de steun wel weer nodig en sterk de behoefte m'n verhaal te doen. Heb het gevoel,alsof ik iets verzwijg (is ook zo) en dat ze later teleurgesteld zullen zijn dat ze het niet wisten en ons niet konden steunen.

Hebben jullie het je ouders verteld? Ik vind het echt niet erg of moeilijk om erover te praten. Maar mijn man wil het liever met niemand delen.. Dus dat hebben we nu afgesproken. Misschien na de eerste ronde Clomid? Dan weten we een beetje hoe/wat..

Sorry dat ik zoveel vraag hoor, maar dat zijn echt dingen waar ik mee zit en over twijfel..

 

Geen sorry zeggen, Cupcake! Daar is het forum toch juist voor..

Wij zijn extreem open over alles. Wij willen dit ook gewoon niet alleen dragen, dus hebben we familie en goede vrienden een email gestuurd met de situatie. Daarin is ook de situatie van Asterman meegenomen. Onze ervaring is dat wij enorm veel steun krijgen hierdoor. Mensen houden rekening met je en met de situatie. Na elke echo, bloedtest of bezoek word ik door de meeste wel even gebeld.

En dit is mijn situatie, hoor! Ik ben een nogal emotioneel persoon, dus ik kan dit ook niet op een andere manier doen. Vind hierin dus je eigen weg..


Even een kleinstukje ego: ik heb zo'n pijn in mijn buik sinds de echo van vanochtend. Ieder hobbeltje en kuchje doet pijn. Herkennen jullie dit?

 

Welkom Madelein. Wat verdrietig wat je hebt meegemaakt met eerdere zwangerschappen. Hoe de groei van jouw eitjes zal zijn moet je afwachten. Ik had op cd 13 al een eitje van ruim 18 mm na de eerste ronde! En op cd 15 was hij al 22 mm! Maar dat geeft ook geen garantie voor een eventuele volgende ronde.
Hoe het dan zit met een cyclus zonder eisprong weet ik eigenlijk niet. Blijft allemaal zo ingewikkeld wat er in ons lijf gebeurt!

En cupcake, natuurlijk is het lastig om 'zomaar' ter sprake te brengen dat het krijgen van een kindje niet vanzelfsprekend is. Zelf hebben we het ruim een half jaar verborgen gehouden, precies om de reden wat jij zegt: het moet een verrassing zijn wanneer je het leuke nieuws gaat vertellen. Echter...je weet nu nog steeds niet wanneer je dat nieuws kan vertellen! Dat blijft een verrassing, dus ze weten dan alleen dat jullie graag een kindje zouden willen maar dat dit nog niet lukt.
Ik ben zo blij (ben echt open naar alles en iedereen die er direct naar vraagt of een opmerking maakt) dat die pijnlijke opmerkingen en vragen er niet meer zijn.
Dat vond ik zo vreselijk. En dat woog niet meer op tegen de 'verrassing' die er dan af zou zijn.
Nu krijg je medeleven, kaartjes, berichtjes en kan je eens iemand anders lastigvallen dan je partner!
Mijn ouders begrepen wel dat we het pas later vertelden, maar vonden het ook moeilijk dat we de eerste periode zo samen in onzekerheid hebben doorgemaakt. En dat ze ons daar graag in hadden gesteund. Maar achteraf ben ik blij dat ik even heb gewacht om het zo zelf ook even op een rijtje te krijgen!

@ Aster; herkenbare pijn! Had ik ook, als ik op de fiets zat, in de auto over een drempel..bij mij was dat denk ik toch het groeien van een eitje! Donderdag weet je weer meer! Hopelijk blijft hij mooi groeien!

 

Wij zijn er ook heel open in. Mijn ouders hebben we het een en ander verteld na ong een jaar proberen. Vooral mijn moeder is erg betrokken ( gescheiden ouders) mijn vader ook, maar op een andere manier.
Onze schoonouders hebben wij vorig jaar voor niks blij gemaakt door met 9 weken te vertellen dat ze opa en oma zouden worden. Helaas bleek een paar dagen later dat het mis was. Maar sindsdien zijn zij ook op de hoogte .

Als mensen er naar vragen zeg ik eerlijk wat er speelt. Vriendinnen weten het. Kortom wij zijn vrij open hihi.
Dit is wel voor iedereen anders denk ik. Als jij je er niet prettig bij voelt hoeft het natuurlijk niet. Maar aan de andere kant ervaar ik dat mensen wel meer begrip hebben als je even weg loopt als het gesprek weer eens over de kinderen gaat ( om maar een voorbeeld te noemen)

 

Thanks Billy en Fiona. Ik vind het inderdaad heel eng. Maar heb wel goede hoop nu er iets gevonden is waar iets aan gedaan kan worden ( alleen een beetje jammer dat er dus vorig jaar niet goed gekeken is naar de echo maar goed.

Is voor iedereen hier net zo spannend denk ik. Duimen dat er maar gauw mooie posi testen komen hier!!

Ik werk trouwens ook onregelmatig, ben verpleegkundige, en ben nu ook zoveel mogelijk uit de nachtdiensten gehaald vanwege onze kinderwens. Dus mede daarom heb ik het op m'n werk verteld. Als dat niet had gehoeven weet ik niet of ik het wel verteld had... Lastig