Hallo allemaal, Via wat googlen hier terecht gekomen en het was fijn om dit forum te lezen, met tips adviezen en ondersteuning in je wens een kindje te krijgen. Eind 2005 kreeg ik te horen dat ik PCOS had. Ik zat in voor mij niet zo'n goede relatie, doordat hij een aantal maanden weg was besloten eens te stoppen met de pil en kijken hoe mijn lichaam het deed. Nou geen menstruatie. Na 13 maanden wilde mijn huisarts verder onderzoeken en kreeg ik een aantal onderzoeken en moest ik ook Clomid slikken om te kijken of ik hier wel op reageerde. Gelukkig deed ik dit wel en conclusie PCOS. Mijn huisarts zei: mocht je ooit zwanger willen worden probeer het dan niet zelf maar maak een afspraak. Ik had hier nog nooit van gehoord en omdat ik wel wist dat ik kinderen wilde maar geen kind wilde van mijn huidige vriend er verder niet veel meegedaan, behalve de pil weer slikken. Mijn relatie heb ik vrij snel verbroken. Ik zei altijd tegen mijn vriendinnen, dat ik hoopte, dat wanneer ik de juiste man tegenkwam het misschien wel anders zou zijn, dat dit een seintje van boven was om mij te beschermen. Bijna 2 jaar later kwam ik mijn huidige vriend tegen en enorm gelukkig. Allebei een kinderwens. Ik wil dolgraag een kind maar vind het ook superspannend ook omdat ik wist dat het niet makkelijk zou gaan. Mijn vriend zei dat ik maar moest stoppen met de pil omdat het allemaal nog even kon duren, dat heb ik dit jaar eind jan. gedaan. En warrempel ik werd ongesteld! Geloof niet dat er ooit een man zo blij was met de menstruatie van zijn vriendin en elke keer vroeg: Ben je het nog? Goed he?! Nu ben ik het zo om de 6 a 7 weken vanuit mezelf wat super voelt. We zijn naar de Gyn gegaan en onderzoeken gehad. Alles zag er goed uit, sperma van mijn vriend was goed, dus toen maar een eileider onderzoek die ook goed was. Maar ben ik nu de enige die dat onwijs pijnlijk vond?! Ik had het niet meer! Wat ik soms moeilijk vind is al de tegenstrijdige info over wat te gaan doen of niet te gaan doen. Zo kreeg ik even een mannelijke vervanger die zich niet had ingelezen in mijn dossier en mij even vertelde dat PCOS niet echt aan de orde is omdat ik ongesteld wordt en ook een beetje een modeverschijnsel is (totaal voorbijgaand aan het feit dat je ooit dit nieuws hebt moeten verwerken enz.) en als alle testen goed zijn ga je het hebben over inseminatie, wat ik al helemaal een brug te ver vond, want mijn vroegere huisarts had het over clomid. Mijn eigen gyn zei dat alles goed was en dat ze eigenlijk niks konden toevoegen (door hormonen ofzo, en we zelf lekker aan de gang konden, terwijl ik thuis bedacht 12 keer de kans per jaar of 6 maakt toch een verschil) maar nog even een bloedtest ter check tijdens ovulatie (die dus moeilijk te bepalen is bij mij) hier kwam dan ook niks uit en ik ben door verwezen naar de firiliteitsdeskundige as. dinsdag. (wat ik dan niet snap omdat ze zelf al zei dat ze waarschijnlijk hier niks uit konden halen aangezien mijn ovulatie moeilijk te bepalen is en ze toen nog zei dat we het zelf konden gaan doen) Ondertussen ben ik van; we hoeven niet meteen nu een kind naar ik wil toch echt graag zwanger worden gegaan in deze maanden. Je gaat er wat meer overlezen en dan lees ik dat toch heel veel mensen met vruchtbaarheidsproblemen (ook als ze een normale cyclus hebben) Clomid krijgen. Ik vind het dan soms ook zo onduidelijk de ene keer is het dit en de andere keer is het dat. Ik vind een cyclus om de 6 a 7 weken natuurlijk al mooi, maar mag ik niet vragen/eisen wel clomid te krijgen zodat ik het elke maand heb? Daarnaast lees ik veel over afvallen of koolhydraatarm eten, maar dit heeft mijn gyn nog nooit ter sprake gebracht. Wie heeft hier ervaring mee, ik wil graag een beetje beslagen ten ijs komen dinsdag en weten wat hoe het voor anderen was. Liefs Leonie
Hoi Leonie, welkom hier, Tsja of PCO een modeverschijnsel is weet ik niet. Ik heb uit mezelf een eisprong en onregelmatige cyclus die steeds regelmatiger wordt gelukkig. Toch heb ik PCO wat te zien was aan de typische 'kralenkans' en een van mijn eierstokken is vergroot. verder ben ik wel eerst twee keer drie maanden naar huis gestuurd met het gebod af te gaan vallen. Ik weeg nu 79 kilo bij een lengte van 1.73m en dat woog ik toen ook. Dus als je iets te zwaar of veel te zwaar bent is het zowiezo verstandig te gaan afvallen. Ik ben hiervoor doorverwezen naar een dieetist maar omdat ik mezelf niet echt te dik vind en een emotionele eter ben is het tot nu toe helaas zonder resultaat. Ondertussen hebben wij ook de HSG gehad. En nee je bent niet de enige die het zeer pijnlijk vond, ik vond het ook niet erg fijn. Wij hebben nu binnenkort de laparascopie en daarna wordt het hopelijk IUI icm met Clomid. Ik denk dat het redelijk is om te vragen of je Clomid krijgt voorgeschreven want met cyclussen van 6 tot 7 weken heb je overduidelijk minder kans op een beeb. Ik wil je alvast heel veel succes en sterkte wensen dinsdag en hopelijk komt je wens (onze wens) snel uit.
hoi meid... wat een gedoe zeg.... dat is inderdaad niet leuk allemaal.. ik snap als je eerst geen cyclus had je 6 a 7 cyclussen in een jaar fijn vind maar een goede gezonde cyclus mag eigenlijk niet langer dan 35 dagen duren omdat er anders geen sprake is van een goede eigroei en sprong en daardoor dus een aanzienlijk lagere kans om zwanger te worden... en die kans is al lager doordat je maar 6 of 7 kanzen hebt.. en daarbij is het ook nog ontzettend moeilijk om dan te gaan bepalen waneer je vruchtbare dagen zijn.... ik zou zeker aandringen op clomid... ik had geen eigen cyclus na het stoppen met de pil en nu een nette cyclus van tussen de 29 en 33 dagen... ik moet wel iedere maand dat middel nemen maar als je hierdoor de cyclussen weer op gang krijgt heb je net zoveel kans als iedereen.. weet je nog oop grond waarvan de vorige diagnose pco is gesteld? want ze gaan nooit alleen uit van een wegblijvende of onregelmatige menstruatie, er moeten geloof ik minimaal 2 symptomen te zien zijn, dit kan bijvoorbeeld door bloedonderzoek of een echo heel veel succes! gr jose
Bedankt voor jullie reacties! De diagnose PCO werd gesteld nav een bloedonderzoek en feit dat ik cystes had. Nadat ik tweede keer gestopt ben met de pil heb ik weer een inwendig onderzoek gehad en toen zag alles er rustig uit verder. Maar omdat ik maar om de 6 a 7 weken ongesteld word vond ik het dus al vreemd dat ze zei dat we het nu eerst maar weer zelf moesten gaan proberen. Schijnbaar heeft ze zich toch bedacht ik nu wel doorverwezen ben, maar daarom vind ik het soms zo onduidelijk en lijkt het of iedereen zijn eigen ideeen en beleid er op na houdt. Ik wacht dinsdag maar even af en laat het weten wat er uit komt. Ga dus zeker vragen naar de clomid. Hoe ervaar jij de Clomid? Heb je veel bijwerkingen ervan? Ik wens jullie veel succes!
Hi Zora ging meteen reageren maar las jou bericht toen nog eens over, jij hebt dus best wel een spannend en ingrijpend iets voor de boeg lees ik nu. Hoe voel je je daar onder? Ik heb het dan nog goed (tot nu toe). maar het blijft toch een moeilijk iets als je om je heen kijkt en iedereen wordt (in jouw ogen) van een zwoele blik al zwanger en wij kunnen van afspraak naar afspraak lopen... En ik ben echt positief ingesteld en nog aan het begin, maar heel soms voel ik toch een behoorlijke boosheid, dat ik niet in mijn eigen omgeving een beetje kan aanklooien en dan maar zien, want bij ons zie je dan waarschijnlijk nooit iets... Heel veel succes voor je laparoscopie (schrijjf ik geloof ik helemaal niet goed)
hoi leonie. ik dacht in de 1e cyclus allerlei klachten te voelen maar waarschijnlijk is dat achteraf spanning geweest... ik heb last van hitte aanvallen s,nachts van de clomid.. maar ik moet zeggen dat nu het kouder word en het in mijn slaapkamer ook kouder is dat ik er minder last van heb... verder kan ik soms een beetje emotioneel reageren maarja het is ook niet niks allemaal gr jose
ojee ik vergeet de vervelendste..... in 5 maanden tijd 5 kg erbij.. en dat is voor mij heel bijzonder want ik schommel praktisch nooit mmmmmmm en ik hoor het van meer....
hey meid, dank je wel. Ik heb mijn ups en downs. In mijn omgeving zijn momenteel veel mensen zwanger (zus, nicht, twee vriendinnen) en een vriendin net bevallen. Mijn zus bevalt volgende maand. En allemaal na mij begonnen dus dat is wel confronterend. Ik probeer veel afleiding te zoeken, in sport en hobby. En af en toe even goed uithuilen. Gelukkig heb ik hele lieve mensen in mijn omgeving en mijn man die me heel goed steunen. Liefs Zora