Hallo allemaal! Ik heb een verhaal geschreven over onze MMM ervaringen. Na een pauze van een paar maanden gaan we weer beginnen. Als eerst is dit ons verhaal: In mei 2003 besloten mijn man en ik om voor kindjes te gaan proberen. Omdat ik op mijn 16de al geconstateerd ben met PCOS wisten we dat het niet makkelijk zou worden. We zijn dus naar de huisarts gegaan en die stelde voor om het eerst zelf te proberen. We hebben even zitten lachen en na hem te hebben verteld dat ik dus PCOS heb (wat hij later ook in de computer zag staan) kregen we een verwijsbrief mee voor de Gyn. Bij ons gesprek met de gyn hebben we besloten om te beginnen met Clomid. Eerst maar eens 50mg (1 tablet) proberen om te kijken wat het doet..Nou niets dus! Hierna hebben we het een paar maanden geprobeerd met 100mg wel eitjes maar geen eispong.., Na nog een maand clomid moest ik prikken om mijn eisprong op te wekken. Na weer een paar maanden proberen gebeurde er niets en was het ondertussen al juni 2004. Ze verhoogden de dosis clomid steeds met 50mg maar toen hij uiteindelijk op 200mg zat reageerde mijn lichaam er niet eens meer op.. Het was voor ons het teken om even een pauze in te lassen! Begin 2005 hadden we samen weer besloten om ervoor te gaan. Ze hebben mijn man toen ook maar getest en dat bleek ook niet helemaal in orde.. Ik kreeg andere medicijnen waar ik ziek van werd! Dan maar weer tijdelijk stoppen.. want je wil wel fit zijn bij de volgende poging! Sept 2005 komt ineens mijn menstruatie! Ik was blij! Zou het dan eindelijk zelf lukken? Gaat mijn lichaam mee werken? We wachten een maand en na 30 dagen kwam er weer een menstruatie! BLIJ! We hadden weer gerekend op 30 dagen dus op de dagen dat ik het meest vruchtbaar werd hebben we veel plezier gehad samen! Allang blij dat het ook weekend was! 2 Dec was de dag dat ik ongesteld moest worden.. het werd 2 dec en toen 3 dec.. Op 5 Dec wilden we een test doen.. Dus in de hoop dat de sint met een leuk kadootje kwam werd het toch anders.. Ik kreeg hevige buikpijn en verloor op 5dec in de middag een stolsel.. ik heb het in een bakje gedaan en de Gyn gebeld..ze wilde dat ik er aan ging voelen en vertelde wat ik zag.. Ze vertelde me over de telefoon dat ik een miskraam had gehad Ik kan zwanger raken! Dat is het eerste wat me te binnen schoot daarna kwamen de tranen.. Ze raadde me aan te wachten op een menstruatie. Toen deze er in februari nog niet was zijn we weer naar het ziekenhuis gegaan. Ik kreeg weer medicijnen.. dit maal om ongesteld te worden en weer te beginnen met clomid. In maart had ik dus weer verschillende malen een inwendige echo en bij de laatste echo bij een andere gyn bleken mijn eitjes groot genoeg! De gyn bekeek mijn dossier en besloot over te gaan op IUI. Eind maart heb ik deze dan ook gehad. Eind juni zou ik weer ongesteld moeten worden Helaas gebeurde er niets en begin Juli had ik weer een hevige menstruatie We besloten maar weer ff op regel te komen want ik verloor wel heel veel bloed de laatste tijd . Nov. 2006 werd ik weer ongesteld en 6 weken later bloedde ik nog steeds. We hebben gelijk de Gyn gebeld en hebben een afspraak gemaakt om langs te komen. Hij kon me alleen maar vertellen dat ik moest afvallen om zwanger te worden (heb namelijk overgewicht) maar na 5 minuten hameren dat ik daarvoor niet kwam werd ik weggestuurd met een briefje voor de apotheek! Eind goed al goed.. hoopte ik! Eind mei 2007 wordt ik weer ongesteld na 6 weken ben ik het zo zat dat ik eerst maar weer eens naar de huisarts ga! We zijn verhuisd en hebben een nieuwe huisarts dus na mijn bovenstaande verhaal te hebben verteld voel ik dus krampen en moet ik dus rennen naar de wc.. Ik verlies WEER stolsels.. voel me niet lekker en wil nu wel geholpen worden.. Gelukkig begrijpt ze het en onderzoekt ze me.. de linkerkant van mijn buik is heel pijnlijk.. Ze maakt voor mij een verwijsbrief naar een ander ziekenhuis.. Ik allang blij dat ik niet meer naar die andere hoef! Ze verteld dat ze denkt dat ik misschien wel een buitendebaarmoederlijke zwangerschap heb gehad en dat ze het niet zeker weet. Daarom stuurt ze me door en verteld dat ze ook wil dat ze een curretage gaan uitvoeren bij mij ik ben blij.. is er dan eindelijk iemand die wel wil luisteren naar me? Eindelijk iemand die mij wel wil helpen? Vanmiddag (7aug07) heb ik een ander ziekenhuis gebeld. Mijn verhaal verteld en mag over 20 dagen langs komen! Ze dacht N.A.V mijn verhaal dat de huisarts wel eens gelijk kon hebben maar dat ze me graag wilde onderzoeken Afwachten maar weer.. en op naar 27 augustus! I know.. Long Story! Maar nu weten jullie hoe mijn geschiedenis is.. over 2 weekjes weten we meer! Dank voor het lezen!
Zo wat een verhaal! Al met al zijn jullie dus al een behoorlijke tijd bezig. Ik hoop dat dit nieuwe ziekenhuis jullie de passende oplossing biedt, waardoor je zwanger raakt en blijft. Heel veel sterkte en succes!
Jeetje wat een verhaal! Heel veel sterkte met alles en ik hoop dat jullie snel een kindje mogen verwachten!
ik hoop voor jullie dat jullie snel een kleintje verwachten ,heel veel succes!hou je ons op de hoogte?
Pffff, zo te lezen hebben jullie al heel vele geduld moeten hebben... Ik hoop dat idd het nieuwe ziekenhuis een passende behandeling voor jullie vind en dat jullie snel zwanger mogen zijn.
Ik wil je heel veel succes wensen en ga heel hard duimen dat jouw hartenwens nu heel snel mag gaan uitkomen !
Wij zijn naar de Gyneacoloog geweest! IK HEB GEEEEEEEEEEN PCO! Ze zag niets Bijnzonders op de echo.. Dus als ik meer als 15 kilo afvalmoet mijn cyclus ''normaal''worden en dan kunnen we op de normale manier zwanger raken..... Was wel ff van me apredinges....
gelukkig geen pco ,mag ik vragen wat er met je man niet helemaal in orde was dan?gaan jullie het zonder de mmm proberen?
Mijn man heeft ook een test gehad en die was in orde! We (nou ja ik) zijn bezig met afvallen en proberen zo om zwanger te worden! Moet 21 september naar de Gyneacoloog dus ook even met haar overleggen wat zij vind!