Hoe gaan jullie om met deze vaak subtiel gestelde vragen? Iedereen begint nu een aantal maanden na de bruiloft een beetje bij ons te vissen of we al zwanger zijn. Alleen mijn schoonmoeder en schoonzus weten dat we echt bezig zijn, maar elke maand gan ze toch een beetje zitten vissen..... en dan baal ik dat ik dus niet zwanger ben... Ook begint mijn moeder die niet weet dat we bezig zijn ook al wat stille hints over toekomstige kleinkinderen te geven..........en op mijn werk is het ook vaak onderwerp van gesprek. Iedereen weet dat we dol op kinderen zijn.............. Ik vindt gewoon heel jammer dat ik iedereen niet blij kan maken. Soms wil ik wel van de daken schreeuwen dat we druk bezig zijn en dat we weer zitten te wachten of ik wel of niet ongesteld wordt........................ Herkenbaar?
Jaa! heel herkenbaar... Maar vaak denk je dat ze iets weten of vermoeden, terwijl het komt omdat je er zelf heel veel aan denkt. Net zoals je nu waarschijnlijk heel veel zwangeren ziet, maar dat is natuurlijk niet zo... Zit echt tussen je oren!
ja ik herken het ook wel... ik be nu een jaar bezig bijna en er is nog niks. ik zie dan ook elek keer mensen die zwanger zijn. zo mooi....dan denk ik qweer ik wil ook. maja hoe meer j er aan denkt hoe moeilijker het wordt
ja ik begrijp het heel goed! ook wij waren bijna een jaar getrouwd en daar kwamen steeds de vragen. en steeds denk je bij je zelf ja ik ben wel bezig niet zo zeuren. maar ja het doet je wel pijn. ik kon er nietmeer tegen en ik heb het toen ook tegen iedereen gezegd die ernaar vroegen. en nu zijn we ander half jaar bezig en nog steeds niet. dus ik schreewde toen ook nou we zijn al bijna een jaar bezig maar het wil niet lukken oke nu blij, waarop ik de reacties kreeg oh sorry maar dat wisten we niet. nee ik dacht nee eerst denken en dan praten. ze denken gewoon niet na voordat ze iets zeggen. en iedereen om mij heen word ook zwanger en krijgt kinderen. 3 vriendinnen en twee schoonzussen dus ja het lijkt niet zo maar het is zo. nou frusterender kan het niet. maar we gaan gewoon door en ooit kunnen we het goeie nieuws brengen. succes met alles liefs
Maar hoe gaan jullie dan om met die vragen van andere mensen? vertellen jullie dat jullie druk bezig zijn of zeggen jullie juist niks?
Wij vertellen het bewust niet. mijn vriendin kreeg veel vragen met en en en is het al raak? En daar heb ik absoluut geen zin in... Als het vragen zeg ik meestal, ja het komt wanneer het komt, vind het wel even prima zo... Maarja, iedereen moet het zelf weten, zie ook hierboven...
ik vertel ze het gewoon en zeg erbij als hjet zover is horen jullie het krijg je ook niet elke maand de vraag of het al zover is
Ik ken het ook, ben nu een half jaar getrouwd en heb, eigenwijs genoeg, niet gelijk de pil weggedaan. Pas later ben ik gestopt, maar nu krijg ik weer die vragen en vind het moeilijk om er omheen te kletsen. Een vriendin kwam er toevallig achter, voor de rest weet niemand het. Maar ondertussen wordt iedereen maar zwanger om me heen.
wij zijn inmiddels twee jaar getrouwd en hadden eigenlijk al gelijk een kinderwens maar omdat ik nog midden in mijn studie zit was het niet mogelijk. Nu is mijn man klaar met z'n studie en nu zijn we dus wel begonnen. Wij vertellen het nog aan niemand. Ik vind het wel leuk om nog een geheimpje met elkaar te hebben. Maar die vragen van mensen blijven lastig. Als ik misselijk ben is het gelijk: ben je zwanger. Als ik zeg dat ik chagrijnig ben: ben je zwanger enz. Ik blijf dan altijd maar zeggen: nee jo dat kan nog niet ik ben nog aan het studeren. iedereen denkt dan ook dat ik nog vrolijk de pil slik. waarom kunnen ze niet gewoon stoppen met vragen. ze beseffen ook niet dat ze je daar echt pijn mee kunnen doen als het dus niet lukt om zwanger te worden.
hoi, klinkt idd heel bekend! Ik maak ze altijd een leugentje om bestwil wijs. Ik zeg ze dat zoiets nogal moeilijk gaat als ik men pilletje zo flink blijf slikken(terwijl ik dat al 4 mnd nimeer doe) en dat ze er zeker van zullen horen als het zover is.Na een tijdje geven ze wel op maar het kost me iedere keer wel moeite om serieus te blijven als ik dat zeg! Ook tegen men mannetje heb ik gezegd dat hij maar zoiets moet zeggen want ook hij ontloopt de vragen niet...Knap lastig soms he! Hier weet ook niemand het buiten men 2 beste vriendinnen. xxx
Heel herkenbaar allemaal. Helemaal irritant vind ik het als men dan ook nog zo iets zegt als: "hoe oud ben je nou; 31...tja je moet dan niet te lang meer wachten hoor..." Als of ik dat zelf niet weet Maargoed, we houden hoop ...
Hier begon iedereen al vér voor de bruiloft te vissen, dus zijn we toen al begonnen met tegen iedereen te zeggen dat we nu toch eerst een poos rustig van elkaar willen genieten (zeker omdat we nog niet eens 2 jaar bij elkaar zijn, en in die tijd nog geen rust hebben gehad). Dus wij vertellen het nog niemand! Vind het ook leuk om iets van ons samen te hebben Hoeft niemand te weten. Als het zover is, gaan we het iedereen wel vertellen (daar verheug ik me overigens al wel op, hahaha)
Mijn bedoeling is het lekker lang stil houden als het wel gelukt is hahah kan is steeds zeggen ja we zijn nog bezig.
Wij hadden het vooral in het eerste jaar van ons huwelijk heel erg. Soms gebeurde het wel een paar keer per dag dat mensen vroegen of ik nog niet zwanger was. In het begin vond ik dat wel grappig, maar na een tijdje werd het flink irritant! Aan de andere kant snap ik het wel, want iedereen weet dat we graag jong ouders willen worden. Maar het moet toch nog een beetje een verrassing blijven?! Daarom gaan we halverwege januari stoppen met de pil. In juli ben ik pas klaar met mijn studie, dus ik hoop net daarvoor (hopen mag altijd, toch?) zwanger te raken. Dan is het toch nog een beetje een verrassing...
Laatst vroeg een tante van mij: "Nou, jullie zijn al 1,5 jaar getrouwd! Wanneer komen er nou kinderen?" Toen heb ik gezegd dat we ook al 1,5 jaar bezig zijn en dat het bij sommige mensen niet zo snel gaat! Ik heb mijn hele verhaal vertelt.... En toen zei ze niet zo veel meer. Ik denk niet, dat ze er snel nog eens naar zal vragen!
denk dat ik er ook vooral last van heb omdat het nu nog niet wil. je wil zo graag je verhaal eens met iemand delen. Je zorgen uitspreken enz. Als ik zwanger ben dan is het zeker een leuk geheimpje en zullen we het niet te snel vertellen!
Heeeeeeeeel herkenbaar ja! En ontzettend vervelend! Ik ben nu nog met een studie bezig (tot feb), dus goed excuus. Zwager (en schoonzus) is zwanger van 2e kindje: reactie van hem: als jullie het niet doen, doen wij het maar... Ze moesten eens weten. Mijn schoonpa zit ook aardig te drammen: mijn reactie: het lijkt allemaal zo vanzelfsprekend, maar wie weet of het gaat lukken en of het kan? Dan bindt hij voor (even) wel in. Ach ik denk altijd maar zo: Sommige weten niet beter en denken niet verder na dan dat hun neus lang is!