Hoi meiden, Ik merk dat er (helaas) meer en meer meiden komen die door middel van een donor zwanger moeten worden. Ik dacht misschien is het een idee om een algemeen topic te openen over KID/ eiceldonatie? Misschien dat we al onze vragen, angsten etc die specifiek gaan over KID/ eiceldonor hier kunnen bundelen, zoals: - ga je voor een bekende of anonieme donor - voor en nadelen van bekende of anonieme donoren; - welke onzekerheden heb je voor de toekomst; - ervaringen ziekenhuizen/ buitenland; - vertel je het je omgeving en je kindje; - hoe gaat je partner hiermee om; - hoe/ wanneer insimineren Idee? liefs Lot
Mijn idee van dit topic wordt ook ingegeven door de twijfels die opnieuw bij mij komen oplaaien. Ik was (omdat daar geen wachtlijsten zijn) begonnen in Duitsland bij een spermabank. Met name omdat ik het eng vond om geen idee te hebben wie de donor was ben ik overgestapt op een bekende donor. Nu heb ik zowel van MCK als Arnhem een brief ontvangen dat ik kan beginnen met KID in Nederland en nu beginnen de twijfels weer, AAH! Kies ik voor een bekende donor of een onbekende donor via het ziekenhuis? Een bekende donor heeft natuurlijk als voordeel dat we weten dat de donor goede genen heeft, maar hoe ontwikkelt dat zich in de toekomst? En een onbekende donor via het ziekenhuis heeft natuurlijk heel veel voordelen, maar kan ik erop vertrouwen dat het ziekenhuis een goede match maakt? Ik weet het even niet meer en wordt weer overspoeld door twijfels. Ben benieuwd hoe jullie hierover denken.
Ik sluit me bij je aan hoor Zal meteen even de vragen beantwoorden voor zover ik dat nu kan. ga je voor een bekende of anonieme donor Wij gaan voor een anonieme donor. Tenminste, voor ons een anonieme donor. Bij de kliniek is de donor wel bekend, zodoende kan ons kindje later zijn/haar donor opzoeken. Dit alles mits we in de kliniek geholpen kunnen worden. Anders zijn we toch aangewezen op zelf een donor zoeken. voor en nadelen van bekende of anonieme donoren Wij hebben voor een onbekende donor gekozen, omdat wij de banden die we hebben met familie en vrienden niet wilden veranderen. En mijn man was bang dat hij ons kindje zou gaan vergelijken met de donor. welke onzekerheden heb je voor de toekomst Ik ben wel bang voor de zin: ik luister niet naar jou, jij bent mijn echte vader niet! Maar goed, die zin zal ongewtijfeld een keer langskomen. Tegen die tijd merk je wel hoe je daarmee omgaat. Puberen doet elk kind! ervaringen ziekenhuizen/ buitenland Wij lopen nu bij het Medisch Centrum Kindwens in Leiderdorp. Buiten het traumatische bloedprikken om voelt het tot nu toe gewoon goed. Maar we hebben pas 1 gesprek gehad, dus er valt weinig over te zeggen. vertel je het je omgeving en je kindje Zodra wij gezond zwanger zijn gaan wij rustig aan de omgeving inlichten. Wij hebben besloten om voor openheid te kiezen en ons kindje dus te vertellen dat hij/zij via een donor is verwekt. hoe gaat je partner hiermee om Mijn man gaat er echt super mee om! Beter als mij moet ik zeggen. Hij stond meteen open voor KID en wist ook meteen zeker dat hij het kindje 100% als ons kindje kon zien. Dat het niet uit zijn zaad voortkomt is jammer, maar hij zal toch de vader zijn. Hij zegt dat karakter grotendeels door opvoeding gevormd wordt, dus dat zodoende ons kindje alsnog op hem lijkt. hoe/ wanneer insimineren Wij gaan werken met IUI-D. Hoe dat in zn werk gaat merken we tegen die tijd wel. Maar waarschijnlijk moet ik via ovu testen mijn ei opsporen. De dag van mn ei krijg ik dan de IUI-D behandeling.
goed dat dit topic is geopend. we moeten zeker nog de operatie afwachten. maar we willen goed geïnformeerd zijn als we doorgaan voor kid
Ik ben ook enorm blij met dit topic. Wij hebben vanavond om 19.00 uur een orienterend gesprek in Leiderdorp. Naar alle waarschijnlijkheid gaat het bij ons ook om KID wegens een vruchtbaarheidsprobleem bij mijn vriend. De afwegende gedachtes zoals dreamer hierboven heeft neergezet zal ik ook beantwoorden maar zit nu op mijn werk en wil even goed nadenken eer ik de antwoorden plaats. Ik mis enorm de ervaringen van stellen die ook in onze schoenen hebben gestaan.
Lotje, ik zou als eerste voor jezelf bedenken in welke van de 2 klinieken/ziekenhuizen je behandeld zou willen worden als je voor een onbekende donor kiest. Zodoende kan een ander stel beginnen in het ziekenhuis waar jullie niet behandeld willen worden. Je hebt neem ik aan bij beiden een gesprek gehad hoe ze te werk gaan? Dan weet je ook hoe ze de donor selecteren voor jullie. Lijkt de donor die je nu hebt op je vriend? Zo nee, zou het dan heel erg zijn wanneer de donor van het ziekenhuis niet sprekend op je vriend lijkt? Een kindje wordt natuurlijk geen kloon, dus zal nooit 100% op jou of 100% op de donor lijken. Mensen zullen altijd iets herkennen van je vriend. Waar ben je precies bang voor? Heb je voor jezelf al eens de voor en nadelen van een onbekende donor en een bekende donor op een rijtje gezet. Ik heb dat wel gedaan en zodoende werd het voor mij (voor ons) heel duidelijk wat we wilden. Hoop dat je er iets aan hebt meis. En schrijf je twijfels maar van je af hoor! Wie weet kunnen we je helpen. Liefs Dreamer
Dreamer, Door MCK word ik op 27 februari gebeld. En bij arnhem hebben we nu op 6 maart een gesprek. Ik heb nog niet helemaal een keuze kunnen maken. Tijdens de intake gesprekken vorig jaar had ik het beste gevoel bij MCK, maar nu neig ik meer naar Arnhem omdat ik daar geloof ik een beetje bij de matching word betrokken. Maar ik wacht beide gesprekken af. Ik word echt gek van mezelf hoor dat ik nu weer aan het twijfelen ben geslagen. Positief aan mijn bekende donor zijn: - zijn karakter, interesses, opleiding, hobbys etc zijn super; - hij lijkt qua karakter wel op mijn vriend, qua uiterlijk (en hobbys) niet echt, behalve dat ze wel alletwee donker haar hebben; - mijn vriend zelf kent hem niet en wil hem ook niet kennen; Grootste nadeel, en dit is meteen wel het voordeel van het ziekenhuis; - er is nu wel een 'derde' bij betrokken. Voor mijn vriend is dit natuurlijk moeilijk en in het ergste geval: stel nu dat de donor toch gevoelens krijgt voor de kinderen? En het ziekenhuis heeft geloof ik niet zoveel nadelen, behalve dan dat ik zelf geen invloed heb op de genen van mijn kindje! en daar heb ik veel moeite mee. In duitsland vond ik de matching trouwens slecht, want degene die de match maakt heeft noch de donor, noch mijn vriend gezien. Maar ik geloof toch dat Nederland daar wel heel goed mee omgaat. We neigen er nu trouwens naar om toch voor het ziekenhuis te kiezen, maar ik blijf het moeilijk vinden.
Hoi allemaal, ik wil ook graag meekletsen hier. Wij moeten noodgedwongen ook voor KID gaan. Wij hebben wel wat zaad, maar te weinig voor een icsi behandeling. We hebben al een donor. Een kennis van mij die mijn man niet echt goed kent. We gaan binnenkort beginnen. We hebben alles op papier gezet en hebben allemaal dezelfde ideeën erover, gelukkig. We willen gewoon thuis insemineren en ik ben regelmatig ongesteld en eisprong altijd op dag 14 dus makkelijk te plannen gelukkig. Iedereen hier die voor KID gaat ik hoop voor ons dat we allemaal snel zwanger worden
@Lotje: wij moeten 20 maart een recente kleurenfoto meenemen van mn man. Ook gaan we dan bespreken hoe en wat met de donor en onze wensen. Ik denk dus dat ze wel redelijk goed zoeken naar een gelijkende donor. Ze selecteren sowieso op huidskleur, bouw, lengte, haarkleur en kleur ogen. Ook qua karakter kan je dingen aangeven. Praat er goed over met je vriend he! En schrijf dingen voor jezelf op. Dan kan het soms ineens heel duidelijk worden. En let ook op je gevoel! @Dees: is het nu helemaal rond dan?
wat spannend allemaal meiden. Hier begint mijn man zich ook steeds meer te vinden in de kid. We hebben alleen afgesproken dat we in november de eerste afspraak zullen maken, er zijn nauwelijks wachttijden in antwerpen. En ik merk wel dat hoe minder druk ik erachter zet hoe meer hij er zelf overna denkt en zich minder gepusht voelt. Ik hoop toch stiekem dat hij nog eerder ja zal zeggen maar anders zal het voor november zijn dat we er heen geen om alles te bespreken.
Ik denk ook dat dat de juiste aanpak is Lana, dit is zo gevoelig dat niemand zich gepusht moet voelen. Bij mijn vriend heb ik ook het onderwerp wat laten "inzakken" tot hij zei dat hij er graag meer over zou willen lezen en zich afvroeg of ik niet inmiddels in mijn zoektoch wat was tegengekomen. Dat had ik al ruim een week ervoor gevonden maar heb niks gezegd. Het was een boek en ik wilde het niet bestellen zonder dat hij er om vroeg. Hij was verbaasd dat ik het niet had besteld maar toen ik hem uitlegde dat het was om hem niet te willen pushen was hij enorm blij hiermee. Wat een enorm verschil qua wachtlijsten is er toch! Antwerpen nauwelijks en MCK ongeveer 9 maanden. Komt natuurlijk door het verschil in anonimiteit maar ik vind het wel heel bijzonder.
@Dees: wat fijn dat alles zo goed als rond is Hou je me op de hoogte? @Lana: wat fijn dat hij zich er steeds meer in kan vinden zeg! Is er toch nog licht aan het einde van de tunnel! Voel je je nu zelf ook wat rustiger nu er een datum voor een afspraak gekozen is? Ik vind het wel bijzonder om te lezen dat bij jullie de mannen aan het idee moesten wennen. Bij ons was het andersom. Mijn man wilde het graag en ik was degene die moest wennen! En ik kan idd vertellen dat pushen averechts werkt. Mijn man pushte me absoluut niet, hij zei juist dat ik alle tijd moest nemen die ik nodig had, al was het een paar jaar. Maar ik pushte mezelf wel. Ik stelde mezelf ultimatums om de beslissing genomen te hebben. En dat werkte averechts. Ik wilde alleen maar wegrennen van de beslissing. Pas toen ik voor mezelf geen ultimatum meer had kon ik rustig nadenken en mn gevoel terugvinden. En toen kwam de beslissing al heel snel! Met mn verstand had ik de beslissing allang genomen, maar mn gevoel bleef achter (door dat pushen dus) En toen mn gevoel eindelijk meekwam voelde het echt geweldig Dit is de juiste beslissing en ik kan er nu 100% achter staan.
Ik kom me gezellig bij jullie aansluiten. Even in het kort onze situatie: Mijn partner heeft 2x spermatest gehad, helaas kon men geen levend zaad vinden. Tijdens de onderzoeken die bij mij zijn gedaan, blijkt dat mijn lichaam zich al langzaam aan het voorbereiden is op de overgang, ik heb niet zoveel eitjes meer. We staan nu bij Rijnstate op de wachtlijst voor KID. Wat ik me afvroeg, en wellicht kan iemand mij daarmee helpen... Wordt je nou met een vastgesteld aantal eitjes geboren, en worden dit er elke keer minder.? Of is het zo dat er altijd nog eitjes bij kunnen groeien?
hoi zazaziezo, helaas ook welkom op dit topic. ik zie dat je ook bij rijnstate onder behandeling bent. ik ook namelijk. ik doe dus ivf met eiceldonatie, bij mij zijn de eitjes ook aan het opraken, en degene die er nog zitten reageren niet op de stimulatie. je wordt geboren met een bepaals aantal eitjes en die komen er helaas niet meer bij. zodra je in de pubertijd ongesteld wordt beginnen je eitjes minder te worden, elke maand gaat er dan eentje of meerdere weg. bij de ene persoon gaat dit harder als bij de andere dus die is er eerder doorheen waardoor je in de vervroegde overgang terecht komt. het kan ook zijn dat je er bij je geboorte al minder had. dat is helaas niet vast te stellen en er is niks aan te doen. ik hoop dat ik je vraag voldoende beantwoord hebt. je mag me ook altijd pb hoor x lisa.
hey meiden, leuk dat jullie hier allemaal komen schrijven. Lisa, bij het schrijven van dit topic dacht ik ook met name aan jou alleen ik vond 'eiceldonatie' zo'n lang woord, maar Elmo heeft dit perfect opgelost! Weten jullie al wat jullie je kindje gaan vertellen? jullie kennen de donor immers ook, het is immers je beste vriendin. En je ziet je haar natuurlijk heel vaak. Ik ben best wel benieuwd hoe jullie daarmee om gaan.
wij gaan het vertellen lotje, er zijn immers nu al een paar mensen die ervan weten. onze ouders weten het nog niet. we vertellen het pas als ik zwanger raak. en straks als het kindje groot is vertellen we het wel. voor mijn vriendin wordt dit een heel speciaal kindje. haar kindjes vertellen we voorlopig ook niks. als er straks een kindje komt dan worden zij neefje en nichtje. op latere leeftijd kijken we wel. we gaan het natuurlijk niet op straat gooien straks, maar familie en bekenden brengen we wel op de hoogte. bij ons weet ook bijna niemand dat we in de mmm zitten. en hoe gaan jullie het doen lotje? x lisa.
Ow joh Lisa! Zit het zo bij jullie Ik dacht dat jullie een lesbisch stel waren waarvan haar eitje in jou moest groeien en dan de sperma van een donor . Sjeeeeemineee heb ik er even een enorme soap van gemaakt Sorry hoor ! Maar wat ontzettend bijzonder dat je beste vriendin dit voor jullie doet! Wow! Ik neem echt mijn petje af voor haar! Vanacht lag ik weer eens wakker over het vraagstuk van KID en zat te denken over de voors en tegens van een anonieme donor. In sommige buien zit ik welleens een man die enigzins op mijn vriend lijkt qua bouw etc te beoordelen wat voor mooi kindje dat dan zal worden. Ben ik dan heel gek bezig ? De voor mij meest ideale donor zou zijn, is zijn beste vriend . Dan bedoel ik niet dat ik het echt van hem zou willen maar gewoon omdat die vriend zoveel op mijn vriend lijkt en een prachtig karakter heeft. Ook zijn zijn kinderen heel mooi. Niet dat ik dit ooit in het echt zou willen voorstellen omdat ik er persoonlijk heel erg tegenop zou zien dat er een bekende bloedband ontstaat maar het vraagstuk "welke donor gekozen zou worden" houdt me enorm bezig.