Onze dochter is geboren middels ICSI. De behandeling (het prikken etc.) was onprettig, maar vond ik wel te doen. Een volgende zwangerschap zal weer via ICSI tot stand moeten komen. Ik ben nu 40 en vraag mij af hoe anderen het behandeltraject voor een tweede hebben ervaren. Soms vraag ik mijzelf ook wel af of ik dit wel wil/moet doen en niet gewoon blij ('gezegend') moet zijn met onze gezonde dochter. Hoe hebben jullie een keuze gemaakt en eea ervaren?
Hai Joycelyn, Ik sta de vooravond van icsi voor ons 2e kindje. De behandelingen al die jaren waren pittig, maar te doen. Zeker de laatste 2 icsi behandelingen. En wat een cliché, ik vond het het allemaal waard. Tijdens de behandelingen riep ik stevast: dit doe ik maar 1 keer. Ik ben straks blij en tevreden met 1 gezond kindje! Natuurlijk ben ik dolblij en gelukkig met onze prachtige dochter, maar toch kriebelt het. Moeilijk te omschrijven hoe we de keus hebben gemaakt, maar het gevoel was er. Bij mij echt heel sterk: ik wil het nog allemaal een keer meemaken! Ik denk dat het met een kleintje thuis lastig is om voor 300% in de icsi te duiken. Zo heb ik het laatste keer beleefd. Ik was er intens en heel bewust mee bezig. Ik weet dat dat nu niet gaat lukken met een peuter thuis. Maar geeft denk ik de nodige afleiding. Het is vaak ook de omgeving die klaarstaat met een oordeel. Waarom zouden stellen die bijv icsi nodig hebben voor vervulling van kinderwens geen 'recht' hebben op een 2e kind? Ik kan je moeilijk advies geven. Ik heb mijn gevoel gevolgd. Ratio spreekt nog wel eens tegen, maar tiktaktiktak Ik voel in mijn hart en baarmoeder heel sterk de wens voor een 2e, dat gevoel volg ik nu. Geniet van je dochter!!
Hier in de ww van onze 1e icsi behandeling voor een brusje... na een spontane zwangerschap voor de 1e wil het nu niet lukken... na onderzoek was dit de beste optie... behandeling is idd niet fijn maar de wens voor een 2e is hier heel groot... En als de wens groot is, dan neem je alles voor lief...ongeacht of je nu 30, 35 of in jouw geval 40 bent... je zal anders later het jezelf kwalijk gaan nemen... Heb hier gemerkt dat de behandelingen een geregel is ivm oppas etc voor onze dochter...de 1e wachtweken daarentegen is al voorbij gevlogen (al begint het nu wel spannender te worden) en onze dochter is daar de grootste oorzaak in...die zorgt voor heerlijk positieve afleiding
Ik ben bijna 37 wkn zwanger van ons tweede icsi wondertje. We hebben een dochter van ruim 2. Al snel na haar geboorte wilde ik graag een tweede, mijn man wilde eerst nog wachten. Na 1 jaar weer het traject ingegaan. Eerst een cryo tp, die eindigde in een mk. De eerst icsi behandeling mislukte, maar de tweede was raak! Ik vond de behandelingen zwaarder dan de eerste poging, maar dit komt ook omdat ik complicaties gehad heb. De wens voor een tweede was net zo groot, misschien wel groter dan een eerste kindje. En me hebt een gezond kindje! Mijn man zegt altijd,'als je 3 jaar mocht tekenen, voor 1, misschien 2, had je blind voor 1 getekend!' Maar je gaat ervoor! De zwangerschap verloop tot nu toe goed. Door onze dochter veel meer afleiding!
Hier ruim 35wk zwanger van ons 2e icsi wondertje. Het Is me goed mee gevallen... Dag van punctie en dag van tp extra opvang voor zoonlief geregeld. Succes!!
Op het moment bijna 37 weken zwanger van ons tweede kindje via Icsi. Wij waren er per toeval achter gekomen dat we op de natuurlijke manier moeilijk zwanger konden worden. Hadden zelf nog niet geprobeerd zwanger te worden. Bij ons was Icsi de enige optie en ik was na de 1ste verse tp gelijk zwanger van onze dochter! Heel, heel snel en punctie/prikken enz vond ik echt bijna pijnloos. Wij hebben voordat we aan kinderen begonnen wel altijd gezegd dat we meerdere kinderen wilden, als dit ons gegund was. Aangezien ik erg snel zwanger was hebben zijn we 10 maanden na de geboorte van onze dochter weer begonnen met het traject (we zouden vast niet het geluk hebben dat het nu weer zo snel zou gaan) Gelukkig was is erg snel weer zwanger! Ik reageer erg goed op de hormonen en punctie is zo goed als pijnloos steeds.. Wij denken zelfs al na over een derde kind, terwijl de tweede nog geboren moet worden Succes met je keuze!
Ik zit alweer een jaar in het traject vior een tweede via icsi. Eerste was de eerste icsi raak. Nu is die mislukt en hebben we heel wat pech gehad. Voor mij is het de tweede keer dus zwaarder. Maar ik heb geen reden om het niet te doen dus gaan we 'gewoon' verder
Hier in april met 32.6w bevallen van een gezonde zoon. Gaan volgende cyclus al starten voor tweede.. waarom? Diverse redenen. Wens voor tweede is er altijd al geweest Ml wil niet te oud zijn (gevoel wat hij ervaart) Kan zomaar weer 5 jaar duren Bij de eerste zit je er denk echt volledig in. Bij een tweede zal (hoop ik) je iets meer afleiding hebben. Succes met je beslissing.
Hoi Joycelin, Ook ik sta aan het begin van een nieuw ivf behandeling. We hebben gelukkig nog 1 cryo dus daar gaan we natuurlijk eerst voor, ergens in november. Ik schrijf mee in dit topic: http://www.zwangerschapspagina.nl/mmm-clubs/576719-wie-gaat-voor-een-brusje-ivf-icsi-deel-2-a.html Daar schrijven meer meiden mee die in het traject zitten, bijna starten of zwanger zijn van een brusje.
Hoi ik heb precies het zelfde ,ik Zou graag weer voor een tweede kindje gaan via icsie.bij ons Is icsi de enigste mogelijkheid om een kindje te krijgen,ik wil zo graag er weer voor gaan alleen mijn partner staat er Niet positief tegenover,hij vind het prima zo terwijl ik het echt zo verschrikkelijk graag wil,we hebben er veel gesprekken over,maar komen samen Niet tot een conclusie!ik heb nog een cryo over uit de Vorige behandeling....zo moeilijk
Dank voor jullie reacties! Hier geen cryo's dus we zullen weer opnieuw moeten beginnen als we het willen. Tijd gaat zo snel! Ongelooflijk dat ons eerste kindje alweer 9 maanden is. En we hebben het nu al over Sinterklaas en kerst en dan is ze alweer 1 jaar! Dat maakt ook dat ik toch wel enige 'druk' voel om hierover een beslissing te nemen. We weten tenslotte niet hoe lang het gaat duren...
Joycelynn... Hier hadden we een eerste natuurlijk en vrij vlot...dus ook vanuit mijn man wat afwachtende houding van dat komt allemaal wel... hadden er graag minder tijd tussen gehad...En toch ga je 'snel' door dat er (in ons geval) inmiddels al ruim 5 jaar tussen zal zitten (als het nu vlot zal lukken) terwijl de intentie Max 2 a 3 jaar zou zijn :'( je weet eraan...past je verwachting aan...En nu is het ook wel ok... oudste 4 jaar alleen recht gehad...jongste (mocht icsi helpen) straks ook vier volle jaren volledige aandacht als de oudste op school zit... maar tja liever ... 🤔