Wat vervelend als ze je eerste instantie iets anders hebben gezegd en nu het toch in week 39 wordt. Het is niet niets wat je de eerste keer hebt meegemaakt, was dat ook in dit ziekenhuis? Praat erover, spreek je angsten goed uit, ze zullen dan niet vervroegen ivm inderdaad longrijping maar ze houden wel meer rekening met je. Hier is de regel: Bij breken van de vliezen (al is het middernacht) bellen en rustig aan naar het ziekenhuis. Ze kijken dan of er weeenactiviteit is, zo nee dan wordt er gewacht tot OK opengaat en ben je de eerste.(in geval van nacht he) Wel weeen?: Direct naar de OK, OK personeel wordt opgetrommeld en je kindje wordt gehaald. Bij weeen-activiteit: Direct bellen, direct naar zkh komen (in geval van middernacht wordt OK personeel opgetrommeld en OK gereed gemaakt) bij aankomst ga je direct naar de OK. Als het overdag is hetzelfde ritueel alleen dan is er wel OK personeel aanwezig. Ga er naar vragen hoe het zit, laat het van mijn part opschrijven zodat je een leidraad hebt en dus houvast. Je ervaring is niet niets dus ik vind het een erg gegronde angst hoor.
Tdw ik hoop dat allea voorspoedig is gegaan en dat je nu heerlijk aan het genieten bent van jullie kindje! Hoe weten jullie of een ziekenhuis aan gentle sectio doet? Ik heb gezocht op de site van mijn ziekenhuis maar kan daar niets vinden. Over 3 weken kan ik het aan de gyn vragen maar het liefste wil ik nu al weten of dat gedaan aordt of dat ik ze moet overtuigen om dit te doen
Je kynt ff googlen op ziekenhuizen gentle sectio of gewoon bellen naar jou zkh en vragen is niets raars aan gewoon doen
Wat kan het toch simpel zijn.... Ik heb gegoogled en mijn ziekenhuis staat er tussen met gentle sectio. Ook heb ik gebeld of ik over 3 weken ook tijd heb om dit alvast door te spreken, dat was geen probleem.
Ja dat wel, maar ik had met 16 weken een gesprek met de gyn en hij zei dat ik het ook wel eerst vaginaal kon proberen en als het niet ging op mijn sein naar de OK. Hij ging natuurlijk eerst alle risico's van een sectio uitleggen en vertelde dat het trouwens veel te vroeg was om nu al te beslissen. Ons besluit staat nog steeds vast, toch een gentle sectio. Hopelijk geeft ie ons wat we willen
Beautevil, jammet dat de gyn nog niet akkoord gegaan is ondanks jouw verhaal / ervaring. Lijkt me dat de spanning en stress van het tegenopzien naar een natuurlijke bevalling nou niet echt gunstig is. Weet je al wanneer er dan wel een beslissing genomen wordt?
Ik wordt in week 35 overgedragen aan de gyn, en dan bespreken we het verder en wil hij kijken hoe ik/wij er dan instaan. Maar mijn besluit staat vast, een geplande gentle sectio. Manlief zei ook gewoon doen wat jou het beste lijkt. En idd wat je zegt het er tegenop zien geeft alleen maar stress. Volgens de vk gaat ie echt wel akkoord, ik moet me niet zo laten leiden door mn hormonen
Edit: Na 25 uur heftige weeen op 8,5 cm blijven haken, toen snel een spoedkeizersnede en uiteindelijk kwamen ze erachter dat zoonlief een sterrenkijker was en daarom vast zat.
Goed gedaan! Je kunt maar beter geruststelling hebben toch. En lang leve google.... ik zou niet zonder meer kunnen
OK ja dan snap ik het,ik had met mijn oudste een spoed ks,na 8uur weeën op 9cm blijven hangen,alles geprobeerd,maar hij bleek ook een sterrenkijkertje en bijna 4,5 kilo groot haha (zw-duur 41wk) Ik heb daarna ook na veel wikken en wegen voor een geplande ks gekozen met mijn middelste en de gyn vond dat ook een goed idee omdat ie weer 8 pond werd geschat,met geboorte was ie ruim 4100gr met 39,5 wk Hierdoor werd mijn 3e automatisch een ks,had geen keus meer.. Kan je je er bij neer leggen dat je een ks krijgt? Of vind je het moeilijk?
Aah jij ook lopen klooien dus bij de eerste, gaf het jou rust dat je een ks kreeg bij de 2e? Ik kan me er bij neerleggen, eerst wou ik wel vaginaal proberen maar kreeg er steeds meer onrust bij in mijn hoofd. Nu toch bij mijn besluit gebleven. De gyn heeft trouwens ook al aangegeven dat als er een 8 ponder in mijn buik zit er sowieso een ks plaats gaat vinden. Ze hebben mijn zoontje destijds op 8 pond geschat maar bij de geboorte woog hij 3290gr, viel dus mee vergeleken bij 4100gr
Uiteindelijk gaf het mij rust,maar heb het er moeilijk mee gehad dat ik het niet zelf heb kunnen doen... was erg dubbel dus,wist dat t voor me kindje beter was en na de ks was het geen gek besluit geweest omdat ie zwaar was en nog niet was ingedaald met 39.5wk... had toen wel erg getwijfeld maar er waren teveel senario's dat ervoor zou zorgen dat ik alsnog op de ok zou belanden als ik de bevalling zelf zou starten dus een ks leek de gyn ook de beste optie.
Ik herken dat wel, bij de eerste had ik ook zoiets van dat ik niet zelf was bevallen. Voelde me heel erg naar eronder, ik kon de eerste week zelfs geen pamper verschonen of de kleine man wassen. Heel frustrerend, later toen ik er nuchter over nadacht wist ik best wel dat het zo goed is geweest.
Gevoel en verstand staan dan ook zo lijnrecht tegenover elkaar. Ik had bij de eerste door de spoed narcose waardoor ik de eerste twee uur helemaal niets van weet. Ik heb daar lang veel moeite mee gehad. Natuurlijk was ik blij dat hij gezond geboren is, zijn hartslag daalde aanzienelijk in het geboortekanaal daarom was het ook zo'n spoed, maar ik heb geen eerste huiltje gehoord etc.
Mijn datum is ook bekent 8 september. Moet 7e mij om 13.00 melden voor testen en dan mag ik naar huis. En volgende dag komen iets van 11 uur of zo omdat hier in Bronovo alle andere operaties gaan eerst dan pas ks die dag. Nu 32 wk bijna baby 2080 gr schatten ze groot in. Maar dochter was ook 4040. Toch moet ik suikertest maken volgende week. Hb is 6.7 wilden ze ook dat ikijzertabletten neem ivm ks maar ik had bij 1e ook 6.4 en na ks zelfs 5.4 en kreeg niets dusik twijfel. Is soort bruidstabletten en daar zit ik niet op te wachten. Ook is zo dat arts daar niet eens van ietswist ze hadden hb niet erns geprikt (vergeten). Is maar verlooskundige van Zh (iedereen komt hier 1x langs met 30ek) dat deed en voorschreef.. Dus tja zonder dat zouden ze niet eens weten mijn hb