Ik heb volgens mij nergens iets geïnsinueerd over haar financiële situatie Moeders zijn nu ook eenmaal anders dan vaders. Vaders die hebben minder gevoel voor wat ze wanneer moeten aandoen. En ik zie dat zelf bij mijne man wat voor combinaties dat hij mijn pluszoontje soms aangeeft. En ja mannen letten er soms minder snel op of schoenen al dan niet te klein zijn, maar een 7-jarige kan zelf ook al wel een beetje aangeven wanneer iets te klein is , dat kan mijn 3-jarige ook. Dus wat ik vooral lees zijn nog vrij normale frustraties van co-ouderschap. Als je geen koppel niet meer bent, en zelfs niet meer door 1 deur kunt dan is het logisch gevolg dat de communicatie ook niet schitterend is. En sommige dingen kan je niet afdwingen. Er zijn ex-koppels die enkel nog communiceren via hunne advocaat. En ja 7-jarige beginnen hun ouders graag tegen elkaar uit te spelen is niet zo uitzondelijk Heb jij kinderen in co-ouderschap? Zo nee dan kan je er eigenlijk niet eens over meespreken en kan je er in mijn ogen alleen een ideaal beeld over vormen dat niet altijd haalbaar is. Heb je er wel? Dan wil ik graag weten hoe het bij jou loopt
Ik lignin scheiding en mijn ex wil Co ouderschap. Daar zijn we geenzins uit om redenen die er hier niet toe doen. En dan nog vind ik je opmerking dat je er niet over kan meespreken nogal arrogant. Helaas kan ik dat wel maar dat is totaal niet relevant. Koppels die enkel communiceren via hun advocaat zouden geen co ouderschap moeten doen. En kinderen spelen idd hun ouders tegen elkaar uit... Aan diezelfde ouders om daar GEZAMENLIJK iets mee te doen. En niet enkel 1 ouder. En dat is wat hier schort...
Jou houding vind ik ook alles behalve eerlijk gezegd. En ik bedoelde het meer dat sommige mensen doen alsof ze alles beter weten vooral in de theorie. Maar totaal niet weten hoe het er in de praktijk aan toe gaat Ik hoop dat het met je ex goed gaat verlopen. En dat jullie erin een weg zullen vinden. Ikzelf ben 3de partij in co-ouderschap dus heb de frustraties van mezelf als moeder nog niet gevoeld maar ik heb ze wel van kortbij gezien. Want men man heeft alles bij elkaar een goede verstandhouding met zen ex en ik ben vriendinnen met haar. Maar ook in deze situatie zijn er soms frustraties en kunnen beide partijen soms muggenziften. Ne tip dat ik geef is: sommige dingen moet je loslaten. En ja het kan niet leuk zijn als je ex je kind misschien financieel meer kan geven omdat hij enig kind is daar. Maar liefde is evengoed belangrijk en daar “koop” je veel meer mee. Edit: ik hoef de redenen ook niet te weten waarom je geen co-ouderschap wil, hoop voor je dat alles op zen pootjes terecht komt
Juist is Co ouderschap daar om de transitie tussen kinderen makkelijker te maken, beter te maken, zo geruisloos mogelijk te maken. En natuurlijk is dat in de praktijk lastig maar juist daarom is die communicatie zo belangrijk. En dat betekent dus niet altijd "ik slik het maar om de lieve vrede te bewaren". Anders is het gewoon week op week af en ik doe lekker wat ik zelf wil. Dat is niet in het belang van het kind. Is die communicatie er niet dan is er geen sprake van co ouderschap. Communicatie en samen opvoeden is namelijk de defenitie van co ouderschap. en hoe dat in de praktijk zich uit is vooral het resultaat van de (non) communicatie van de ouders. En in het geval van ts is dat er niet. Co ouderschap is de moeilijkste vorm van een zorgregeling. En betekent dus ook dat ondanks dat Moeder vaak in een huwelijk de zorg van het kind op zich neemt, de vader in een co ouderschap zich OOK in die rol moet zetten. Anders is er geen sprake van co ouderschap! Zo simpel is het gewoon. En dat betekent dus NIET dat een van de ouders zich maar per definitie moet schikken naar de ander.
Ik ben ook de derde partij. Niet in Co-ouderschap dus daar kan ik niet over meepraten. Dat vind ik ook echt dat ik niet kan meepraten. Als je er niet in zit is het je moeilijk te verplaatsen en van de zijlijn weet je het altijd beter en hoe het hoort. Dat is niet arrogant wat @Dansprinsesje zegt, maar een waarheid. De praktijk is gewoon anders dan dat iedereen het idealiter zou willen zien. Regels en normen vervagen en waar je het in je relatie al niet eens was met elkaar, wordt nog groter als je uit elkaar gaat. In je relatie ‘pik’ je soms nog wat van de ander maar bij het uit elkaar gaan denk je snel: dikke vinger... Waar ik wel over mee kan praten is de stiefmoeder zijn van kinderen die een zogenaamde omgangsregeling hebben met hun papa en ik kan je zeggen: ik vind het verdomd moeilijk! Zeker als er ook nog gezamenlijke kinderen zijn. Ex van m’n man doet het ook totaal anders dan wij en het is dan de kunst om daarmee om te gaan. Niet te vervallen in verwijten en al zéker niet over financiële zaken. De opmerking over het financiële gedeelte waar @Strijkkraal het over heeft, ja dat vind ik. Die kwam van mij. Veel dingen gebeuren uit onzekerheid. Wantrouwen en boosheid is hier een voorbeeld van. Wat kan het jou schelen hoe de ander het financieel doet? En als je kind hier een loopje mee neemt dan hoor jij als ouder hierin de verantwoordelijkheid te nemen en het gesprek hierover aan te gaan op een volwassen manier zowel met ex als kind. En niet gaan lopen miepen van: hij doet het ws alleen maar toeslagen, kinderbijslag etc. Maar wat betreft financiën heb ik reeds eerder een ‘discussie’ gehad met TS en zij en ik denken hier heel anders over dus daar baseer ik mijn mening ook op. En dat geeft niet dat wij daar anders over denken! Dat mag natuurlijk. Het leven van gescheiden ouders loopt niet altijd hoe je het zou willen. Het zit mooi in je hoofd maar het gaat soms anders. Bij de ander zit het ook mooi in het hoofd maar bij elkaar genomen kan dat nogal eens afwijken. Zoveel mensen die er bij betrokken zijn en zoveel meningen...
Ik snap je punt Maar ik vind dat je zwaar overdrijft Wij horen hier ook maar 1 kant van het verhaal , jij doet precies alsof die vader niet voor zijn kind zorgt. Dat weten wij toch niet Het is niet omdat mijn man geen gevoel voor mode heeft en hem soms ook eens een verkeerde jas aandoet en niet altijd de juiste schoenen dat hij niet voor zijn zoon zorgt. Co-ouderschap is het eerlijkste na een scheiding. Als 1 van de ouders zen kind verwaarloost , wat hier niet het geval is dan is co-ouderschap geen oplossing Communicatie is moeilijk soms en ja als jij dat een hele zware voorwaarde vind dan kan het goed zijn dat je van een kale reis terug komt van de rechtbank want dat is geen argument voor de rechter om geen co-ouderschap te doen Daar zijn zwaardere argumenten voor nodig dan dat. Een kind heeft zijn vader ook nodig En er zijn veel vrouwen die toch vaak het kind hun vader willen ontnemen En voor je op je paard zit, dit is niet op jou ofzo bedoelt want ik ken je situatie niet, maar eerder algemeen Vroeger werden de kids vaak aan de moeder toegewezen maar die ouderwetse maatregel is tegenwoordig toch al minder
Deze discussie is ook heel erg lastig want iedereen denkt er zo anders over. Net als de discussie stiefmoeder en stiefkinderen. Er voelen zich altijd mensen persoonlijk aangevallen om de mening van een ander. Vaak als ze het zelf hebben meegemaakt. Dat bedoelde ik ook met de mening die ik niet deel met TS financieel gezien. Het is niet erg als je er anders over denkt maar om dan gelijk een mening te vormen over hoe de ander dan is of het verkeerd doet is niet de bedoeling. Ik heb hier weleens gezegd dat ik m’n stiefkinderen niet leuk vind en liever ‘gewoon’ samen was geweest met mijn man en onze kinderen. Je wil niet weten wat daar voor reacties op kwamen joh. Veelal oud zeer van anderen. En weet je? Ik begreep het ook wel ergens maar ik denk er nu eenmaal zo over en dat maakt me geen slecht mens. Ik kom er tenminste voor uit..
Termen als ‘transitie’, ‘communicatie’, maar vooral ‘het belang van het kind’, zijn veelal woorden die ouders op mijn werk in hun mond nemen omdat ze ooit van een hulpverlener hebben gehoord dat het zo moet. Wij gebruiken deze termen al niet meer gezien veel mensen de definitie ervan niet snappen en het scherend zeggen, juist als de communicatie met ex waardeloos verloopt. Het komt zo uit de boeken wat je schrijft en ik hoop met heel mijn hart dat jullie het gaat lukken op een positieve manier met elkaar te praten en om te gaan. Dat is het belangrijkste wat je je kind mee kunt geven en verdienen ze ook! Maar weet je: soms wou ik dat het in het leven hetzelfde ging als in dat boek...
Helemaal waar En als we allemaal doordrammers zijn kunnen we blijven doorgaan haha en haalt niet uit. Ik lig plat met harde buiken dus ga me ook niet te veel meer opboeien haha want dat is ook men probleem dat ik me druk begin te maken Men eigen kindje is belangrijker nu Ik hoop dat alle partijen eruit geraken hier
Mijn kind neemt er geen loopje mee... hij heeft alles überhaupt al Voor ik eraan kan denken om het te kopen... denk aan een ps4, Nintendo switch incl pokemon ed... Hij begint gewoon het verschil te merken en nee hij speelt ons ook(nog) niet tegen elkaar uit Overigens vind ik co ouderschap wel ff iets anders dan een omgangsregeling waarbij de kinderen er 2 weekenden in de maand zijn ofzo... De definitie van co ouderschap is juist samen en van samen is geen sprake
Ikhoef helemaal niet het alleen recht over mijn kind en wil hem ook helemaal zn vader niet afnemen en al absoluut niet naar een rechtbank oid... Ik wil gewoon weten hoe dingen gaan bij andere mensen die co ouderschap hebben...
Daar heb je gelijk in dat het de definitie van samen hoort te zijn. Met de nadruk op samen. Maar helaas(!) werkt het in de praktijk 9 van de 10 keer niet op die manier en kan het van kwaad tot erger worden. Als dat wel zo zou zijn dan zou ik geen werk meer hebben Co-ouderschap is inderdaad totaal anders dan mijn situatie. Daarom zeg ik ook dat ik daar niet over mee kan praten. Ik kan het alleen over mijn eigen situatie hebben. En ik dank alles en iedereen dat er hier geen sprake is van Co-ouderschap. Ik weet niet of ik dat had getrokken en of ik dan nog steeds met mijn man samen was geweest. Ik moet er niet aan denken! En over dat loopje: dat bedoelde ik niet specifiek in jouw situatie maar meer dat je dat in veel gevallen wel ziet. Ik hoop echt voor je dat het beter wordt want dat verdient je zoontje.
@Biny Hoe was je ex toen jullie nog samen waren dan? Ik ben hier btw ook diegene dat samen met de mama het meeste regelt (ik ben de plusmama)
Ja toen was Mn ex ook al zo... ook een van de redenen om weg te gaan... eigen plezier stond altijd voorop Ik ben allang blij dag hij nu wel veel dingen onderneemt met zoontje, iets wat hij eerst nooit deed, maar nu hij alleen is moet hij natuurlijk wel Ik snap gewoon niet dat hij noooooooit een situatie heeft waarvan hij denkt goh hoe zou dat daar gaan, of goh hoe kunnen we zorgen dat hij geen 50 kado’s in 3 weken tijd krijgt, of weet ik veel... gewoon helemaal niets, 0,0 Is dat voor jou vervelend om dingen met de moeder te regelen? Misschien heel fout, maar ik hoop dus als hij ooit een vriendin krijgt dat dat geqoon klikt en ik idd daar wat meer mee kan regelen oid
Mmm ja dan is dat voor hem aanpassen en ik hoop voor je dat hij daar in gaat groeien Ja van die cadeaus weet ik ook niet zo goed hoe je dat best aanpakt. Ik kan je wel zeggen hoe we dat met men schoonouders gedaan hebben. We hebben hun de hint gegeven om een spaarrekening te openen voor hem en om dan idpv die rommel te kopen de centjes daarop te zetten en dat hij daar veel meer aan gaat hebben. Misschien kan je dat zo ook hinten naar je ex? Ik ben vriendinnen met haar geworden maar dat gaat uiteraard soms ook met ups en downs maar is heel normaal denk ik. Ze is vrij dominant en denk altijd wat dat zij denk altijd het juiste is haha dus ik heb geleerd om op bepaalde momenten gewoon ja te knikken haha Maar we zitten voor de belangrijkste zaken wel op 1 lijn We hebben een chatgroepje op whatsapp waarin we de belangrijke zaken omtrent N. bespreken.
Dat is juist helemaal niet fout om te denken van die vriendin. Juist goed! Het scheelt zoveel als dat zou klikken. Ik heb het echt geprobeerd met de ex van m’n man maar zij heeft letterlijk gezegd dat niet te willen. Dat is jammer want het zou zoveel beter zijn voor mijn stiefkinderen. Terwijl haar nieuwe man wél overal bij is en ook de kinderen weleens komt brengen ed. Toen ik een keer aan haar vroeg of het voor de kinderen niet beter zou zijn als ze contact met mij had of gewoon binnenkwam bij brengen en halen (nu staat ze buiten te toeteren) zei ze dat dit allemaal niet nodig was geweest als ik haar man met rust had gelaten Anyway: ik vind je mening juist positief en knap als je het zou kunnen!