Mijn dochtertje van nu bijna 7maand wilt minder om minder slapen. Gemiddeld wordt ze op een nacht 4 keer wakker. Waarbij ze iedere keer de borst wilt. Ze neemt geen fopspeen dus haar troost haalt ze enkel uit de borst. Normaal kon ik haar altijd wel redelijk snel weer in bed krijgen en sliep ze 45min tot 1,5u door tot de volgende keer wakker. Maar nu sinds 3 weken wordt het van kwaad naar erger. Ze wilt totaal niet meer in haar bed slapen, als ik haar naast mij in bed lig moet ik haar continu in een andere positie leggen. Nu vannacht heb ik er echt genoeg van. Heb haar in haar bed laten liggen en na 2u waarbij ze aan het jammeren was is ze eindelijk in slaap gevallen rond 00.00. Om 02.00 was ze weer present en na het drinken probeer ik haar zachtjes weer in bed te krijgen maar haar hoofd moet amper haar matras raken dat ze begint te krijsen. Nu heeft mijn man mij uit haar kamer gestuurd en ligt ze waarschijnlijk op zijn buik te slapen. In de dag wilt ze ook enkel op ons slapen. Heb al meerdere malen geprobeerd van haar in bed te krijgen en dan lukt het 1 of 2 dagen en dan wilt ze totaal niet meer en blijft ze soms een volledige dag wakker. Mijn dochter begint compleet uitgeput te geraken en is heel humeurig. De laatste dagen is haar nacht ongeveer van middernacht tot 08.00. Hierbij zit ik al vanaf 20.00 met haar op haar kamer. En doet ze in de dag 3 dutjes van 30 à 45 min. Ons slaap ritueel is ook iedere avond hetzelfde. Pyjama aan, slaapzak in. 1 borst drinken dan lees ik haar een verhaaltje voor en dan krijgt ze de 2de borst. Tijdens de dag heeft ze ook genoeg activiteit maar ze is alles snel beu. Weet echt niet hoe we uit die negatieve spiraal gaan geraken.
Ik denk dat het belangrijkste eerst is dat jij en jouw man op dezelfde lijn zitten. Want als jij A doet en hij doet het tegenovergestelde dan is dat te verwarrend voor A. En dan daarna consistent zijn. Als laten wenen een optie is: Ritueel doen, pamper ok, genoeg gegeten, al de rest is ok. Ok dan nu slapen. In bedje leggen, slaapwel en uit kamer gaan. Je kan daarna eventueel werken via de Ferber methode of een zachtere/hardere methode proberen. Het gaat eerst slecht gaan, dan beetje beter, weer beetje beter, dan weer slechter om geleidelijk aan toch in een ritme te komen. Hier cold turkey bij dutjes en s avonds toegepast. S avonds ging sneller ok dan de dutjes. Maar nu kan ik ten minste zeggen dat hij zeker voor 21u slaapt ipv om middernacht of later. En de dutjes zijn redelijk goed nu. 30 a 45 min maar soms ook anderhalf uur. Ik ben er zeker van dat dit niet voor iedereen is. En dat er zijn die andere suggesties doen. Iedereen moet doen wat voor hen werkt.
Is een nachtje slapen bij iemand anders een optie? Als opstart zodra jullie samen een plan hebben. Dan kunnen jullie eerst een nachtje bijslapen. Maakt het nog verschil als je een muziekje aanzet. Of de deur open laat? Lichtje aan? Speelt ze ook soms in bed?
Volgens mij moet je dochter leren zelf in te slapen ipv de borst of mama te gebruiken. Wij hebben een methode toegepast waarbij we onze man telkens 10 min lieten huilen en daarna gingen troosten (op advies van het ziekenhuis). Onze kleine was toen wel een stuk jonger, maar na een aantal weken oefenen slaapt onze man nu al maanden als een Roosje. Hij kan nu zichzelf prima troosten als hij overdag of snachts wakker wordt en kan zich nu prima vermaken in zijn bedje. Snachts komt hij nooit meer, hij slaapt van 8-8. En als hij eerder wakker wordt dan gaat hij lief spelen in zijn bedje. maar deze methode moet je wel echt heel consequent toepassen. Eigenlijk geld dit voor alle methodes. Zoek met je man naar een methode die voor jullie beide werkt en ga ermee aan de slag. De aanhouder wint echt. Sterkte!
Als ik het zo hoor kan je dochter niet zelfstandig in slaap vallen en heeft ze echt jou of je man daarvoor nodig. Baby's moeten dat echt leren. Probeer samen met je man een methode uit te zoeken waar jullie je beide prettig bij voelen en waar jullie beide erg consequent mee moeten zijn.
Ik ben ook benieuwd hoe het gaat. Ik wilde namelijk nu een soortgelijk topic openen maar zag toen jouw topic staan.
Nog steeds drama. Zelf de slaapjes overdag zijn een heus gevecht aan het worden. Deze week was ze van 13u tot 19u non stop wakker. Haar bed is vijand nr 1. 's nachts slaapt ze naast mij. Gisteren was ze hysterisch wakker geworden en het enige dat haar heeft gekalmeerd is haar tegen mij aan duwen dat ze niet kan bewegen. Gezien de schrik dat ze nu heeft voor haar bed kan ik jammer genoeg niets nieuws proberen.
Maar is het echt schrik? Of wil ze gewoon niet plat liggen? Ik herinner me vaag dat je eens een reflux onderzoek hebt laten doen in het ziekenhuis en dat die negatief was, zou dus denken dat het dat niet is. Je hebt ook niet de indruk dat ze daar nu meer last van zou kunnen hebben? De oorontsteking is ook voorbij dus dat kan ook niet. Heb je al eens perdolan gegeven voor het slapen? Stel dat het pijn is, dan zou dat wel effect moeten hebben. En dan kan je op basis daarvan al verder. Het is niet dat ze veel scheten laat? Hier is hij soms echt tegen neerleggen omdat zijn buik pijn doet. Hij wil dan enkel bij mij zijn (en verder wenen) en zou zo ook in slaap kunnen vallen. Van wat ik gelezen heb kunnen doorkomende tandjes ook druk geven op de oortjes. Eventueel een nachtlampje op de kamer? Of zo een projector met sterren of vissen. Ben maar aantal dingen aan het opsommen die mogelijk zijn, mss herken je er wel iets in.
Is super lief van je. Heb geprobeerd van haar in verschillende posities in bed te leggen. Een moment ging het op de buik maar na 2 dagen had ze het door en was het weer gedaan. Perdolan voor het slapen heb ik al gedaan heeft geen effect. Oortjes en keel zijn verleden week nagekeken door de pediater en alles was in orde. Nachtlampje heeft ze op de kamer samen met haar slaapotter. Muziekjes en white noise houdt haar wakker. Heel gevoelig aan geluid. Scheetjes laat ze wel veel. Sinds dat we vaste voeding geven heeft ze meer last van constipatie. Met een zetpil komt er soms maar een konijnenbolletje uit. En dan heeft ze ineens een dag waar ze 3 keer poept. Ze krijgt dagelijks sinaasappel en meestal ook groene groenten. Wat er volgens mij ook wel scheelt is het feit dat A heel snel groeit. Qua lengte zat ze bij geboorte onder p3 en nu zit ze op 50 en gewicht was p 10 en is ze nu boven 75.
Ze groeit idd heel goed, maar ze eet ook heel vaak, dus dat kan bijna niet anders. Misschien eet ze te veel? Kan dat? Normaal kan je met bv niet overvoeden, het is ook licht verteerbaar dus het kan in principe niet dat ze te vol zit om gemakkelijk te kunnen neerliggeb. Hoe gaat het met de flesjes? Hier drinkt hij zijn flesjes altijd op frigo temperatuur. Herinner me dat je zei dat ze liever koude dingen eet. Al een bv ijsje geprobeerd? Of komkommer. Pruimensap kan ook helpen bij stoelgang. Ze heeft geen eczeem of andere symptomen die kunnen wijzen op een intolerantie. Nog steeds dingen aant uitproberen.