Vraag van mijn vriendin! Ik maak me de laatste tijd echt zorgen om mijn dochter van 13. Vorig jaar toen ze in groep 8 zat was het een gezellige, sociale meid. Sinds dit jaar zit ze op de middelbare school, ze kwam in een las waar ze maar 2 kinderen kende. Al vanaf het begin van het jaar ging ze van het een op andere moment niet meer om met haar vriendinnen van de basisschool. Ze vroeg nooit aan iemand om af te spreken en als meisjes het aan haar vroegen bedacht ze altijd een smoesje, om vervolges tegen mij te zeggen dat ze geen zin had. Ik snapte toen wel dat ze minder tijd had om met vriendinnen iets te doen en dat ze de meisjes uit haar nieuwe klas nog moest leren kennen. Maar nu zijn we al over de helft van het schooljaar en heeft ze al minstens een half jaar lang niet meer afgesproken met vriendinnen op 2x na (en dat was dan om aan school te werken). Ze word ook niet meer voor feestjes uitgenodigd omdat ze nooit meer haar vriendinnen opzoekt. Ook wordt ze boos als ik vraag bij wie ze in de pauze zit of welk meisjes uit haar nieuwe klas ze aardig vindt. Ik heb het idee dat ze helemaal geen vriendinnen meer heeft. Alle dagen na school en in het weekend zit ze alleen maar voor de tv en ligt ze in bed. Ze doet het verder we goed op school qua cijfers, waardoor ik niet het idee heb dat ze echt problemen op school heeft. Maar ik maak me echt zorgen! Waarom zou ze nooit andere kinderen bellen om iets te doen? Heeft ze geen vriendinnen? Wordt ze gepest? Is het een fase? Ze wil er niet met ons over praten. Wat kunnen we doen? Ik ben zo bang dat ze gepest wordt en ongelukkg is.
Ik zou toch proberen om met haar te praten; en te vragen of ze school wel leuk vind, of ze een andere school misschien leuker vind, of ze de richting waar ze naartoe gaat (qua niveau of eventueel wel qua vakrichting) wel ziet zitten... Wanneer ze daar ook geen antwoord op geeft; zou ik mijn handen er vanaf trekken en haar duidelijk maken dat je je zorgen maakte, maar je er nu ook niks meer aan kunt doen. En dat ze altijd kan komen praten op haar eigen termijn. Meer kun je denk ik niet doen???
Als ze het niet kan/wil vertellen, misschien eens contact opnemen met haar mentor? Misschien kan die iets meer vertellen?
Bij mij schoot ook direct pesten door mijn hoofd. Idd in gesprek proberen te komen met de dochter. Sterkte.
Of haar een dagboekje geven zodat ze van zich af kan schrijven. En misschien heel slecht maar ik zou t dan stiekem lezen. Maar meer omdat ik me zo'n zorgen zou maken, en snap dat jullie dit misschien een stomme oplossing vinden maar zou me erge zorgen maken en uit moederliefde doen. Maar je kan idd ook de school bellen en vragen wat er speelt maar die ziet natuurlijk niet alles, de pauzes niet en na school tijd.
Wat is dit nou voor advies? Doe ff normaal zeg.. Een dagboek geven en dan hem gaan lezen om erachter te komen? Uit moederliefde? Schandalig! :x
Ja dat is zeker slecht, zette ik er ook bij. Maar je kan wel zo erger proberen te voorkomen, je snapt wel wat ik bedoel. Mijn zusje was ook heel teruggetrokken, bleek met n heel klein probleem te zitten en zo is mijn moeder er achter gekomen en ze had d'r vrolijke dochter weer terug. Maar goed ik wist dat zulke reacties kwamen...
Misschien dat ze niet zo zeer gepest wordt, maar gewoon niet lekker in haar vel zit? Richting depressie neigt misschien? Of misschien is er inderdaad wel iets voorgevallen of trekken die 2 andere bijvoorbeeld alleen nog met elkaar op ofzo? Ik zou het toch echt wel uit haarzelf laten komen. Maar dan wel ook effectief luisteren als ze ermee zou komen. Een dagboek zou ik echt wel nooit, never lezen en haar mentor is misschien haar vertrouwenspersoon dus daar zou ik ook niet zomaar naartoe stappen, tenzij ze er zelf vanaf weet. Als mijn moeder dat achter mijn rug had gedaan, was ik echt wel uit mijn dak gegaan (ik ben zelf jaren zwaar gepest geweest).
Dit! Mijn oudste heeft hetzelfde en wordt idd ook gepest. Ik houd mijn hart al vast voor de middelbare school straks.
Mijn zoon ook net naar de grote school. Zegt ook deze dingen, Vraag ook met wie ga jij om wie vind je leuk wat doe je zo op school in de pauze. Ik weet dat hij een vriendje heeft van de peuterspeelzaal nog. En daar trekt hij een beetje mee op. Is nooit een kind geweest dat veel met andere kinderen op trok. Wel toen hij jonger was veel kinderen uit genodigd en over de vloer gehad en ging hij wel spelen. Nu hier spelen wel leerproblemen en cijfers. En een keer ruzie gehad op school waar door hij meteen geschorst werd en te recht. Maar op jou vraag terug te komen het hoort ook deels wel bij de pubertijd. Het minder delen met je ouders en meer verzwijgen heb ik hier ook gemerkt. misschien is het overweldigend voor haar. Veel te doen huiswerk veel lessen die steeds verwisselen elke week zo wat een ander rooster, En wat ik mij kan herinneren. Van na de basisschool dat contact met oude klasgenoten snel verwaterde allemaal ging je een andere weg. Dat gebeurt ook na dat we geslaagd waren een paar gingen mee naar de grote school sommige heb ik nu nog op facebook maar verder ook niet eigenlijk. Dus het kan van alles zijn.
Ja, helaas idem dito... Dagboek had mijn moeder ook best kunnen lezen, stond niets in van wat er echt in me om ging. Misschien een gesprek met mentor op school aanvragen? Eens kijken of die iets weet? Ik denk overigens idd ook wel dat het ook puberteit is. Ik zou wellicht ook even een tijdje afhouden met vragen hoe het op school gaat, maar op andere manieren met haar praten. Bijvoorbeeld over het schoolwerk, over muziek die ze aan het luisteren. Misschien kijken of ze dingen samen wil doen oid.
Fijn om te weten dat ik me niet onterecht zorgen maak. De mentor benaderen is misschien een goed idee. Mijn dochter is in de ogen van andere kinderen misschien ook een beetje 'apart'. Waar andere meisjes bezig zijn met make-up uitproberen, haren opsteken, eigen kledingstijl ontwikkelen enz vind mijn dochter dat allemaal niet leuk en gaat ze elke dag in een ruitjesblouse met een spijkerbroek en haar haren in een staart naar school. Vlekken of gaten maakt haar niet uit. Ik vind het niet erg hoe ze zich kleed, maar ik weet dat dit een makkelijk punt is voor pesters om opmekingen over te maken.
Inderdaad contact opnemen met de mentor. Die kan namelijk ook bij andere docenten even rondvragen of er iets is opgevallen, want bij de ene docent zijn ze anders dan bij de andere, en de ene krijgt wat meer mee van wat er in de klas onderling speelt dan de ander. Als er inderdaad gepest wordt, kan dit dan ook zo snel mogelijk aangepakt worden.
Ik zou ook contact opnemen met de mentor. Ik herken het absoluut niet van mezelf. Op de middelbare school kreeg ik juist snel weer nieuwe vriendinnen, omdat iedereen elkaar moet leren kennen. Natuurlijk herken ik wel het 'niet alles met je ouders willen bespreken', maar dan wel omdat ze zich er toch voor schaamt of iig ergens niet trots op is.. Succes.. (Dagboek geven en lezen.. ehh nee.. Wat je misschien wel kan doen is haar vragen of ze het op wil schrijven, als ze het niet durft te vertellen)
ben je ook op 10 minuten gesprek geweest op school? je zou het nml best aan de mentor voor kunnen leggen