Ik lees het topic pas net (en ook niet helemaal), maar ik vind dat je het heel netjes gedaan hebt. Dankzij jou hoeft je collega niet meer te liegen en kan er wat gedaan worden zodat ze met meer plezier haar werk kan doen. (En evt meer uren voor jou)
Goed opgelost hoor. Sneu dat het zo gegaan is , ze moet de werkdruk wel echt enorm hebben gevonden om zoiets te doen.
Heel eerlijk gezegd? Ik vind die door jullie ´troosteloze reacties´ genoemd dus wel meevallen. Een aantal mensen hebben gezegd dat ze zich er niet mee moet bemoeien. Verder is er weinig troosteloos gezegd. Wat me aan de andere kant dan wel weer opvalt, is dat als ts een opmerking plaatst dat ze het jammer vindt om voor een bemoeial te worden uitgemaakt, werkelijk iedereen met haar mee gaat waaien... Ik blijf overigens bij mijn standpunt, je er niet mee bemoeien. Heel simpel. Ik noem je niet een bemoeial trouwens, ik zeg alleen dat je je er niet mee moet bemoeien. Nèt even een andere insteek. Tis maar hoe je de zaken leest of wilt lezen. Maar dat schijnt ook nogal eens een issue te zijn op dit forum.
Ik heb wel het gevoel dat het meer geluk is dan wijsheid. Ik vind het ook bemoeierig dat het nichtje er steeds op afgestuurd wordt. Stel dat ze psychisch er nog meer doorheen zat en de druk en vragen echt niet aankon? Ik zou persoonlijk ee voor kiezen om het probleem bij haar verzuimbegeleider te leggen. Dit heb ik gehoord, ik weet niet of het waar of niet waar is, het zijn niet mijn zaken maar wel die van je werkgever. Kunnen zij het uitzoeken verder.