Haha ja vaak zat. Maar 1 ding schaamde ik me pas echt bij. Ik werk in een zh als schoonmaakster. Nu stondt ik een tijdje op een hart afd. en had daar leuek contact met 2 patienten. De ene patient die ging de kamer uit toen hij terug kwam stondt ik net om de hoek. Dus hij zag me niet en vroeg aan de andere is die mevr. alweer weg. Toen reageerde ik:nee ik wou u laten schrikken. Niet z'n slimme opmerking op een hart afd.
ja, tijdens mijn bevalling. Ik zat aan het begin van mijn persweeen en vroeg aan de zuster die mij hielp: "heeft u ook kinderen?" "Ja, 2" zei ze Waarop ik antwoorde:" Oh wat erg voor u!!" (op dat moment dacht ik, wat erg, 2 keer bevallen, maar het kwam er net iets anders uit Nu kijk ik er alweer uit naar mijn volgende bevalling. Gek he
..........ja.................. Binnen mijn directe omgeving (binnen meerdere vriendinnengroepen) was ik de eerste die zwanger raakte. Ik zat nog helemaal niet in het 'wereldje' van 'zwanger' zijn. Helaas kreeg een vriendin van mij 2 maanden later een miskraam (bij 6 weken zwangerschap) Ik was de enige die ze het vertelde omdat ik ook in verwachting was en ik haar verdriet goed zou kunnen begrijpen. Ik heb haar gelukkig wel kunnen steunen, maar heb ook gezegd: " gelukkig weet je dat het kan"..... 1 maand later las ik in Ouders van Nu vervelende citaten uit de omgeving van mensen die een miskraam hebben mee gemaakt.... Daar stond mijn eigen uitspraak dus ook bij.......
Lol, ja tijdens de bevalling word je even helemaal overgenomen he door de pijn. Ik schaam me dat ik de hele tijd heb lopen roepen tijdens de bevallings weeen ' ik doe dit noooooit meeeer!!!! ' .
Nog een beschamende van mijn collega: (werk in een grote tandarts praktijk) Ze had een man in de behandelstoel waarbij ze een deel van de onderkaak moest verdoven. 5 min na het plaatsen van de verdoving vraagt ze: " En wordt het al een beetje stijf van onderen....?"
Ik heb eens gezegd tegen een moeder met een zoon, dat ik meisjes veel leuker vind dan jongens... dat vond ze helemaal niet leuk natuurlijk, en daarna besefte ik pas wat een domme opmerking ik had gemaakt.
N.a.v opmerking gelukkig weet je dat het kan . Dat is het eerste wat ik zei toen ik ontdekte dat ik dus zwanger was geweest en het fout gelopen was. Was al fout gegaan bij de samensmelting. Ik zo ik kan iig wel zwanger raken Ik op de bruiloft van me schoonzus : muziek was echt old school dus ik in het algemeen lopen zeggen dat het niet mijn muziek was enz. Dat ik toch meer romantiek er in zou willen enz. Maar goed dat het bruidspaar het blijkbaar wel leuk vond omdat ze toch aan de DJ het repetoire hadden gevraagd( leek mij) Bleek ik deze hele klaagzang tegen de DJ te hebben geroepen hahahahaha Enne ik zal ook heus wel eens kwetsende opmerkingen gemaakt hebben ben soms echt zo tactloos als wat en denk ook nooit echt na.
Voordat ik kinderen had dacht ik er totaal niet bij na dat het ook weleens NIET kan lukken om ze te verwekken... Dus ja: ook ik heb regelmatig aan mensen gevraagd: en, geen 2e? en ook na een miskraam weleens gezegd: je weet in ieder geval zeker dat je zwanger kunt raken dus het zal echt wel weer een keer lukken Nu kan ik me wel voor het hoofd slaan, voor mij momenteel de irritantste vraag die iemand me kan stellen: en, geen 2e? :x Dus tja, als je alles van te voren weet...
Haha, en ik had ook een keer zoiets. Ik vroeg aan een manspersoon: "Wil je slappe of stijve thee?" Kon daarna wel door de grond zakken. Ik bedoelde uiteraard slappe of sterke thee.
Haha nou ik zeg ook heel vaak dat ik jongens leuker vind! Maar ik heb geen ervaring met meiden dus tja geen vergelijking he?
Ik werkte op een kinderdagverblijf en rond sinterklaastijd werd gevraagd of de ouders oude schoenen mee wilden geven voor de kids, want die gingen we dan verven, zodat we die schoenen konden zetten met sinterklaas. Toen was er een moeder, die 1 kind had op dat moment, en ze gaf hele mooie roze slofjes mee, die nog als nieuw waren, en volgens mij waren ze ook nooit gebruikt. Toen ze het me gaf vroeg ik: "Weet je het zeker? Wil je ze niet bewaren voor een tweede kindje?" Achteraf kan ik me wel voor de kop slaan. Nu weet ik dat kinderen krijgen echt niet vanzelfsprekend is, ook uit eigen ervaring. En wie zegt dat ze uberhaubt een tweede kindje wilden. Nu schaam ik me wel een beetje voor die opmerking. (Trouwens later kwam er wel een tweede kindje)
Geen opmerking van mezelf, maar een oude vriendin werkt als kapster. Die kreeg een man in de kapsalon die Engels sprak. Uiteindelijk geknipt en vroeg ze hem serieus: "How do you want your devorce?" Ze bedoelde uiteraard hoe hij zijn scheiding wilde (naar links, midden, recht)...
Och, zo vaak. Het is niet meer te tellen. Ik ben zo´n flapuit en zo direct En meestal bedoel ik het ook niet zo, maarja, als het eruit is, is het kwaad al geschied, he.
Mijn collega 50+ vrijgezel, en oma van 2 kinderen, was eens een beetje beroerd en ziekjes, waarop ik heel lollig antwoorde, Oh meid, dan ben je misschien wel zwanger! Tja zei ze, gaat moeilijk hoor, als je baarmoeder meer dan 15 jaar geleden verwijderd is. Mijn god, wat voelde ik me lullig zeg, kon wel door de grond zakken. Mijn collega kon dr wel om lachen, en voelde zich helemaal niet beledigd ofzo. Ben later naar dr toe gegaan om mn excuses te maken, waarna we samen smakelijk hebben zitten lachen om mijn enthousiaste uitspraak...............
Ik schaam me, als ik denk aan al die keren dat ik (heel lollig bedoeld, maar eigenlijk gewoon stom en onnadenkend) tegen vrouwen van rond de 30 ben begonnen over tikkende klokken en rammelende eierstokken. Heb me toen nooit gerealiseerd dat er heel misschien bij sommige van hen een wereld van verdriet achter die leeftijd schuil ging, in combinatie met de afwezigheid van kinderen. Laat staan dat ik me realiseerde dat het uberhaupt nogal ongepast was om daar zo over te beginnen. Maar dat heb ik ondervonden toen ik zelf 30 werd, en mensen van alles aan mij gingen vragen waarvan ik dacht: en sinds wanneer zijn dat jouw zaken?
Achteraf begrijp je pas wat je gezegd hebt... Maar wij zijn dus blijkbaar niet de enigen, gezien de reacties.