Idd en zo’n natte stoel is gewoon onhygienisch natuurlijk; ik vind dat een leidinggevende dat dan op moet pakken.
Fijn dat jullie allemaal zo mee denken en tips geven. Daar kan ik wel wat mee. Ik heb net de vertrouwenspersoon geprobeerd te bellen maar die was afwezig, dus dat probeer ik morgen nog een keer. Ik ga eerst proberen om ervoor te zorgen dat mijn leidinggevende dit oppakt volgende week (ik heb er een hard hoofd in, we zijn al meerdere malen met 5 man bij hem wezen klagen) mocht hij het niet doen dan ga ik het doen. En dan begin ik inderdaad met dat ik na werktijd even met haar wil praten. Vind dat wel een goede. Moet ik ook aangeven dat haar stoel bijvoorbeeld nat is en ruikt naar vis? Want misschien denkt ze het wel op te lossen met een beetje extra deo ofzo.
Ik heb het net met een collega erover gehad dat ik volgende week het gesprek wil aangaan. Zei gaf aan dat mijn leidinggevende het uitstelt omdat het heel slecht gaat met haar moeder en ze elke week huilend bij hem komt (dat van haar moeder wist ik, dat ze elke week erom huilend bij hem komt niet) Ik twijfel of ik het nu wel moet doen.
Ik ken een vergelijkbare situatie waarbij de leidinggevende dit niet goed heeft aangepakt. Gevolg was enorm geroddel, collega's die haar gingen ontwijken en niet meer wilden samenwerken en klachten van klanten. Het ergste was een lucht verfrisser met bewegingsmelder die achter deze collega werd gezet. En spuitdeo's op verschillende plekken. Ik zou overigens nooit op een natte stoel zitten. Niet alleen vies maar jij kunt ziektes en schimmel oplopen!!
Het is nog steeds onhygiënisch waar jullie leidinggevende niets mee doet, ongeacht het hele verhaal. Hij kan haar beter de ziektewet insturen als ze het zo moeilijk heeft. Overigens hebben wij dit ook wel eens gehad op het werk en het zijn niet de leukste gesprekken, maar zij zijn wel noodzakelijk (zeker als je op een natte stoel moet zitten) Echt te ranzig (ookal kan ze er niet aan doen).
Ik zou het wel doen. Anders is er steeds weer wat waardoor je het niet kunt bespreken. Van die stoel zou als voorbeeld geven.
Ik zou afwachten wat ze zelf zegt, in hoeverre ze het herkend. Als ze het alleen maar over zweetluchtjes heeft kun je aangeven dat je ook "iets anders" ruikt en je vermoed dat dat niet alleen maar zweet is. "Je ruikt naar vis" is misschien iets te direct Die natte stoel (bah, het idee al... ) is misschien ook wel verholpen als ze de geur/hygiene aanpakt. Snap overigens niet zo dat je daar mee rond blijft lopen hoor...
Sowieso is het een taak van je leidinggevende en nu dat van haar moeder erbij zou ik t zeker niet doen. Het is bekend...iedereen weet het maar dan nog is het niet aan jou/jullie. Zorg alleen voor jezelf. Ga niet op haar stoel zitten en zet een luchtverfrisser op de wc bijvoorbeeld. Geef het nogmaals heel veel aan bij je leidinggevende en vraag morgen aan de vertrouwenspersoon wat die adviseert maar sowieso niks zelf doen zonder achterwacht van hulp
Ik zou inderdaad ook wel het gesprek aan gaan, ondanks haar privesituatie. Voor jullie is het ook belangrijk als het opgelost is!
Waarom zou het een taak zijn van een leidinggevende? Ik zou het juist waarderen als directe collega's zelf het gesprek aan gaan.. Als ik voor zoiets bij mn leidinggevende moet komen, zou ik juist het idee hebben dat er achter mn rug wordt gepraat. En dan na dat gesprek weer tussen diezelfde collega's mn werk weer vrolijk gaan doen. Maar, dat zal per team/beroep wel verschillen denk? En als je het samen met je leidinggevende doet?
Bacteriele vaginose zorgt voor veel afscheiding en een vislucht... Iets waar ze waarsch. weinig aan kan doen, dan naar de huisarts gaan en om een behandeling vragen. Het is heel hardnekkig en kan weken duren voor het over is. Stel dat het dat is in combi met haar overgewicht kun je je voorstellen dat het gaat ruiken... Naar dat ze in zo`n moeilijk pakket zit, dan kun je zoiets er echt niet bij gebruiken. Maar i denk wel dat het fijner is om het uit de wereld te hebben dan dat er zo`n 'sfeertje' hangt op afdeling, ze zal toch wel merken dat ze wat gemeden wordt.
Is al jaren zo? En niemand heeft ooit iets tegen haar gezegd? Wauw, en er wordt wel over gepraat, waarom zijn mensen zo, is ‘t zo moeilijk om haar aan te spreken? Jaren geleden al? Is natuurlijk geen leuk onderwerp om aan te kaarten, maar kom op hé dit had toch al lang besproken kunnen worden, maar wel over praten, kijk, dat vind ik dan best lullig ook.. vrouw weet waarschijnlijk totaal niet dat ze die geur bij zich draagt, en niemand die haar erop aanspreekt... ik zou zeggen snel doen! Op een nette respectvolle manier kun je weinig verkeerd doen toch, als alleen eerlijk zijn ... succes
Je collega weegt 150 kilo, stinkt en zit elke week huilend bij haar leidinggevende? Ik vind het zielig voor haar dat jullie werkgever hier niks mee doet. Zij moet een programma aangeboden krijgen om haar levensstijl te verbeteren, af te vallen, gezonder en gelukkiger te worden. Want als dit zo doorgaat, overlijdt ze toch sowieso vroegtijdig vanwege haar gewicht? Dat hier niks mee gebeurt, vind ik echt nalatigheid.
Persoonlijk had ik het niet met mijn leidinggevende besproken, maar met haar. Ik vind het bij dit soort dingen zo'n onzin dat gesprekken van hogerop moeten komen. En wat ik nog erger vind is niet eens de stank, maar dat er dus blijkbaar wel over geroddeld word. Ik had vroeger op de middelbare school een jongen in de klas die heel erg stonk, iedereen zat er over te praten, ik wist het dus wel van horen en zeggen en toen moest ik bij bepaalde vakken naast hem gaan zitten. Reken maar dat ik het gesprek ben aangegaan ipv dat ik naar mijn vriendinnen liep om er even over te roddelen. Uiteindelijk bleek in dat gesprek dat het hem werkelijk waar niks interesseerde. Hij zei zoiets als '' kan mij het schelen dat je er last van hebt'' sinds die dag - en dat is echt waar(!)- nam ik deo en parfum mee. Als ik naast hem moest zitten moest hij van mij deo op doen of ik spoot parfum op hem. ( het klinkt misschien als pesten, maar hij wilde dus niet elke ochtend onder de douche.) Hij moest er toen erg om lachen en ik stiekem ook wel. Daarna heb ik nooit meer naast iemand gezeten die stonk. Hij kon mijn humor (want zo bracht ik het) waarderen op de 1 of andere manier. win win dus.
Tja ik zou t gewoon bespreken met haar. Ik stink zwanger ook naar zweet. Echt heel genant. Een collega kwam naar me toe en ik was haar erg dankbaar. Ik kan zelf niet ruiken en mijn man viel t niet op... ik heb op werk ook een pak aan, eigen shirt eronder, en blijkbaar stonk ik flink naar zweet. Mijn collega zei dat ze iets moeilijks moest zeggen, schrok me rot haha. Maar was iig blij dat ze eerlijk was. Genant? Jan ongemakkelijk? Ja. Voor allebei.
Wat fijn dat die collega dat met je besprak. Ik zeg het zelf ook altijd als iemand bijvoorbeeld zijn gulp heeft open staan of echt vlekken op zijn of haar kleren heeft.
Dat dat al jaren zo gaat, jeetje, dan had je leidinggevende toch ook al jaren eerder wat kunnen zeggen. Maar goed dat je er nu zelf wat van gaat zeggen, want met geroddel over die stank schiet niemand wat op. Dat de stoel vochtig was en zo naar rotte vis stinkt, is wel de druppel. Wie weet een ernstige vaginale schimmelinfectie waardoor ze van onderen leegloopt of vocht van smetplekken, wat het ook is, het kan besmettelijk zijn en daar zitten jullie daarna in, dat kan echt niet. Weet ook niet of er ook klanten komen op jullie werkplek, maar zo’n lucht is gewoon behoorlijk hinderlijk, ook voor collega’s hoor. Inderdaad, neem haar apart, houd het bij jezelf en veel sterkte, moeilijk zulke gesprekken, maar goed dat je het doet.
Ten eerste was ik echt niet op die stoel gaan zitten. En ik had er ook allang wat van gezegd! Het kan natuurlijk zo zijn dat ze er niets aan kan doen en misschien ook wel. Dat weet je niet, maar dat geroddel achter haar rug kan ik slecht tegen. Ik zou het op een vriendelijke/aardige manier tegen haar zeggen. (In welke situatie ze dan ook zit) Ik ben dan ook iemand die eerlijkheid weet te waarderen, al kan dat misschien ook eens hard zijn.