Hallo dames, ik ben er zondag achtergekomen dat ik zwanger ben. Heel leuk natuurlijk maar we weten niet of we een tweede nu al kunnen veroorloven. We hebben sowieso maar twee slaapkamers kan opgelost worden, auto geen van beide is erg lastig maar geen probleem, maar het geld word wel een een probleem. We komen nu rond maar ik ben bang met een tweede niet. Ook durf ik het niet te vertellen, we zijn namelijk nog heel erg jong. Mijn schoonvader vond de eerste al erg al is hij er gek op, maar ik ben bang dat dit een ruzie gaat worden. Ik ben nu 19, we hadden eigenlijk nog een jaar willen wachten. Ik heb vandaag met de vk gebeld en afgesproken dat we er twee weken goed over gaan denken omdat er de komende weken financieel wel veranderingen gaan komen (in de goede zin), maar dat is nog onzeker. Ik weet dat ik jong ben daar krijg ik liever ook geen commentaar over want ik zit al genoeg in de knoop met mezelf! Mijn zoontje is nu 13 maanden. Het is een stukje van me afschrijven maar ook met de vraag wat zouden jullie doen? En hoe zouden jullie het vertellen? Mijn schoonvader is erg dominant en verwacht vaak nog van ons dat wij alles bij hem verantwoorden. ps. Condoom gescheurd, MAP niet gewerkt xx
Ik denk dat je qua financiën eens op papier moet zetten wat je nu kwijt bent en wat je met een tweede erbij kwijt bent. Het eerste jaar sowieso luiers die je "dubbel" moet kopen, ik ga er nl vanuit dat je oudste in de komende 8-9 maanden nog niet zindelijk gaat zijn Wanneer je in de gelegenheid bent om BV te geven, dat scheelt al in de aanschaf van flesvoeding. Verder kost de tweede natuurlijk lang zoveel niet als een eerste omdat je niet nog een babykamer hoeft te kopen en niet nog een wandelwagen. Verder krijg je extra kinderbijslag, zal je hoogstwaarschijnlijk ook kindgebondenbudget extra krijgen. Mogelijk heb je dan ook nog recht op extra zorgtoeslag, huurtoeslag etc. Wel zou ik het zelf geen reden vinden om hiervoor abortus te gaan plegen, maar daarin staat iedereen natuurlijk anders.
Ik ben zelf ook helemaal niet van de abortus, vandaar dat ik ook gekozen heb om mijn zoontje te houden toen ik 17/18 was. Ik hoop dat ik nu eventueel wel borstvoeding kan geven mijn zoontje wilde het absoluut niet, ook niet met hulp van buiten af. We gaan nu ook nog een keer goed na hoe het dan zou lopen, mijn vriend is bijna 20 en dan heb je nou eenmaal (helaas) geen hoog loon ook al werk je 60 uur per week. We wonen gelukkig vrij goed koop en overal is een oplossing voor te vinden maar het steekt mij gewoon dat ik weer al die ellendige reacties over me heen ga krijgen. Dat is echt zwaar en gelukkig ben ik geen slechtere moeder omdat ik jong ben en heb ik een geweldig kind die het super goed doet. Maar toch het valt me deze keer zwaarder dan de eerste keer.
Wat wij (ik) ervan vinden telt net zo min als wat je schoon vader ervan vind. Natuurlijk is hij bezorgd om zijn zoon en jullie leven maar hij kan niet jullie dwingen het weg te laten haken of iets dergelijks. Voordat je het aan je familie zegt zou ik met je vriend rond de tafel gaan en alles qua financiën en regel dingen uit zoeken. Als je voor jezelf een goed beeld hebt hoe jullie het wel of niet kunnen redden dan kun je goed georganiseerd uitleggen aan je familie hoe jullie ervoor staan en wat jullie willen. Succes! En gefeliciteerd!
Klopt heb je ook gelijk in Birds86, dat kan hij ook niet. Maar het kan hier om de kleinste dingen al drama worden, heel vervelend af en toe en vermoeiend. We willen het ook tegen niemand zeggen voorlopig, pas als we een beslissing hebben gemaakt. Ik zit er alleen nu al aan te denken hoe ik dit kan brengen zonder een grote scheldserenade te krijgen, ook al weet ik dat hij het goed bedoeld voor ons.
Stel je voor, je besluit een abortus ben je dan niet bang dat je altijd spijt zal krijgen? Misschien kun je eens mijn aller eerst geplaatste topic lezen. Ik ben zwanger van de 3e en die was totaal niet gepland. Ik had heel veel redenen om het niet te laten komen, maar ben toch blij dat ik nog steeds zwanger ben omdat ik zeker weet dat ik voor altijd spijt zou houden! En zeker als het weg laat halen voor de angst voor de reacties moet je echt heel erg afwegen hoeveel spijt je zou krijgen. sterkte
Werk je zelf? Anders probeer op zoek te gaan naar een poetshuisje... Is maar paar uurtjes per week en verdient goed... al gauw tussen de 35 a 50euro per week... Is ruim genoeg voor luiers e.d.... En meid, ik heb inmiddels drie kindjes en bij alledrie gedacht dat we het financieel zwaar zouden krijgen... En we hebben beide een goede baan, en een stabiel huishouden.. denk dat iedereen wel die zorgen heeft...
Wat komt dat komt! Je gaat er denk ik naar leven. Toen ik geen kinderen had was mijn geld ook altijd op! Ik denk idd dat je schoonvader zich zorgen maakt en dat is zijn "taak" als vader. Het zal niet leuk zijn maar het maar het is niets iets wat je uit kunt stellen! Tenzij je natuurlijk besluit om de zwangerschap af te breken! Wat vind je vriend?? XXXX
Doen waar je jezelf goed bij voelt. Mijn tweede kindje is op dezelfde manier verwekt als de jouwe, alleen met het verschil dat ik alleenstaand ben. Ik heb zelf dan wel baan en verdien niet slecht, maar ik.heb met dezelfde twijfels gelopen. Zelf ben ik nog steeds blij dat ik hen besloten om dit kindje te laten komen over een week of 15.. Denk en praat er goed over. Hierin kun je geen foute keuzes maken als je deze samen neemt en er voor de volle 100% achter staat. Succes!
Ben het niet helemaal met je eens. Onze tweede wordt geboren als onze eerste 1,5 is. Dan slaapt ze nog in haar ledikant en gebruiken we ook de commode nog... Heb dus wel nog een babykamertje aangeschaft (via marktplaats, dus duur hoeft het niet te zijn) Ook een nieuwe (tweedehands) wandelwagen, kleine meid loopt als een kievit, maar geen lange stukken, dus bugaboo verkocht en phil and teds gekocht... Overigens quite gespeeld daarmee. Het kan wel goedkoop, maar het kost niet niks... Moeilijke beslissing hoor! Heb toen ik 19 was een abortus laten doen, maar had geen relatie met toekomst toen en was net aan een studie begonnen, nooit spijt van gehad, maar jouw situatie is anders... Succes daarmee!
Ik heb nog de kinderkamer van mijn zoontje maar dat kan niet nog een ronde mee, die was al 2x gebruikt voor hem heb ik gratis gekregen toen. Alleen het ledikant en die heb ik toevallig verkocht vorige maand. We hebben alleen een buggy omdat de kinderwagen die ik had heel onhandig was. Dus die dingen zou ik wel moeten aanschaffen maar idd via marktplaats heb daar ook niet zo veel moeite mee. Waarom zoveel geld uit geven voor maar een korte tijd? Over de zwangerschap beëindigen ik denk zelf dat ik daar wel spijt van ga krijgen, ik heb daar altijd moeite mee gehad met die gedachte om dat te moeten doen. Ik weet echt nog niet wat ik ga doen, we hebben nog even om er over na te denken maar ik wil er niet te lang over doen. Mijn buik zal deze keer veel sneller groeien en over 4 weken zou ik een echo moeten krijgen. Heel moeilijk allemaal Ik zal jullie ook nog zeker laten weten wat er gaat gebeuren. En tips blijven altijd welkom! Dankjewel voor het meedenken xx
Oja en ik werk op dit moment niet, mijn vriend maakt lange dagen en ik heb niemand die kan oppassen. Nadeeltje van jong moeder zijn alle opa's en oma's werken nog die zijn allemaal begin 40. Onze eigen opa's en oma's en andere oudere familieleden kunnen hem fysiek niet aan.
Oei dat is even schrikken voor jullie! Maar je komt over als een verstandige en lieve moeder, en volgens mij is je kindje in je gevoel hartstikke welkom. Het financiële en praktische plaatje vult zichzelf wel in. Geniet ervan! En het is aan jou om je schoonvader te laten zien dat hij ongelijk heeft mbt de oppas: heb je geen vriendinnen met kinderen? Kan je op elkaars kinderen passen. Ook kost professionele opvang niet zoveel als je weinig inkomen hebt.
Ja t is ook zeker even schrikken en ik weet zeker als alleen de financiën al een tikkeltje beter was geweest ik niet eens had getwijfeld. Ik heb altijd twee kinderen vrij kort op elkaar gewild. Dankjewel, dat doet me goed om te horen dat ik zo overkom en ik denk dat ik t ook helemaal niet slecht doe Ik heb wel vriendinnen met kinderen maar die wonen allemaal vrij ver weg, dus ook niet echt een optie zonder auto.
Ik vind het heel moeilijk voor je lijkt me vreselijk zo besluit te moeten nemen. Het gene wat ik wel vind waar er 1 eet kunnen er ook 2 het komt altijd goed. En als jullie dit baby'tje willen moet je dat ook voltrots vertellen en stokstijf achter staan laten zien dat je sterk bent. Ik vind je namelijk al een hele sterke mama als je dit durft te vertellen. Ik was zelf ook 18 toen de eerste kwam in deze wereld moet je je onnodig al genoeg bewijzen als je jong moeder bent wat ik echt schandalig vind. Als dit jullie keuze gaat zijn dan komt het allemaal goed. Heel veel sterkte en succes. Liefs..
Dankjewel Mariska3010 , en ik ben ook zo groot gebracht hoor waar dr 1 kan eten kunnen er ook 2 eten. Maar toch wil ik liever niet dat ze iets "te kort" komen als je snapt wat ik bedoel. Ik wil niet dat het welzijn van mijn kinderen lijdt onder mijn keuzes. Ook al heb je dat natuurlijk niet altijd voor het zeggen.
Hallo dames, Zo ver het er nou uit ziet gaan we ervoor! Mijn moeder was vandaag hier en zag mijn buik (die groeit een stuk sneller als de eerste keer ) en telde dat op bij mijn rugpijn en vermoeidheid van de laatste weken. Zij zei ook al dat het ons zou gaan lukken! Ik heb alles ruw uitgerekend en idd met de toeslagen die meer worden zijn we niet heel veel meer kwijt als nu en kunnen we het net halen. Ik laat het definitieve besluit nog weten maar als ik naar mijn eigen gevoel luister komt het wel goed.
pfoe moeilijk zeg! wat ik zou doen? ervoor gaan. ik vind het overigens niet belangrijk hoe oud je bent.... weet je er groeit een wondertje in je buik en als ik je zo hoor is een tweede welkom, enkel had je er nu niet op gerekend... mocht je het weg laten halen en later alsnog een tweede krijgen zal je je altijd af blijven vragen wat als ik dan toch die ene gehouden had wat dan..... of je bent heel nuchter en denkt dat dat kindje wel weer bij je terug komt en het begrijpt of je voelt het als of je een kindje hebt weg laten halen en dus min of meer vermoord. het is geen probleem al s twee kindjes o een kamer slapen of de kleinste tijdelijk bij jullie op de kamer. je geeft aan dat het wel er goed uitziet dat het gaat verbeteren later, dus ik zou ervoor gaan..... maar ja ik beslis nou eenmaal vaak met mijn gevoel en niet met mijn verstand... heel veel sterkte en hopelijk kan je voor jezelf de juiste beslissing maken.
Probeer je niet te veel aan te trekken van wat (schoon)familie ervan vind. Het is jullie kindje en dus ook jullie keuze. Als je ervoor kiest om het niet te laten komen zijn jullie ook degenen die dat verlies zeg maar moeten voelen. Je zegt dat ze nu ook gek zijn op je oudste; denk je niet dat ze stiekem in hun hart ook wel trots op jullie zullen zijn? Het is niet makkelijk, maar jullie hebben er wel al eens voor gekozen om je leven op zijn kop te gooien om voor jullie kindje te gaan zorgen en ook nu lijk je dezelfde keuze nog een keer te willen maken. Financieel denk ik dat het zich ook wel meer en meer zelf zal gaan wijzen. Blijf de financiën per maand of liever nog per week op een rijtje zetten zodat je goed controle houdt op wat je uitgeeft en waaraan. Geef voor jezelf met terugwerkende kracht aan welke uitgaven je hebt gedaan die niet écht nodig waren, zodat je je uitgavenpatroon wellicht nog iets aan kan passen. En vergeet niet dat familie en vrienden graag helpen, maar dat ze dat alleen kunnen als je je openstelt. Als een vriendin bijvoorbeeld een keer aanbiedt om op te passen, zeg dan niet 'Nee', maar leg uit dat je het graag zou willen maar dat dat niet gaat omdat je met vervoer zit. Als je naasten weten in welke financiële situatie je zit, heb je best kans dat ze graag af en toe even een handje helpen (niet gegarandeerd, maar als je nooit iets verteld dan weten ze niks en kunnen ze überhaupt niet helpen). Heel veel sterkte met het maken van jullie keuze. Denk aan jullie zelf!