Hier bij S niet laten doen, en bij een volgende maak ik diezelfde keus. Om dezelfde redenen als InLove al noemt. Ik ken verhalen van mensen met een zeer kleine kans, die tóch een Down-kindje kregen (en die dus onterecht dachten dat alles in orde was), en andersom ook van mensen met een héél hoge kans, waar alles prima in orde bleek (maar wel al die stress en risicovol onderzoek etc.). Bovendien ben ik van mening, dat wanneer je de test uit laat voeren, je er eigenlijk ook naar zou moeten handelen. Ik zou een Down-kindje niet weg laten halen, dus die test is voor mij onzinnig. De 20-weken-echo vind ik een héél ander verhaal; daar testen ze op heel veel mogelijk levensbedreigende aandoeningen. Waarbij het misschien nodig is om tijdens of vlak na je zwnagerschap in te grijpen. Wanneer je die echo niet krijgt, weet je dat niet, en loopt je kindje dus mogelijk risico daardoor. Dát vind ik er dus wel wezenlijk anders aan. En daarom doen we die wel. -en kijk ik er stiekem nu alweer naar uit, want poeh: wat was dat toen een gááf gezicht!-
Bij ons dus niet! In het ziekenhuis zijn wij op veel meer gescreend dan alleen het syndroom van Down. Daar vertelde ze ons ook dat dat vaak wordt gedacht (en verteld!), maar ze wel degelijk kijken en checken op andere afwijkingen in het embryo. Alleen blijft het verhaal dat het 'alleen maar' een check is voor het downsyndroom hardnekkig aanwezig. En zoals hier al eerder vermeld wordt er vaak heel makkelijk gezegd dat het maar een kansberekening is, maar dat zegt wel degelijk wat.....ook al is het niet 100%, maar wat is dat wel?
Hebben jullie een combinatietest gedaan? Nee Waarom wel of niet? We zijn beiden onder de 30 en hebben geen verhoogd risico. Wat doen jullie met de uitslag? De belangrijkste reden waarom we het niet gedaan hebben, is omdat we niks met de uitslag zouden doen. We wilden beiden geen vervolgonderzoeken laten doen, ivm de kleine kans op een miskraam van een gezonde baby. Dit zou als gevolg hebben dat als we een slechte kansberekening zouden krijgen, we de gehele zwangerschap in stress zouden zitten. Overigens is ons net zoals Laris uitgelegd dat een slechte bloed- en/ of echo-uitslag niet alleen op down doen hoeft te wijzen, maar ook andere (chromosoom)afwijkingen. Hier gaven ze in ieder geval ook aan dat vaak onterecht werd verteld dat het alleen een screening voor down is.
Hebben jullie een combinatietest gedaan? nee Waarom wel of niet? zoiezo, ik ben 21 jaar en mn vriend 26 jaar. en ook al had ik de uitslag gehad had ik het toch niet weg laten halen. dus waarom misschien onnodig in de stress zitten. groetjes
Ook wij hebben het niet laten doen, eigenlijk dezelfde reden als al eerder genoemd wordt dat wij de zwangerschap niet zouden laten afbreken als het down mocht blijken. De 20 weken echo bleek prima in orde gelukkig. Toch kan er met de bevalling / na de bevalling van alles met ons kindje te kunnen zijn. Dat risico nemen wij.
Wij hebben het niet laten doen. We zijn beiden jong en in de families komt niets voor. Hoe je het ook went of keert, het blijft een kansberekening. Die berekening zegt heus wel iets, maar voor mij zegt het te weinig. Ik wil kunnen genieten van m'n zwangerschap, zonder dat ik me daar constant druk om hoeft te maken. En als het bijv. toch down zou hebben....so be it... Dan heeft iemand er kennelijk veel vertrouwen in dat wij een kindje met down op kunnen voeden. Buiten dat zijn er ook zoveel andere (vreselijke) ziektes e.d. die niet uit te sluiten zijn. Het hoort bij het leven.. Hoe het allemaal bij de 20 weken echo zal gaan, weet ik niet. Daar moet ik nog eens goed over na denken.
Wij hebben besloten om het NIET te laten doen. Ik vond het wel lastig, wil het eigenlijk wel graag weten mocht het zo zijn. Maar na een goed gesprek met de gynaecoloog was het voor ons al vrij snel duidelijk: Als het een kindje met down zou zijn zouden wij het wel laten komen. (eerst dachten we hier anders over, maar na een lange mmm is dit kindje zó welkom ook als het down heeft) Dus als we een verhoogde kans zouden hebben, zouden we waarschijnlijk geen vervolgonderzoek doen. Want: dat brengt wel risico's met zich mee. En om dan uit te sluiten of het kindje down heeft terwijl je met die uitslag niets doet zou dat stom zijn om te doen gezien de lange mmm en de risico's. Dus zouden we de combi-test alleen doen voor een 'gunstige' uitslag. Want met een ongunstige uitslag zouden we geen vwp doen maar wel heel veel zorg hebben of ons kindje het wel/niet zou hebben. Dus vandaar.... geen combi-test voor ons
Hoe jonger je bent hoe kleiner de kans dat ze het goed hebben. Dus hoe ouder je bent hoe vaker ze het goed hebben. Ben nog jong en vriendlief ook. Daarbij heb ik met de 12 wk echo gevraagd of ze naar de nekplooi wou kijken en die zat er goed uit. Dus niet gedaan.. Ieder zijn keus, als je gevoel zegt dat je het graag wilt doen dan moet ie het doen ook al kost het geld, anders blijf je heel de zwangerschap druk maken
Wij hebben het wel gedaan en ik zou het bij een 2e kindje weer doen. Waarom? Ik zou het zowieso graag willen weten als ik een kindje met Down verwachtte en daarnaast (zoals volgens mij Laris ook al zei) wordt er op meer gescreend als alleen op Down. Mijn 1e echo afspraak liep hartstikke uit omdat de echo bij het meisje voor mij niet goed was, de nekplooi was veel te dik wat wees op een ernstige hartafwijking. Ze vermoedden dat het kindje niet levensvatbaar zou zijn. Twee weken later had ik weer een echo en toen hoorde ik dat dat kindje inderdaad een hartafwijking had en dat de zwangerschap zou worden afgebroken. Garanties heb je natuurlijk nooit, maar als er met 12 weken al bekend zou kunnen zijn dat mijn niet mijn kindje niet levensvatbaar is, zou ik niet tot 20 weken willen wachten.... Dus daarom heb ik het wel gedaan!
Wij hebben het wel gedaan... de test is vooral bedoeld voor downsyndroom maar mocht het kindje nu bijv trisomie 18 oid hebben dan komt dat er meestal ook wel uit (hele zware afwijkingen meestal niet met leven verenigbaar) Een hele dikke nekplooi kan reden zijn om toch even verder te zoeken. De kansberekening voor ons is goed... dus over down maak ik me niet zo'n zorgen maar ik ben niet zo naief om te denken dat het zeker goed zit hoor. Er zijn altijd risico's en er zijn miljoenenafwijkingen die ze niet via een echo en wat bloed kunnen opsporen. Het is en blijft een kansberekening.
Wij hebben het niet gedaan. We hebben er eigenlijk nooit over nagedacht omdat ieder kindje hier welkom is.
Wij hebben het niet laten doen. We hebben geen verhoogd risico in de familie maar ook hierom: Als we erachter zouden komen dat er wel iets mis is zou ik niet meer kunnen genieten van de zwangerschap. Het blijft je kind en dan ben je alleen maar bezig met het regelen van dingen. Dan ga je de hele zwangerschap met stress tegemoet, dus hierom hebben we ervoor gekozen om het niet te doen
ik heb et niet gedaan.. bij mijn 1e zwangerschap werd er bij de 20 weken echo ontdekt dat mijn zoontje een hartafwijking heeft. niet erfelijk, gewoonweg ''domme pech'' zoals de artsen het noemden..nu ben ik weer zwanger en heb aanstaande woensdag mijn 20 weken echo..tuurlijk blijft het spannend.. maar we blijven positief..en ik geloof ik het lot..als het zo is dan heeft het zo moeten zijn..ik zie de reden dat wij een kindje gekregen hebben met een hartafwijking zo dat wij het aankunnen om voor zo'n kindje te zorgen... en aangezien ik al een heel circus aan mn lijf heb gehad in mijn 1e zwangerschap wil ik dit nu als het medisch niet noodzakelijk is niet weer... maar iedereen moet dat natuurlijk voor zichzelf afwegen..dus ja ga op je gevoel af..
Wij hebben het bij beide niet gedaan, bewust. Ten eerste zijn wij nog jong en geen risico groep. Ten tweede is het een kans berekening, een hoop onzekerheid en een risico ( eventuele vruchtwaterpunctie ) en ten derde is een gehandicapt kindje ook welkom. Dat laatste is wel moeilijk, stel dat het kindje bij de 20 weken echo niet een menswaardig bestaan kan hebben, dus echt zwaar gehandicapt/pijn, dan moet er toch een moeilijke keuze gemaakt worden.
wij hebben het ook laten doen. zit aan mijn kant in de familie,neef heeft het,mijn tante is geestelijk gehandicapt,en mijn nichtje heeft een kindje met down. zit bij ons dus ook geen logica in,soms hoor je dat het een generatie overslaat,maar dat is bij ons niet het geval. gelukkig was de berekening zo minimaal bij ons,dat ik me geen zorgen maak.
Wij waren van plan om het niet te doen: jong, niets in de familie, etc. Bij de 12-wekenecho was er echter zo'n dikke nekplooi (6 mm) te zien dat we direct in aanmerking kwamen voor vervolgonderzoek. Uit puncties kwam niets, tien weken lang zijn we intensief gevolgd, totdat bij de 20-wekenecho uiteindelijk bleek dat ons kleintje niet levensvatbaar zou zijn. Met 22 weken ben ik bevallen. Dit was een hele zware tijd, maar ik heb er wel tien weken langzaam naartoe kunnen groeien en aan kunnen wennen. Ik denk dat het misschien wel nog zwaarder was geweest als we er pas bij de 20-wekenecho achter waren gekomen dat er iets mis was. Nu ben ik weer 8 weken zwanger en nu laten we over 2 weken dus wel de combinatietest doen. Als de nekplooi weer niet goed is, breken we af. Ik trek het niet om nog een keer zo lang door te lopen, en met onze voorgeschiedenis is de kans ook heeeeel klein dat het dan nog goed komt. Maar goed, we gaan natuurlijk van het positieve uit.
nee wij doen het ook niet we stonden in twijfel wel niet doen maar we hebben onze afspraak afgezegd dat was anders morgen geweest je moet het ook nog eens zelf betalen 147euro en je hebt nooit garantie zo'n kleine kans maar jah goed het is altijd lastig he
Wij hebben er voor gekozen het niet te doen. We zijn jong, gezond en het komt niet in onze families voor. We maakten ons ook niet druk; en tijdens de 20 weken bleek alles ook goed te zijn! En het blijft een kansberekening; ook al heb je een kans van 1 op 2, dan nog betekent dat niet dat je kindje een afwijking zal hebben. De kans is misschien groter, maar je hebt geen garanties... Ik snap dat veel mensen het wel doen hoor, maar wij wilden het niet.
Wij hebben het wel gedaan. Kans: 1 op 780 (word deze maand 35). Volgens de statistieken geen verhoogde kans op down. Misschien als we een vruchtwaterpunctie hadden aangedurfd, hadden we overwogen om als het down was, te laten afbreken ivm mijn medische situatie. Maar we hebben zo lang gevochten om zwanger te kunnen worden, dat we geen vruchtwaterpunctie aandurven en volgens het ziekenhuis is er met onze uitslag ook geen reden toe. Wel heb ik ook de kans op trisomie 13/18 laten bereken, die was 1 op 1700. oja, voor de volledigheid: nekplooi was 1,8 op ruim 12 weken, uitslag werd verhoogd door mijn bloedwaarden. wil trouwens even aangeven dat de meeste down kinderen bij relatief jongere moeders geboren worden: puur omdat er meer kinderen geboren worden in die groep EN omdat de kansberekening veel minder nauwkeurig is.