Hai hai, Vandaag tweede echo gehad en mijn intake. Alles zag er prima uit op de echo en het hartje klopte mooi! Zou nu 8 weken plus 2/3 dagen zijn. Ook werd mij gevraagd of ik wilde nadenken over de combinatietest en wilde graag jullie mening horen. Ik twijfel zelf namelijk.. In mijn familie en van de vader van mijn kindje komt geen downsyndroom voor, ben zelf 29 dus geen echte risico qua leeftijd... Alvast bedankt voor jullie reacties!
Ik heb het 3x niet gedaan. Combinatietest geeft alleen een kans aan. En juist daar heb je helemaal niks aan. Ons eerste kindje had een afwijking die 1 op de 10.000 keer voorkomt, maar ze had het dus wel. Statistieken zeggen mij dus niet meer zo veel. Daarnaast weet ik nog steeds niet wat we hadden gedaan als ons kindje down had gehad: het is niet een afwijking die "niet met het leven verenigbaar is", dus wat je je af zou moeten vragen is: wat zou je doen met een (uiteindelijke) positieve uitslag voor down? Wil je het dan nog weten? Succes met het maken van een beslissing!
Het is inderdaad een kansberekening en dat maakt het zo moeilijk. Als ik iets zeker zou weten dan zou ik wel weten wat ik zou doen/willen. Moeilijk, maar neig ook naar het niet doen van te test...
Ik zou 't wel doen. (heb 't dan ook al 2 maal gedaan, eerste maal hele positieve uitslag, nu ben ik nog aan't wachten op de resultaten). Wij willen sowieso weten als ons kindje Down heeft. Of we 't nu houden of niet, ik wil, als ik 't hou, na de bevalling 100% kunnen genieten van mijn kindje, en niet eerst de shock moeten verwerken dat er iets anders is. Ok, er kan altijd iets anders mis zijn, maar als 't iets is dat je op voorhand al kan weten, dan graag.
Ik ben nu 39 en met de cominatie test 38.Dus wel een risico geval. Maar als ik 26 of 30 was geweest had ik het ook gedaan. Ik denk dat niemand het voor je zou kunnen beslissen maar dat je gewoon je gevoel/hart moet volgen.
Down syndroom is één van de chromosomale afwijkingen waar naar wordt gekeken, maar daarnaast wordt ook gekeken naar twee andere syndromen, welke niet met het leven verenigbaar zijn. Het kindje zal dan of later in de zwangerschap overlijden, of kort na de geboorte. Wanneer je, hoe dan ook, niets met de uitslag zult doen, hoef je de test natuurlijk niet te doen. Zou je de zwangerschap willen afbreken wanneer blijkt dat je kindje een syndroom heeft welke niet met het leven verenigbaar is, tja, dan kan je die test wel doen. Het nadeel is dat het een kansberekening is, dus als je een grote kans hebt, zul je nog een vruchtwaterpunctie of vlokkentest moeten doen om zekerheid te hebben. Beide brengen ook risico's met zich mee. Kortom, je moet je afvragen wat je doet met een slechte uitslag van de combitest. Dat is een keuze wat iedereen voor zichzelf moet maken. Daarnaast zijn het mensen die het fijn vinden zich 'voor te kunnen bereiden' op een kindje met een afwijking. Persoonlijk doe ik de test wel. Bij de eerste ook gedaan, ondanks dat er in de familie geen bijzonderheden voorkomen en ik ook qua leeftijd nog niet in de risicogroep val.
hier bewust niet voor gekozen, omdat ze niet alle afwijkingen kunnen vinden, en als er wat verdikt is hoeft het nog niet altijd wat te betekenen, aan de andere kant is het wel fijn om je op voor te bereiden, Zolang het niet in de familie zit of een risicofactor is vind ik het persoonlijk niet nodig
Haha lekker wisselend dus Ik ga vanavond nog even het boekje doorlezen en denk dat ik er dan toch voor kies...
Ik ben 24, nu 10 weken zwanger en wij doen het niet. Net zoals er gezegd word is het een kans berekening, er hoeft dus niet wat aan de hand te zijn. Vervolg onderzoeken nemen dus ook risico's met zich mee..
Wij hebben ook enorm getwijfeld of we het wel of niet zouden doen. Maar uiteindelijk hebben we het niet gedaan. Vriendlief wilde geen vervolgonderzoek mocht de uitslag niet goed zijn omdat daar natuurlijk risico's aan verbonden zijn. Daarnaast heb je met een goede uitslag ook nog steeds kans op een kindje met down, het is slechts een kansberekening. Iemand in mijn omgeving heeft dit meegemaakt... Maar het is ontzettend persoonlijk dus kan me ook voorstellen dat iemand het wel doet. De belangrijkste vraag is denk ik wat doe je met de uitslag...
De verloskundige vertelde ons trouwens dat bij hun in de praktijk bijna niemand koos voor de combinatietest. Waarschijnlijk allemaal nuchtere Drenten...
Wij hebben hem 2x gedaan. Gewoon fijn om zoveel mogelijk te weten. ook al is het een kansberekening. Toch vind ik het fijn. Ze kijken je kindjes organen ook allemaal na. Maagje, blaasje, hersens, hartje. Echt een hele uitgebreide echo
Je moet eerst voor jezelf bedenken wat je gaat doen met een slechte uitslag (een kans van 1 op 200 of meer voor syndroom van Down, Edwards of Patau). Het vervolgonderzoek is hier in Nederland dan een vlokkentest of vruchtwaterpunctie, beiden hebben een kans van ~0.3% op een miskraam. In Belgie en vele andere landen kan je ook een NIPT bloedonderzoek laten doen, dit brengt geen enkel risico voor je kindje met zich mee maar is niet 100% betrouwbaar (en kost iets van 600 euro maar wordt niet vergoed). Als hier dan uitkomt dat je kindje inderdaad een trisomie heeft, dan sta je dus voor het besluit om de zwangerschap wel of niet af te breken. Zoals al gezegd zijn Edwards en Patau niet met het leven verenigbaar, maar Down dus (meestal) wel.
Sommige dingen weet je echt pas als het kindje geboren word, je kan niet alles onderzoeken. Elke keer lees ik bij mensen dat ze a: geen risicofactor zijn, zelfs op je 20ste kun je een kindje met down krijgen, b: dat het niet in de familie voorkomt, nee dat hoeft ook helemaal niet, zegt helemaal niks. Zelfs echo's zeggen heel vaak niks. Als je echt 100 % zeker wilt weten of je een kindje met down, patau, edwards kan krijgen (chromosonale afwijkingen) dan moet je een vlokkentest of vruchtwaterpunctie doen. Mensen willen tegenwoordig alles weten, een combinatietest is zoals al eerder beschreven een kansberekening. Zoveel stappen er naïef in, "leuk een extra echo". Maar stel je voor dat de uitslag tegenvalt, wat ga je dan doen? Wat een zorgen om heel vaak niks. En een goede uitslag zegt ook niks, je kan altijd die ene zijn. Schijnzekerheid noemen ze dat. Succes met je beslissing.
Je moet zo'n test alleen doen als je bij een zeer grote kans ook vervolgonderzoek zou doen. Anders maakt zo'n kansberekening je alleen, maar onzeker en je weet in feite niks. Wij hebben hem gedaan en uit de uitslag kwam een zeer kleine kans. We zouden ook vervolgonderzoek hebben gedaan bij een zeer verhoogde kans.
Wij hebben het bij onze vierde wel gedaan, maar ik heb er ontzettend spijt van gehad. Stiekem hadden we er toch geen rekening mee gehouden dat de uitslag weleens tegen kon vallen en hoopten dus eigenlijk op geruststelling. Toen er bij ons een verhoogd risico uitkwam, kwamen we dus in een rollercoaster terecht. Het heeft onze zwangerschap voor een groot deel verpest, terwijl we (gelukkig!)uiteindelijk een kerngezond kind hebben gekregen. Wat hierboven ook al gezegd is: denk vooral goed na wat je zou doen als de uitslag niet geruststellend is. Zeker op jouw leeftijd is de uitslag niet zo betrouwbaar, dus hoeveel meerwaarde heeft de test dan??? Uiteindelijk is het natuurlijk heel persoonlijk, dus ik wens je succes in het maken van je keuze
Ik heb het beide keren wel gedaan, maar mijn leeftijd (35 bij eerste, 37 bij tweede) speelde daarin een heel belangrijke rol. Wij hebben de kans op een kind met syndroom afgewogen tegen de kans op een miskraam door een vruchtwaterpunctie. Op basis van mijn leeftijd zou je dan gelijk op kunnen gaan voor de vwp, de kans op kind met syndroom was groter dan de kans op een miskraam. Gelukkig is er een combinatietest die een veel persoonlijker kansberekening kan geven dan die leeftijdsstatistiek alleen. Uit de combinatietest bleek dat de kans op een kind met syndroom vele malen kleiner was dan de kans op een miskraam door een vwp. Die punctie heb ik dus mooi niet laten doen. Waarmee ik maar wil zeggen dat een kansberekening voor sommigen onder ons wél iets zegt. Een kans van 1 op 2000 is namelijk veel kleiner dan een kans van 1 op 200... Maar ja. Jij bent pas 29. Jouw afweging kan dus zeker een andere zijn dan de mijne was. Ik weet niet of ik een combinatietest had laten doen op die leeftijd, ik vermoed van niet.
Ik ben het op bepaalde punten met je eens. Het is inderdaad mogelijk om op je 20e een kindje met down (of een van de twee andere afwijkingen) te krijgen. Echter die kans is een stuk kleiner dan als je bijvoorbeeld ouder dan 35 bent. Bovendien is de combinatietest bij jonge zwangeren toch minder betrouwbaar dan bij oudere. Dit is waarschijnlijk ook de reden waarom de test wordt vergoed bij oudere moeders: De risicofactor is veel hoger en de betrouwbaarheid van de test veel groter. Tijdens de echo gaat men op zoek naar soft markers die kunnen duiden op een afwijking. Het vinden van één of twee soft markers wil nog niet zeggen dat de kleine die afwijking ook daadwerkelijk heeft, maar vormen wel een reden voor eventueel vervolgonderzoek. Eveb uib het algemeen als reactie op dit topic: Een keurige bloedtest, een keurige echo en een jongere moeder duiden erop dat het kindje deze afwijkingen waarschijnlijk niet heeft, maar een garantie is het niet. Het is geen garantie, maar om dan te zeggen dat het allemaal niets zegt is weer het andere uiterste. Wat betreft het al dan niet uitvoeren van de test, denk ik dat het verstandig is om je voor ogen te houden wat je wilt met een eventuele zorgwekkende uitslag. Wil je geen vervolgonderzoek doen, dan is het waarschijnlijk een goed idee om de combinatietest te laten voor wat ze is.