gelukkig wel ach ik had ook niet gereageerd als je nog zwanger was, nu heb je heel de zwangerschap positief kunnen zijn dat is het belangrijkste, ik mis alleen zoveel informatie (goede info) naar patienten toe... is jammer..
nou niet echt positief hoor, want omda thet een hoge kansberekening was, moest er toch iets wezen met de baby.(werd door zh gezegd) en heb de ene echo na de andere acho gehad. en niks is zo frustrerend als een echo van een half uur tot 3 kwartier krijgen ,met een echoscopiste er bij die niks zegt. ja pas nadat de hele echo klaar is,dus echt onbezorgd? nee dat niet,geleefd van echo naar echo. en pas na de echo van mijn jongste (2 weken na de geboorte) pas opgelucht ademhalen,omdat hij helemaal gezond werd verklaard. dus mocht het nog eens nodig wezen,dan maar een vruchtwaterpunctie. groetjes diana
Wij hebben het voor de 2e keer niet gedaan. Het is altijd nog steeds MAAR een kansberekening. En bij de eerste was ik 23 toen ik net zwanger was en dit keer 25. De kans is dan al vrij klein. Ook doordat je helemaal op het verkeerde been gezet kan worden hebben wij besloten het niet te doen. Je kunt met een kans van 1 op 250 een gezond kindje krijgen, maar ook met een kans van 1 op12000 een kindje met het syndroom van down. En ik geloof dat ze pas verder gaan kijken als je een kans van 1 op 200 ofzo hebt.
Ik heb het 2x niet gedaan omdat ik idd jong ben en er geen gekke dingen in de familie voorkwamen (naar wij wisten) maar onze 2de heeft dus toch een chromsoomafwijking en die was misschien opgevallen als we wel hadden laten testen. Bij een volgende laat ik het dus wel nakijken. Niet om een zwangerschap evt. af te breken maar ik ben graag voorbereid.
Ik heb het wel gedaan. Ik ben 26 en heb zelf kanker gehad toen ik 19 was, verder ben ik daardoor nog steeds chronisch vermoeid. De onzekerheden door de kanker in het verleden, spelen na al die jaren nog steeds wel, en hoewel het niets te maken heeft met down of niet, wilde ik gewoon die test gedaan hebben om een soort van zekerheid te hebben. Hier was het ook niet zeker of we het kindje gehouden zouden hebben als het down had blijken te hebben. En zowel, dan waren we in elk geval goed voorbereid (voor zover mogelijk) . Ik ben blij dat ik niet voor de keuze ben komen te staan, omdat de uitslag hier ook erg goed was gelukkig. Maar ik denk dat je moet bedenken wat je met negatieve uitslag zou doen. Als er verder geen risico's zijn en je voelt je er goed bij zonder die test, dan zou ik het niet doen. Met 20 weken krijg je ook echo waar je kindje medisch heel goed bekeken wordt.
ooh sorry ik dacht dat je na die echo al te horen kreeg dat het goed zat, bij mij doen ze een vruchtwaterpunctie en kijken ze meteen alles na als ze dan niets kunnen vinden is er net zo'n een zelfde kans (of minder) als normaal op een kindje met een afwijking.. Daarom hebben wij voor de VWP gekozen ipv de vlokkentest ik vond dat nog te onzeker.. ook al moet ik nu zeggen dat ik het in mijn broek doet hoor (ik moet maandag voor een punctie) maargoed we komen er wel weer doorheen!
maakt niet uit hoor meis, ja het zat goed wat chromosoom afwijkingen betreft, maar omdat de kansberekening zo hoog was, moest er volgens de gyn echt wel IETS aan de hand wezen. dus van positief nieuws ,werd ik meteen weer de onzekere kant opgeduwd. en heel eerlijk...ik vindt het fantastisch dat er echo's,vt en vwp zijn, maar af en toe denk ik wel eens. vroeger moest je ook gewoon de 9 maanden afwachten. begrijp me alsjeblieft niet verkeerd,want ik bedoel het niet verkeerd. maar nu met al die kennis,wordt je aan de ene kant makkelijk de kast opgejaagd. maar aan de andere kant is het fantastisch dat het er is ,en ze meer weten en kunnen dan vroeger. groetjes diana
Ik zou het bij een volgende zwangerschap wel doen. Bij de eerste heb ik er bewust voor gekozen het niet te doen, maar vind dat ik me moet voorbereiden wanneer mijn volgende kindje een afwijking heeft. Ik vind dat naar mijn zoontje toe wel zo eerlijk. Ik kan me dan in de ziekte verdiepen en daar de hulp na de bevalling op aanpassen. Ik heb dan lang genoeg om over eventuele aanpassingen na te denken. En eventuele hulp in huis om mijn zoontje er niet onder te laten lijden. Ik zou het overigens niet weghalen.
wij hebben even getwijfeld om t wel te laten doen.. zodat we voorbereid zijn. Maar uiteindelijk besloten om t niet te doen, t kindje is zo en zo welkom. Mocht het een gehandicapt zijn o.i.d. zien we het wel als het geboren is.