Ik schaam me dood! Echt waar. Maar ik heb helemaal niks met mijn schoonfamilie en dan vooral mijn schoonmoeder en schoonzus... Mijn eigen familie mag van mij altijd komen en mijn moeder wil ik zelfs bij mijn bevalling hebben. Ze is ook mee geweest naar de 2 weken echo. Mijn vriend heeft ook een goede band met mijn ouders dus die heeft er geen problemen mee. Mijn schoonmoeder vind nu dat ze er niet genoeg bij betrokken word en mijn vriend heeft haar beloofd dat ze mee mag naar de pretecho. Nu heb ik helemaal geen zin meer in die pretecho en vind ik het alleen nog maar zonde van het geld. Ik kan me er ook nu al druk om maken dat ze straks, vooral in het begin, wat vaker zullen komen om hun verse kleinkind te zien. Mijn schoonmoeder is echt zoon typische bemoeial en mijn schoonzusje kan het alleen maar hebben over hoe geweldig ze wel niet is en hoe goed ze het op haar werk doet. pfff Ik heb zelf een goede baan maar ga haar daar ook niet de hele tijd mee vervelen. Zijn er mensen die dit herkennen? Hoe gaan jullie hiermee om?
Zo zit ik niet helemaal op de vriend van m'n schoonmoeder te wachten. Met m'n schoonmoeder zelf heb ik gelukkig totáál geen problemen, schat van een mens. Maar zal toch wat water bij de wijn moeten doen. Kan me voorstellen dat je schoonmoeder er ook wat bij betrokken wilt worden. Ook zij wordt oma, niet alleen jou moeder. Haar zoon krijgt toch een kind, niet niks... Vervelend dat jij het niet zo goed met haar kan vinden, maar het is toch niet het einde van de wereld lijkt me
Mijn schoonouders "mogen er ook wel blijven" om eerlijk te zijn.. Ze zullen neit eens ff bellen hoe t hier is.. Nou ja schoonpa belt eens in de 3 weken maar dan gaat t vooral over t wel en wee "achter"( melkveehouderij). Ook zwagers en schoonzusjes bellen geen van allen eens.. Moet ik dan degene zijn die hen op de hoogte houdt.. Ik vind van niet.. Gelukkig wonen ze op zo'n anderhalf uur rijden en zullen ze niet vaak op de stoep staan ( schoonouders rijden zelf niet) en daar ben ik dus best blij mee.. Ik had wel wat meer belangstelling van (vooral) schoonouders verwacht, ook omdat het hun eerste kleinkind is/word.. maar nee hoor.. Laatst maakte mn moeder er wat een opmerking over en zei schoonmoeder "dat dat toch anders is.." ja dochter en moeder is idd anders dan schoonmoeder en dochter.. Maar mijn moeder belt ff om te vragen hoe t bij vk/ gyn. was.. Dat kan zij (toch)ook doen? maar ja.. zelf weten, zelf baas hoor.. Ik vind t ergens ook wel prima zo... Ik heb me er maar bij neergelegd dat zij zo in elkaar steken..
Ik denk ook niet dat je je schoonmoeder weg moet/mag houden. Het is haar zoon en ook haar kleinkind. Maar dat je liever je eigen moeder hebt snap ik wel hoor, heb ik ook wel. Misschien moeten jij en je vriend eens een goed gesprek met ze aangaan, hoe vervelend het ook is, anders gaat het een keer botsen en dat zou toch zonde zijn. Vervelend dat je schoonzus zichzelf zo belangrijk vind, ik zou haar gewoon een beetje negeren als ze weer opschept en als ze echt wat leuks of interessant verteld wel luisteren...goed gedrag stimuleren zeg maar
Wij hebben ook zeker meer contact met mijn ouders als met mijn schoonouders. Mijn schoonmoeder is ook een behoorlijke bemoeial, maar ik probeer me er niet teveel van aan te trekken, ik doe het toch op mijn eigen manier. Mijn moeder daarintegen heeft dat gelukkig niet, die heeft zo iets als je iets niet weet dan hoor ik het wel, dus dat is wel fijn. Maar we proberen mijn schoonouders wel gewoon erbij te betrekken. En zijn net zo goed welkom als mijn ouders. Maar ik en ook mijn man vinden het leuker om naar mijn ouders te gaan die zijn gewoon wat gezellig en wat vrijer. Mijn schoonouders zijn toch wat ouderwetser.
Mijn schoonmoeder is geen bemoeial maar heeft het liever over haar dochter en hoe zielig ze is dat ze nu moet werken omdat haar man na jaren lang dag en nacht werken een klap met de moker heeft gehad. Mijn moeder is mee geweest naar de vk maar verder hebben we de echo's enzo met z'n tweetjes gedaan. Helemaal bij de eerste vinden we het spannend en wilde ik het gewoon met z'n tweeen doen. Mijn ouders zie ik elke week en gaan straks als mijn vriend op uitzending is ook oppassen als ik moet werken. Voordeel is wel dat mijn schoonouders een uurtje rijden bij ons vandaan zitten dus ik zie ze niet vaak. Dit is met name ook omdat wij op een of andere manier altijd die kant op moeten en zij nooit eens de moeite nemen om naar ons te komen. Ik kan op 1 hand tellen hoe vaak ze bij ons zijn geweest kun je na gaan. Ik heb aangegeven bij mijn vriend dat ze er ook eens iets voor mogen doen om contact te houden. Tja ik ben misschien een boeman maar ik heb het zo gehad met de bla bla verhalen over dochter lief en dwars door je heen praat als je een vraag steld of als mijn vriend verteld hoe het met me gaat. Vind van jou vriend wel een beetje dom dat hij zonder overleg met jou heeft toegezegd dat ze bij de echo mag zijn. Hij weet neem ik aan hoe je over hun denkt en dan maakt hij zo'n afspraak met haar.
ik vind mijn schoonmoeder aardig maar ze leunt heel veel op ons. haar hele leven draait om mij en dan vooral om haar kleinkind lijkt het. ik ben heel zelfstandig en heb veel moeite met die "bemoeienis", en houd haar ook een beetje op afstand. maar met de pretecho mochten mijn schoonouders natuurlijk wel mee. het is ook hun kleinkind en ze zijn wel de ouders van mijn vriend. ik kan me ook van jouw vriend voorstellen dat hij zijn moeder heeft uitgenodigd, al had ie het wel even met jou moeten overleggen. ik kan me ook de domper voor jou wel voorstellen, maar ik denk niet dat je zijn moeder zomaar overal buiten kan houden.
Oohh ik herken het helemaal!!!!! Toevallig gisteren nog om staan janken ( achja die hormonen! ).. Ik kan me nu al helemaal druk maken om hoe dat straks moet als de kleine er is! Ik zit er ook echt niet op te wachten om meer dan 1000 redenen!! Ook mijn vriend vroeg laatst aan mij, toen ik met mijn moeder overlegt had dat ze mee ging naar de 3D echo, of we zijn moeder niet moesten vragen. Want die zou zich vast beledigt voelen. Ik had me bijna omgepraat. Maar ik heb nu zoiets, mijn schoonmoeder heeft naast mijn vriend nog 4 dochters! Ik vind het niet meer dan normaal dat ik mijn moeder graag bij de echo wil hebben. Had ik een goeie band met mijn schoonmoeder gehad, oke.. Maar haar tijd komt wel, dat haar eigen dochter zwanger is en dan zal zij mee mogen. Dit is mijn zwangerschap, en ik laat de echo die zoo speciaal moet zijn niet verpesten doordat mijn schoonmoeder mee moet om haar maar niet te kwetsen.. Echt veel zul je hier niet aan hebben, maar ik vind het wel heel erg jammer dat je er nu neit meer naar uitkijkt! Ik zou het er toch is met je vriend over hebben, en vertellen hoe jij je erover voelt. Misschien dat jullie samen tot een oplossing kunnen komen? ik hoop het! Heel veel succes ermee. LiefSs .
haha, ik kan ook boeken volschrijven over mn schoonfamilie. voorbeeld. Ik was bij de eerste 2,5 week eerder uitgerekend dat schhonzusje. uiteraard bevalt zij 4 weken eerder, toen ik nog maar 39 weken was en zij dus 36 weken. Dus zij "schenkt" mijn schoonouders hun 1e kleinkind ipv ik. (ze is me met alles altijd voor dus baalde stevig) mn schoonmoeder geeft ook gewoon toe dat haar kind dicht bij haar staat als het mijne. fijn, maar nog enigszin te begrijpen omdat ze bij de bevalling was en de navelstreng doorgeknipt heeft. mn zwager kan niet tegen bloed dus die lag ook plat hahaha!!). Nu paste mn schoonmoeder het eerste jaar op beide kindjes 1 dag in de week. op haar kindje nog 2 dagen extra. Nu zijn we beide weer zwanger (toeval, maar die van mij is gewenst en die van haar een ongelukje) en kan ik voor die dag andere opvang regelen want mn schoonzus verrekt het andere oppas te zoeken voor die dag.... Mijn schoonmoeder is niet meegeweest met echos, geen behoefte aan. Mn moeder heb ik wel meegevraagd, dat ligt toch anders.
toch wel weer herkenbaar dus. Mijn schoonmoeder belde me zaterdag nog op mijn mobiel. Eerste keer had ik niet opgenomen i.v.m. mijn middagdutje die ik houd op aanraden van de fysio. dan zet ik mijn geluid uit. Dus ik nam op. Zegt ze...we wachten al 2 weken op een uitnodiging om naar de babykamer te komen kijken!! Ik zeg "moeten we jullie voortaan uitnodigen dan?". Jullie kunnen toch gewoon bellen wanneer er er zijn?! Ze moest gewoon iets te zeuren hebben en mij een schuldgevoel aanpraten. Ook moet van haar onze hond weg. Het beest heeft nog geen vlieg kwaad gedaan maar we moeten dat uit voorzorg maar wel doen. Ik doe dat natuurlijk niet. toen zei ze, dan kom ik niet bij jullie thuis oppassen. Ik kon het niet laten om te zeggen 'dat hoeft ook niet, dat doet mijn moeder al"!! rrrrrrrrrrrrrrrrrr Denk idd dat ik maar met mijn vriend overleg over die pretecho. Kost toch 100 euro en al zij erbij is dan kan ik niet mezelf zijn. Anders zeg ik wel dat de echoscopiste net op vakantie is ofzo. Ik realiseer me dat ik mijn schoonouders niet bewust erbuiten kan houden. Aan de andere kant voel ik ook niet de behoefte om het contact zelf op te zoeken. Ook zij zijn wat ouderwetser als mijn ouders en mijn vriend en ik zijn beide liever bij mijn ouders. Toch laat ik dit echt niet merken bij mjn schoonouders met als gevolg dat ik daar de hele tijd een soort toneelstuk zit op te voeren. vreselijk.... Ze had trouwens ook liever een meisje gehad als kleinkind want mijn schoonzus had al een jongen. Heeft zij even lekker pech gehad! thanks voor jullie antwoorden alvast
mijn schoonmoeder idd ook. die wilde ook een meisje en was toch wel teleurgesteld toen ze hoorde dat het niet zo is
haha grappig allemaal ik heb een hele goede band met mijn schoomoeder maar sinds ik zwanger ben grrrrrrrrrrrrrr irriteer me aan van alles!!terwijlze het allemaal zo goed bedoelt.....zullen toch echt hormonen zijn!ik slaap veel smiddags(als het kan)noemt ze mij een MOL terwijl mijn eigen mams me dwingt lekker te gaan slapen smiddags!!als ze een winkel heeft gezien met leuke kleding dan MOET ik daar gaan kijken.....ik bepaal zelf wel waar ik heen ga!!(erg he)het zijn ook veel kleine dingen het irriteerd me gewoon maar zoals ik al zei kheb nooit geen problemen met haar gehad en denk echt dat t voor een groot deel bij mijn hormoontjes ligt.....kheb dr ook beloofd dat ze bij de bevalling mag zijn wat ze heel erg gaaf vindt....daar hou ik me dan ook aan....net zoals mijn eigen moeder maarrrrr kheb wel gezegt dat maar zo kan zijn dat ik ze allemaal wegstuur en dat moeten ze dan ook accepteren!!dus.....ik denk dat het overal wel wat is maar het moeilijker wordt als je al helemaal niks met je schoonfamilie had!!kwens iedereen sterkte en probeer vooral te genieten van je zwangerschap!!!liefs sjaantje
Ik ben ook niet zo dol op mijn schoonfamilie.. maar dan met name op mijn schoonvader. Schoonmoeder vraagt zo nu en dan hoe het gaat en hoe het bij een echo was, en dan vertel ik dat... verder trek ik mijn moeder ook weer niet voor, ook al ben ik echt mama's kindje nog steeds . Vind het wel raar dat je vriend niet overlegt met jou. Enne ik neem aan dat een 3D echo wel meer bijzonder is, wilt je moeder dan ook niet weer mee? Moeilijk maar ja, je moet je wel op je gemak voelen!
Luna, ik kan me voorstellen dat je je schoonmoeder er niet bij wil. Wij vonden de pretecho ook iets van ons tweeën, maar wilden ook onze ouders de beelden niet ontnemen. Wij hebben dus een dvd van de echo gekocht, en zijn daarna bij de opa en oma's langsgeweest. Ze wisten het ook niet van tevoren dus was ook nog eens verrassing. Misschien kun je met je vriend overleggen en ook de dvd nemen? Succes!
Ik ben nu bijna 9 jaar samen met mijn man en in het begin heb ik ook veel problemen gehad met mijn schoonfamilie. Zij zijn echt een kliekje en ik ben erg op mezelf. Het heeft best veel moeite gekost maar ik heb vaak op een nette manier mijn grenzen aangegeven en nu hebben we een mooi evenwicht gevonden om met elkaar om te gaan. Mijn moeder is meegeweest naar de 20 weken echo. Naar de pretecho zijn mijn man en ik samen geweest. Ik had niet zo de behoefte om mijn schoonmoeder mee te vragen, het is idd toch anders als het niet je eigen moeder is. Maar.. het is wel ook hun kleinkind, dus ik probeer ze er op een andere manier bij te betrekken. Heb ze meegevraagd naar de 9 maandenbeurs en een kinderwagen uitzoeken en bv gevraagd of ze gordijnen wil uitzoeken voor de kinderkamer (had heel duidelijk in mijn hoofd wat ik wilde). Dus: er bij betrekken op een manier die voor mij ook comfortabel is. Vond het wel grappig om te lezen van je schoonzus, die van mij is precies hetzelfde, altijd opscheppen over haar werk en promoties enzo. Daarnaast weet ze altijd alles beter. Ik vind haar echt wel lief maar dat deel van haar persoonlijkheid is best een beetje irritant. Ach, ik probeer het te negeren en praat een beetje met haar mee. We hebben allemaal wel onhebbelijke dingetjes en ik denk dat mensen die zo opscheppen vaak erg onzeker zijn. Succes met je schoonfamilie, ik hoop dat jullie samen een weg vinden!
ik herken het gelukkig helemaal niet en het lijkt me heel vervelend. Maar inderdaad, haar zoon wordt vader en het is voor haar dus ook heel speciaal. Lastig dat je er geen zin meer in hebt, maar misschien moet je je er ook overheen zetten. Heeft je man het wel met jou besproken voordat hij haar uitnodigde? Dat is natuurlijk ook anders. Wij hebben de ouders voor "moederdag/vaderdag" juist uitgenodigd om met de pretecho mee te gaan. Helaas kon mijn schoonvader niet omdat hij een maand in Mexico zat maar "gelukkig" werkte onze Babe niet mee dus mogen we zaterdag as. nog een keer en dan is hij weer thuis. Ik heb juist het gevoel dat ik mijn schoonmoeder er te weinig bij betrek en daar voel ik me af en toe flink schuldig over maar zoals ik al zei, ik kan heel goed met ze opschieten verder. sterkte en heb het er een keer goed met je man over!
Mijn vriend had het inderdaad niet eerst met mij overlegd om haar uit te nodigen. Maar ik had het ook niet met hem overlegd of mijn moeder mee kon naar de 20 weken echo. Dat komt ook omdat ik toch wel weet dat mijn vriend mijn moeder ook het liefst ook overal bij betrekt. Ik houd mijn schoonmoeder ook nergens bewust buiten of op afstand. Ik heb alleen mijn neus vol van de bemoeienissen. Mijn vriend zegt daar dan ook wel wat van als ze te ver gaat hoor.. Mijn schoonvader is trouwens wel heel leuk Bedankt voor al jullie verhalen!
Vind het zo grappig om te lezen dat bijna iedereen problemen hebben met hun schoonmoeder/ouders. Meestal wanneer iemand zwanger raakt wil iedereen zijn of haar ervaringen erover kwijt en dat komt al gauw als bemoeienis over, ik vind het ook irritant hoor. Ik heb er wel een goeie tip voor, hoe moeilijk ook, ene oor in andere oor uit! Mijn schoonmoeder kwam ook met allerlei tips en wanneer ik mij zorgen maakte was het van 'hoort erbij' heel irritant, maar ik deed vaak net of ik heel geinteresseert zat te luisteren maar meestal hoorde ik het wel maar dacht ik, doe het toch lekker hoe ik het zelf wil! Zij blij dat ik luisterde, ik blij dat ik net of deed! Tja als je kindje er is zal het nog wel door gaan, iedereen weet wel wat of weet het beter. Ik kreeg een keer te horen van een kindloze zwager toen mijn dochter 12 maanden was dat ik haar maar eens moest leren lopen, whahaha! Heb hem gezegd dat hij dat dan maar moest doen als hij wist hoe het moest en toen was ie uitgepraat! Ik zeg, hoe moeilijk het is, niks van aantrekken! En wel of niet meenemen, is een moeilijke beslissing, ik weet niet wat ik zou doen, sorry!
Nou... Ik kan zelf ook heel slecht tegen bemoeienis. Zodra iemand zegt 'MOET je dit doen/zeggen' schakel ik uit. Ik heb een heel lieve schoonmoeder, die het heel goed bedoelt, maar ze kan heel erg als een bemoeial over komen, ze zegt heel gauw 'je moet dit doen' en dan erger ik me rot. In het begin zei ik er niet veel van, maar ik ging me op een gegeven moment zo ergeren dat ik het vanzelf wel ben gaan zeggen. Ik kon me dan echt ergeren, ik zorg altijd dat ons huis heel netjes opgeruimd en gepoetst is (het is hier veel netter opgeruimd dan bij haar thuis trouwens!) en dan komt ze toch commentaar leveren op iets... daar kan ze me echt ziedend mee krijgen. Als ze zoiets zegt, zeg ik nu gewoon 'vind ik niet' en dan loop ik weg. Het is toch mijn schoonmoeder en ik zal met haar een goede band blijven na streven, en het scheelt dat ze het goed bedoelt, maar ik moet wel een afstand houden. Als ze te vaak hier is krijgt ze de neiging om alles over te nemen en overal aan te gaan zitten / snuffelen / poetsen, en dan krijg ik de neiging om haar echt op haar handen te meppen 'BLIJF AF!' Het zijn onze spullen, maar als ze te vaak hier is gaat ze net doen alsof het haar huis en haar spullen zijn, en daar ben ik echt allergisch voor. Ik ga dus ook zeker als het kindje er dadelijk is, een gepaste afstand houden, bellen voor het langskomen en dat soort dingen, anders is er dadelijk geen houden meer aan. Daarbij ben ik erg gesteld op mijn privacy en houd ik er niet van als iemand in mijn kasten gaat of iets gaat poetsen zonder te vragen of dat mag... voel me dan aangevallen terwijl ik al perfectionistisch genoeg ben liefs mamatoB
Ik heb ook niks met mn schoonfamilie. Sinds we 3 mnd geleden uit NL vertrokken zijn is het nog erger geworden.Manipulatie,controle en jaloezie. In overleg met mijn man hebben we besloten het contact op een heel laag pitje te houden. Als ze toch weer vervelend gaan doen zeggen we:we zijn niet voor niks zo ver weg gaan wonen! Verder weet ik dat ze mij als de bitch zien die hun broer uit Holland heeft weggesleept. Jaja,mijn man wou nog eerder dan ik vertrekken. Dus ik zou zeggen:zou veel mogelijk op afstand houden.