Commentaar...

ohh wat kan ik met jullie meeleven zeg!
hier ook zo'n drama,,mijn water begint al te koken als ik er aan denk,en tis niet alleen mn schoonmoeder,tis iedereen!

pff net alsof ik geen kind opvoeden kan,nou 1 ding weet ik:als je moeder geworden bent,ik weet dat iedereen het beste met zijn kind voorheeft,en nooit dingen zou doen die niet goed voelen of voor je kind niet goed zijn!

maar het duurt niet lang meer voordat ik plof,een week geleden al ruzie met mn moeder,die zegt steeds als ze huilt ze moet een flesje,als het aan haar ligt krijgt mn kind er 20,(een kind mag ook al niet meer huilen) jah en wat moet het anders doen?kan alleen maar huilen,,

vandaag of morgen ga ik gewoon zeggen hou die goed bedoelde adviezen maar voor je!

(ze bedoelen het wel goed,maar je bent het op het laatst zo zat,en dan komt het voor jou niet goed meer over)

 

Wat ik niet snap.. Jullie zetten het hier allemaal neer... waarom gooi je het er niet uit bij die personen.. Alle verhalen is toch te gek voor woorden dames..
Het is jullie pracht kind en jullie regels.. en de rest heeft zich er aan te houden en anders geen fles of geen gedoe...
Kom voor je zelf op en laat je dag of dagen niet verpesten door zulke mensen.

Moeten ze hier echt niet doen. brr krijg er kriebels van zeg...

Doe mij een plezier geniet van je kind en laat de rest lekker. Jou regels jou kind en de rest kan zich daar aan aanpassen.. Tips zijn welkom maar wil niet zeggen dat je er iets mee doet.

 

Idd voor jezelf en je kind opkomen hoor! Als ik iedereen hun gang had laten gaan was mijn dochter ook elke verjaardag rond gegaan (wilden we dus echt niet hebben en hebben dat ook gezegd, even gezeur en gemopper en daarna klaar), was ze wakker 'geaaid' ('wil je haar niet aaien als ze slaapt? daar wordt ze wakker van' heel simpel. Als je dan hoort 'ach joh, dat valt wel mee' zeggen: 'nee dat valt niet mee dus niet meer doen' geloof me, dan houdt het vanzelf op)
Mijn dochter ging een keer logeren bij mijn ouders. Had mijn moeder het idee dat ze koud was (ze sliep gewoon!) en heeft haar wakker gemaakt en een 'lekkere warme fles' gegeven terwijl ze net van de nachtvoeding af was en dat wist ze Toen heb ik er ook wat van gezegd, heb er vanaf het begin af aan behoorlijk bovenop gezeten en nog steeds wel denk ik. Mijn oma vraagt elke keer nog of ze ook iets lekkers mag (en dan bedoel ik chocola, likje slagroom etc.) Dan zeg ik gewoon 'nee, dat mag ze niet'. Ik ga het niet eens meer uitleggen Rare jongens die (o)ma's

 

Zucht heel herkenbaar...

Mijn partner vind helaas wel alles geweldig wat zijn ouders doen, dus tja ga er dan maar eens iets van zeggen. Hij vind ze helemaal super en ik erger me groen en geel........
Toch probeer ik heel subtiel er wel iets van te zeggen. En soms ook niet subtiel, en zoals hun dat precies hetzelfde bij mij doen, doe ik dit ook andersom ook. Dat wil zeggen, als mijn partner er niet bij is kat ik flink terug, tenslotte doen ze tegen mij ook altijd strontvervelend als hij er net niet bij is en als hij er wel bij is, schijnheilig aardig over me gaan zitten doen.

Bv.
Als we binnenkomen roept ze meteen "oh mijn kind, mijn kindje, mijn engeltje" dan zeg ik nou ik weet niet veel zeker, maar ik weet zeker dat dit mijn kind is en engeltjes leven in de hemel!

Ook hier word er werkelijk overal mee bemoeit, zo zijn ze er heilig van overtuigd dat ze buikkrampjes heeft, omdat ze soms kreunt tijdens het drinken of als ze in de box ligt. Nou daar heeft ze dus geen last van, die geluiden maakt ze gewoon. Maar ik kan mezelf wel om de 10 minuten gaan verdedigen dat mijn kind geen pijn heeft. Zo ga je je ook vanzelf een rotmoeder voelen. En dit terwijl ze verdorie mijn kindje bedorven melk heeft gegeven. Nou toen na een dag heb ik toch maar gezegd dat als ze al buikkrampjes heeft dit vast te maken heeft met het feit dat iemand zo vriendelijk is geweest om haar bedorven borstvoeding te geven.....!

Grrrr ik hou op want zou er gewoon een boek over kunnen schrijven.....en word nu gewoon al weer pissig!

 

@weethetwel

wat jij zegt begrijp ik wel,maar ik denk dat de meeste dames,net als ik.
onze mond houden om ruzie te voorkomen,
heel eerlijk ik ben niet op mn mondje gevallen,maar dat ik zwanger was en nog trouwens durf ik niets te zeggen tegen mn eigen moeder wel,maar tegen mn Smoeder niet..
en wil ook helemaal geen ruzie,en al helemaal niet als het mijn schuld is!

maar dat is net als de bevalling:ik wou alleen mijn moeder erbij hebben en mn man,(ik schaamde me)
is toch logische,op het moment dat je bezig bent niet al kijkt dan de hele wereld als het er maar uit is!
maar ik ging wel piekeren ik wil mn schoonmoeder er niet bij hebben,met mn man over gepraat,die vond het eerst raar,maar toen zij ik ik lig daar open en bloot jij niet!
tjah zij hij daar heb je gelijk in,dus mn man tegen zijn moeder gezegt nou Jacolien ik dus wil jou er liever niet bij hebben..
nou dat was raar ze zegt je belt me maar:ik blijf beneden zitten en kom af en toe wel om het hoekje kijken,,
jah sorry maar ik durfde tegen haar niets te zeggen wel tegen mn man maar daar schoot ik niets mee op,wat moest die?

maar ze was er wel bij en ook nog in de auto terwijl mn moeder met haar eigen auto erachteraan reed(moest naar t ziekenhuis)
en in het ziekenhuis alleen mn man erbij mn moeder stond op de gang want ik mocht meteen persen,maar vond het helemaal niet leuk,wou dat het een moment van mn man en mij was,en mn moeder erbij om mij te steunen!

maar niet dus!

soms kun je kun je niets anders dan je mond houden en te zwijgen!(om ruzie te voorkomen)

 

t klinkt mischien heel egoistisch, maar ik vind eigenlijk dat mensen aan mij moeten vragen of ze hem mogen pakken/vasthouden ipv van zomaar uit de box te halen. (ik ben ook wel mega-beschermend hoor)

 

Dit vind ik dus echt erg heh..
Dit was JOU en je mans moment! En dat word dan zo grof verstoort door dat je schoonmoeder zo egoistisch doet.
Echt.... kan ik niet over uit dat het zo gebeurt is

 

Nou dat vind ik ook hoor. Jij weet tenslotte in welke hum je kind is en of het dus beter kan blijven liggen of dat het geen kwaad kan.

Overigens heb ik dus een keer tegen mijn moeder gezegd dat ik iets echt niet wilde hebben en toen is ze keihard in janken uitgebarst. Tsja, dat doe je dan vervolgens ook niet zo snel meer

En tegen mijn schoonmoeder in gaan vind ik lastig... Inderdaad om de lieve vrede te bewaren. Toen Tobe nog geen week oud was, lag hij heel erg te verkrampen in zijn kinderwagen. Maar wel half slapend zeg maar. Maar iedere keer als hij bewoog, snelde mijn schoonmoeder er naar toe om zijn mutsje recht te leggen. Gevolg was dat Tobe NOG onrustiger werd en dat werd steeds erger. Op een gegeven moment was ik het ZO zat dat ik naar Tobe toe ben gegaan en hem een soort van in beslag heb genomen. Toen was hij direct weer rustig... Grrr.

Verder mag ook hier niemand Tobe vasthouden op verjaardagen ed. Mijn kind gaat niet een kringetje rond, hij is vaak al genoeg overprikkeld door alleen al te kijken naar al die mensen. Dus ze hebben allemaal dikke vette pech. Zo.

 

@wilma:
dat vind ik nou ook!
ik kan het ook maar niet loslaten,kan er sávonds niet door slapen en dan zijn er wel meer dingen,ben gewoon aan het malen als ik op bed lig,
heb het er met mn moeder ook over gehad,ze zegt je moet het loslaten,want je kunt het toch niet meer terug draaien,maar daarom is het wel moeilijk ik had het allemaal zo anders gezien de bevalling..
die drukte om mijn bed toen,toen ik net bevallen was,ahh dat klopte gewoon niet,zelfs de zuster die zij willen jullie even op de gang gaan wachten?
mn dochter was helemaal van slag van al die herrie om haar heen,en ik kreeg meteen een telefoon in mn handen gedrukt toen de zuster de apgar-score deed..dus daar heb ik ook niets van meegekregen!

dus daarom raad ik iedereen aan die dit leest en nog bevallen moet ofzo,doe wat jij wilt want het kan je na de tijd nog flink bezig houden!

 

Hier helpt het ook niet om er wat van te zeggen. We hebben het nu al 100 keer gedaan, maar niets werkt.

Ik heb al 100 keer gezegd, dat als Sasha gaat huilen, dat ze naar mij moet, want alleen dan is ze stil. Mijn schoonpa vertikt het, om haar aan mij te geven, nog erger, hij loopt van me weg. Ik pak haar tegenwoordig gewoon af van hem, want hij geeft haar echt niet.

Heb ook al 100 keer gezegd, dat we Sasha geen onnodig vet en suiker willen geven, zeker niet voor dr 1e verjaardag, vind het gewoon niet nodig. Waren we er laatst, kijk ik zo, zit ie gewoon met zn vieze klauwen een toef slagroom aan d'r te geven.

Ze slaapt in bed bij ons, sinds dat ze 3 maanden ofzo is. Eerst maakte ik me er wel zorgen om. Maar heb me er nu bij neergelegd. Iedere keer weer met tips aankomen, want dat kan echt niet. En ze moet (daar zeuren ze al over sinds dr geboorte) daar een keer komen logeren. Dan zeg ik nee, misschien als ze een jaar of 16 is. Dan beginnen ze meteen, je moet haar een keer loslaten, anders krijg je zo'n moederskindje.

Ik kan zo wel even doorgaan. Maar heb er al zo vaak wat van gezegd, maar het komt gewoon niet aan.

 

Ik krijg al kriebels als ik dit lees, heb er zelf geen moeite mee om iets te zeggen. Nooit gehad en komt nu goed uit want mijn moeder doet af en toe dingen dat ik me afvraag hoe ze ons heeft opgevoed.... erg genoeg!

 

ik denk dat het voor heel veel mensen gewoon moeilijk blijft en zoals jij manon f al zegt je wilt ze ook niet kwetsen met dat soort dingen..
alleen is mijn bevalling zo goed als verpest Grrr...

ik weet het gewoon niet meer,soms word ik gewoon zo kwaad,maar jah binnenkort is alles anders

 

Hier gaat binnenkort (ik hoop niet op de verjaardag van Julen) nog een keer een uitbarsting (vanuit mij) komen richting schoonmoeders.. Tenminste... als ze zich niet kan invoegen in mijn opvoedstijl..
Ze heeft mijn zoontje dus tot 2 keer toe al een tik gegeven.
Dus oppassen... NO WAY....
Hier speelt een cultuurverschil mee (zij is Creools/surinaams)

 

@Miekje; dat vind ik dus echt niet kunnen, je zoontje is nog geen jaar! (en zelfs als hij ouder zou zijn, vind ik nog niet dat andere mensen je kindje te tikken hebben.)

Kan begrijpen dat je op een gegeven moment uitbarst!

 

Ja, het mooie is nog dat het 1 keer is gebeurd waar manlief en ik bij waren. Heb toen niks gezegd, het overviel me nogal.. Maar heb meteen in de auto gezegd tegen manlief (die dus ook niks zei tegen zijn moeder over die tik op J zijn handje) dat ik dit dus niet accepteer! En dat ik dat de eerst volgende keer zou zeggen tegen haar. Die keer moet nog komen.
Maar ben van de week via familie er achter gekomen dat ze m ook een tik op zijn billen gegeven heeft omdat ie per ongeluk iets kapot had gemaakt...
Oja, ze had ook nog gezegd (niet tegen mij, maar iemand van familie) dat als wij dit niet van haar accepteerden dat ze dan niet meer op J zouden passen.. Nou GOED geregeld, want oppassen hoeven ze niet meer als t aan mij ligt..

Ik ben dus WOEST ....

Tuurlijk mag je m aanspreken, weghalen bij hetgeen waar hij niet (aan)komen mag.. Maar slaan/tik geven..

Denk dat we van de week maar ff langs gaan en dit duidelijk maken.. Wordt nog wat..

 

Als ik jullie verhalen lees vind ik dat ik er zelf toch wel goed vanaf kom. Mijn ouders schikken zich eigenlijk vrijwel zonder commentaar naar wat wij voor onze kleine meid willen. Natuurlijk hoor je wel eens van: 'Oh, vroeger ging dat zo', maar gelukkig niet vaak. Mijn oma's geven wel veel (ongevraagd) advies, maar dat leg ik meestal naast me neer. Er zitten tenslotte 2 generaties tussen, dus die verschillen zijn héél groot.
Bij mijn ouders laat ik Romy dus gerust achter en als er eens iets anders gaat als normaal, dan belt mijn moeder me wel om te vragen of ze haar oplossing mag proberen.
Misschien een tip voor degenen die problemen hebben met de schoonfamilie; laat je vriend eens met zijn ouders praten zonder dat jij of de kleine erbij zijn. Hij durft (waarschijnlijk) toch meer tegen zijn ouders te zeggen dan jij en dan kunnen ze niet afgeleid worden door hun kleinkind. Helpt dat niet, dan zou ik inderdaad de privileges (zoals het geven van een fles of oppassen) intrekken.
Succes meiden!

 

hier ook zo'n hopeloze schoonmoeder. Sven is in zijn 15 maanden nog nooit bij haar wezen logeren, ik voel me er niet prettig bij.

Laatst had ze Lasse op schoot, zag dat zijn gezichtje helemaal onder de pukkeltjes zat roept ze meten vinnig 'wat heb jij gegeten?!'. 'dat is niet van mijn voeding, maar van de hormonen die na de bevalling vrij komen in zijn lijfje en mijn lijf en via de bv bij hem komen'.

Ook komen ze altijd langs als Sven ligt te slapen, eerder kunnen ze niet, want dan slapen ze zelf en ze vinden het maar raar dat hij nog niet net als zijn nichtje, die drie maanden ouder is, ook maar 1 slaapje doet. En als ze er dan zijn vinden ze eigenlijk dat we hem wakker moeten maken.

Ook zijn we niet welkom als Sven niet mee komt. Laatst waren we even bij mijn ouders en sven was helemaal op, dus daar op bed gedaan. We wilden nog even langs mijn schoonouders, wij bellen of dat uitkwam. 'nee sven komt niet mee, die ligt op bed'
oh, nou, dan hoefde het niet. leuk om te weten dat hun eigen zoon niet welkom is

 

zo! (eigen zoon niet welkom)
nou dat zou hier dan weer niet het geval zijn!

@maite:
dat is hier geen optie,mijn man is toen ook naar zijn moeder geweest van jacolien(ik) wil je liever niet bij de bevalling hebben,maar daar werd ook geen gehoor aan gegeven ze was er toch,ze was er niet bij dat mn kleine meis eruit kwam maar dat kwam omdat ik in het ziekenhuis moest bevallen en ik met spoed naar boven moest en zij de auto wegzette en toen in de gang stond,jah en de zusters laten er niemand bij zonder mijn toestemming maar ik zat druk bezig en ondertussen arriveerde mijn moeder ook,want die kwam erachteraan tuffen,dus die stond op de gang. schoonmoeder weg,want aangetrouwdnichtje van mij was bevallen ook in dat ziekenhuis daar was ze naartoe gegaan,en mn moeder wist niet waar ze wezen moest en toen ineens hoorde ze mijn dochtertje al huilen en was ik bevallen..

kortom echt een klote bevalling en de volgende x,,als ik ooit weer een kindje mag krijgen,gaat hier een week van te voren de deur op slot,,de laatste weken staan ze elke dag voor je neus,en dan moet je ook nog bijna 2weken overtijd lopen Grrrrr

 

nou ik zal gelijk maar beginnen. volgens mijn schoonouders ben ik slechte moeder. de rede hiervan is dat ik fynn volgens hun verwen.

fynn is overdag een moeilijke slaper en slaap absoluut niet in zijn eigen bedje maar wel en de box of in schommelstoel.
ik heb geprobeerd hem in de middag weg te leggen maar dan slaapt hij 5 min en zet dan een keel op.

nu zeggen hun dus laten huilen.maar nu het probleem dat vind ik doodeng fynn gaat gelijk zo overstuur huilen dat hij moeite krijg met ademhalen. dit vind ik heel eng dus ik laat hem niet huilen als mijn vriend thuis is wil ik het proberen maar dat iss dan hooguit 2 minuten en dan moet ik toch even kijken.

fynn ligt veel op schoot bij papa en mama dat vind hij heerlijk en wij ook maar dat mag dus niet een baby hoort dus op bed te liggen te eten en in bad te gaan en verder niets.

ook moet er een ritme zijn ik moet om 7 uur fynn uit bed halen eten geven verschonen dan moet hij om 9 uur weer het bed in om 11 uur weer eten en verschonen om 12 uur het bed in 16 uur eruit eten verschonen 7 uur bad eten pyama aan en dat naar ben tot de volgende ochtend 11 uur nog een keer eten en thats it.

dit gebeurd nu nog niet ik snap dat er een ritme moet zijn maar fynn krijgt bv op verzoek dus ik wacht ermee tot dat fynn een eigen ritme heeft zodat ik daar een ritme van bad etc een vast kan maken.

schoonouders vinden het belachelijk dat ik voed op verzoek en dat hun geen fles kunnen geven mijn vriend heeft al wel de fles gegeven (kolf) en dat vind ik voorlopig genoeg nu verwen ik dus fynn.omdat ik hem niet laat huilen en dat ik bv geeft.

ik word hier echt heel erg onzeker van.ben ik nu echt zo slecht bezig