Mijn dochter is 2 jaar en 7 maanden en heeft sinds ruim 8 maanden een zusje gekregen. Nu is haar zusje heel ziek geweest en huilde veel. Ze kreeg dus ook erg veel aandacht van ons. We hebben zoveel mogelijk geprobeerd haar zelf ook zoveel mogelijk aandacht te geven.... Nu sinds deze week zit ze haar zusje aldoor te pesten. Op haar buik duwen, alles afpakken waar ze mee speelt, in haar gezicht hoesten of proesten/spugen. Dit is natuurlijk niet de bedoeling... Hoe zouden jullie hiermee omgaan? Hoe zou je "straffen" of zou je het juist negeren? Herkennen jullie het en is het misschien een fase? Ben benieuwd....
hier moet je heel zorgvuldig mee om gaan en je dochter zeker niet straffen. probeer haar veel liefde en ook aandacht te geven en zeg als ze iets goed heeft gedaan,probeer haar met alles te betrekken ik heb deze fout helaas wel gemaakt toen mijn 2e werd geboren was mijn eerste 4jaar en onbewust heb ik mijn 2e toen meer aandacht gegeven. gevolg mijn zoon begon zijn zusje toen te pesten, wat van kwaad tot erger werd zelfs zo erg dat mijn dochter begon te stotteren. ik dacht het gaat wel over maar nee dus mijn zoon is inmiddels bijna 17jaar en mijn dochter 12 en hij pest haar nog steeds heel erg en zegt zelfs dat hij haar haat :x gelukkig (sorry) woont mijn zoon sinds hij 12 is bij zijn vader en heb ik als moeder weer meer rust! het hoeft natuurlijk niet zo te gaan als bij mij maar ik wilde maar even schrijven hoe het kan lopen succes in ieder geval
Straffen doen we nu niet, maar ik dacht dat het misschien nu wel nodig zou zijn.... Ik betrek haar overal bij en doe heel veel met haar alleen. Als de kleine in bad gaat helpt ze mee, met verschonen helpt ze mee, eigenlijk met alles helpt ze mee. Het pesten is begonnen nu de kleine zo ziek is en dus veel aandacht krijgt. Snap ik ook wel, maar kleine zus heeft het heel zwaar gehad, heel benauwd en in paniek dus. Ja dan kon ik haar moeilijk laten liggen. Zelf ben ik de oudste en altijd het gevoel gehad dat mijn broer voorgetrokken werd. Dat wil ik dus kosten wat het kost voorkomen. Maar wat doe je op momenten dat ze haar zusje pijn doet? Soms word ik kwaad, want dat mag natuurlijk niet. Maar ik wil haar niet buiten sluiten, want dan word het gevoel van "in de steek gelaten voelen" waarschijnlijk nog weer groter..... Ik vind dit heel moeilijk en ben benieuwd hoe jullie dat doen verder??!!!!
Ik denk dat ik bepaalde dingen wel zou bestraffen. Tuurlijk prober je dingen positief te houden en haar in dingen te betrekken. Maar als iets echt niet door de beugel kan zou ik haar echt straf geven; duidelijk je grenzen aangeven!!
Natuurlijk kan je een ziek kindje niet laten liggen maar je kleintje snapt nog niet dat haar zusje het zwaar heeft gehad, die ziet dat niet zo die ziet alleen maar dat dat kleine zusje wel heel veel aandacht krijgt en ja, daar kan ze zich dan later tegen gaan verzetten, ik herken het verhaal wel van mijn 2 kleine nichtjes, beetje dezelfde situatie, wat daar dan heel erg heeft geholpen is ook met de oudste alleen iets leuks doen, iets wat ze leuk vind. Tuurlijk kan je zeggen dat ze haar zusje niet moet pesten maar ik denk ook niet dat echt straffen hier de oplossing is
Corrigeren en niet te hard straffen. Misschien kun je een dag voor je oudste dochter plannen waar jullie gezellig dingen met zijn tweeen gaan doen. Dit komt echt heel vaak voor dat kinderen zo reageren op hun broertje of zusje. Isabella heeft dat zelfs met onze hond. Die pest ze ook.
Hier heeft Kylian het in het begin ook moeilijk gehad, vooral omdat zusje lief heel veel huilde omdat ze veel pijn had. Ik heb hem toen al heel veel uitgelegd dat Kinley pijn had en waarom en dat hij mama mocht helpen met de medicijnen. Nu zijn we in rustiger vaarwater. Kinley gaat altijd een half uur eerder naar bed dan Kylian zodat hij elke dag afsluit met alleen zijn met mama en papa. Als Kinley beneden is (wat steeds meer is natuurlijk) leg ik een kleed op de grond waarop we met zijn allen even spelen en dat vind hij erg gezellig. Als ik hem naar bed breng vertel ik hem altijd wat hij die dag goed heeft gedaan. En we plannen soms dingen in met hem alleen en dat kan heel simpel zijn hoor, gisteren zijn we een cadeautje voor zijn tante gaan halen, hij alleen met mama terwijl papa en Kinley thuis moesten blijven. Nu staat de 22 ste een operatie voor hem gepland (amandelen eruit) en dan is hij natuurlijk ziek, daarom gaat Kinley voor 2 nachten naar opa en oma zodat wij alle tijd aan hem kunnen besteden net als toen Kinley ziek was. Groetjes Anita