Onze dochter heeft op dit moment veel moeite met de veranderingen in huis om de komst van haar broertje voor te bereiden. Onderandere dat hij in onze dochter haar kamer gaat slapen en zij naar de andere slaapkamer gaat (die veel groter is dan de oude kamer) hebben jullie ervaring met jullie kinderen? Hoe gingen jullie ermee om? Hoe kan ik haar helpen met wennen aan de nieuwe situatie. De kamer waar ze naartoe gaat wad van haar oudere stiefbroer die nu Bijna nooit meer komt bij ons. Ze blijft het zien als zijn kamer, ookal doen we nieuw behang en haar spulletjes erin.... We betrekken haar overal bij, ze mag haar eigen behaaglijke uit zoeken oid... maar ze blijft zich verzetten dat ze niet uit haar kamer wilt🙁 voor de info ze is 10 jaar oud
Ik denk dat ze zich vooral verzet tegen de komst van de baby. Wanneer het erbij betrekken niet helpt zou ik haar haar kamer laten houden en de babykamer in de andere kamer maken. Er veranderd voor haar een hoop, ineens weer een baby in huis de aandacht moeten delen enz. Het is een lastige leeftijd, een beetje begin van de pubertijd. Zou er dus geen probleem van maken en haar kamer lekker laten zoals het is.
De eerste vraag die er bij mij op komt is "waarom moet ze van kamer wisselen" kan ze niet lekker op haar eigen kamertje blijven, er gaat al zo veel veranderen en kennelijk heeft ze daar best moeite mee.
De kamer waar ze nu op zit past en bed en een kast in en groter is deze niet. Voor babykamer perfect. De andere kamer is veel groter, en haar stiefbroer slaapt hier af en toe ook nog. In die grotere kamer staat een hoogslaper die we gekocht hebben met onderop een loungebank zodat ze lekker kan relaxen met vriendinnen daar. We hadden weinig andere keus en van te voren met haar besproken en toen vond ze het een super idee want ze wilde graag naar de grote kamer met een eigen tvtje en loungebank erin.... maar nu het echt wordt wil ze ineens niet meer
Ze wilde gister zelf het behang eraf halen in haar oude kamer en heeft alles eraf gehaald... daarna is het besef ineens gekomen denk ik. Ik ben nu 24 weken zwaneer en ze is dol gelukkig dat ze een broertje krijgt. Maar het lijkt nu de tijd dichterbij komt dat ze ineens angstig wordt oid
Bespreekt het opnieuw met haar eengeef haar alsnog de keuze; blijven zitten waar ze zit en dus genoegen nemen met een kleinere kamer. Of 'verhuizen'. Geef aan dat jullie dachten dat ze de grote kamer fijner zou vinden, maar dat het verder noet uitmaakt en jullie om hebt even is. Ik denk dat het belangrijk is dat ze hierin echt het gevoel heeft dat ZIJ de touwtjes in handen heeft. Dat geeft haar een stuk controle terug.
Misschien de nieuwe kamer in orde maken, en haar nog een poosje in haar oude kamer laten slapen, dan kan ze in haar nieuwe kamer lekker spelen en chillen met vriendinnen en langzaam aan een beetje wennen. Dan wil ze er vast wel snel slapen. Misschien een vriendinnetje te logeren vragen en dan samen in de nieuwe kamer slapen.
Ik zou vooralsnog met haar gaan praten, praten, praten en praten. Ze is 10 dus kan goed aangeven wat ze wil en wat ze voelt en waarom ze dingen voelt. Misschien gaat het haar allemaal te snel ineens? Of is er iets anders gebeurt maar projecteert op de verandering? En als ze zich echt verzet, zou ik gewoon de babykamer in de grote kamer doen en dat tzt omgooien, pas als zij daar behoefte aan heeft.
Dank voor jullie reacties. Maar er is geen mogelijkheid dat ze in haar kamer blijft, dat is het probleem. Ik kan haar niet met haar broer in een kamer van 2m bij 3 m zetten waar de hoogslaper niet in past We praten veel met haar, gaan samen behang uitzoeken en hebben nu besloten om eerst haar nieuwe kamer te veranderen en dan de babykamer in de hoop dat dat helpt. Praten is voor haar wel moeilijk want ze vind het moeilijk om aan te geven wat ze wilt en wat ze voelt, vaak zegt ze alleen maar weet ik niet, moeten we 2 dagen vragen wat er is tot dat er heel voorzichtig iets uit komt.. Ze geeft zelf aan geen problemen te hebben met de komst van de baby, maar wel dat ze naar de andere kamer moet..
Dit is wel een optie. Zoiezo hebben we wel besloten om eerst haar nieuwe kamer in orde te maken en tot die tijd slaapt ze op de oude kamer Vriendinnetje vragen is wel een idee inderdaad, misschien scheelt het.
Eh begrijp ik nu goed dat je haar samen met een oudere stiefbroer wil laten slapen? Ook al is het incidenteel, ik zou dat niet doen! Iets van 'de kat niet op het spek binden' Als jullie geen andere optie hebben zou ik toch doorzetten wat jullie van plan zijn. En dan misschien er een feestje van maken als ze er voor het eerst gaat slapen. Er een pyjama-party voor vriendin(nen) van maken. Ik ben er zeker en voorstander van om naar mijn kinderen te luisteren, maar dat doe ik tot op zekere hoogte. En een meisje van 10 jaar is groot genoeg om te snappen waarom je deze kamerruil doet. Ikzelf zou dus gewoon die grote kamer voor haar klaarmaken en haar daar naartoe verhuizen. Al dan niet met een slaapfeestje.
Zij en haar stiefbroer gaan super met elkaar om, ik verwacht daar geen problemen mee, het is 1 keer per maand ongeveer dat hij nog bij ons komt. We hebben helaas geen andere optie... De kamer inwijden met een feestje is een goed idee! Misschien scheelt dat inderdaad ook.. Het is ook niet dat ze niet snapt waarom, ze vind het moeilijk om te "verhuizen"
Misschien kun je haar enthousiast krijgen door haar mee te nemen naar IKEA (of welke winkel dan ook) en haar allemaal leuke spullen en opties te laten zien voor de nieuwe kamer? Hopelijk worden de leuke kanten dan ineens een stuk duidelijker en krijgt ze er zin in omdat de leuke aspecten tastbaarder worden? Mocht ze het idee van haar kamer af en toe delen niet fijn vinden dan kan stiefbroer misschien op een luchtbed op jullie kamer of op de bank ofzo?
Dit is precies de reden waarom onze babykamer groter is dan zoon zijn kamer. Hij was 7 dat ik zwanger werd en moest daar gigantisch aan wennen. Na 7 jaar ineens de aandacht gaan delen. We hebben hem de keuze gegeven hij naar de grote kamer en zijn kamer de babykamer of andersom. En duidelijk verteld dat het zijn keuze was en hij niet zijn kamer uit hoefde voor zijn zusje. Hij wilde zijn eigen kamer houden (wat ik snap als.er al zoveel veranderd ineens) en zo hebben we dat ook gedaan. Binnenkort krijgt hij alsnog de grootste kamer dan laten we op zolder 2 dakkapellen plaatsen en heeft hij de hele zolder voor zichzelf. Dan kan ik zijn kamer als kantoor inrichten en hoef ik niet meer zo vaak op en neer naar de zaak van mijn man als er dingen geregeld moeten worden.