Het enige wat ik er van vind is dat je het aan je partner moet vertellen. Die heeft natuurlijk recht op de waarheid. Misschien besluit hij daarna (logisch) dat het over en uit is. En vanuit daar dan gaan zien hoe het verder gaat tussen jou en je minnaar. Klinkt natuurlijk heel kort door de bocht zo, maar ik heb dan ook een bloedhekel aan vreemdgaan. Dat is zo laag.
Ik vind deze meneer ook niet eerlijk naar jou toe, eigenlijk laat hij jou nu in je sop gaarkoken en zegt: zoek het zelf maar uit....... Aan de andere kant is het wel iets waar alleen jij een keuze in kan en moet maken. Want dat is iets waarvan ik vind dat je huidige vriend recht op heeft. En echt, ga dan desnoods stiekem aan de pil, want het zou vreselijk zijn wanneer je in deze situatie zwanger zou raken, dat kun je niemand aandoen: je vriend niet, je 2e vriend niet, jezelf niet en al helemaal een kind niet! Doe je ogen open en wees eerlijk en dan vooral naar jezelf toe!
Zoals al eerder is gezegd: meteen weer aan de pil gaan. Dit is absoluut een verkeerd moment om voor een kindje te gaan. Heeft jouw vriend niets door? Ik vind dit erg oneerlijk voor hem. Hoe moeilijk het ook is, ik vind wel dat je het moet vertellen aan hem. Dan kom je er of samen uit, of eindigt daarbij jullie relatie en ga jij verder met de ander. Hoe dan ook, je vriend moet het weten.
Ik ga jou geen preek geven over vreemdgaan omdat ik vind dat niemand zich daar 100% van kan vrijspreken of ooit kan gebeuren Ik kan me Niet voorstellen dat ik het ooit zou doen,en er dan ook nog over zou liegen, omdat ik vind dat mensen alleen vreemdgaan als hun relatie toch al niet meer zo is als die zou moeten dus kan je ook meteen eerlijk zijn! Ik vind Eerlijkheid het allerbelangrijkste in een relatie dus jou vriend heeft het dik en dubbel verdiend dat je niet egoistisch ben en hem eerlijk verteld wat je gedaan hebt/en nog doet! En idd het aller belangrijkste: sorry maar jij hebt jezelf in deze situatie gebracht..... ga er niet ook nog een onschuldig kind bij betrekken en ga eens HEEEEEEEEEEL snel weer aan de pil!!!!!!!!!!!!!!
Jeetje lastige situatie. stap 1: begin met de pil of doe het met condoom. jij moet nu echt niet zwanger worden.. stap 2: ga voor jezelf heeeeeeel goed na of je huidige vriend diegene is met wie je oud wil worden. En is je minaar iemand die hetgeen kan aanvullen wat je bij je vriend mist? Of is het puur de spanning waardoor jullie/jij verliefd zijn? Om hier achter te komen zou je eigenlijk even radio stilte moeten inplannen. Probeer nu even voor de volle 100% voor je vriend te gaan. En mocht het blijven het gevoel dan kun je altijd nog beslissen om bij hem weg te gaan. Ik snap dat je het niet zo 1,2,3 durft te vertellen. Kunnen mensen hier harde oordelen over hebben. Maar het is anders wanneer je er zelf midden in zit denk ik. Ik zou WEL met je vriend in gesprek gaan over jou ongeluk. Jou gemis en hoe jij jullie relatie zit. Mocht je dan besluiten bij hem weg te gaan, komt dit niet ineens uit de lucht vallen voor hem. Als jullie nu voor een kindje bezig zijn, en hij ontdekt jou ontrouw of jij gaat bij hem weg. dan is dit natuurlijk heeeeeel moeilijk te bevatten voor hem , en ik vind dit ook niet eerlijk . Dat je je ontrouw niet wilt/durft op te biechten kan ik mij nog lichtelijk in vinden. maar niet eerlijk zijn over hoe jij in de relatie staat vind ik niet kunnen. Succes met je beslissing. lastige situatie joh. ben blij dat ik niet in jou schoenen sta (sorry )
PS: het is natuurlijk niet zo dat ik vreemd gaan goed keur. ABSOLUUT niet. maar TS weet wel dat ze fout zit en als ze het wilde vertellen had ze dit heus al wel gedaan. Dus aan die woorden heeft ze nu niks
Ik denk dat je je keuze al gemaakt hebt toen je vreemdging, je hebt namelijk op dat moment niet voor je vriend gekozen, terwijl je dat eigenlijk natuurlijk wel had moeten doen (niet lullig bedoeld). Naar mijn mening ben je het ook wel aan je vriend verplicht om het op te biechten, als hij er op een andere manier achterkomt bijvoorbeeld, moet je je eens voorstellen hoe dat voelt na acht jaar en met het idee dat alles helemaal fantastisch is in je relatie. Dat kun je iemand echt niet aandoen. Feit is dat je bent vreemdgegaan en bovendien verliefd bent op een ander. Daar moet je hoe dan ook wat mee, met een leugen blijven leven is voor geen van de partijen eerlijk en ook gewoon ontzettend onhandig. Grote kans dat je er zelf ook dood ongelukkig van wordt. Opbiechten geeft in ieder geval ook je vriend een keus: wil hij nog met jou verder? Daar heeft hij recht op. Daar zou ik persoonlijk dan ook mee beginnen, hoe moeilijk ook.
Moet je nagaan hoe erg je je huidige vriend kapot maakt als hij het blije nieuws krijgt dat je zwanger bent, maar daarna verteld dat je hem gaat verlaten voor een ander!! Wat een messesteek in de rug zal dat zijn, je hebt hem al die tijd voorgelogen. Denk aan omgangsregelingen etc, nee doe je vriend en eventuele baby dit niet aan en begin zo snel mogelijk met de pil!
KUN je nog wel verder met je huidige vriend nu je een flink 'rugzakje' voor hem verborgen houdt? Wie weet hoe goed het voelt om alles op te biechten, dat is doodeng.. Maar wel nodig vind ik..
Hoe kunnen mensen adviseren om stiekem aan de pil te gaan... Jullie kennen neem ik aan ook allemaal de teleurstelling iedere maand dat het niet raak is. Die teleurstelling is voor een wannabe papa net zo groot. Hoe kun je dit iemand willens en wetens aan doen?? Dat is haast nog walgelijker dan vreemdgaan!
Ja het kan altijd gebeuren en ik zou in deze mijn hart volgens. Wel zou ik je kinderwens even op een laag pitje zetten met je huidige partner.
Ik heb echt exact hetzelfde meegemaakt. Nooit gedacht van mezelf maar wel gebeurd. Het kinderen krijgen....direct mee stoppen. Ik ga hier geen privezaken verder openbaar neerzetten maar je mag me altijd een pb sturen. Ben overigens ontzettend gelukkig met een andere man en ons kindje. Het gebeurd denk ik niet voor niks.
Ik sluit me aan bij alle bovenstaande adviezen.. Maar zou je in het geval je voor je huidige vriend gaat dit voor altijd voor hem achter kunnen houden? En zou dat dan een basis zijn waarop je verder wilt? Ik zou dat niet kunnen persoonlijk.. Je zult dus ooit open kaart moeten spelen.. En ja het moment dat je dat doet ben je je huidige vriend al kwijt denk ik. Want eigenlijk ga je er dus vandoor met de ex van een goede vriendin (wat ik dus ook al nooit zou doen,ook niet als ik single was). Dus je hebt denk ik maar 2 optie's: Eerlijk zijn tegen je vriend, alles opgeven en hopen dat je minnaar de man van je dromen is en niet alleen een leuke scharrel. Niets zeggen, je leven lang een leugen hebben naar je vriend toe en bij hem blijven en je scharrel voorgoed gedag zeggen. Succes meis, ben blij dat ik niet de keuze hoef te maken..
Neve, kijk door de roze wolk heen en wees heel, heel eerlijk tegen jezelf: is de man waar je zo verliefd op bent echt de ideale man voor jou? Kan je over 40 jaar nog met hem samen leven? Je bent nu helemaal door het dolle maar heeft hij niet hele nare trekjes waar je nu vanwege de verliefdheid overheen kijkt? Vogel dat eerst uit en kijk dan verder. De volgende stap is aan jezelf, maar ik zou dus wel zorgen dat je nu niet zwanger kan raken.
Vind ook dat je het tegen je partner moet zeggen je kan en mag hier nog over gaan zitten liegen of gewoon doorleven zoals je leeft.. je hebt de keuze gemaakt om met de andere man naar bed enz te gaan en dan moet je ook de conseqentiesonder ogen zien
Ja je hebt helemaal gelijk, het is wel heel ziek om op deze manier iemand te misleiden: * vreemdgaan * verliefd zijn op een ander * zwanger proberen te raken samen (vanaf april al) * en dan toch stiekem de pil gaan slikken Verschrikkelijk natuurlijk. Maar ik denk dat het beter is als ts NU aan de pil gaat, dan dat ze volgende maand zwanger is. Dan is het kindje namelijk de dupe, van de foute beslissingen van mama.
Dank jullie voor de reacties! Ik had natuurlijk kunnen verwachten dat die hard zijn. En terecht. Waar ik nu in ben beland is ook niet goed te praten. Op welke manier dan ook. Laat ik ook even voorop stellen dat ik ook echt -nooit- had verwacht ooit in deze situatie terecht te komen. Vooral het feit dat ik nu niet aan de pil ben versterkt het hele trieste verhaal alleen nog maar. Ik vind het fijn te lezen dat sommigen van jullie hier begrip voor hebben, ondanks dat uiteraard niemand het goed keurt of accepteert. Toch laten die harde reacties inderdaad me wel beseffen dat ik dit inderdaad geen risico's moet nemen wat betreft anticonceptie. Geluk bij een ongeluk is dat ik (waarschijnlijk van de stress?) totaal geen regelmatige cyclus heb en op dit moment nog wacht op mijn ongesteldheid. Praat het allemaal niet goed, dat weet ik. Ik heb dit verhaal meer neergezet omdat ik gewoon niet goed weet welke kant ik op wil met mijn leven. Veilige leventje achterlaten of juist behouden? Welke liefde is het meest 'echt'? Want geloof me: ik hou van mijn vriend, zielsveel. Ik wil hem helemaal geen pijn doen, ik wil hem niet alleen achterlaten. Ik wil alle mensen om me heen die zo veel voor me doen niet teleurstellen. Maar inderdaad, ik ben niet 100% gelukkig. Maar is dat een oprechte 'ongelukkigheid', of is het een drang naar méér willen? Moet ik niet gewoon voor lief nemen wat ik heb? Steeds hoopte ik gelukkiger te worden van alle burgerlijke dingen in het leven: baan, huis, auto, huisdieren, enz.. Maar ik heb niet het gevoel dat het me veel gelukkiger heeft gemaakt. De stap naar kinderen is nu gemaakt, maar ik begin nu gewoon te twijfelen... Die twijfel heeft er altijd gezeten, maar is denk ik nu bevestigd, ofzo...
Zoals al eerder gezegd; ga in ieder geval weer aan de pil. Is het voor jou niet goed om te bedenken wat je precies mist in je huidige relatie? Ligt dat aan de persoonlijkheid van je vriend? Of kun je dat veranderen door juist dingen te gaan doen die je nu met die andere gozer doet? Hou je nog van je vriend? Als je erover nadenkt dat je alles ''kwijtraakt'' hoe voel je je daaronder? Doet dat pijn omdat je zoveel van je vriend houdt? Of doet het pijn omdat je zo gewend bent aan je huisje, baan etc? Waarom ga je nu met die gozer? Omdat het spannend is? Of omdat je hem echt heel leuk vind? Als het straks allemaal ''mag'', is het dan nog zo geweldig?? Vraag deze dingen je eens af.... Ik denk echt dat jij je moet afvragen of je echt van je vriend houdt. Zo niet; stoppen met je relatie. Maar ga in ieder geval aan de pil.....en vertel het je vriend. Hij heeft ook recht op een keuze op het stoppen of doorgaan in een relatie...