complete narcose ervaringen...?

nee ik had keizersnede met ruggenprik
oke 2 keer mis geprikt maar veder ging alles wel super ik ga niet zeggen dat ruggenprik geen pijn doet deed het hier wel

maar ik vond de gelijke contact met me kindje zo mooie ervaring
ik zou nooit maar dan ook nooit willen bevallen onder algehele narcose als een ruggenprik mogelijk is

 

Denk dat je voor jezelf even goed de voor- en nadelen naast elkaar moet leggen voor een ruggeprik of algehele narcose.

Enerzijds is het misschien voor je eigen gemoedsrust (nu) beter om algeheel onder narcose te gaan.
Nadeel is wel dat je de geboorte van je kindje niet mee maakt. Je zal je kindje pas zien wanneer je je narcose helemaal hebt uitgeslapen hebt en niet meteen als je kindje gecontroleerd is na de geboorte.

Misschien ook even met je gyn helder overleggen, zij kunnen jou echt alle voor- en nadelen vertellen! Succes met het maken van je keuze!

 

Hoi hoi.

Ik wil best mijn ervaaring met je delen helaas is het niet zo positief.

Tijdens mijn keizersnede raakte ik in paniek na de ruggenprik en moest als nog onder al gehele narcose, Op dit moment ben ik zwanger van de tweede. Als ik weer een keizersnede moet onder gaan zou ik gelijk kiezen voor al geheel, door mijn ervaaring, Maar ik kan je wel een ander advies geven, Want je kindje zien na de bevalling is iets wat ik heb moeten missen. En waar ik heel lang last van heb gehad zelfs depersief dacht geen moeder gevoelens te hebben, Nu las ik dat je last had van paniek aan vallen en dat je nu voor deze keuze staat. Zou je dit niet je arts kunnen bespreken zo dat je tijdens de ruggenprik begleid kan worden, zo dat je het wel kan proberen met een ruggen prik gaat het als nog mis dan kan je altijd nog onder narcose, Alleen is het na de hand voor je minder leuk, Maar je kan er wel voor zorgen dat er misschien iemand met een film camera is die het voor je kan op nemen dat zou je ook kunnen bespreken. Is niet het zelfde als het mee maken maar geeft je wel een idee hoe het allemaal gegaan is en kan je er naar terug kijken, Ik kreeg alleen een foto, na de bevalling. Gelukkig had ik 8 jaar geleden een wegwerp cameratje gekocht en toen heeft iemand tijdens de keizersnede toch ook nog wat foto,s gemaakt, Helaas krijg je nooit meer terug wat je had willen mee maken maar ik hoop door mijn ervaaring hier te vertellen je gerust kan stellen en je het kan bespreken met je arts en man.

Ik wens je heel veel sterkte bij je bevalling en hoop dat alles goed gaat.

 

Mijn 2e bevalling eindigde met een spoedKS en omdat er geen tijd meer was voor een ruggeprik, móest ik wel onder algehele narcose. Op dat moment was de enige gedachte (en terecht): dat kind moet eruit, en snel.

Maar achteraf heb ik er veel moeite mee gehad. Niet met mijn kind zelf, en niet met de moedergevoelens, maar wel met het feit dat ik zijn geboorte niet zelf heb meegemaakt, en af moest gaan op wat manlief nog wist na te vertellen, plus een paar foto's (waar ik heel blij mee ben). Filmen mocht niet, dus de eerste schreeuw van mijn kind heb ik niet gehoord. En ik heb hem pas uren later zelf voor het eerst gezien, omdat het heel lang duurde voor ze het verantwoord vonden mij uit de uitslaapkamer te halen.

Ik weet dat het noodzakelijk was en zou het voor mijn kind meteen wéér zo doen, maar dat zijn de dingen waar ik echt moeite mee gehad heb. Dat heeft echt veel tijd en veel praten gekost. Ook omdat het opeens spoed was natuurlijk, dat zal bij jou niet zo zijn omdat je een geplande KS krijgt.

Nouja hopelijk heb je iets aan dit lange verhaal!

 

Nu heb ik met mijn gyn gepraat en een algehele narcose doen ze niet zo snel. Alleen als er medische noodzaak voor is.
Nu mag ik wel, maar dat moet ik zelf aangeven, dat als de baby eruit is bij de ks, ik om een roesje mag vragen en dan ben ik even onder zeil tijdens het hechten.
Ik ga over 2 wkn met de anesthesist praten en dan leggen we alles vast.

 

Hier 2 ks warvan 1 geplande maar ik zou er nooit voor kiezen... er worden altijd foto´s ed. gemaakt maar het echt meemaken dat eerste moment is onbetaalbaar en onvervangbaar.

Als het ff kan zou ik gewoon gaan voor een ruggeprik

 

Ik heb helemaal geen ervaring wat betreft dit onderwerp, maar wil er wel iets over zeggen als dat mag.
Als je denkt wat een gezwets, dan leg je het naast je neer.

Ik denk dat het vooral voor jezelf belangrijk is dat jij denkt dat je de juiste beslissing neemt.. luister naar je eigen gevoel, meningen/ervaringen van anderen zijn niet belangrijk.
Jij moet de geboorte van je kind goed doorstaan, het is jouw lichaam, jouw gevoel, jouw beslissing. Jij moet er vrede mee hebben.
Iedereen ervaart zoiets op een andere manier, want iedereen is anders.

Ik vind het heel goed dat je je goed laat informeren door je gyn en de anesthesist, dat je weet wat er dan gaat gebeuren en ben je goed voorbereid.

Heel veel succes!
Liefs Huismus

 

Ik vraag me eigenlijk af of ze dit zonder medische indicatie doen hoor, of heb je het er al eens met je gynaecoloog over gehad?
Maargoed, Klein Meisje is met een ks geboren en ik was onder algehele narcose. Ik vind het heel jammer dat dit moest want voor mijn gevoel ben ik niet eens bij de geboorte van mijn eigen kindje geweest. En omdat ik na de geboorte zelf nog vijf uur onder zijl ben geweest heb ik die eerste uren ook gemist met haar. Ik heb hier veel moeite mee en ik zou het niemand eigenlijk aanraden.

 

Denk dat dat wel een beetje onderschat word hoor het moeder gevoel na een keizersnede. Bij mijn zoontje had ik al een heel ander gevoel dan na mijn dochter alleen omdat ik weeën heb gehad die ik bij mijn dochter niet gehad heb.
Foto's worden natuurlijk gemaakt maar dat is lang niet hetzelfde als het zelf meemaken. Wil je geen keuze door de neus boren hoor en als je erachter staat moet je er voor gaan, maar wil je wel wijzen op de gevolgen die kunnen zijn...

Het is gewoon écht beter voor moeder en voor kind om elkaar meteen te zien en meteen (het liefst) huid op huid contact te hebben. Ook het aanleggen na de geboorte is belangrijk voor de hechting tussen moeder en kind, weet niet of je borstvoeding wil gaan geven?

Ik hoop dat je vertrouwen krijgt in je eigen lichaam en geest en in de gyn en anestesist en toch een ruggenprik aandurft!

 

ik heb helemaal geen ervaring hoor maar wil wel even mijn mening kwijt!!het lijkt mij heel moeilijk om niet gelijk je kindje te kunnen zien....het lijkt me ook veschrikkelijk om wakker te worden en dat jij niet de eerste bent die jou kindje ziet hiermee bedoel ik als je er voor kiest zorg dan niet dat je ouders of schoonouders je kindje al gezien hebben zou mijn gevoel niet echt geruststellen!!verder zeg ik....luister naar je gevoel het is JOU kindje en JOU lichaam....wij kunnen het niet voor je beslissen meis....heel veel succes en geniet straks van je kleine ukkie

 

Ik snap dat je er nu zelf voor kan kiezen maar zint eer gij begint, Heb je verteld over mijn ervaaring je kunt nooit meer terug halen wat je gaat missen en dat is gewoon de waarheid, luister naar de meiden die het echt mee gemaakt hebben, wij weten waar we over praten, Elke bevalling is anders, geef je zelf de kans op het zien tijdens de bevalling echt als het spoed is heb je die keus niet, Jij hebt die keus nog wel!!!!

Sterkte wat je er mee gaat doen!!!

 

Ik ben twee keer wel gewoon bevallen maar had een vastzittende placenta met heel veel bloedverlies. Binnen het uur moest ik naar de OK en onder volledige narcose is de placenta verwijderd en heb ik een bloedtransfusie gehad. De tweede keer ben ik heel raar uit de narcose bijgekomen. Ik kon niets zeggen en had het idee dat ik op een afstandje stond te kijken en er tussenuit zou knijpen. Wel had ik helder op een rijtje dat ik bevallen was van een zoon.
De eerste uren heb ik twee keer ook niet meegemaakt, alleen wel dat het kindje nog een half uurtje bij mij gelegen heeft. Maar de eerste dagen in het ziekenhuis kon ik niets, zelf niet eens het kindje bij mij in bed houden en ik kon er alleen maar naar kijken.
Het is niet anders en het moest want anders kon ik dit verhaal niet eens navertellen. Er was dus hier niets te kiezen, het moest gewoon.

 

Ik had een spoed sectio met ruggeprik en omdat ik wat in paniek raakte kreeg ik lachgas. Ik raakte versuft en was eigenlijk half in slaap, half wakker.
Dat ik niets van de bevalling heb meegekregen, tja, daar heb ik eigenlijk nog steeds wel een beetje moeite mee. Ik ben ook stiekem wel jaloers op mensen die normaal bevallen en gelijk de baby op hun buik krijgen.
Nu zag ik de baby heel even, maar was te versuft om echt te reageren en een paar uur later zag ik haar opnieuw. Erg raar allemaal.......... Stel dat ik nog een keer een sectio krijg, dan liever alleen maar met een ruggeprik zodat ik verder gewoon bij ben.

 

Ik had ook een manuele placentaverwijdering na mijn bevalling. Ik ben dus ook gewoon bevallen en moest binnen het uur de OK in, volledige narcose en bloedtransfusie. Ik heb de kleine dus wel even bij me gehad na de bevalling. Voordeel was dat ik meteen gehecht ben in de OK en daar ook niets van heb meegekregen.
Ik heb goede ervaringen, was maar heel eventjes misselijk en was vrij snel weer goed wakker. Ik liep binnen een paar uur weer over de zaal en mocht gewoon zelf naar de wc. Ik moest natuurlijk wel een nachtje blijven.
Ik mocht trouwens kiezen of ik een ruggenprik wilde, maar het leek me nou niet iets om bewust mee te maken, zo'n manuele placentaverwijdering.
Behalve dat het natuurlijk vreselijk is je kindje achter te moeten laten na de bevalling en de OK in te gaan, waren er eigenlijk geen nadelen. Mijn man heeft al die tijd met de kleine gezeten, dus wist ik dat hij in goede handen was.

 

Ik ben ook onder algehele narcose bevalling zal de reden maar niet vertellen aangezien je nog moet hahaha
Het is omdat het moest maar raad het niemand aan.

Ik heb er echt van in de put gezeten ik las dat meerdere meiden daar last van hadden.
De klik met mijn kleine was er gewoon niet heeft echt een paar weken geduurd voordat de gevoelens er waren.

Als het dus niet hoeft zou ik het niet doen!

Groetjes Meertje