Ik weet niet goed meer wat ik moet doen en daarom dacht ik hier wat raad te vragen. Ik heb sinds augustus twee miskramen gehad. Op 4 augustus, bij de 8 weken controle, bleek dat het vruchtje gestopt was met groeien op 6 weken. Op 10 augustus kreeg ik een curettage. Mijn cyclus was vrijwel meteen terug normaal. Op 21 november (op dag 21 van mijn cyclus) kreeg ik felle krampen en bruinverlies. Ik ging toen naar de HA en kreeg ontstekingsremmers voorgeschreven. Het bruinverlies schreef ik toe aan een innestelingsbloeding. Op 26 novemember testte ik positief, bij de gyn een paar dagen later was een zwangerschapsring te zien. Op 4 december verloor ik een wat rood bloed en een paar uur later kreeg ik felle krampen en verloor ik meer bloed. In het ziekenhuis was alles nog in orde, maar op zondag 5 december kreeg ik weer een enorme aanval van krampen en veel bloedverlies. Op 6 december was er geen vruchtje meer te zien op de echo (ik was op dat moment 5 weken zwanger). Ik heb toen drie weken rood bloed verloren. Daarna kreeg ik druppeltjes voorgeschreven die de bm doen samenkrimpen. Maar het bloedverlies bleef. Niet zoals een menstruatie, maar toch voortdurend. Op 22 december ben ik terug naar de gyn gegaan om te kijken of er nog restweefsel was, maar de bm was schoon. Hij heeft ook naar de eierstokken gekeken en daar was al een rijpend eitje te zien. Toch bleef ik rood bloed verliezen. Vorige week heb ik teruggebeld naar de gyn omdat ik dus nog steeds bloed verloor en hij stelde voor om óf een curettage te doen ofwel de pil te nemen. Maar diezelfde dag stopte het bloedverlies gelukkig. Om drie dagen later terug te beginnen met voortdurend bruinverlies. Gisteravond had ik terug enorme steken (net alsof ze links in je onderbuik een mes ploffen) en sindsdien verlies ik opnieuw rood bloed. Vandaag heb ik nog een paar aanvallen van steken gehad, telkens met roodverlies als gevolg. Heeft iemand hier ervaring mee en wat was de behandeling? De pijn lijkt eerder van mijn linkereierstok te komen dan van mijn bm, maar toch verlies ik daarna steeds bloed of heb ik bruinverlies. Wat zouden jullie doen? Eerst dacht ik dat het mijn maandstonden waren (omdat er een rijpend eitje was), maar dat verklaart die steken helemaal niet. Ik wil de pil niet nemen als het niet absoluut nodig is.
Poe lastig, ik ben geen arts. Hoe is het met je hcg? Kan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap worden uitgesloten? Dat zou ik zeker laten checken. Sterkte, Suus
Bedankt voor je antwoord, Suus. Hcg weet ik niet precies. Het was gedaald van 3000 (op 4,5 weken) naar 2000 een dag na mijn miskraam. Maar het feit dat er al een eitje aan het rijpen was twee weken later, was positief volgens mijn gyn en een teken dat er nog maar heel weinig HCG aanwezig moest zijn. EUG is, denk ik, uitgesloten omdat hij naar de eierstokken gekeken heeft bij de echo's.
Hoi Kibi, Hier ook zo'n verhaal. In 1e instantie werd door 2 gynaecologen een mk bevestigd terwijl ik zelf dacht aan een bbz. Ik was 5 weken zwanger. Ik kreeg stekende pijn, klam, misselijk en braken, dit zakte na een half uur. Na een dag begon het bloedverlies. 4 weken heb ik gevloeid, dan wel dan niet, dan rood dan bruin/zwart. Steeds als ik dacht..nu is het (bijna) weg..was het er weer. 3 echo's later en daarmee 4 weken later kreeg ik afschuwelijke schouderpijn. Ook dit trok na een paar uur weer weg. De volgende dag pijn aan mijn middenrif door prikkeling van het buikvlies doordat er bloed in de buikholte zat. Na de 4e echo met spoed ingestuurd voor een laparoscopie. Er zou een stolsel in mijn eileider zitten hoewel er bij mijn eileiders en eierstokken nauwelijks iets was te zien dan wat vocht. Er werd gedacht aan een miskraam via de eileider naar de buiholte. Eenmaal wakker uit de narcose bleek het tóch een bbz. Mijn eileider is helaas verwijderd, die zat helemaal vol stolsels. Rara hoe kan dat? Als ik jou verhaal hier lees, ging ik morgen voor een echo, en anders vanavond nog want hier klopt iets niet! Ik werk zelf in het ziekenhuis maar hoe dicht ik ook bij het vuur/ de echo's en gynaecologen zit, is de bbz zelfs bij mij gemist en ben ik door iedereen op het verkeerde been gezet. Ik heb het daar op momenten nog erg moeilijk mee. Ik wens je heel veel sterkte en ga alsjeblieft terug voor een echo!
Een bbz is niet altijd even goed te zien in het begin en het rijpende eitje kan een interpretatiefout zijn. Dus ik zou toch hcg laten prikken en nóg een echo eisen. Bbz's worden vaak over het hoofd gezien. Misschien is het een storm in een glas water, maar bbz's kunnen erg gevaarlijk zijn. Sterkte! Suus
Op spoed was er een vruchtje in de baarmoeder te zien. Er is daar niet naar de eierstokken gekeken, geloof ik. Ik ga morgen nogmaals naar mijn gyn bellen en vragen of ik mag langskomen voor een echo. De steken zijn met vlagen, maar nog steeds erg pijnlijk.
Het kunnen er twee zijn geweest, hè. Je hoort het vaker. Hopelijk is het gewoon niet zo, maar je kunt het maar beter uitsluiten. Suus
Goed zo! Ik ben trouwens na 1 week iets verloren, dacht dat dit het vruchtzakje was. Ik heb dit laten opsturen naar het lab. 1 week later bleek het om baarmoederslijmvlies te gaan wat als een zakje loslaat bij een mk. Ik zou zweren dat dit het vruchtje was maar niet dus. Ik wens je veel succes morgen en hoop dat alles goed is.
Mijn verhaal is soortgelijk. Hier bleken het twee vruchtjes te zijn, waarvan één in de eileider en één in de baarmoeder. Het eerste vruchtje was ik al rond de 7 weken verloren, maar bleef maar pijn houden en bloed verliezen. Er zijn twee echo's gemaakt vanwege de pijn, maar de gyn zag geen eug. Totdat ik met 11 weken op de spoed terecht kwam en er wel een eug werd ontdekt. Het vruchtje bleek heel klein te zijn en toen pas de grootte van 6 weken te hebben. Wat eigenlijk mijn geluk is geweest. Ik werd constant afgescheept, maar wist dat er iets niet klopte. Als jij hetzelfde gevoel hebt, blijf aandringen. Goed dat je morgen belt!
Gyn vond het niet nodig om langs te komen. Wel met de pil beginnen (1 strip) en hierdoor zou het bloeden moeten stoppen en de steken ook. Indien niet, opnieuw bellen en dan zien we weer verder. Zo tegenstrijdig om de pil te moeten nemen als je zwanger wil worden en niet in de MMM zit.
Ik vind het werkelijk belachelijk. Dus hij wil niet eens je hcg checken? Heb je al een zwangerschapstest gedaan? Ik zou hier geen genoegen mee nemen. Je wilt niet weten hoe vaak ik dit verhaal al heb gelezen van vrouwen en dan twee weken later ineens hier las dat ze een eileider kwijt waren. Dat hoeft bij jou helemaal niet zo te zijn, maar dat kan jouw gynaecoloog niet ruiken. Dat hij je hcg niet eens wil prikken vind ik getuigen van grote onzorgvuldigheid. Afijn, ik zou een zelftest doen, een gevoelige, zoals 2 voor 5 euro van het Kruidvat. Mocht die zelfs maar vagelijk positief zijn, meld je dan bij je huisarts en sta erop dat hij/zij zorgt dat een gyn nader onderzoek doet. Het is jouw lijf, en voor het sorry van de arts, koop je niets als het fout gaat. Mocht je het gevoel hebben dat ze messen in je buik steken, ga dan alsjeblieft naar de Spoedeisende Hulp. Nogmaals, het hoeft geen bbz te zijn, maar het kan wel. Suus
Kibi, ik ben het eens met Suus. Ik ging hier niet mee accoord! En dan aan de pil? Idd, een thuistest, hcg check bij de huisarts. Mss kan je verloskundige nog iets betekenen in dit verhaal? Jij vloeit vanaf 6 december, dan had dat nu toch allang over moeten zijn? Laat het er niet bij zitten hoor! Sterkte
Ik sluit me bij de twee hiervoor aan en ik zou er zeker geen genoegen mee nemen! Ik kan me voorstellen dat dit voor jou ook heel veel onzekerheid met zich meebrengt. Heel naar . Sterkte!
Ik heb geen vk, in België gaat bijna iedereen onmiddellijk bij de gyn. Vloeien is begonnen op 4 december, inderdaad. Ik heb nog een gevoelige thuistest liggen die ik kan doen en ik kan ook makkelijk naar de HA stappen, bedankt voor die tips. Als die test negatief is, moet ik dan nog naar de HA?
Ik heb vanmorgen de test gedaan, zoals je had aangeraden en die was positief. Dan naar de HA om bloed te prikken en HCG is nog steeds 82, meer dan zes weken na mijn MK. Stekende pijn is wel veel minder. Gyn wil dat ik het goed opvolg, ik moet regelmatig testen en volgende week terugbellen.
Gatverdamme, ik was er al bang voor. Absurd dat je niet meteen weer bij gyn moest komen. In Nederland zijn hier protocollen voor. Als dit geen nieuwe zwangerschap is, dan moet het hcg dalen. Dat kun je thuis niet goed nagaan. In Nederland zou je elke week een hcg-bloedtest in het ziekenhuis moeten doen en zou je uitgebreide echo's krijgen om de zwangerschapsrest te lokaliseren. Ik zou daar zeker op staan als ik jou was. Als het geen nieuwe zwangerschap is, dan heet wat jij hebt een persisterende trofoblast. Die kan in een eileider zitten maar ook in je buik. Het gaat niet altijd vanzelf weg en kan gevaarlijk zijn. Gelukkig is je hcg niet al te hoog. Ga alsjeblieft terug naar de gyn, vraag om regelmatige hcg-controles en om een uitgebreide echo. Sterkte! Suus
Ik heb al besloten om niet met de gewone thuistest te werken, maar om bloed te laten prikken bij de HA. Ik ga proberen om maandag en donderdag te gaan. Maandagavond weet ik dan meer omdat ik de vergelijking kan maken met donderdag. Steken zijn zo goed als weg. ivm trofoblast: op spoed was er een vruchtje te zien in de bm en daarna heb ik nog drie echo's gekregen bij de gyn, dus ik denk niet dat ze mola zouden gemist hebben.
Een persisterende trofoblast komt lang niet altijd voort uit een molazwangerschap. Een mola kan zich ontwikkelen tot een persisterende trofoblast, dat wel. Je hebt ook nog zoiets als een partiële mola, die is vaak niet eens van een normale zwangerschap te onderscheiden. Alleen in het lab kunnen ze dat zien als ze er heel gericht op zoeken. Ook een partiële mola kan persisteren. En dan kan er ook nog persisterend trofoblastweefsel in de eileider of in de buikholte zitten. Dat wordt heel vaak niet gezien, omdat het vaak ook niet te zien ís, dus dát er sprake van is kun je dan alleen afmeten aan de hoogte van het hcg en een te geringe daling ervan. Als het hcg inderdaad afneemt en de steken worden minder, dan lijkt het erop dat je naast het vruchtje in de baarmoeder er ook 1 in de eileider hebt gehad, een bbz dus, die nu door het lichaam wordt afgebroken. Om zeker te weten dat alles verdwijnt, is bloedprikken bij de HA inderdaad veel verstandiger. Suus
Bedankt Suus, om mee te denken! Ik vrees dat het ijdele hoop is dat mijn HCG veel gezakt zal zijn op maandag, omdat het zolang duurde om tot 82 te zakken. Mijn gyn zei: "test moet volgende week negatief zijn", dus ik denk dat het een curettage zal worden of misschien iets anders (laparoscopie) als het niet veel gezakt is. Of in het beste geval moet ik nog eens op controle komen voor een echo en bespreken we de volgende stap dan wel. Wat ik wel opmerk, is dat mijn borsten beduidend groter geworden zijn sinds ik de pil neem, dát had ik niet verwacht . Stiekem hoop ik dat ik misschien gewoon zwanger ben ondanks de bloedingen en dat mijn HCG nog gaat stijgen, maar ja, het is zeer onwaarschijnlijk.