@lady k, ik heb tranen in mn ogen van je verhaal. Wat een hel moet dat zijn geweest, en wat een doorzetter ben jij! @machtelt, ook jij bedankt voor je verhaal. Ik spoel sinds de bevalling al met een spa flesje na elk toilet bezoek en zet de douchekop erop van onderen. Het genieten begint langzaam te komen nu ik me beter ga voelen. De knip lijkt schoon, en gaat weer dicht. Ik durf alleen niet te hard te juichen na alle ellende en zit eigenlijk te wachten op de volgende tegenslag...
FIjn om te lezen dat het beter gaat Uk.. hopelijk geen tegenslagen meer en alleen nog maar genieten van jullie prachtige ventje! Het is je onderhand wel gegund zeg..
Lieve Uk Ik wist niet dat je hier een eigen topic had geopend en dat het zo slecht met je ging / gaat. Moet eerlijk zeggen dat ik best wel schrik van je verhaal, met name je depressieve gevoelens... Maar wat vind ik het goed van je dat je hier zo open en eerlijk over praat met je man en de vk! Dat doet niet iedereen (uit angst) en dan wordt het vaak alleen maar erger. Je mag dus trots zijn op jezelf; op de negatieve gevoelens heb je geen invloed op dit moment, maar wel op hoe je er mee omgaat en dat doe je ontzettend goed! Dat je een 10 ponder gezond op de wereld hebt gezet na 42 weken (!) zwangerschap vind ik heel erg knap van je! En dat het dan niet past is ook eigelijk wel heel logisch. Super k*t dat je in het begin niet kon plassen en dat die knip zo is gaan ontsteken :x maar er is niks wat jij hier aan had kunnen doen om het tegen te houden. Ik vind het zo sneu voor je dat je zo negatief terug denkt aan je bevalling en de eerste weken, al weet ik dat de kraamtijd inderdaad vaak geen roze wolk is, maar meer bikkelen om je hoofd boven water te houden. Jouw verhaal is toch wel weer een stapje heftiger dan 'gemiddeld'. Ik hoop heel erg dat je nu de goede kant uitgaat met je herstel en dat je eindelijk volop kunt gaan genieten van jullie grote kleine man en het moederschap! Ik zie onder je banner trouwens dat hij goed is gegroeid, dat is goed nieuws Dikke knuffel en het komt vast allemaal goed, geef het de tijd... Veel liefs, Caitlin
Thanx lieve JuJu en Caitlin Ik lees deze reacties nu pas, zit niet elke dag met de laptop op schoot. Het gaat steeds een klein beetje beter, maar na 4 weken had ik toch echt verwacht weer lekker rond te kunnen "rennen" maar helaas. Zitten is pijnlijk, lopen gaat moeizaam, liggen gaat iets beter gelukkig. Het houdt gewoon niet over, maar ik moet positief blijven! Vannacht voor het eerst hem uit bed gepakt, gevoed. Vanmorgen hem voor het eerst gebadderd terwijl mijn man nog lag te slapen. Het begint beter te voelen, maar ook dat, het houdt niet over. Ik hoop dat wanneer alle ellende achter de rug is, ik gewoon kan gaan genieten van ons ventje zoals het hoort. Tijd heelt alle wonden, toch? Letterlijk en figuurlijk...