Vast een vraag die heel vaak terugkomt, maar ik ben nieuwsgierig wanneer jullie je kroost voor het eerst alleen naar buiten laten gaan of hebben laten gaan. Wij hebben 2 kids, de oudste is in februari 6 geworden. Voor ons huis (+/- 20 meter) hebben wij een grote speeltuin, maar ze moeten wel een weg oversteken. Ondanks dat we in de bebouwde kom wonen, rijden de auto's hier regelmatig te hard. Nu hebben ze vorige zomer een enkele keer alleen buiten gespeeld, terwijl wij vastgeplakt zaten aan het raam om ze in de gaten te houden . Nu, een jaar later, wil de oudste (terecht) veel en vaak naar buiten. We gaan niet altijd mee, ze gaat dan alleen naar de speeltuin en heeft daar haar vriendjes en vriendinnetjes. Ze gaat niet wandelen en blijft in de speeltuin. Haar broertje gaat soms ook mee ( 4 jaar). Nu hebben wij als ouders moeite met loslaten (we zitten dus nog steeds vastgeplakt aan het raam ) maar ik ben nu heel benieuwd naar hoe oud jullie kinderen zijn/waren voordat ze voor het eerst (en toch ook wel structureel) alleen naar buiten gingen. Daarom een poll! Ik zou het leuk vinden als je er ook bij vermeld of ze dan alleen naar de speeltuin mogen of ook bv door de wijk mogen lopen.
Wij wonen hier in de stad... Relatief weinig verkeer. Maar het verkeer dat er rijdt, rijdt duidelijk harder dan je zou verwachten in een 30km zone. Dus oversteken vind ik absoluut geen optie. We zijn toen ze bijna 4 werd wel gaan oefenen met buiten spelen... Gewoon omdat ik wilde dat ze wist hoe ze zich diende te gedragen buiten als ze eens met mooi weer bij een vriendinnetje buiten zou gaan spelen. Dus niet oversteken, niet de hele stad door etc. We zijn begonnen met echt voor de deur terwijl ik aan het koken was. Al snel bleek buurmeisje paar deuren links dan ook buiten te komen.. Dus tussen die 2 huizen dan. (Je kunt bij ons niet achterom..). Voordeur open en ik stond regelmatig om het hoekje te gluren. Inmiddels speelt ze meestal met het andere buurmeisje van 8... En die vind het niet echt leuk als ze perse voor de deur moet blijven. Dochterlief heeft inmiddels bewezen dat ze alles doet zoals ik dat graag zie. Dus als ze het komt vragen mag ze hier rond het blok. Slikken voor papa en mama.... Want we zien niet waar ze is. Ik wil dan ook niet dat ze aan de andere kant blijft spelen. Manlief vindt me al heel stoer dat ze een blokje mag.. Maar echt aan de andere kant spelen vind zelfs ik een beetje eng. Niet omdat ik haar niet vertrouw maar omdat we nou eenmaal in een rare wereld leven. En vandeweek heeft ze even een kwartiertje daar gevoetbald.. Samen met buurmeisje van 8, buurjongetje van 9/10... (En die laatste heeft d'r vorige keer ook gered van een paar etterbakjes dus die heeft in ieder geval ik mij een klein streepje voor) Ene kant vind ik dat niks.. Aan de andere kant is ze heel braaf, luistert goed en haalt nooit rare dingen uit en bovendien is ze niet alleen maar met 2 oudere kinderen die geen oppas zijn maar wel net als dochterlief gewoon leuk en fatsoenlijk opgevoed zijn. En tja.. Dochterlief is altijd zeer gepikeerd als het niet mag want ze kan het best. Tja, daar heeft ze gelijk in.. Maar mama moet nog even oefenen hoor Komt goed! Babysteps..
Hier niet de komende jaren, maar komt door de buurt (wonen 3 hoog, wonen ten midden van junks, dealers, opvanghuis voor dramajongeren en opvanghuis voor mensen met psychische stoornissen.. yoehoe)
tja - een beetje dubbel: Een vriendinnetje woont op een pleintje, met in het midden een grasveldje met speeltuin. Daar speelt onze 4 jarige dus 'alleen' buiten. Dit met meerdere kinderen uit de buurt. Zelf moet ik hier nog erg aan wennen- en zit dus nog regelmatig bij het raam. En hoewel er achter ons huis een groot grasveld is, laat ik haar daar nog niet alleen spelen. Simpelweg omdat ik niet met 1 blik kan zien of alles goed is. Ik denk ook niet dat ik dat het komende jaar al wél zal toelaten. Dus ze zal al gauw 6 zijn denk ik, als ik het dan wél durf. De jongste zal mogelijk iets eerder alleen buiten spelen- met de oudste.
nog lang niet...zowiezo omdat ze hier geen kindjes kent, dus alleen spelen is ook niet leuk. Maar ook omdat ze als een idioot hier door de straat rijden (hebben we al zo vaak over geklaagd, komt de politie 1 x ff kijken maar dat verlost ons niet van de racers...) En geen speeltuintje dicht bij, dat is toch echt ver uit zicht van ons huis...en dat durf ik dus echt nog niet hoor! Komt vanzelf wel........ We beginnen maar eerst met alleen buiten spelen in de tuin zonder dat ik de vitrage opzij schuif hahahaha
Bij ons mag J, van de zomervakantie voor het eerst alleen naar de straat achter onze straat, dan is ie 6,5. Ik zal er ieder uur wel te vinden zijn dan, maar dat is een doodlopende, rustige straat met veel vriendjes en vriendinnetjes en een speeltuintje. Vind t heel moeilijk om m los te laten maar op een gegeven moment moet het toch. Ik zie het niet zitten om hem 7 weken alleen achter buiten bij ons te laten spelen.
Ik vind dat moeilijk in te schatten, ligt aan meerdere factoren zoals: je kindje, drukke woonwijk of rustig, speelplaats dichtbij huis of ver weg etc. Ik heb nu op 5 jaar gezet gekeken vanuit ons eigen positie. Autovrije straat en plein eind van de straat
Ik heb 5 jaar gekozen, volgende maand is ze 5en ze speelt sinds vorige week wel eens voor het huis. Mama zit ook met haar neus tegen het raam.... We hebben samen een lijn met stoepkrijt getrokken tot waar ze mag komen. En ze heeft zich er tot nu toe prima aan gehouden. Ze mag nu de ene kant 4huizen van ons vandaan en ik kan haar dan dus zien vanuit de woonkamer. In huis 6 en 7 bij ons vandaan wonen kinderen die 2 jaar ouder zijn dan onze dochter en die kwam bij ons om met haar te spwlen, de vader van huis 7 was in de tuin aan het werk en dus mocht ze tot daar komen om te spelen. Ze mag niet over steken en zeker de wijk niet door. En net als saskia zei, niet omdat ik haar niet vertrouw, want ze zal niet over steken als ik zeg dat dat niet mag, maar wat als er.een of andere gek langs komt en haar mee neemt moet er niet aan denken...... Aan het eind van de straat aan de overkant woont een jongetje bij mijn dochter uit de klas, hij mag wel de hele wijk door, zelfs op zijn fietsje langs de doorgaande weg hij mag best komen spelen maar ze mag dus.niet met hem mee als.hij op pad gaat, hij is een maanden ouder dan mijn dochter...... Blijf het lastig vinden hoor, loslaten is niet zo.makkelijk.......
Wij wonen met onze achtertuin aan een grasveldje waardoor je alleen met een dun pad de weg op kan. Het is dus vrij beschud zonder verkeer, stoep enz. Je stapt echt van de achteruin zo het gras op. AN het veldje wonen een een hoop kinderen en de groten blijven er vaak ook op als de kleintjes buiten zijn. Hierdoor heeft onze jongste nog niet echt de behoefte er af te willen. Als je het pad af loopt moet je een rustig straatje overstekenden in de speeltuin te komen. Haar broer en zus mochten hier zelf heen toen ze 6 waren. Als ze naar de speeltuin wil, ga ik mee. Heel soms, als haar broer van 11 gaat en de andere groten van het veldje en ze zelf vragen of ze mee mag dan laat ik haar mee gaan. Helaas weetbik uit ervaring dat een ongelukkig een klein hoekje zit, ik vind toezicht daardoor wel belangrijk. Ik vind daarnaast ook niet dat ik de verantwoordelijkheid bij onze oudste van bijna 11 en bijna 8 kan leggen. Laat staan de verantwoordelijkheid van een 4 jarige bij een 6 jarige.
Heb gekozen van af een jaar of zes zeven. Reden woonde in een buurt waar ik het niet prettig vond dat mijn oudste daar buiten speelde wel ging hij soms naar het schoolplein naast de huizen. Maar ik woonde op en aan een drukke weg en dat was ook wel een reden om het niet te doen. Meestal ging ik gewoon mee en zat wat te lezen of zat met andere moeders. Jongste zie ik hier ook nog niet snel buiten spelen alleen vind deze buurt daar echt niet geschikt voor dus zal lang mee gaan met naar buiten gaan. Maar zou ik aan een hofje wonen met een speeltuin voor dan hadden denk beide kinderen eerder alleen buiten mogen spelen.
Hangt denk ik heel erg van je kind af en waar je woont, op het platteland of hartje amsterdam? En wat noem je alleen buitenspelen? In de speeltuin voor de deur of in de straten/speeltuin een huizen blok verder? De buren hebben hun achtertuin aan de voorkant zitten, en mijn dochter ging met bijna 2 jaar alleen naar de buren, hun poort en onze voordeur zitten 20 meter van elkaar. Ze speelt nu ook regelmatig alleen voor de deur maar hier kan dat, doodlopend!
Ik denk ook idd ( net als Anica al aangaf) dat het met veel factoren te maken heeft. Zo mag het achterbuurjongetje van ons alleen naar de speeltuin (5 jaar), maar zij hebben geen zicht op de speeltuin en wij wel. Dat zouden wij b.v. nooit doen. Maar ik blij f het lastig vinden, met name omdat ik ook moet leren loslaten en vertrouwen moet geven. Het zal waarschijnlijk een kwestie van tijd zijn
Hier zijn we begonnen met buitenspelen. Ze wordt vaak opgehaald door een vriendje uit de buurt. We hebben de afspraak dat ze op woensdagsmiddag en in het weekend buiten het hek mag spelen. Ze mag dan in de steeg naast ons huis en naar de speeltuin achter het huis. Geen weg over en de huizen kijken uit op de speeltuin, ook ken ik bijna alle ouders die er wonen en is er veel sociale controle Ze houdt zich super aan de afspraken, zo mag ze bijvoorbeeld met niemand mee. Ook niet naar het huis van vriendje zonder dit te vragen. Ze komt altijd netjes naar huis om te vragen of ze bijv bij andere kindjes in de tuin mag of naar het grasveldje etc. O en ze is 4 jaar
Ik woon 2 hoog, speeltuintje aan de achterkant naast flat. Maar vanaf die kant geen toegang tot flat. Daar laat ik haar dus niet alleen, ik heb weliswaar zicht op die speeltuin, maar als er iets zou zijn moet ik eerst van 2 hoog naar beneden enzo. Dus vind ik niet fijn. Het zal dus echt nog wel even duren voor ze hier alleen buiten mag spelen. Op de camping mag ze dat wel, mijn tuin grenst aan de speeltuin en daar speelt ze al voor ze 4 was alleen. Ze mag nu ook stukjes alleen over de camping fietsen, zolang ze in de buurt blijft. Iedereen weet wie ze is en bij welke caravan ze hoort, dus dat is een stuk makkelijker
hier speelde alyssa buiten vanaf haar 4de. tegenover ons huis is het schoolplein en ze hoeft dus alleen maar een doodlopend straatje over te steken. voordat ze alleen mocht zijn we heel fanatiek aan het oefenen geweest met oversteken. ook hebben buren van ons zo`n fel gekleurde pop die op de hoek wordt gezet als er kindjes buiten spelen. (die wij ook mogen pakken) ze is nu 5 en mag bij ons de hele steeg door (zo`n 10 huizen breed) en ze mag voor tot de helft van het straatje en aan de zijkant. ik kan haar niet altijd zien maar ze komt heel vaak in de tuin (om weer wat anders te pakken) of ze klopt even op de voordeur om te laten weten dat alles goed gaat. liefs doris
Wij wonen buitenaf aan een rustig pad met een aantal huizen. Dochter is nu 5 jaar en mag op een klein gedeelte op dat dat pad komen. Ze luistert heel goed en weet tot waar ze mag komen. Auto's rijden hier stapvoets
Wij wonen in een echt mini dorp, vanaf 3 spelen de meeste kids wel buiten. Mijn dochter is 4 en speelt sinds kort buiten.
De oudste was 3 toen hij zonder toezicht (al hield ik 'm vanuit de keuken wel in de gaten ) op straat en in het speeltuintje achter in de straat spelen. Maar dan hebben wij wel het grote geluk van een doodlopende straat met hooguit de buren die langs rijden. Eerder was niet vertrouwt omdat hier geen deugdelijke afscheiding met de spoorbaan was (11 meter vanaf gevel huis, eerste jaren alleen een paar prikkeldraadjes). Strakke afspraken gemaakt over tot waar hij mocht komen en daar houdt hij zich nu nog aan.