Hoi dames, Voor de gene die hier ook al een tijdje rondhangen hebben misschien door gehad dat ik een half jaar niks van mij heb laten horen. Ik kon het even niet mee aan naar een afspraak bij de huisarts, vriend goede zaad en nog een half jaar proberen en nog steeds niet zwanger, terwijl (sorry) ik vol verdriet en jaloezie andere dames wel zwanger zag worden op deze forum en in mijn omgeving. Koppels die later dan ons begonnen zijn en hun kinderen zijn ondertussen al geboren doet mij elke dag best wel veel pijn. Niemand begrijpt mij ook? Mijn vriend weet op ten duur ook niet meer wat hij moet zeggen.. want het stukje komt wel goed vaagt steeds meer weg en heb hoop verdwijnt. En constant aan horen, maar je bent nog zo jong waar maak je je druk om? Nou ik wilde 1,5/2 jaar geleden als graag moeder worden! Wat maakt leeftijd uit? We willen graag ouders worden en net zoals onze vrienden papa en mama genoemd worden. We verlangen er zo naar. Nu eindelijk vandaag een doorverwijzing gekregen naar de gynaecoloog. Nu weer afwachten wanneer ik gebeld wordt voor een afspraak. Het klinkt misschien raar en ik hoop dat we allebei natuurlijk gezond zijn, maar aan de andere kant hoop ik eigenlijk dat er iets gevonden wordt waar we dan aan kunnen werken. Iemand die hetzelfde op dit moment mee maakt qua gedachten en gevoelens? Op naar het volgende hoofdstuk.
Fijn dat je de verwijzing hebt, is iig 1 stap verder! Ik voelde toendertijd precies hetzelfde, iets hebben is niet leuk maar dan is er in ieder geval iets aan te doen! Bij ons bleek er helaas niets te zijn, dus dat betekende dat we weer een periode zelf moesten proberen. Misschien dat dat bij jullie niet hoeft omdat je al een keer voor 6 maanden terug bent gestuurd. Het helpt wel als je assertief bent, aangeeft hoe het voor je is. Maar eerst sowieso alle onderzoeken (weer) natuurlijk.. Hoop dat je snel aan de beurt bent!
Ik heb ook een verwijzing moeten eisen. Zeggen dat iemand zo jong is neemt de wens voor een kind niet weg. Ik mag deze maand eindelijk ook op t ziekenhuis komen en ik duim voor je dat je snel ook mama genoemd wordt
Ik lees dat er bij jullie nu dan eindelijk is gekozen voor IUI? En gelukkig dat jullie beide gezond zijn natuurlijk! Zit je nog op het wachtbankje voor jullie eerste poging? We hebben thuis wel het afgelopen halfjaar geprobeerd zelf te insemineren.
Oke wat spannend! Jullie eerste afspraak bij de gynaecoloog? Of zijn jullie al begonnen met een traject?
Dit was mijn verhaal een tijd terug. Zo gefrustreerd dat ik werd, iedereen was maar zwanger na één wip en het begrip was ver te zoeken. De huisarts zei zelfs nog dat ik tijd genoeg had. Ik heb verder niks zinnigs te zeggen maar ik wil je even een hart onder de riem steken. Helaas weet ik hoe je je voelt en ik hoop dat ze jullie kunnen helpen in elk geval het vertrouwen terug te krijgen, met of zonder behandeling.
Ik ben al een keer bij een gyn geweest, maar dat was zo'n botte boer dat ik bij voorbaat gezegd heb dat ik bij haar niet terug wil. Dit was bij een privé-kliniek en niet op t ziekenhuis. Nu mag ik 21 december voor de intake gaan. En dan zullen e in januari beginnen met onderzoeken, en dan hopelijk een plan over hoe het nu verder zal gaan.
Hier zijn wij 2,5 jaar bezig. Snap jou helemaal!!. Om mij heen raakt iedereen zwanger en wij??? Dat lukt steeds maar niet. Hebben in mei onderzoek gehad hsg gehad. Alles was goed met ons. Mochten meteen beginnen met iui maar willen het dit jaar nog zelf proberen. Zit nu op het wachtbankje. Heb hierna nog 1 kans dat is 31 dec ben ik dan nog niet zwanger dan gaan wij voor iui. Hoop zo dat dat ons bespaard blijft!?. Maar snap jou frustratie. Het is ook niet leuk en leeftijd heeft er niks mee te maken. Als je eraan toe bent ben je eraan toe!! Hopelijk raak je snel zwanger!! Liefs Sascha
Heel herkenbaar rachel93. Hier bijna 2 jr bezig (vorig jaar april wel zwanger maar MA). En sinds die tijd lukt het gewoon niet.. ik heb alle onderzoeken bij de fertiliteitskliniek gehad en alle bloedwaardes en echos zijn prima en ook het zaad van vriendlief is helemaal goedgekeurd. Aan de ene kant heel blij natuurlijk maar ook bij mij speelt de gedachte was het maar iets kleins dat snel te verhelpen is zodat je weet waarom het telkens niet lukt.. hier ook over gehad met de arts en ze begreep het volkomen. Ze had het ook veel vaker gehoord zei ze dus het is echt niet gek hoor dat je dat denkt! Hoop dat je snel een afspraak krijgt. En voor nu sterkte met alles en het wachten tot je er terecht kunt
Heel herkenbaar meis. Alles wat je zegt Ik vond het altijd enorm naar als mensen zeiden "ach je bent nog jong" ja juist daarom vond ik het al niet 'eerlijk' dat we icsi nodig waren. En buiten dat, omdat je jong vent doet het niet minder pijn als het niet lukt. Oke de biologische druk is er niet, maar de pijn wel! En dat zien mensen niet.. Ik snap ook volledig dat je zegt ik hoop dat ze iets vinden. Dat hadden wij toen ook. Iedereen zei "ik hoop dat ze niks vinden" en ik juist wel want anders stonden we na een paar weken onderzoek weer buiten met lege handen en geen hoop. Wij zijn uiteindelijk 1 jaar en 4 maand bezig geweest om zwanger te raken (en blijven) let wel, ze wisten bij ons na 1 maand al wat het "probleem" was. Dit moest 3 maand later opnieuw getest worden. 7 maand na aanmelding startte de eerste poging, welke mislukte. 2 maand daarna weer een poging welke lukte maar ik kreeg een miskraam. Toen hebben we even pauze genomen en ben ik 4 maand na de miskraam weer begonnen en deze keer werd en bleef ik zwanger. Dit kleine druktemakertje spartelt nu in mn buik en verwachten we over 6 weken. Dus hou die hoop meis, verlies het niet!! Heel veel succes!
Heel erg bedankt! Maar helpen ze jullie nu niet verder? Of moeten jullie het weer proberen zonder medische hulp?
Bedankt voor je reactie! Ik snap je volkomen! 3! Gefeliciteerd!! Ja ik heb ook in mijn hoofd van we gaan nu een traject wat ik weet niet hoe lang kan duren. Ik ben nu nog maar 23 jaar zeggen ze constant maar als we een traject in moeten gaan word ik steeds ouder en ouder. Mijn droom was jong moeder te worden en ik gun het mijn vriend (32) ook om nog jong vader te worden.
Dat zeiden ze ook tegen mij : je bent nog harstikke jong (nu 26, toen we in de mmm belanden was ik 24 en mn man zelfa 22!) Dus omdat je nog geen 40 bent mag het wel 10 jaar duren? Doet t minder pijn? Nee! Tuurlijk is de "druk" hoger als je al flink ouder bent omdat je vruchtbaarheid afneemt absoluut. Ook juist daarom zou het als je jong bent sneller moeten lukken is mijn mening. Mensen hebben gewoon domme adviezen. En je snapt soms compleet niet dat iemand dat zn strot uit krijgt. Het varieert van " ach je bent nog jong je hebt alle tijd" tot "je moet er niet teveel over nadenken" tot "je moet ivf doen want ja dat hoor ii altijd" Ik reageerde er altijd heel bot op, als je niks leuks te zeggen hebt zeg dan niks. Succes meis! Hopelijk lukt het gauw!
Heb net hetzelfde gevoel. Wij zijn ook al 15 maanden bezig. Ik ben 23 en heb ook een HSG laten doen en mijn man een zaadonderzoek. Hierbij was alles oké. Ik ben het ook beu dat iedereen dat zelfde zinnetje gebruikt 'je bent nog zo jong' ' geef het wat tijd, het komt allemaal wel in orde ' ' je bent er te veel mee bezig'.. En ja ook ik word jaloers als ik andere mensen zwanger zie. Moedeloos word ik er van en weet met mijn gevoelens geen blijf. Je bent zeker niet alleen. Veel succes nog!