Voor onze dochter van 6. We lopen op dit moment tegen behoorlijk wat dingen aan en weten niet meer hoe we haar moeten helpen. O.a - geen concentratie, zowel thuis als op school - constant aandacht vragen, negatief of positief - snel boos Ze gaat van rust naar ontploffen in 2sec - totaal geen geduld. Echt letterlijk geen enkel sprankje geduld Als ze even moet wachten gaat ze als een stervende zwaan tegen de vlakte en begint te schoppen en gillen - kleding zit niet goed, lekker, kriebelt etc - ze geeft aan dat het druk is in der hoofd maar dat ze niet weet hoe dat komt Ik moet bepaalde dingen elke dag herhalen. En uiteraard begrijp ik dat ze 6 is. Maar als ik al 2 jaar zeg: als mama even boven iemand op bed leg moet je niet onder aan de trap gaan schreeuwen.. En ze doet dat nog steeds dagelijks dan heb ik het idee alsof het niet bij der binnen komt. Ze heeft nu vakantie en wij weten nu al dat alle aandacht constant naar haar gaat en der broertje en zusjes een heel stuk minder aandacht krijgen daar door. Vanochtend ben ik ontploft. Ik heb echt heel veel geduld maar ik was er nu echt klaar mee. Na een flinke huilbui van beide en een goed gesprek was het weer goed. Mijn man en ik hebben besloten dat dit echt niet langer zo kan. Maar waar begin je? Huisarts, school, cjg? Iemand tips, adviezen oid?
Huisarts, school, cjg kunnen in principe allemaal. Jullie hulpvraag ligt nu vooral thuis, geloof ik. En het is nu vakantie. Dus ik zou starten met een gesprek bij de huisarts. Die kan je doorverwijzen. Mocht de huisarts daar niet welwillend tegenover staan, vraag dan via school contact met de jeugdprofessional. Houdt rekening met wachtlijsten. Dus pak door en schuif het niet te lang voor je uit. Het traject houdt meestal in dat er eerst een kort (telefonisch) aanmeldgesprek is. Daarin vertel je waar je tegenaan loopt. Zo weten ze al een beetje wat er speelt. Dan volgt een langer intakegesprek. Hierin moet al wat duidelijker worden welke hulpvraag er precies is. En vooral ook: welke instantie dit precies gaat oppakken en op welke manier. Is onderzoek nodig? Of kan er al een stuk begeleiding opgestart worden? Tussen die intake en de daadwerkelijke start van onderzoek / begeleiding zit vaak wel een paar weken.
Bij ons kan het kan via school of via de huisarts. Zij kunnen contact leggen met de gemeente en dan kan er een afspraak gemaakt worden met de jeugdprofessional. Een soort orthopedagoog die de eerste stappen kan zetten en eventueel kan doorverwijzen naar een orthopedagoog of psycholoog. Bij ons is dat laatste gebeurd voor de jongste, wij zijn bij een orthopedagoog terecht gekomen en op ons verzoek is ze uiteindelijk getest, diagnose ass, hoger dan gemiddeld begaafd maar met een disharmonisch intelligentie. Dit hele traject heeft bij ons gelopen van september 2019 tot oktober 2021. In mei 2021 is ze naar de orthopedagoog gegaan, dus heeft even geduurd, maar in die tussentijd wel gesprekken gehad. De orthopedagoog heeft ons echt heel erg geholpen.
De huisarts kan je direct doorverwijzen naar een instantie. Dus daar zou ik beginnen. Ook ivm vergoeding vanuit de verzekering. Ook kan je bellen met het wijkteam of de jeugdconsulent in jouw gemeente. Die geven ook indicaties af voor hulp etc. Wil je niet eindeloos wachten dan kan je op eigen kosten natuurlijk een kindercoach inschakelen. Of een zelfstandige orthopedagoog.
In theorie kan het via het wijkteam en via de huisarts, en soms via school (maar die lopen vaak niet zo hard, helaas), maar het verschilt erg per gemeente hoe dit loopt. En het verschilt ook erg per huisarts qua kennis van welke instanties er zijn en wat ze bieden ed. Mijn ervaring (maar is natuurlijk ook maar in een gemeente) zegt dat het wijkteam vaak de beste route is. Ook omdat zij soms zelf ter overbrugging al wat aan kunnen bieden aan en omdat ze de ver het algemeen medewerkers hebben die zich hebben gespecialiseerd in een bepaald gebied (jonge kind, pubers, ouderen, …) en op dat gebied een goede kennis hebben van de sociale kaart. Houd inderdaad wel rekening met (lange) wachtlijsten. Hier is een half jaar niet heel bijzonder… Wat iemand al schrijft, wacht dus niet te lang, omdat je ook na de eerste stap vaak nog best een tijd moet wachten.
Mijn eerste vraag is hoe gaat het op school. Loopt het daar, ligt ze achter , ligt ze voor. Hoe ligt ze in de groep. Mijn eerste gesprek zou gaan bij juf. Zien jullue daar geen problemen of uitdagingen dan zou ik gaan naar de huisarts. Je kan ook kijken of de gemeente wat heeft staan bij hulp en opvoeding. Dan bel je de gemeente en legt uit wat er is. Die maken een dossier aan en laten er een professional naar kijken. Die kijken naar de hulpvraag er wat er nodig is. En of ze er wat mee doen. Mocht het niet lekker gaan op school kunnen ze misschien via de gemeente hulp krijgen van het samenwerkingsverband.
Ik zou via de huisarts doorverwijzing vragen voor een jeugd psycholoog. Zo is mijn dochter geholpen en was de snelste weg. Er zijn wel bijna overal wachtlijsten, dus hou daar rekening mee. Hier wordt jeugd GGZ vergoed vanuit de gemeente, niet de zorgverzekering. Hoe gaat het op school?
Ik moet wel zeggen dat ik hier ook veel zaken lees die gewoon zijn voor een kind van 6 jaar. En waarvoor wellicht ook met lichtere vormen van hulp of opvoedingsondersteuning toekan. Niet alles hoeft natuurlijk voort te komen uit een stoornis of diagnose. En ook als er al een diagnose zou komen heb je ook nog gedrag dat weliswaar vervelend kan zijn maar niet direct het gevolg is van de diagnose. Dat neemt niet weg dat het goed is om hier naar te laten kijken. Wat zegt school hiervan? Heeft ze vriendinnen en sport waar ze haar energie kwijt kan? Let goed op dat de andere kinderen ook hun aandacht krijgen. Helaas worden die bij een kind wat problemen heeft vaak ondergesneeuwd en daar kunnen ze behoorlijk last van krijgen. Probeer dus ook aan je andere kinderen extra aandacht te geven door individuele uitstapjes en momenten samen zonder je oudste erbij. En praat ook met die kinderen (voor zover dat mogelijk is) over de situatie in huis en hoe ze dit ervaren. Laat weten dat jij er voor ze bent.
Op school gaat het redelijk goed. Lezen is op niveau , wel te langzaam Rekenen is ze qua niveau een stuk verder dan de rest maar ze heeft moeite met automatiseren. ze heeft 1 vriendinnetje waar ze veel mee speelt.. die is blijven zitten en een stuk ouder. De rest speelt ze wel mee maar kan ik niet echt vriendinnen noemen. Volgens dat ene vriendinnetje doet ze ook vaak boos op school. Is ze snel boos als iets niet gaat zoals zij dat wilt en loopt ze weg van de situatie. Ik heb pas een telefonisch 10 minutengesprek gehad met de juf en die gaf aan dat ze wel heel snel afgeleid is en der concentratie echt heel slecht is. Ze moet vaak bij de les gehaald worden omdat ze met andere dingen bezig is. Of gaat ineens midden in de les naar de juf om met haar te kletsen, wat uiteraard niet mag. Ze zit op theaterles en zwemmen. Ze skeelert graag en is het liefste altijd de hort op. Ik ga van de week even de huisarts bellen. Mijn moeder (daar slaapt ze nu) zei vandaag ook al dat het der wel opvalt dat ze echt heel vaak boos en neerslachtig is.
@Lotion, zou het kunnen zijn dat dat 5-6 maanden geleden is begonnen of erger is geworden, zo na de geboorte van jullie jongste (of misschien nog wat langer, toen zichtbaar duidelijk was dat je zwanger was)? Misschien heeft ze haar draai nog niet kunnen vinden nu de gezinsdynamiek is veranderd?
Ik zou de huisarts indd bellen om het daar voor te leggen. Dat betekent natuurlijk niet gelijk dat er een label wordt geplakt op je dochter. Ook al zijn bepaalde dingen 'normaal' gedrag voor kleuters, het ene kind heeft er in meerdere mate last van dan het andere. Al is het maar om hulp te krijgen hoe jullie het gedrag kunnen aanpakken.. Wij zitten met een zelfde soort iets met onze zoon, maar kijken het nog even aan omdat hij net 5 is.
Heb je ook gekeken naar hoog sensitiviteit? Ik herken namelijk veel van dochter: - geen korstjes of ander niet fijne structuren mbt eten - gevoeligheid mbt kleding - kan niet tegen harde geluiden - snel last van de zon en de wind - iedereen doet x, zij doet y - ze is heel bepalend / dwingend / controlerend, alles moet op haar manier, alles moet nu -> gaat dat niet zo boos! - ze is snel/veel moe - slecht zelfstandig spelen - een echt buitenkind - vraagt heel vaak wat we doen? wat gaan we morgen doen? Ik ben ook nog zoekende hoe met bepaalde dingen om te gaan. Ik wil zelf in ieder geval gaan kijken naar een planbord en noise cancelling koptelefoon
Hier sluit ik me bij aan! Wij hebben hulp gekregen vanuit een logopediste welke gespecialiseerd is in sensomotorische ontwikkeling! Echt een wereld van verschil, ongelofelijk! Zij bood ons en hem goede handvaten om dingen te leren herkennen en er mee om te gaan. Noise cancelling raadt zij juist heel erg af en ik sta daar ( nu ik weet waarom ) volledig achter. Het is zaak dat ze op de juiste manier met de prikkels om leren gaan om zich zo toch te kunnen focussen. Door noise cancelling neem je de oorzaak weg en leren ze juist niet hoe ermee om te gaan. Het boek; hoogsensitief opvoeden is ook echt een topper en heeft mij veel inzichten gebracht.
Ik ga ook een inlezen over de sensomotorische ontwikkeling. Het gebruiken van noise canceling headphones raden ze op school aan (oude school ook) maar had al van iemand anders ook al gehoord dat je inderdaad dat niet moet doen omdat je dan nog niet leert om dingen buiten te sluiten.
“Vroeger” deden ze dit veel meer inderdaad maar er zijn nu nieuwe inzichten vandaar dat ze het afraden of in ieder geval heel minimaal in te zetten.
Maar in sommige gevallen, zoals bijvoorbeeld ass, kan een kind niet leren hoe ermee om te gaan. Dan is noise cancelling wel echt heel fijn.
Het ging niet om ass maar het ging over hoogsensitiviteit, dat zijn twee hele verschillende dingen en totaal onvergelijkbaar met elkaar Of bedoel je wanneer je kind het beide heeft? Daar weet ik niks van, ik heb enkel ervaring met hoogsensitiviteit en reageerde daarop.
Er is nog helemaal geen diagnose bij ts, en mijn dochter met ass lijkt ook hoogsensitief, ik dacht daar namelijk aan toen ze nog niet onderzocht was. Het lijkt juist vaak allemaal heel erg op elkaar. Dus we weten helemaal niet of noise cancelling bij de dochter van ts goed is of niet.