Sinds een aantal weken heb ik problemen me op mijn werk te concentreren. Ik werk 3 dagen per week op kantoor en ga er met plezier heen. Maar toch, sinds een paar weken kan ik me haast niet meer op mijn werk focussen. Ik dwaal continu af, wordt super snel afgeleid en zit om de 5 min, weer 'eventjes' op internet (bijv. hier of op Marktplaats). En dat terwijl ik zat te doen heb!! Ik begin een enorme hekel te krijgen aan mijn eigen gedrag en ik vind mezelf het salaris dat ik krijg absoluut niet meer waard. Elke werkdag zeg ik weer tegen mezelf dat ik er nu eens een productieve dag van ga maken en dan lukt het weer niet. Ik doe alleen nog maar wat echt nodig is en spoed heeft en raar genoeg is iedereen nog wel tevreden met mijn werk. Maar ik ben bang voor de dag dat aan het licht komt dat ik eigenlijk veel zit te niksen. Oh bah, dit is echt niks voor mij, iemand tips (behalve 'niet doen', dat zeg ik elke keer ook tegen mezelf, maar helpt niet )? Of herkent iemand dit en zo ja, wat heb je eraan gedaan? Ik wil ook weer eens met een tevreden gevoel naar huis gaan...
Ik zeg, internetverslaafd en join the club Nee, ik ken het en het is inderdaad heel erg vervelend!! Ik heb geen idee wat je eraan kan doen behalve op een plek gaan zitten waar mensen goed op je scherm kunnen kijken zodat het op zou vallen als je privé dingen doet op het werk.
Jaa, herkenbaar! Ik herken zelfs je gedachte over je salaris. En nee, ik weet nog niet wat ik er aan moet doen... Af en toe lukt het me, mezelf een schop onder m'n kont te geven. Mezelf te gedragen zoals ik het graag zou willen, een soort toneelstukje zeg maar.
Internetverslaving klopt wel tot bepaalde hoogte. Ik heb gevochten als een leeuwin om mijn huidige werkplek te krijgen. Lekker beschut en niemand die zomaar op mijn scherm kan kijken. Dat is nu waarschijnlijk mijn valkuil. Maar het is niet altijd zo geweest, hoor, ik zit hier al een hele tijd en tot enkele weken geleden lukte het me prima me op mijn werk te concentreren. Ik ben altijd al iemand geweest die een babbeltje met een collega of een privé mailtje niet uit de weg gaat, maar ik zorg(-de) er wel altijd voor dat mijn werk netjes af was aan het einde van de dag (desnoods door dan langer te blijven). Ik weet gewoon niet wat er met me aan de hand is en het begint ook mijn thuissituatie te beïnvloeden. Tegen mijn man doe ik gestrest en kattig als ik moet gaan werken en ik zit gewoon niet lekker in mijn vel. Terwijl ik nog steeds graag naar mijn werk ga en er nog steeds veel voor over heb (bijv. lang reizen). Ik (her-)ken mezelf gewoon niet meer en voel me zo schuldig! Ook omdat ik me donders goed realiseer dat ik in mijn handjes mag knijpen met mijn baan en het feit dat ik überhaupt werk heb! Daarom wil ik er juist mijn best voor doen, maar waarom willen mijn hersenen dan niet met me mee doen?!
Zit je misschien ergens mee? Waar gaat het mis met je concentratie, waar denk je dan aan? Ik ken het niet gelukkig, dat zou ook absoluut niet aanvaardbaar zijn met mijn werk want als ik mn concentratie zou verliezen kan dat ernstig aflopen op sommige momenten.
Misschien ben je gewoon toen aan vakantie. En heb je daarna weer energie om je werk goed te doen. Ik heb het ooit vlak na een heel druk project waarbij ik veel heb moeten overwerken. Dan doe ik het een tijdje even rustig aan om weer bij te tanken en dan gaan we er weer voor. Heb dan ook weer voldoende energie voor wat nieuws.
Tsja, mijn probleem is dat ik dan 'nergens' aan denk en het idee heb dat mijn hoofd een grote bol met watten is waar niks in en uit gaat (maar verder gaat het wel goed met me, hoor ). Het lijkt wel of ik dan even ontspanning zoek of zo, terwijl ik op dat moment helemaal niet met iets heel inspannends bezig hoef te zijn. Er is veel gaande in mijn privé situatie, maar dat probeer ik wel van mijn werk gescheiden te houden. Als het moet kan ik me wel focussen en een deadline halen bijvoorbeeld, maar als ik niet altijd optimaal presteer krijg ik hooguit een ontevreden telefoontje of mailtje. Vakantie zou heeeeerlijk zijn, ben in jaren niet geweest, maar ik vraag me af of dat de oplossing is, want ik heb het idee dat ik geen buitengewoon stressvol bestaan heb of zo.
Ik heb dit voor mijn burnout / angststoornis ook gehad. Exact hetzelfde als wat jij zegt. Het wil natuurlijk niet zeggen dat je dat krijgt, maar zou wel even nadenken of je niet teveel stress hebt!
Ja ik herken dat ook.. ( heb ook een angststoornis) Watten en niet kunnen concentreren. Ik ben in 2010 gestopt met werken... Ik merk dat ik langzaam weer mezelf word. Ik ben er nog niet. TS, kan bij jou ook te maken hebben met een sleur? Elke dag hetzelfde...misschien ben je toe aan een andere/nieuwe uitdaging?
Als er thuis veel gaande is, vind ik het niet gek dat je je niet goed kan concentreren op je werk. Je hoofd zit gewoon te vol. Slaap je verder nog wel goed? Pieker je veel?
Klinkt inderdaad herkenbaar. Vooral dat hoofd met watten. Ook bij mij speelde toen van alles privé. Je neemt het onbewust toch mee naar je werk. Ik had een hele lieve teammanager en heb het toen aangegeven. Zij heeft mij naar huis en de arbo arts gestuurd. Diagnose: overwerkt door prive omstandigheden. Ik heb 3 maanden thuis gezeten en therapie gekregen voor de prive problemen. Daarna weer lekker aan het werk en nergens meer last van gehad.
Vaak komt gedrag als reactie op problemen juist niet tot uiting in die probleemsituatie. Mensen die in klotesituaties op werk zitten, reageren dat vaak thuis af. Anderen die bijvoorbeeld financiële stress hebben gaan snauwen tegen de kinderen enz. Als je zegt dat je veel privé hebt spelen, denk ik dat het daaraan ligt; je hebt simpelweg niet genoeg ruimte in je hoofd om ook nog je werk te doen.. Veel vrouwen ervaren dat vanuit een positieve reden tijdens hun zwangerschap en naderende bevalling. Kun je op korte termijn iets aan die privé dingen doen?
MIsschien helpt het om een lijstje te maken met alle dingen die je op die dag MOET doen van jezelf? Dan heb je iets om aan vast te houden. En dan heel streng zijn en het ECHT doen
Voor mijn burn-out had ik hetzelfde... Ik zat echt dagenlang "niets" te doen, er kwam op de een of andere manier gewoon niets uit mijn handen. Ik werd gewoon moe van mezelf Lijkt er toch op dat je last hebt van de stress in je prive leven.... Kan je daar zelf iets aan veranderen? Misschien een paar dagen voor je zelf plannen?
Pffff... duurt het bij jouw ook zo lang? Ik dacht echt dat het na 2 1/2 jaar wel over zou zijn.. maar nu weer in een terugval!
Om eerlijk te zijn wordt ik niet echt vrolijk van jullie reacties, al waardeer ik ze enorm! Ik hoop alleen niet dat ik op een burn out ga afstevenen. Aan mijn problemen kan ik helaas niet zo veel doen, mijn vader is ernstig ziek en woont in het buitenland op 5 uur rijden, waardoor ik veel (vrije) tijd kwijt ben met reizen om bij hem te kunnen zijn. Verder is mijn dochter een paar weken achter elkaar ziek geweest (eerst buikgriep en toen waterpokken), maar dat is nu ook weer over. Op zich neem ik best wat tijd voor mezelf en denk ik eigenlijk dat ik daarmee genoeg ontspanning moet hebben. Slapen verschilt. Op zich slaap ik goed, maar bijv. afgelopen nacht was mijn dochter eventjes wakker en dan kan ik toch niet meer in slaap komen. Meestal ga ik dan wel denken, ja. Een to do lijst maak ik elke dag op mijn werk en thuis, maar thuis kan ik me daaraan houden en op mijn werk schuif ik de taken makkelijk weer door naar de volgende dag/week. Iemand suggesties hoe ik een eventuele burn out voor zou kunnen zijn?
Als eerste, blijf er niet alleen mee rondlopen. Licht je leidinggevende in over je privé situatie. Kijk eerlijk naar waar je behoefte aan hebt. Tijdelijk minder werken zodat je bij je vader kunt zijn? Wellicht kun je ouderschapsverlof opnemen. Minder zware taken? Misschien kunnen collega's het eea overnemen. Vakantie kan helpen, ook een mini variant. Even een weekendje weg, fysiek afstand nemen, misschien met alleen partner. En zónder apparaten met internet. Laat alles thuis en scherm je af. Fysieke ontspanning helpt ook, ga stukken wandelen, sporten enz. Sta jezelf toe om per dag 15-30 min te piekeren, waarna je iets anders gaat doen. Zet desnoods een kookwekker. Accepteer dat je nu even niet alles perfect kunt doen. Dus maak de to do lijstjes niet te lang, zodat ze haalbaar blijven. Maximaal 4 punten per dag voor je werk bijv. Gaat dat een tijdlang goed, dan 5 en zo verder. Ehm... meer tips heb ik niet. Maar iedereen maakt wel eens mindere periodes mee, belangrijkste is dat dat ook van jezelf mag. En als ik je eerste post lees, wil je nog steeds op alle gebieden optimaal presteren. Accepteer dat je dat nu even niet kan, en dat dat vanzelf wel weer komt. Sta stil bij alles wat wel goed gaat.
Misschien is het voor jou niet verkeerd om met maatschappelijk werk of een psych te gaan praten. Het is niet niks wat je meemaakt, en nog middenin zit. Wellicht kunnen zij jou handvatten geven. Ik weet niet wat voor een werkgever je hebt, maar misschien kun je op je werk ook even aangeven dat je niet lekker in je vel zit, en problemen hebt met je concentratie.
Dank jullie wel voor de tips! Mijn leidinggevende weet van mijn situatie, maar is nieuw en enthousiast en ziet een hoop mogelijkheden, o.a. voor mij, waar ik heel graag in mee wil gaan. Qua carrière zou ik nu juist een boost kunnen krijgen en dat wil ik ook heel graag. Daarom voel ik me wel geremd om er nu met mijn leidinggevende over te praten.