Hoe zou jij je voelen als....

Ik kan niet uit ervaring spreken, maar ik zou het denk ik fijn vinden te weten dat er aandacht voor de ziekte is.

 

Ik denk dat ze het voornamelijk heel goed vind dat je het doet. Dankzij collectantes heeft zij meer kans op genezing. Je kan eventueel een kleinigheidje meenemen voor haar. Je heb tegenwoordig ook Hallmark? Kaarten gericht op kanker.
In ieder geval succes met collecteren

 

Ik zou denk ik juist daarom meer doneren. Kan me haast niet voorstellen dat ze het vervelend vind dat je voor haar staat.

 

Mijn moeder is heel jong (vanaf 50 jaar oud) getroffen door de ziekte van Alzheimer. Weliswaar niet een ziekte die ik zelf heb, maar het ligt wel heel dichtbij, en ik heb er vorig jaar een collectant voor aan de deur gehad.
Ik vond het juist goed dat een ander die moeite nam, en heb extra geld gegeven boven het geld wat ik al aan diezelfde stichting geef ieder jaar en waarvan ik sowieso al lid was. Ik heb dat ook verteld aan de collectant, en zij vond het fijn om te horen dat ik ook waardeerde wat zij deed.

Je zet je juist in voor mensen zoals deze vrouw, dat is financiële steun, vestigt de aandacht op de ziekte en geeft haar vast een warm gevoel.

 

Vorig jaar kwam er hier iemand met een collectebus aan de deur voor een stichting waar allebei mijn kinderen helaas gebruik van moeten maken. Hij vroeg of ik er iets vanaf wist. Mijn antwoord was: helaas alles en daarom geef ik iets meer. Fijn dat je de moeite neemt om voor anderen te collecteren. Hij wenste mij sterkte, dat vond ik ook erg aardig van hem en door hoe het gesprekje liep was dat ook gepast.

 

Mijn ervaring is dat zulke mensen juist van harte geven. Vaak met een praatje erbij waaruit wel duidelijk is dat er wat speelt.

 

Ik zou het juist heel erg fijn vinden en dankbaar zijn denk ik.

Maar laatst het tegen over gestelde mee gemaakt.

Laatst kwam iemand collecteren en ik had op dat moment echt echt geen kleingeld. En ik zei dat ik niets had. Mijn vader heeft soort gelijke ziekte en had wel geld overgemaakt naar het fonds wat we ieder jaar doen en dat ook netjes gezegd.
Nou die vrouw ging uit dr stekker en zei Ja je zal maar eens familie hebben die dat heeft en dan mocht je blij zijn als et geld voor onderzoek was bla bla zo onbeschoft. Dat raakte me...

 

Dat heeft mijn man ook eens gehad. Overigens was dat nog voor dat hij geld had gepakt. Hij heeft toen niets meer gegeven

 

Ik zou het aankaarten denk ik. Dat je het moeilijk vindt, dat je haar geen rotgevoel wilt geven.

 

Ik ga deze week ook collecteren en kom ook langs iemand die kanker heeft. Vind het wel een beetje eng, gelukkig gaat het naar omstandigheden goed en leeft ze na een jaar nog ondanks de slechte prognose destijds.

Ik collecteer ook voor het longfonds en vorig jaar kwam ik bij iemand aan de deur die net zijn vrouw aan copd had verloren. Maar hij reageerde heel positief en heeft veel gegeven. Hij kon ook zijn verhaal even kwijt. Ik vond het heel fijn!

 

Mijn ervaring is dat het eerder als prettig wordt ervaren dan als negatief. Maar ik zou er denk ik nog niet te veel aan denken. Gewoon gaan.. en maar zien wat er gebeurd. Wil ze praten - praat je. Wil ze gewoon als ieder ander zijn, dan bedank je als ze wat geeft en ga je door...en als ze geen kleingeld heeft -net zoals zoveel anderen - dan ook natuurlijk .

 

Dat is wel heel naar... Ik zou dat toch aankaarten bij de stichting. Collectanten behoren een visitekaartje te zijn. Ik kan me voorstellen dat bij melding deze collectant daar wel op wordt aangesproken door de stichting.

@ts, ik sluit me bij de rest aan. Ik zou het zelf mooi vinden dat een ander deze moeite doet en extra geven.

 

Toen ik nog collecteerde waren het juist de mensen die ermee te maken hadden degenen die extra veel gaven, ondanks dat ze vaak ook al doneren. Veel succes.

 

Mijn ervaring ook.

Vorig jaar is mijn vader overleden aan Huntington, twee weken later hoorde ik heel toevallig van iemand die ik kende van de sportclub van mijn dochter dat zij in een speciale groep zat die voor deze ziekte ging collecteren. Zij wist ook niet dat mijn vader hieraan overleden was, dus daar hebben we uiteraard over gepraat samen. Helaas wordt er bij ons nog niet voor gecollecteerd, maar mochten ze er 1 hier oprichten en dan ben ik zéker de eerste die zich aanmeldt.

Heb haar toen ook een bedrag gegeven voor in de collectebus.

 

Er komt hier jaarlijks een collecte aan de deur van een ziekte waarmee we hier in huis helaas te maken hebben. Vind het zelf juist erg prettig dat iemand zo zijn best ervoor doet. Geef de collectant altijd een compliment en doe uiteraard ook wat in de collectebus.

 

Ik heb zelf borstkanker gehad. Ook toen ik ziek was, kwam er gewoon een collectant van het KWF aan de deur. Ik heb altijd het gevoel dat mensen verwachten dat je meer geeft dan een ander, omdat je er zelf mee te maken hebt gehad. Nu moet ik zeggen dat ik ook altijd iets meer aan het KWF geef dan aan een ander doel.

Ik heb de collecte zelf nooit als vervelend of confronterend ervaren. Dus ik zou gewoon aanbellen. Als mensen zien dat je hen overslaat, kan dat juist kwetsend over komen. Als je ziek bent, staat je wereld al op de kop. Dan wil je voor de rest zo normaal mogelijk behandeld worden. Ik zou verder het onderwerp niet aankaarten. Als ze er zelf over wil praten, dan kun je een luisterend oor bieden. Anders zou ik er niet over beginnen.

 

Wij hebben dat met de nierstichting. Mijn man heeft een niertransplantatie gehad dus wij weten hoe belangrijk werk ze doen. We wonen in een dorp waar mn man is opgegroeid en de meeste mensen weten dit ook en er wordt eigenlijk altijd even gevraagd hoe het gaat. Dat is altijd wel fijn, het wordt niet vergeten ondanks dat het nu geen problemen geeft. (Al gaat die dag wel komen helaas)